VASOG1 έγραψε:Μήπως την ημέρα τον αφήνεις μπρόστα σε Τηλεόραση? ο δικός μου "πεταγόταν" μερικά βράδια και μου είχαν πει μήπως φταιει η τηλεοραση....γιατί δεν βλέπουν εικονες....σαν να αναβοσβήνουν και το βράδυ τα βλέπυν εντόνα....απο την αλλα μπορει να είναι και ναζια!!!!!

jenoa έγραψε:sorry για τα greeklish συνήθως γράφω ελληνικά στο forum αλλά τώρα πάνω στη βιασύνη μου ούτε που το κατάλαβα!

jenoa έγραψε:Το βιβλίο λέει οτι αν κλαιει το παιδί πρέπει να μπεις στο δωμάτιο αλλά να ΜΗΝ ΤΟ ΣΗΚΩΣΕΙΣ ΑΠ ΤΗ ΚΟΥΝΙΑ. Το τονίζει αυτό(Θυμάμαι λάθος? Μη με κάνεις να βρώ σε πια σελίδα το λεει για να σου πω! ). Αν θυμάσαι σου δίνει έναν πίνακα με χρόνους που πρέπει να καθυστερήσεις να μπεις στο δωμάτιο. Και μετά αφού μπεις, λέει απλά να μιλάς στο παιδί από απόσταση. Και τι γίνεται με τα μωρά που δε συγκινούνται οταν τους μιλάς και θέλουν αγκαλιά? Εμένα συνήθως δεν έχει πρόβλημα, αλλά ανα φάσεις ξυπνάει, κλαίει, ψάχνει πιπίλα... (περα απο τις φορές που θέλει φαί). Συνήθως κοιμάται με το που της δόσω την πιπίλα αλλα έχει τύχει και να κλαίει γοερά παρόλο που μόλις έφαγε και που είμαι εκει δίπλα της και της κρατάω την πιπίλα στο στόμα. Σε τέτοιες φάσεις προσπαθώ να εφαρμόσω το "μη σηκώνετε το παιδί από την κούνια" κι έτσι κάθομαι και της μιλάω την χαιδεύω κλπ. Καμιά φορά σταματάει, άλλες φορές πάλι γίνεται κατακόκκινη απ το κλάμα οπότε την παίρνω αγκαλιά για λιγο, κοιμάται, τη βάζω κούνια και όλα καλά.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως όπως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός έτσι και τα μωράκια μας είναι το καθένα ξεχωριστό, διαφορετικό (φυσικά με κάποια κοινά γνωρίσματα αλλά με μοναδικές προσωπικότητες) οπότε και δε χρειάζεται να είμαστε τόσο απόλυτοι με μεθόδους όπως περιγράφονται σε άρθρα και βιβλία! Μπορούμε πολύ απλά να τις προσαρμόσουμε στα μέτρα μας! Και πίστεψέ με είμαι λάτρης βιβλίων και περιοδικών και τα σχετικά που έχουν να κάνουν με το παιδί απλά έχω δεί οτι τα περισσότερα απ όσα διαβάζω θέλουν μια κάποια.. προσαρμογή.