Γεια σας κορίτσια.
Εδώ και 2 εβδομάδες έχουμε πρόβλημα... Να τα πάρω όμως από την αρχή:
Γύρισα στη δουλειά στις 13/02 και από τότε είχαμε μια κοπέλα να κρατάει το μωρό όσο θα ήμουν στη δουλειά. Την συνήθισε ο μικρός, τα πήγαιναν πολύ καλά και κάποια μέρα στα μέσα Ιουλίου μου ανακοίνωσε η μουλάρα ότι φεύγει γιατί βρήκε λέει δουλειά (ψέμμα, ήθελε να πάει διακοπές). Άρχισα να ψάχνω απεγνωσμένα για νταντά, μου σύστησε μία κοπέλα -παιδαγωγό- η Ολίβια (να'ναι καλά) αλλά ο άντρας μου δεν την ήθελε γιατί δεν την γνωρίζαμε και δεν μπορούσαμε να μάθουμε κάτι για εκείνη και να πάρουμε συστάσεις και τόσα ακούμε κάθε μέρα κλπ κλπ κλπ. Οπότε, ανέλαβε την φύλαξη του μωρού η κοπέλα που κρατάει τις κόρες (10 & 8 χρονών) της κουμπάρας μου. Μια κοπέλα 26 χρονών που δεν έχει καμιά επαφή και σχέση με μωρά. Ούτε πάνα δεν ήξερε να αλλάζει.
Ο μικρός την ανέχθηκε τις πρώτες μέρες αλλά τελευταία δεν είναι καλά. Ξυπνάει το βράδυ και κλαίει σαν τρελός, δεν τρώει σχεδόν καθόλου κατά τη διάρκεια της ημέρας, κλαίει όταν τη βλέπει και πιάνεται από τα πόδια μου για να τον πάρω αγκαλιά, σφίγγεται πάνω μου και διάφορα τέτοια.
Έχω καταλάβει ότι δεν έχουν χημεία και δεν την θέλει αλλά δεν έχω μέρες άδειας για να μείνω μαζί του και η μητέρα μου δεν είναι πρόθυμη να εξυπηρετήσει γιατί κάνει τις διακοπές της. Το παιδί μου έχει αλλάξει εντελώς τις τελευταίες μέρες και δεν μπορώ να κάνω κάτι να τον βοηθήσω. Αυτό με στενοχωρεί πάρα πολύ γιατί νιώθω ανήμπορη...
Τα βράδια καμιά φορά του βάζω τις φωνές από την κούρασή μου και μετά νιώθω τύψεις και δεν μπορώ να κοιμηθώ... Καταλήγουμε να κοιμάται δίπλα μου στο κρεβάτι κρατώντας τη ράντα από το νυχτικό μου. Δεν μπορεί στιγμή μακριά μου πλέον.
Η κοπέλα αύριο σταματάει γιατί έχω άδεια από βδομάδα και το κακό είναι ότι πρέπει να βρω κάποια πάλι για την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου και τον Σεπτέμβριο. Σκέφτομαι να τον στείλω σε παιδικό όταν χρονίσει μπας και ηρεμήσει καθόλου. Φοβάμαι μην τον έχει επηρεάσει αυτή η κατάσταση και δεν επανέλθει...
Καμιά συμβουλή?????

Καλημερα.
Δυσκολη κατασταση οντως..
Εγω θα το εστελνα παιδικο σταθμο να εχω (οσο γινεται) το κεφαλι μου ησυχο.Γιατι σκεφτομαι αν βρεις παλι αλλη κοπελα η οποια πες οτι σε παραταει μετα απο κανα μηνα παλι θα ψαχνεσαι και ολες αυτες οι αλλαγες ειναι δυσκολες για τον μικρο.

xara έγραψε:Καλημερα.
Δυσκολη κατασταση οντως..
Εγω θα το εστελνα παιδικο σταθμο να εχω (οσο γινεται) το κεφαλι μου ησυχο.Γιατι σκεφτομαι αν βρεις παλι αλλη κοπελα η οποια πες οτι σε παραταει μετα απο κανα μηνα παλι θα ψαχνεσαι και ολες αυτες οι αλλαγες ειναι δυσκολες για τον μικρο.

To ξέρω κι αυτό είναι το δύσκολο. Το θέμα είναι να ξεπεράσει την κατάσταση που βιώνει αυτές τις μέρες...

To μονο που πρεπει να κανεις ειναι να εισαι κοντα του οποτε σε ζηταει, ειδικα το βραδυ και να κανεις υπομονη.Μπορει ταυτοχρονα να βγαζει και δοντια, εμενα η κορη μου 10 μηνων εβγαλε εδω στις διακοπες τα 2 πανω δοντακια και με εχει γονατισει..

xara έγραψε:To μονο που πρεπει να κανεις ειναι να εισαι κοντα του οποτε σε ζηταει, ειδικα το βραδυ και να κανεις υπομονη.Μπορει ταυτοχρονα να βγαζει και δοντια, εμενα η κορη μου 10 μηνων εβγαλε εδω στις διακοπες τα 2 πανω δοντακια και με εχει γονατισει..

Μπα... από δόντια είμαστε κομπλέ για λίγο καιρό νομίζω. Έχει ήδη βγάλει 2 κάτω και 4 πάνω οπότε δεν είναι θέμα δοντιών. Νομίζω είναι πιο πολύ θέμα αποχωρισμού, λίγο ότι δεν αντέχει και την νταντά της, όλα μαζί τον έχουν αποσυντονίσει. Θέλει υπομονή και κουράγιο. Πάνω απ'όλα όμως να βλέπει καθημερινά ότι τον αγαπάω πολύ και είμαι εκεί πάντα...

Ναι μωρε αγκαλιτσες θελουν.Βαζω στο μυαλο μου την μπεμπα μου γιατι ειναι συνομιληκα σχεδον με τον δικο σου και στεναχωριεμαι.
Υπομονη και ασε λιγα πραγματα στην ακρη απο δουλειες.Τουλαχιστον να σε εχει συνεχεια διπλα του.

είσαι σίγουρη ότι το παιδί αντιδρά έτσι απλά επειδή δεν έχει "χημεία" με την καινούρια νταντά; Λες ότι δεν έχει καμιά σχέση με μωρά. Άτομα που δεν έχουν σχέση με μωρά, πόση υπομονή μπορεί να έχουν με τα μωρά; είσαι σίγουρη ότι δεν έχει φερθεί άσχημα στο μωρό αυτή η γυναίκα;