1 Ένα ποιηματάκι κι από μένα λοιπόν με αγάπη... Πεμ Αυγ 05, 2010 6:36 am
Tziz
Πρωταγωνιστής!!
Άθελά σου με κάνεις να πονάω
Και κάθε κίνησή σου με τρομάζει
Τα βράδια δεν κοιμάμαι ξενυχτάω
Μακριά σου με πνίγει το σκοτάδι
Τσιγάρο σαν ανάβεις με κοιτάζεις
Δε μου μιλάς και σκύβεις το κεφάλι
Το σβήνεις και αμέσως άλλο ανάβεις
Κι εγώ ματαίως περιμένω κάποιο χάδι
Δε θέλησες ποτέ σου να μιλήσεις
Γι αυτά που σε φοβίζουν, σε τρομάζουν
Αποφεύγεις την κάθε μου κουβέντα
Και μονάχος στις σκέψεις βουλιάζεις
Κι εγώ που δεν ξέρω τι συμβαίνει
Μέρα με τη μέρα πεθαίνω
Το μυαλό μου αλλού ταξιδεύει
Προσπαθώ μα δεν καταλαβαίνω
Προσπαθώ να μπω στην καρδιά σου
Κι ότι κρύβεις εκεί να διαβάσω
Βήμα κάνω σε πλησιάσω
Μα πάλι με σπρώχνεις μακριά σου...
(Το έγραψα στην γ' λυκείου - το 2000 - και νομίζω ότι είναι το καλύτερό μου)
Και κάθε κίνησή σου με τρομάζει
Τα βράδια δεν κοιμάμαι ξενυχτάω
Μακριά σου με πνίγει το σκοτάδι
Τσιγάρο σαν ανάβεις με κοιτάζεις
Δε μου μιλάς και σκύβεις το κεφάλι
Το σβήνεις και αμέσως άλλο ανάβεις
Κι εγώ ματαίως περιμένω κάποιο χάδι
Δε θέλησες ποτέ σου να μιλήσεις
Γι αυτά που σε φοβίζουν, σε τρομάζουν
Αποφεύγεις την κάθε μου κουβέντα
Και μονάχος στις σκέψεις βουλιάζεις
Κι εγώ που δεν ξέρω τι συμβαίνει
Μέρα με τη μέρα πεθαίνω
Το μυαλό μου αλλού ταξιδεύει
Προσπαθώ μα δεν καταλαβαίνω
Προσπαθώ να μπω στην καρδιά σου
Κι ότι κρύβεις εκεί να διαβάσω
Βήμα κάνω σε πλησιάσω
Μα πάλι με σπρώχνεις μακριά σου...
(Το έγραψα στην γ' λυκείου - το 2000 - και νομίζω ότι είναι το καλύτερό μου)