Λια μου σιδερένια η κουκλα σας!!!Πολυ χαρηκα που γυρισατε σπιτακι σας. Παντα καλα το νινακι σας.
Ελένη πολύ ωραιο το νυφικό σου με το καλό!!!
Ευάκι καλώς τον δέχτηκες τον αντρούλι σου και καλά να περάσετε. Μπράβο η μικρή σου!!!
Χρύσα λέεεεεεεεεεεεες να σου εκανε καμια κουτσουκέλα (αλλη λεξη ηθελα αλλα εχω κολλήσει και δεν την βρίσκω)ο αντρας σου και να μην πήρες χαμπάρι!!!!!!Για να επιμένει κατι ξέρει ή σε πειράζει λές?
Ελένη αφού πονάς κατσε χαλάρωσε λίγο μην πλακώνεσαι στις δουλειές. Κανενα παυσιπονο πήρες? Περαστικα.
Κορίτσια η μικρή μου δεν τρώει με τιποτα χορτόσουπα. Σφραγιζει το στομα και τέλος. Ανυποχώρητη οσο και αν πειναει. Η πεθερα μου επιμενει να βαλω λίγο αλάτι, η παιδιατρος μου λεει ΟΧΙ ρητα και δεν ξερω τι να κανω. Φρουτοκρεμα και φαριν λακτε μια χαρα χορτοσουπα με τιποτα.Καμια ιδέα???
Οσο για δοντακια φαινεται να ειναι ετοιμα να σκασουν δυο απο πανω.

bebek6 έγραψε:βαζω κολλυρια στο ματι,δε με ποναει τωρα,πηγα οφθαλμιατρο χθες,σας το πα;δε θυμαμαι,εχω παθει αλτσαϊμερ.μου ειπε οτι εχω στεγνα ματια,δεν εχω δακρυα.
παω να τη ταϊσω κι εγω τωρα.Ελενη κι εγω εχω σκουπα,μια κουζινα που θελει πλυσιμο,ρουχα κι ενα σωρο δουλειες αλλα επειδη εγω δεν περιμενω καποιον θα κανω οτι προλαβω χαλαρα γιατι βαρεθηκα ολη μερα δουλειες.

Πολύ σωστη σε βρισκω!!!

Κορίτσια μου.
Εχουμε ιντερνετ από το μεσημεράκι και πάλι..
Ουφ, τι να σας πρωτογράψω...
Πέρασα αυτές τις μέρες τις πιο δύσκολες και πιο έντονες συναισθηματικά ώρες της ζωής μου.. Το κορίτσι μου το πήγα την Πέμπτη 3 του μηνός στο νοσοκομείο, το είδε μια γιατρός, με μάλωσε που ήμουν αγχωμένη και μας έδιωξε. Την έβλεπα όμως ότι ζοριζόταν πολύ στην αναπνοή και δεν μπορούσε να φάει καθόλου καλά. Και το απόγευμα την πήγα τη γιατρό μας. Αφού την είδε από δω, την άκουσε από κει, μας έστειλε εσπαυσμένα στο νοσοκομείο, ούτε από το σπίτι δεν μας άφησε να περάσουμε να πάρουμε πράγματα.
Πήγαμε στο νοσοκομείο, ήρθε μία γιατρός που είχε άδεια, αλλά είναι γνωστή του μπαμπά μου και ήρθε για μας, για να μας κάνει εισαγωγή γιατί εκείνη τη μέρα εφημέρευε το άλλο νοσοκομείο, της κάναν εξετάσεις αιματος και ακτινογραφία αμέσως. Με το που είδε την ακτινογραφία, της ήρθαν δάκρυα στα μάτια της γιατρού και μου λέει γιατί την αφήσατε τόσο καιρό. Τι τόσο καιρό της λέω, δύο φορές την έφερα στο νοσοκομείο και μάλιστα η δευτερη σήμερα το πρωί και με διώξανε!
Την βάλανε στο οξυγόνο γιατί είχε μελανιάσει από την έλλειψη οξυγόνου και την αναπνευστική δυσχέρεια. Καταλαβαινα ότι είναι κρίσιμα τα πράγματα, παρόλο που ο μπαμπάς μου προσπαθούσε να με καθυσηχάσει. Πέρασε ένα 24 ωρο, δεν είχε βελτίωση, και το δεύτερο 24ωρο, άρχισε να μην αναπνέει καλά ούτε με τη στήριξη από το οξυγόνο. Εκεί μας έστειλαν στη μονάδα ενατικής θεραπείας του πανεπιστημιακού στην πάτρα. Στα Γιάννενα έχει μόνο μονάδα νεογνών στο Πανεπιστημιακό. Οταν μου το είπαν κατάρρευσα, λιποθύμησα και είπε η γιατρός ότι δεν με αφήνει να πάω με το ασθενοφόρο γιατί με φοβάται. πήγε ο άντρας μου και εγώ με το αυτοκίνητο με τους γονείς μου. Φτασαμε στην Πάτρα, το μωρο μου είχε φτάσει ενα 45λεπτο νωρίτερα από μας, μπηκαμε μέσα στη μονάδα να τη δούμε για λίγο και να μας κάνουν ενημέρωση. Κορίτσια αυτη την εικονα δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Δεν θέλω ούτε να την περιγράψω. Εκεί σκέφτηκα συνειδητά πια ότι μπορεί να το χάσουμε το κορίτσι μας. Η γιατρός μας ενημέρωσε ότι είναι μεν σοβαρή η κατάστασή της, αλλά υπάρχη πιθανότητα να μεταφερθούμε την επόμενη μέρα στην παιδιατρική και άμα κάτι δεν πάει καλά να ξαναμεταφερθούμε στη μονάδα. Την επόμενη το πρωί (5 τα ξημερώματα είχαμε εισαχθή στη μονάδα), μας ενημέρωσαν ότι μέχρι το μεσημέρι θα μεταφερθεί στην παιδιατρική κλινική. Οταν την φέραν, το κορίτσι μου ήταν τόσο φοβησμένο, τόσο τρομαγμένο, έκλαιγε γοερά και δεν ηρεμούσε πουθενά. Ενοιωσε μάλλον τόσο μόνη της... Αυτό κράτησε λίγες ώρες, μετά άρχισε να μας αναγνωρίζει και να ηρεμεί. Ηταν πολύ θαρραλεα, ήταν όλες τις μέρες κάτω από ένα κουβούκλιο του της έδινε οξυγόνο και δεν διαμαρτυρόταν καθόλου. χαμογελούσε σε όλο τον κόσμο, νοσοκόμες και γιατρούς. Ολοι είχαν πάθει πλάκα μαζί της. Και ενώ μέχρι την δευτέρα ήταν σταθερή η κατάστασή της, από Δευτέρα βράδυ παρουσίασε ραγδαία βελτίωση, τόσο που δεν το πιστεύανε και οι γιατροί. Και από κει και πέρα να δείτε χαμογελα και γελάκια σε όλους. Ενας άγγελος.!! Βγήκαμε την Πέμπτη και επιστρέψαμε. Δεν έχει κλάψει καθόλου, όλη την ημέρα χαμογελάει.
Η γιατρός που ήρθε να μας δει είπε ότι είναι καλά, θέλει πολλή προσοχή να μην ξανααρρωστήσει πριν στηλωθεί καλά, και γενικά πολλή προσοχή. Είμαστε όλοι με μάσκες μέσα στο σπίτι. Φοβάμαι κορίτσια, αλλά ειμαι τόσο χαρούμενη που είναι καλά και μας χαμογελάει συνέχεια.
Επίσης παρεπιπτόντως διαπίστωσαν ένα άνοιγμα στην καρδιά ανάμεσα σε δύο κοιλότητες, το οποίο υπαρχει περίπτωση να κλείσει από μόνο του, και άμα δεν κλέισει (πιθανότητα 10%), κάνει μια επέμβαση στα 5 και το κλείνουν. Εχει παιδιοκαρδιολόγο στ Γιάννενα και θα το παρακολουθούμε.
Το νοσοκομείο στην Πατρα μου άφησε κάτι περισσότερο από τις καλύτερες εντυπώσεις από όλες τις απόψεις. Ουτε σε ιδιωτική κλινική να ήμασταν.
Με όλα αυτά που περάσαμε, και με το περιορισμένο φαγητό που έκανε επί μια βδομάδα και τη δικιά μου κούραση- αυπνία- αφαγία, η παραγωγή γάλακτος μου απορυθμίστηκε. Είναι φοβερό όμως το ότι ενώ το στήθος μου είναι πάντα μαλακό ( που είχα προβλημα υπερπαραγωγής και στήθος πάντα τούμπανο), το κορίτσι μου πάντα πίνει. Το λέω γιατί κατάλαβα και εμπράκτως ότι το "δεν έχω γάλα" δεν ισχύει. Αμα βάλεις το παιδί στο στήθος, θα ρουφήξει και θα φάει. (δεν έδωσα ούτε ένα μπουκάλι. Τη μια μέρα στα γιαννενα και μετα και τις λίγες ώρες στη μονάδα είχε και ορό)
Νοιώθω πληγωμένη από την κουνιάδα μου, που δεν μας είπε ότι τα παιδιά της είναι άρρωστα και τα βάζω και με τον εαυτό μου που δεν άρπαξα το παιδί να φύγω μόλις το διαπίστωσα. δεν μπορούσα να φανταστώ βέβαια ότι άμα κολλούσε θα φτάναμε τόσο μακρυά. Απλά από δω και πέρα θα είμαι πολύ σκληρή, Μεχρι το παιδί μου να γίνει 3 χρονών δεν θ συνυπάρχουμε στον ίδιο χώρο με τα δικά της, πάει και τελείωσε. Ούτε καν καλοκαίρι. Στους παππουδες τους θα τα πηγαίνω μόνο όταν δεν θα είναι και τα αλλα εγγόνια ( μένουν στην Ιταλία και έρχονται στις γιορτές).
Αυτά κορίτσια μου. Ευχομαι σε όλες να μην περάσουν ποτέ κατι ανάλογο με τα παιδάκια τους... Υγεία σε όλα τα μωρά. Είναι άδικο να αρρωσταίνουν. Είδα πολλά παιδάκια στη μονάδα, μέρες διασωληνωνμένα και πονούσε πολλαπλά η καρδιά μου...

Λια μ καλως ορισατε στο σπιτι σας κ παλι περαστικα...
εγω σε νιωθω απολυτα γιατι τα χω περασει με τον σπυρο πολλες φορες αυτα τα επεισοδια...κρισεις αναπνευστικες κ το ραστ στο κατωτερο βαθμο...ασθενοφορα καθε φορα για να χει το παιδι συνεχεια οξυγονο για να μας πανε σαλλο νοσοκομειο..
ευχομαι μεσα απο τα βαθη της καρδιας μ αυτο να ταν το πρωτο κ το τελευταιο..κ ναι να εισαι σκληρη σοποιον ειναι αρρωστος κ ερχεται σεπαφη με το μωρο σ..εγω αυτο κανω κ εχω βρει την υγεια μ..χαρηκα π ολα πηγαν καλα..προσοχη τωρα να φυγει κ ο χειμωνας κ ολα καλα..

τι επαθα η γυναικα...απλωσα στο απλωστρακι 2 πλυντηρια κ μολις εβαλα το τελευταιο ρουχο κανει μια κ εσπασε!!!!ευτυχως π το χα μεσα κ δεν ημουν στο μπαλκονι...πω πω...ηταν σαραβαλο 7χρ τωρα κ ηθελε αλλαγη...αντε ξαναμανα να μαζευω κ να πλωνω στο καινουργιο...

Λία μου! Καταλαβαίνω πως ένοιωσες, όμως πάει πέρασε καλό μου κορίτσι! Και προσοχή από δω και πέρα και αν σε κάποιους κακοφανεί... ξυδάκι!
Κι η μικρούλα σου ήταν διπλά νικήτρια! Και γιατί το ξεπέρασε και για το χαρακτηρα που έδειξε- ποιό άλλο μωράκι θα περνούσε όλα αυτα με τόσο χαμόγελο; Είσαι τυχερή, που εχεις μια τόοοσο καλή κορούλα!

Ζέτα μου, υπομονή... Αχ αυτες οι δουλειές! Μια τελειώνει 10 βγαινουν στη φορα εκει που δεν το περιμένεις!

μαρακι μ πηγα στο σουπερ της γειτονιας κ πηρα....κ εγω την σκεφτομαι γιατι η μικρη της δεν ηταν κ πολυ καλα εκεινες τις μερες αλλα δεν εχω το τηλ της..

βιβη μ τι κανετε?δουλειες?αστα,αστα..τωρα επλυνα την μοκετα τ σπ στην μπανιερα!!!μ βγηκε η μεση αλλα επρεπε...τωρα θα κανω ενα ζυμαρι για πιτσα!!!

Θέλω να πάω μια εβομάδα σ ένα ησυχο μερος, να μη πλένω, να μη σιδερωνω, να μη σκουπίζω, να μη μαγειρεύω, να κοιμάμαι και να ξυπνάω όποτε θέλω... Πολλά ζητάω, ε;

θα με παρεις μαζι σ?!!!!!!!

η μικρη περα απο τα μπισκοτα π εφαγε το μεσημερακι τωρα εφαγε κ γιαουρτακι!!!!!

bebek6 έγραψε:Λια μου καλη αναρρωση κι απο δω κ περα μονο χαρες κ γελια!!!ετσι,ολες πρεπει να γινουμε σκληρες.δεν προκειται για μας,για τα ανυπερασπιστα τα μικρακια προκειται..

Κωνσταντινα εσυ δουλευεις σε τραπεζα; θελω να σε ρωτησω κατι σχετικα με το θεμα που ειχα με αμαζον,να σ στειλω πμ μην πρηζουμε τα κοριτσια;

Φυσικά οτι θες σε οτι μπορώ να βοηθήσω. Εννοείται!!!

toutounaki έγραψε:Θέλω να πάω μια εβομάδα σ ένα ησυχο μερος, να μη πλένω, να μη σιδερωνω, να μη σκουπίζω, να μη μαγειρεύω, να κοιμάμαι και να ξυπνάω όποτε θέλω... Πολλά ζητάω, ε;

Ε μάλλον. Σαν πολλά μου ακούγονται

Ουουου Ζετάκι! Σε παίρνω, σε παίρνω! Αρκεί να μπορέσω να πάω κι εγώ

Μπράβο στη μικρή σου! Η δική μου που θελει μονο το γαλα μου να δω. Με συγκινει η προτίμηση της βεβαια αλλά ας φαει και κάτι άλλο....

Λια μου ποσο σε καταλαβαινω δεν φανταζεσαι γιατι ειχαμε περασει και εμεις μια περιπετεια με τον μικρό μας και απο τοτε και εγω εγινα πολυ σκληρη. Και πιστεψε με μονο σε καλο μου εχει βγει. Ασε που τωρα τους εχω ολους εκπαιδευσει και ουτε στο χαλακι της πορτας δεν ερχονται αρρωστοι. Τα παιδια μου πανω απ ολα και η υγεια τους. Ξεκουρασου, χαλαρωσε και απολαυσε τα χαμογελα της μικρης σου.

θα φαει βιβη μ μην αγχωνεσε...καθε μερα να προσπαθητε να της δεινετε φρουτακια κ θα φαει...σιγα σιγα,δεν θα φαει με την πρωτη δοκιμη...μετα απο 5-6 μερες θα φαει κανονικα,αλλα μην τα παρατησεις...


ντινα μια απο τα ιδια κ εμεις αλλα εμενα μολις αρρωστησει τον χτυπαει σταναπνευστικο κ προσεχουμε παρα πολυ..να τωρα ας πουμε βηχει κ εχουμε νοτια εδω...του δινω κ αερολιν αυτες τις μερες να ηρεμησει περα απο την αλλη αγωγη π κανουμε με φλιξοταιντ κ σιγκιουλαρ..