1 Τσακωμοί μεταξύ αδελφών... Τρι Σεπ 18, 2012 4:59 am
thalis
Σιωπηλή δύναμη
Δεν είμαι γυναίκα ουτε και μαμά φυσικά, αλλα με απασχολεί ένα ζήτημα και πιστεύω οτι μπορώ να αξιοποιήσω την πείρα κάποιων μελών του εξαιρετικού φόρουμ. Μ αρέσουν πολύ τα παιδιά, είμαι και εκπαιδευτικός και έχω μεγάλη χημεία με τα 2 ανηψάκια μου, ηλικίες 3 το κοριτσάκι και 5 το αγοράκι. Το πρόβλημα είναι οτι το αγόρι κάποιες φορές χτυπάει το κορίτσι και έχει συμβεί και κατα την ώρα που πάω σπίτι τους και παίζουμε και οι 3.
Αδιαφιλονίκητα η ιστορία ξεκίνησε λόγω ζήλειας με τον ερχομό της μικρής και είναι κάτι συνηθισμένο απ οτι έχω διαβάσει. Τόσο οι γονείς οσο κι εγώ έχουμε δοκιμάσει τα πάντα. Να κάνουμε διάλογο με το αγοράκι, οτι είναι αδερφή σου, μη τη χτυπάς γτ ποναέι, κι εσυ δε θα θελες εσύ να σε χτυπήσουν κλπ. Άλλες λύσεις ήταν με τιμωρίες, φωνές, ακόμα και λίγο ξύλο απ τη μάνα του (μη φανταστείτε κάτι τραγικό!) αλλά τίποτα δεν πιάνει, ουτε με το καλό ούτε με το άγριο. Είναι πολύ ζηλιάρης γενικά και συχνά στα καλά καθούμενα πάει και της φέρνει μία στο πρόσωπο και η μικρή κλαίει! Το παράδοξο είναι οτι δε τα βάζει ποτε μαζί του και τον αγαπάει!!
Ένα απόγευμα λοιπόν εκεί που παίζαμε ξαφνικά άρχισε να χτυπάει τη μικρή στο κεφάλι οπότε έβαλα τα χέρια μου και τον ξάπλωσα στο κρεβάτι και λίγο τον πίεσα για να σταματήσει. Γτ τη χτυπάς του λέω? Εσυ θες να σε χτυπήσουν? Οχι εγω θα την χτυπάω οποτε θέλω μου λέει! Και αισθάνθηκα λίγο άσχημα γτ είμαι και εκπαιδευτικός και αναγκάστηκα να τον πιέσω λίγο παραπάνω με το χέρι μου και νίωθω τύψεις... Αλλά δε μπορώ να σκεφτώ και κάτι άλλο. Είμαι εναντίον της βίας γενικά, αλλά και πως να τους χώριζα? Και παρόλο που τον απομάκρυνα αυτός το ανάποδο. Ξέρω οτι αμα απαγορέψεις κάτι στα παιδιά, το κάνουν σκόπιμα για να σε τσαντίσουν, αλλα και τι να κάνεις? Ο,τι πρόταση έχετε καλοδεχούμενη...
Αδιαφιλονίκητα η ιστορία ξεκίνησε λόγω ζήλειας με τον ερχομό της μικρής και είναι κάτι συνηθισμένο απ οτι έχω διαβάσει. Τόσο οι γονείς οσο κι εγώ έχουμε δοκιμάσει τα πάντα. Να κάνουμε διάλογο με το αγοράκι, οτι είναι αδερφή σου, μη τη χτυπάς γτ ποναέι, κι εσυ δε θα θελες εσύ να σε χτυπήσουν κλπ. Άλλες λύσεις ήταν με τιμωρίες, φωνές, ακόμα και λίγο ξύλο απ τη μάνα του (μη φανταστείτε κάτι τραγικό!) αλλά τίποτα δεν πιάνει, ουτε με το καλό ούτε με το άγριο. Είναι πολύ ζηλιάρης γενικά και συχνά στα καλά καθούμενα πάει και της φέρνει μία στο πρόσωπο και η μικρή κλαίει! Το παράδοξο είναι οτι δε τα βάζει ποτε μαζί του και τον αγαπάει!!
Ένα απόγευμα λοιπόν εκεί που παίζαμε ξαφνικά άρχισε να χτυπάει τη μικρή στο κεφάλι οπότε έβαλα τα χέρια μου και τον ξάπλωσα στο κρεβάτι και λίγο τον πίεσα για να σταματήσει. Γτ τη χτυπάς του λέω? Εσυ θες να σε χτυπήσουν? Οχι εγω θα την χτυπάω οποτε θέλω μου λέει! Και αισθάνθηκα λίγο άσχημα γτ είμαι και εκπαιδευτικός και αναγκάστηκα να τον πιέσω λίγο παραπάνω με το χέρι μου και νίωθω τύψεις... Αλλά δε μπορώ να σκεφτώ και κάτι άλλο. Είμαι εναντίον της βίας γενικά, αλλά και πως να τους χώριζα? Και παρόλο που τον απομάκρυνα αυτός το ανάποδο. Ξέρω οτι αμα απαγορέψεις κάτι στα παιδιά, το κάνουν σκόπιμα για να σε τσαντίσουν, αλλα και τι να κάνεις? Ο,τι πρόταση έχετε καλοδεχούμενη...