Η Ιστορια μου ειναι μεγαλη και θα μπορουσε να γραφτει βιβλιο...αλλα μετα απο πολλη σκεψη αποφασισα να της μοιραστω μαζι σας!
Ολα ξεκινησαν πριν ενα χρονο...μπηκα στην διαδικασια της εξωσωματικης μετα απο μια αποτυχημενη σπερματεγχυση και επτα χρονια προσπαθειων!Ολα πηγαν καλα και ευτυχως με την πρωτη εμεινα εγκυος και ενω ηδη η αδελφη μου ηταν και αυτη εγκυος στο δευτερο παιδακι της!Ειχαμε μονο δεκαπεντε μερες διαφορα και ειμασταν και οι δυο μες την τρελη χαρα!Η δικη μου εγκυμοσυνη ξεκινησε με αναγουλες συνεχισε με αγωνια λογω κακης αυχενικης και το κλου στο τελος ηταν η ανεβασμενη πιεση!πηγαινα καθε εβδομαδα στον γιατρο μου και εκανα καρδιοτοκογραφο για να παρακολουθουμε τους παλμους του μωρου τον τελευταιο μηνα ομως δεν εκανα καθολου υπερηχο!
πρωτα γενναει η αδελφη με καισαρικη και το μωρακι της παρουσιαζει αναπνευστικη δυσχερεια και μεταφερεται το μωρο στην εντατικη του ιπποκρατειου την επομενη μερα και η αδελφη μεταφερεται σε δωματιο στο ιπποκρατειο για να ειναι κοντα στο μωρο μιας και ο γιατρος μας ηταν και στο ιπποκρατειο!εγω αυτην την μερα παω στο ιατρειο του γιατρου μας για καρδιοτοκογραφο και η μαια του με στελνει στο ιπποκρατειο που εφημερευει ο γιατρος γιατι οι παλμοι του μωρου δεν ειναι καλοι!Βρισκομαι στη 35η εβδομαδα!στο νοσοκομειο ο γιατρος με κανει εισαγωγη για στενη παρακολουθηση και ενω ο αντρας με εχει τακτοποιησει στο δωματιο εχει φυγει για το σπιτι ξανακανω παλι καρδιοτοκογραφο και εκει φαινεται πως το μωρο δεν αντεχει αλλο!Οι παλμοι του πεφτουν!"ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ" φωναζει ο γιατρος "γιατρε να παρω τον αντρα μου τηλεφωνο να ερθει προλαβαινω;"ΓΡΗΓΟΡΑ" μου λεει ο γιατρος!η αδελφη που το ειναι στο ιδιο νοσοκομειο και αυτη, ειχα προλαβει πριν ωρα να την πω ειναι πως κανω εισαγωγη για παρακολουθηση!
Μπαινω στο χειρουργειο για καισαρικη κρατοντας στο χερι μια ζωνη απο το μοναστηρι του πατηρ παισιου και προσευχομαι φωναχτα!Τα χειλη εχουν ξεραθει απο την αγωνια καιρωτω συνεχεια τον γιατρο αν ειναι ολα καλα!Μεχρι που ακουω το κλαμα της και η χαρα μου ειναι απεριγραπτη!Μονο που δεν κρατησε για πολλη μολις ακουω οτι ειναι 1670 γρ παγωνω!Γιατι;;;ΤΟ Βαρος πριν ενα μηνα ηταν κανονικο για την εβδομαδα μου... βεβαια ειχα να κανω ενα μηνα υπερηχο(ο γιατρος δεν τον θεωρουσε απαραιτητο)!αυτο που μου ειπεο γιατρος ειναι πως το μωρο εβγαλε το μυκωνιο μεσα στην κοιλια δυσανασχετησε και ηταν ζητημα ημερων ή και ωρων αν θα αντεχε!Το μωρο δεν το ειδα, δεν το πηρα αγκαλια το πηραν και το πηγαν στην εντατικη παρεα με την ξαδελφουλα του που ηταν ηδη εκει δυο μερες!
Και εδω αρχιζουν τα οργανα!την πρωτη βραδια την περασαμε οι δυο αδελφες στο ιδιο δωματιο και τα μωρα μας μαζι στην εντατικη!!!Αντι για χαρες και γελια ειχαμε στο δωματιο κλαματα αγωνια και φοβο!
την επομενη μερα ολοι μου λεγανε να μην ανησυχω και πως μολις το μωρο γινει περιπου δυο κιλα θα το παρω!δεν παρουσιασε προβληματα σοβαρα!Οταν ανεβηκα πρωτη φορα στην εντατικη και την αντικρυσα τρομαξα!Οταν ομως το αγγιξα τρελαθηκα!Ηταν τελεια!Αυτο δηλαδη ειναι το δικο μου μωρο!!!!!!!!Δεν το πηστευα !!!!!Οι γιατροι της εντατικης επιφυλακτικοι το μωρο ηταν μικρο για την εβδομαδα κυησης λογω της πιεσης μαλλον δεν τρεφονταν σωστα τον τελευταιο μηνα!και απλα μου ειπαν οτι περιμεναν να δουν αν παρουσιασει κατι το μωρο!Ηταν υπερβαλικα μικρο και το σωματακι του μεσα στα καλωδια!Φυσικα δεν μπορεσα να το ακουμπησω!Καθε μερα πηγαιναμε μαζι με την αδελφη μου να τα δουμε μεχρι που βγηκαμε απο το νοσοκομειο με αδεια χερια και την καρδια μαυρη!Η αδελφη μου πηρε δυναμη απο το πρωτο της παιδακι εγω απο τον αντρα μου οσο μπορουσε να μου δωσει!Δεν ηθελα να μπαινω στο παιδικο δωμτιο, εκλαιγα ολη μερα, ειχα τυψεις και θεωρουσα τον εαυτο μου υπευθυνο για οτι συνεβει στο παιδι μου!
Ευτηχως η αδελφη μου σε 15 μερες πηρε το μωρακι της σπιτι!Το δικο μου μωρο ομως δεν δεχονταν το γαλα πρηζονταν η κοιλιτσα του το βαζαν συνεχεια οροι !Μας ειπαν οτι επρεπε να του κανουν σκιαγραφηση εντερου γιατι εχουν υποψια για μεγακολο και θα χριαστουν επεμβασεις!κλααααααμα εγω!ΓΙΑΤΙ;;;;;;;ΣΕ ΜΕΝΑ;;;;; Οι φλεβιτσες του κατατρυπημενες μεχρι και στο κεφαλι του βαζαν ορο για να βρουν φλεβες!ετσι περασε ενας ολοκληρος μαρτηρικος μηνας!Με εμενα και τον αντρα μου να πηγαινοερχομαστε στην εντατικη νεογνων του ιπποκρατειου καθε φορα με την ιδια αγωνια για το τι θα ακουσουμε και με εναν κομπο μονιμως στο στηθος!!Ο κοσμος της εντατικης ειναι εφιαλτικος ο ηχος των μηχανηματων τρυπαει τα αυτια!Τα μικροσκοπικα πλασματακια δινουν την μααχη τους για ζωη!Το προσωπικο λιγοστο τρεχει και δεν προλαβαινει!οι ελλειψεις σε αναλλωσιμα πολλες δεν εχουν καν μωρομαντηλα, πιπιλες, φορμακια!αφου δεχτηκε το μωρακι μας ενα εντελως υποαλεργικο γαλα παρουσιασε χολοσταση(ικτερος σε κακη μορφη με απλα λογια)και στην συνεχεια υπογλυκαιμια!Τα συμπτωματα αυτα δεν αρεσουν στουν γιατρους και μου κανουν λογο για εξετασεις για μεταβολικα νοσηματα!κλααμα παλι εγω και προσευχες στην παναγια!εντωμεταξυ μου ειπαν οτι λογω το οτι δεν εβρισκαν φλεβες επρεπε να του κανουν μια μικροεπεμβαση για να μπουν σε κεντρικη αρτηρια και να μπαινει εκει ο ορος μιας και τον χρειαζονταν ακομα!πανω στην επεμβαση το μωρο παρουσιασε αιμοραγια!ευτηχως ομως σταματησε!μετα περιμεναμε τα αποτελεσματα απο τις εξετασεις για τα μεταβολικα ολα καλα ευτηχως!μετα μας βρηκε ιωση και επειδη η υπογλυκαιμια συνεχιζε εξετασεις συνεχεια!εξετασεις ενδοκρινολογικες μεχρι και για κυστικη ιωση!για να μην σα ςκουραζω μετα απο τα πρηξιματα στην κοιλια, την αιμοραγια,λοιμωξεις,εμενουσα υπογλυκαιμια,χολοσταση,στασιμοτητα βαρος και εμενα στα προθυρα καταθληψης περασαν 3 μηνες αγωνιας, απογνωσης, τυψεων και πολλων προσευχων αεροβαπτησαμε το παιδι γιατιε γω ηθελα!Την ονομασαμε ΜΑΡΙΑ στην Παναγια γιατι πριν μηνω εγκυος ειχαμε ταξει το παιδι στην παναγια! Απο εκεινη την μερα η κατασταση του μωρου καλητερευε μεχρι που μια μερα η διευθηντρια μου ειπε οτι μπορω να την παρω!Μετα απο 90 ολοκληρες μερες με πολλη κλαμα πολλη αγωνια την πηραμε σπιτι 2550 κιλα ανθρωπακο !Οταν την πηραμε τοτε ενοιωσα οτι τωρα την γεννησα!τωρα εχουμε κλεισει ενα μηνα στο σπιτι ζηγιζει 4 κιλα!! Δεν ειναι ευκολαΤο παιδι χρειαζεται ιδιαιτερη φροντιδα(ακομα του κανουμε σπιτι εξεταση για την υπογλυκαιμια) και την ταιζω καθε δυο ωρες και ειναι και κλαψιαρικο αλλα δεν παραπονιεμαι!Λεω δοξα τον θεο!ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΤΑ ΞΕΧΝΑΩ ΟΛΑ ΚΑΙ ΛΕΩ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕ ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ!!!!!!!!!!!!
Κοριτσια ολα αυτα τα εγραψα για να ας επισημανω τα εξης:
να ειστε απαιτητικες στον γιατρο σας α κανετε καρδιοτοκογραφο αλλα και υπερηχο!
Να εχετε πιστη και δυναμη !εγω την πιστη στον θεο την ειχα βαθια μεσα μου και την εβγαλα και την δυναμη την βρηκα αναγκαστικα γιατι απο μενα περιμενει αυτο το πιδι!
Να δοξαζετε καθε μερα τον θεο για τα κλα που μς δινει αλλα κια για τα ασχημα γιατι μεσα απο αυτα γινομαστε καλητεροι ανθρωποι!
να ξερετε οτι το ιπποκρατειο και συγκεκριμενα η εντατικη νεογνων εχει αναγκη απο μωρομαντηλα μεχρι και φορμακια χρησιμοποιημενα!
Συγνωμη αν σας κουρασα αλλα ηθελα να αμοιραστω μαζι σας!