aggeliki5579 έγραψε:καλησπερα κι απο μενα...εμας ο παιδιατρος μας ειχε πει οτι μεχρι 2,5-3 χρονων καλο ειναι το παιδι να ειναι στο σπιτι του,στο χωρο του και να μεγαλωνει με την μαμα..αλλα αυτο δεν γινεται παντα..εγω τον πηγα βρεφονηπιακο 9 μηνων..πολυ μικρουλι..

snowhite έγραψε:

aggeliki5579 έγραψε:καλησπερα κι απο μενα...εμας ο παιδιατρος μας ειχε πει οτι μεχρι 2,5-3 χρονων καλο ειναι το παιδι να ειναι στο σπιτι του,στο χωρο του και να μεγαλωνει με την μαμα..αλλα αυτο δεν γινεται παντα..εγω τον πηγα βρεφονηπιακο 9 μηνων..πολυ μικρουλι..

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ,ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ...ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ...ΤΟ ΠΗΓΕΣ 9 ΜΗΝΩΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΕΣ ΤΟ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ?

aggeliki5579 έγραψε:

snowhite έγραψε:

aggeliki5579 έγραψε:καλησπερα κι απο μενα...εμας ο παιδιατρος μας ειχε πει οτι μεχρι 2,5-3 χρονων καλο ειναι το παιδι να ειναι στο σπιτι του,στο χωρο του και να μεγαλωνει με την μαμα..αλλα αυτο δεν γινεται παντα..εγω τον πηγα βρεφονηπιακο 9 μηνων..πολυ μικρουλι..

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ,ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ...ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ...ΤΟ ΠΗΓΕΣ 9 ΜΗΝΩΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΕΣ ΤΟ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ?

Καλησπερα κοπελα μου.Δυστυχως δεν εχω κανεναν να μου κραταει το παιδι και ετσι η μοναδικη,αναγκαστικη λυση ηταν ο βρεφονηπιακος.Δυσκολο πολυ γιατι ηταν πολυ μοκρος αλλα τελικα πηγαν ολα καλα.

Belz έγραψε:Εμείς τώρα θα πάμε σε βρεφονηπιακό σχεδόν 22 μηνών. Ευτυχώς είχαμε τη γιαγιά μας και μας πρόσεχε ως τώρα.

Πιστεύω ότι ποτέ μια μητέρα δεν θα σταματήσει να νιώθει τύψεις που αφήνει το παιδί της, όμως τι να κάνουμε; Οι συνθήκες ζωής έχουν αλλάξει.

Πάντως είμαι λίγο αγχωμένη με τους βρεφονηπιακούς. Κάποιες μητέρες εκθειάζουν το πόσο απίστευτα κοινωνικό έγινε το παιδί τους και κάποιες άλλες (λιγότερες οφείλω να πω) ότι το παιδί τους πήρε κακές συνήθειες από το σταθμό.

aggeliki5579 έγραψε:

Belz έγραψε:Εμείς τώρα θα πάμε σε βρεφονηπιακό σχεδόν 22 μηνών. Ευτυχώς είχαμε τη γιαγιά μας και μας πρόσεχε ως τώρα.

Πιστεύω ότι ποτέ μια μητέρα δεν θα σταματήσει να νιώθει τύψεις που αφήνει το παιδί της, όμως τι να κάνουμε; Οι συνθήκες ζωής έχουν αλλάξει.

Πάντως είμαι λίγο αγχωμένη με τους βρεφονηπιακούς. Κάποιες μητέρες εκθειάζουν το πόσο απίστευτα κοινωνικό έγινε το παιδί τους και κάποιες άλλες (λιγότερες οφείλω να πω) ότι το παιδί τους πήρε κακές συνήθειες από το σταθμό.

τι εννοεις οτι πηραν κακες συνηθειες?

Belz έγραψε:

aggeliki5579 έγραψε:

Belz έγραψε:Εμείς τώρα θα πάμε σε βρεφονηπιακό σχεδόν 22 μηνών. Ευτυχώς είχαμε τη γιαγιά μας και μας πρόσεχε ως τώρα.

Πιστεύω ότι ποτέ μια μητέρα δεν θα σταματήσει να νιώθει τύψεις που αφήνει το παιδί της, όμως τι να κάνουμε; Οι συνθήκες ζωής έχουν αλλάξει.

Πάντως είμαι λίγο αγχωμένη με τους βρεφονηπιακούς. Κάποιες μητέρες εκθειάζουν το πόσο απίστευτα κοινωνικό έγινε το παιδί τους και κάποιες άλλες (λιγότερες οφείλω να πω) ότι το παιδί τους πήρε κακές συνήθειες από το σταθμό.

τι εννοεις οτι πηραν κακες συνηθειες?

Η σπιτονοικοκυρά μας, μας έλεγε για τον εγγονό της πόσο ήσυχο παιδάκι ήταν και μόλις πήγε λέει παιδικό πήρε κακές συνήθειες από άλλα παιδάκια (π.χ. ένα που χτυπούσε, άρχισε να χτυπάει μετά κι αυτό κτλ).

snowhite έγραψε:

ak.fassa έγραψε:Kαλημέρα κορίτσια.
Νομίζω πως όλες μας θα θέλαμε να είμαστε σπίτι με το μωράκι μας όσο περισσότερο γίνεται. Αν όμως δουλεύει η μαμά στον ιδιωτικό τομέα τότε είναι δύσκολο και δεν έχει επιλογές. Άρα επιλέγει τι θέλει για το μωρό της. Να βρει μια νταντά να το προσέχει ή να το πάει σε βρεφονηπιακό σταθμό? Εμείς επιλέξαμε το πρώτο μιας και ο Νίκος ήταν σχεδόν 5 μηνών όταν επέστρεψα στη δουλειά. Τα πήγαινε καλά με την κοπέλα ώσπου μια ωραία πρωία μας ανακοίνωσε ότι βρήκε άλλη δουλειά και σταματάει. Βρήκαμε άλλη μέσα στον Αύγουστο (πολύ δύσκολη περίτωση ο Αύγουστος!!!) η οποία αποδείχθηκε ότι χειρότερο για το μωρό μου. Αποφασίσαμε ότι έπρεπε να την σταματήσουμε πρν αποτρελαθεί το καημένο το αγοράκι μου. Τώρα έχουμε μια κοπελίτσα για τις τρεις εβδομάδες που έμειναν μέχρι το σταθμό αλλά πάντα υπάρχει ο φόβος μέσα στο μυαλό μου ότι μπορεί το μωρό μου να μην περνάει καλά.
Τον γράψαμε σε βρεφονηπιακό σταθμό που θα είναι με άλλα παιδάκια και θα περνάει (θέλω να πιστεύω) καλά και θα έχει ισορροπημένο πρόγραμμα στην καθημερινότητά του. Θα ξεκινήσει σε 3 περίπου εβδομάδες που θα μετακομίσουμε στην περιοχή.
Αυτό πιστεύω είναι το πιο σημαντικό, η ισορροπία στη ζωή του μωρού. Αν είναι σε έναν χώρο με άλλα παιδάκια και με ανθρώπους που είναι η δουλειά τους να μεγαλώνουν παιδιά, τότε θα είμαι περισσότερο ήσυχη από ότι αν τον είχα στο σπίτι με την καθεμία.
Άσε που είναι και πιο οικονομικό να είναι σε σταθμό. Η νταντά για 8ωρο ζητάει τουλάχιστον 600,00 ευρώ, πού να τα βρω???

ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΤΟΝ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ...ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΛΟΙΠΟΝ!

Belz έγραψε:Εμείς τώρα θα πάμε σε βρεφονηπιακό σχεδόν 22 μηνών. Ευτυχώς είχαμε τη γιαγιά μας και μας πρόσεχε ως τώρα.

Πιστεύω ότι ποτέ μια μητέρα δεν θα σταματήσει να νιώθει τύψεις που αφήνει το παιδί της, όμως τι να κάνουμε; Οι συνθήκες ζωής έχουν αλλάξει.

Πάντως είμαι λίγο αγχωμένη με τους βρεφονηπιακούς. Κάποιες μητέρες εκθειάζουν το πόσο απίστευτα κοινωνικό έγινε το παιδί τους και κάποιες άλλες (λιγότερες οφείλω να πω) ότι το παιδί τους πήρε κακές συνήθειες από το σταθμό.