1 Η αγάπη κύκλους κάνει Τετ Ιουν 20, 2012 3:08 am
*Marita*
Σιωπηλή δύναμη
Καλησπέρα σε όλους και όλες!
Είμαι μια ευτυχισμένη μαμά ενός ζουζουνιού 15 μηνών και σας γράφω από ένα από τα ομορφότερα μέρη της χώρας μας, θαλλασσινό και καταπράσινο!
Αφορμή για να σας αφηγηθώ μια μικρή ιστορία, μια δική μου ιστορία, αποτελούν όλα εκείνα τα συναισθήματα, που μου έχει χαρίσει η μητρότητα και με κάνουν καλύτερο άνθρωπο.
Από την παιδική μου ηλικία διατηρώ λιγοστές ευχάριστες αναμνήσεις και πολλές γκρίζες εικόνες.Βλέπετε μου συνέβησαν αρκετά δυσάρεστα γεγονότα, έχασα τον πατέρα μου στα 8 ξαφνικά και μάλιστα ήμουν κοντά του, η μητέρα μου δεν άντεξε την απώλεια και βυθίστηκε σ'έναν δικό της κόσμο με πολλά ψυχολογικά προβλήματα ανύμπορη να με μεγαλώσει,ανέλαβα τη θεραπεία της όταν ενηλικιώθηκα,προκειμένου να τη βοηθήσω να έχει μια φυσιολογική ζωή, ερχόμενη αντιμέτωπη με το απάνθρωπο και αντίξοο Ελληνικό Σύστημα Υγείας.
Με όλες αυτές τις εμπειρίες στην πλάτη μου έμαθα να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες της ζωής με θάρρος και επιμονή, όμως πάντα έμενε ένα παραθυράκι ανοικτό μέσα μου.Ήταν εκείνο το παραθυράκι των συναισθημάτων που δε βίωσα ως παιδί, της τρυφερότητας, της αγάπης, της φροντίδας, του αισθήματος της ασφάλειας που σου προσδίδει η γονε'ι'κή αγκαλιά. Ήταν εκείνο το κενό, που περίμενε να γεμίσει..
Σήμερα και αρκετά χρόνια μετά ο κύκλος των δυσάρεστων γεγονότων στη ζωή μου έκλεισε και άνοιξε ένας καινούριος με πολλή πολλή ευτυχία και αγάπη. Συνάντησα τον άνθρωπο της ζωής μου και μαζί πλάσαμε το μικρό μας θησαυρό. Το παραθυράκι που σας περιέγραψα παραπάνω σφραγίστηκε για τα καλά και στη θέση του άνοιξε διάπλατα μια πόρτα με φωτεινή θέα και στο βάθος την αγκαλιά της κόρης μου. Σήμερα δε χορταίνω να τη γεμίζω με χάδια και φιλιά και παραδέχομαι πως πολλές φορές νιώθω και εγώ πως γίνομαι παιδί μαζί της και αναβιώνω εκείνη τη χαμένη παιδική μου αθωότητα.
Το συμπέρασμά μου πια είναι, πως αυτά τα μαγικά πλασματάκια, τα παιδιά μας, διαθέτουν όλα εκείνα τα μέσα για να μας θεραπεύσουν όσες ανοικτές πληγές έχουμε, νωπές ή πιο παλιές και αυτό το κάνουν αβίαστα και ασυνείδητα, αρκεί κι εμείς να μπούμε στον κύκλο της αγάπης τους.
Το αποτέλεσμα είναι ακόμα πιο μοναδικό, καθώς μέσα από όλο αυτό βελτιωνόμαστε και εμείς οι ίδιοι, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε!
Είμαι μια ευτυχισμένη μαμά ενός ζουζουνιού 15 μηνών και σας γράφω από ένα από τα ομορφότερα μέρη της χώρας μας, θαλλασσινό και καταπράσινο!
Αφορμή για να σας αφηγηθώ μια μικρή ιστορία, μια δική μου ιστορία, αποτελούν όλα εκείνα τα συναισθήματα, που μου έχει χαρίσει η μητρότητα και με κάνουν καλύτερο άνθρωπο.
Από την παιδική μου ηλικία διατηρώ λιγοστές ευχάριστες αναμνήσεις και πολλές γκρίζες εικόνες.Βλέπετε μου συνέβησαν αρκετά δυσάρεστα γεγονότα, έχασα τον πατέρα μου στα 8 ξαφνικά και μάλιστα ήμουν κοντά του, η μητέρα μου δεν άντεξε την απώλεια και βυθίστηκε σ'έναν δικό της κόσμο με πολλά ψυχολογικά προβλήματα ανύμπορη να με μεγαλώσει,ανέλαβα τη θεραπεία της όταν ενηλικιώθηκα,προκειμένου να τη βοηθήσω να έχει μια φυσιολογική ζωή, ερχόμενη αντιμέτωπη με το απάνθρωπο και αντίξοο Ελληνικό Σύστημα Υγείας.
Με όλες αυτές τις εμπειρίες στην πλάτη μου έμαθα να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες της ζωής με θάρρος και επιμονή, όμως πάντα έμενε ένα παραθυράκι ανοικτό μέσα μου.Ήταν εκείνο το παραθυράκι των συναισθημάτων που δε βίωσα ως παιδί, της τρυφερότητας, της αγάπης, της φροντίδας, του αισθήματος της ασφάλειας που σου προσδίδει η γονε'ι'κή αγκαλιά. Ήταν εκείνο το κενό, που περίμενε να γεμίσει..
Σήμερα και αρκετά χρόνια μετά ο κύκλος των δυσάρεστων γεγονότων στη ζωή μου έκλεισε και άνοιξε ένας καινούριος με πολλή πολλή ευτυχία και αγάπη. Συνάντησα τον άνθρωπο της ζωής μου και μαζί πλάσαμε το μικρό μας θησαυρό. Το παραθυράκι που σας περιέγραψα παραπάνω σφραγίστηκε για τα καλά και στη θέση του άνοιξε διάπλατα μια πόρτα με φωτεινή θέα και στο βάθος την αγκαλιά της κόρης μου. Σήμερα δε χορταίνω να τη γεμίζω με χάδια και φιλιά και παραδέχομαι πως πολλές φορές νιώθω και εγώ πως γίνομαι παιδί μαζί της και αναβιώνω εκείνη τη χαμένη παιδική μου αθωότητα.
Το συμπέρασμά μου πια είναι, πως αυτά τα μαγικά πλασματάκια, τα παιδιά μας, διαθέτουν όλα εκείνα τα μέσα για να μας θεραπεύσουν όσες ανοικτές πληγές έχουμε, νωπές ή πιο παλιές και αυτό το κάνουν αβίαστα και ασυνείδητα, αρκεί κι εμείς να μπούμε στον κύκλο της αγάπης τους.
Το αποτέλεσμα είναι ακόμα πιο μοναδικό, καθώς μέσα από όλο αυτό βελτιωνόμαστε και εμείς οι ίδιοι, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε!