Γεια σας κορίτσια...Ακούστε πως έχουν τα πράγματα...Είμαι με τον φίλο μου εδώ και δύο χρόνια. Εγώ σπουδάζω Βέροια και ο φίλος μου είναι σε ένα χωριό της Πέλλας απ' όπου είμαι και εγώ (από ένα άλλο κοντινό στο δικό του χωριό). Γυρνάω κάθε εβδομάδα στο χωριό μου λόγω ορισμένων υποχρεώσεων που έχω. Λοιπόν πριν από ενάμιση μήνα βγήκε μία προκήρυξη κοινωφελούς εργασίας στην Βέροια με πεντάμηνη σύμβαση. Όταν μου είπε ότι θα κάνει τα χαρτιά του είπα ότι δεν θα ενθουσιαστώ για να μην απογοητευτώ μετά. Μετά από κανένα δεκαήμερο βγαίνει και προκήρυξη στην Πέλλα. Ίδια ακριβώς. Κάνει και εκεί τα χαρτιά του για την ίδια θέση. Εκεί κόλλησα λίγο αλλά τέλος πάντων. Βγαίνουν τα αποτελέσματα της Βέροιας και περνάει...Ενθουσιασμός εγώ και ελπίδες...Αλλά από εκείνη την στιγμή αρχίζουν και τα άσχημα...Οι γονείς του από την αρχή ήθελαν περισσότερο να περάσει στην Πέλλα (και λογικό κιόλας λόγω οικονομικών)...Εγώ όμως μέσα μου έβραζα γιατί ήθελα να έρθει Βέροια...Ο φίλος μου μου έλεγε συνέχεια τα συν του να μείνει στην Πέλλα(του στυλ θα μαζέψω λεφτά και μπορεί να πάμε κάπου και τον χειμώνα, και αν έρθω Βέροια θα πρέπει να πληρώνω και τα έξοδα μου εκεί και το μισό ενοίκιο και δεν θα μου μείνουν λεφτά στην άκρη και δεν θα μπορώ να βοηθάω τον μπαμπά μου στην δουλειά,ωστόσω θέλω να έρθω και Βέροια για να σε βοηθάω και εσένα οικονομικά και να νιώθω πιο ασφαλής που θα είμαστε μαζί). Κάνω μια μέρα ένα μπαμ και βάζω και τα κλάματα από το παράπονο και του λέω ότι δεν μπορώ αυτό το θα έρθω δεν θα έρθω και το ότι είναι πολύ ψυχοφθόρο και καλύτερα να ήξερα οτί δεν θα έρθει...Τέλος πάντων όλα καλά λέω θα σκέφτομαι ότι δεν θα έρθει...Την επόμενη μέρα συναντάω τον μπαμπά του και λέει ότι κατά πάσα πιθανότητα αν όχι σίγουρα θα έρθει Βέροια γιατί αν κάνει αποδοχή θέσης στην Βέροια μετά δεν γίνεται να τον πάρουν και στην Πέλλα(κάποιον "Υπεύθυνο" ρώτησε,ο Θεός να τον κάνει).Άντε πάλι χαρά εγώ. Έρχεται ο φίλος μου στην Βέροια και κάνει αποδοχή της θέσης και ρωτάει και εκεί και τον πληροφορούν ότι αν περνάει στην Πέλλα φυσικά και μπορεί να ακυρώσει την θέση και να πάει στη Πέλλα. Τέλος πάντων μου λέει ο φίλος μου μην στενοχωριέσαι αφού μάλλον εδώ θα έρθω...Βγαίνουν τα αποτελέσματα της Πέλλας την Πέμπτη που μας πέρασε και έχει περάσει και εκεί...Συνεχίζουμε όμως να συζητάμε και αυτή την φορά να βρίσκουμε τα συν της Βέροιας...Με τα πολλά μιλάει με τον μπαμπά του και του λέει ότι επειδή έχει πρόβλημα΄με το πόδι του ο άνθρωπος τον χρειάζεται στις δουλειές και στο χωράφι οπότε να μείνει στην Πέλλα(σήμερα έγινε η αποδοχή της θέσης και η ακύρωση της Βέροιας)...Να σας πω πληροφοριακά ότι ο φίλος μου πάει Σαββατοκύριακα στο κυνήγι και δεν ξέρω αν θα βρίσκουμε χρόνο για εμάς...Αυτός βέβαια με καθησυχάζει λέγοντάς μου ότι αυτό είναι θέμα το οποίο είναι υποχρεωμένος να το βολέψει αυτός...Το θέμα όμως είναι ότι από τότε που έμαθα ότι θα μείνει στην Πέλλα είμαι σκατά. Δεν τον κατηγορώ γιατί ξέρω πως έχουν τα πράγματα αλλά εμενα με έχει πάρει πολύ από κάτω..Και που θα φύγω στην Βέροια ξέρω ότι θα νιώθω ακόμα πιο μόνη σε σχέση με πριν...Του πετάω συνέχεια σπόντες και μου λέει ότι αυτός στενοχωριέται ακόμη περισσότερο...Θα σκάσω...Συγγνώμη που σας ζάλισα αλλά έπρεπε να τα βγάλω από μέσα μου...