Καλο μεσημέρι......Θέλω την βοήθειά σας.... είμαι 2μιση μηνών έγκυος και ψάχνω έναν όμορφο τρόπο να γυμναστώ!
Εδώ που μένουμε έχουμε δάσος και σκέφτηκα να ξεκινήσω περπάτημα αλλά....νιώθω πως δε θα είναι αρκετό.
Έχετε κάποια καλή ιδέα για γυμναστική? Σκέφτηκα να ψάξω κάποια κοπέλα να μου κάνει στο σπίτι μαθήματα!
Έχετε κάποια υπόψιν σας???

Καλημέρα.
Θα σου πω την δική μου εμπειρία και άποψη κι αν θες την ακούς αν όχι κανένα πρόβλημα.
Πριν μείνω έγκυος ήμουν τρελή και παλαβή με την γυμναστική. Σε σημείο που πήγαινα γυμναστήριο και 5 φορές την εβδομάδαγια τουλάχιστον 2 ώρες! Όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος ακολούθησα τη συμβουλή του γιατρού μου και απείχα το πρώτο τρίμηνο. Μετά πήγαινα και έκανα για μισή ώρα περίπου κυκλική γυμναστική με μπάλες και λάστιχα για 3 φορές την εβδομάδα. Δεν κουραζόμουν πολύ και ένιωθα και καλά με το σώμα μου. Συνέχισα τη γυμναστική μέχρι να κλείσω τον 6ο μήνα και πήρα και λίγο από τον 7ο. Με βοήθησε στο θέμα της κράμπας. Άλλες έγκυες παραπονούνταν για κράμπες και πόνο στη μέση αλλά εγώ ήμουν αστέρι! Δεν είχα κανένα πρόβλημα.
Στον υπέρηχο του 7ου μήνα διαπιστώσαμε ότι το μωράκι μου δεν μεγάλωνε όσο έπρεπε, παρέμενε στάσιμο και δεν έπαιρνε το βάρος που θέλαμε. Είχα έναν άντρα που φώναζε και με "έβριζε" όλη μέρα και όλη νύχτα γιατί δεν ξεκουραζόμουν και έκανα και γυμναστική. Ο γιατρός το έριξε με τρόπο στο σωματότυπό μου (είμαι μικροκαμωμένη)για να με δικαιολογήσει μπας και σταματήσει ο άλλος τον εξάψαλμο. Το συμπέρασμα των εξετάσεων και των υπέρηχων ήταν ότι δεν το έτρεφε ο πλακούντας κι έμενε μικρούλι.
Είχα πολύ καλή εγκυμοσύνη, χωρίς ζαλάδες και εμετούς, δεν πήρα πολλα κιλά (μόνο 13) και γενικά ένιωθα πολύ καλά με το σώμα μου και το μωρό που μεγάλωνε μέσα μου.
Τελικά γέννησα ένα υγιέστατο αγοράκι που όμως ζύγιζε μόλις 2,320 κιλά και τον κράτησαν στην ΜΕΝΝ για να τσεκάρουν γιατί δεν έπαιρνε βάρος όσο ήταν στην κοιλιά μου. Ήθελαν να τσεκάρουν το ζάχαρο, το ασβέστιο κλπ...
Ακόμα και τώρα δικαιολογώ τον εαυτό μου λέγοντας ότι δεν έφταιγα εγώ και η γυμναστική που έκανα. Ότι ήταν απλά ατυχία λόγω ηλικίας (όχι ότι είμαι μεγάλη αλλά δεν είμαι και 20!) και τρόπου ζωής μιας και κάνω καθιστική δουλειά.
Στις αρχές του Σεπτέμβρη μια φίλη που έκανε ότι κι εγώ (πολλή δουλειά και γυμναστική) γέννησε ένα κοριτσάκι μόλις 1,900 κιλά και με πολύ δύσκολη γέννα. Κι εκεί άρχισαν να ενισχύονται οι τύψεις μου. Μήπως τελικά έφταιγε λίγο η γυμναστική για το ότι δεν μεγάλωναν τα μωράκια μας? ? ?
Η συμβουλή που έχω να σου δώσω είναι να μην κουράζεσαι κατά τους μήνες της εγκυμοσύνης. Το περπάτημα είναι πολύ καλό και να περπατάς καθημερινά αλλά με αργό βήμα και χαλαρό ρυθμό, όχι σαν να αγωνίζεσαι. Μην κάνεις κάτι παραπάνω από αυτό που αντέχει το μωράκι σου. Είναι πολύ άσχημο να νιώθεις τύψεις και να κλαις μετά!!!
Συγγνώμη για το μεγάλο post αλλά ήθελα να σου πω σχετικά όλη την ιστορία για να καταλάβεις πώς και γιατί νιώθω έτσι...
Σου εύχομαι μια καλή και τελειόμηνη εγκυμοσύνη!!!