1 Καισαρικη τζαμπα και βερεσε??..... Δευ Νοε 12, 2012 7:24 am
newmum
Πανταχού παρούσα!
Ειμαι μια νεα μαμα, χαρουμενη και πλυμμηρισμενη απο βαθια συναισθηματα και θα ηθελα να σας διηγηθω την ιστορια γεννησης της κορουλας μου, και ισως καποια μανουλα να βρει ομοιοτητες...
38 εβδομαδων & 3 ημερων ειχα ραντεβου με το γιατρο μου για να δει πως παω, εγω εν τω μεταξυ ενιωθα οτι η ωρα ειχε φτασει λογω αφορητης πιεσης στη λεκανη μου.με εξεταζει και μου λεει οτι εχω μικρη διαστολη, με στελνει σπιτι μου και μου λεει οτι αν μεχρι το πρωι δεν εχουν σπασει τα νερα τοτε να κανω εισαγωγη στο μαιευτηριο, ετσι κι εγινε.το επομενο πρωι μπηκα στο μαιευτηριο ηρεμη, με ενα γλυκο αγχος και φουλ ανυπομονη να ζησω αυτο που περιμενα εδω και 9 μηνες..μετα απο τις απαραιτητες εξετασεις κτλ βρισκομαι στην αιθουσα τοκετου με τους πονους να ερχονται και να φευγουν,μικροι και οχι ακομα εντονοι.ειχα τελεια ψυχολογια, μιλουσα με τις μαιες, με τους γιατρους εκανα πλακα και ολα προχωρουσαν φυσιολογικα..ωσπου οι πονοι γιναν εντονοι σχεδον αφορητοι, εγω εκει απτοητη γουσταρα που το ζουσα που ενιωθα την κοιλια μου να συσπαται, δεν με ενοιαζε ο πονος ηξερα οτι ολο αυτο θα περνουσε και σε λιγο το μπεμπακι θα ερχοταν στη ζωη..Μετα απο 6 ωρες η διαστολη μου ειχε φτασει στο 4 και δεν ελεγε να προχωρησει...ο γιατρος μου με εξεταζε συνεχεια απο κατω και ηταν ανησυχος, ωσπου μου λεει οτι οσο και να περιμενουμε δεν θα κανω αλλη διαστολη και δεν υπαρχει λογος να ταλαιπωρουμε αλλο το μωρο, και ο μονος δρομος ειναι η καισαρικη,ετσι απλα λοιπον βρεθηκα στο φορειο να κατευθυνομαι στο χειρουργειο με κλαματα και αναφιλητα και με ενα τεραστιο γιατι στην ψυχη μου,γιατι να μην περιμενουμε, γιατι γιατι γιατι?? Σε ενα τεταρτο ειδα το μωρο μου!!τα κλαματα τοτε γιναν γλυκα και ομορφα το ιδιο και τα συναισθηματα στη ψυχη μου.Αυτη ηταν η δικη μου ιστορια, θεωρω οτι γεννησα με καισαρικη χωρις να υπαρχει ιδιαιτερος λογος, γιατι πολυ απλα ο γιατροςμου βαριοταν να περιμενει, γιατι κανεις δεν με ρωτησε αν μπορω να αντεξω τους πονους, γιατι το συστημα των καισαρικων στην Ελλαδα ειναι το μοναδικο ασφαλες για ολους τους γιατρους,να μην χαλασει η φημη τους κτλ....ειμαι πολυ ευτυχισμενη με τη μπεμπα μου στην αγκαλια μου, ομως βαθια μεσα μου υπαρχει ακομα το τεραστιο γιατι..........το οποιο σιγα σιγα θα ξεθυμανει,αφου τελικα σημασια εχει που ειμαστε και οι 2 μας καλα!!!
38 εβδομαδων & 3 ημερων ειχα ραντεβου με το γιατρο μου για να δει πως παω, εγω εν τω μεταξυ ενιωθα οτι η ωρα ειχε φτασει λογω αφορητης πιεσης στη λεκανη μου.με εξεταζει και μου λεει οτι εχω μικρη διαστολη, με στελνει σπιτι μου και μου λεει οτι αν μεχρι το πρωι δεν εχουν σπασει τα νερα τοτε να κανω εισαγωγη στο μαιευτηριο, ετσι κι εγινε.το επομενο πρωι μπηκα στο μαιευτηριο ηρεμη, με ενα γλυκο αγχος και φουλ ανυπομονη να ζησω αυτο που περιμενα εδω και 9 μηνες..μετα απο τις απαραιτητες εξετασεις κτλ βρισκομαι στην αιθουσα τοκετου με τους πονους να ερχονται και να φευγουν,μικροι και οχι ακομα εντονοι.ειχα τελεια ψυχολογια, μιλουσα με τις μαιες, με τους γιατρους εκανα πλακα και ολα προχωρουσαν φυσιολογικα..ωσπου οι πονοι γιναν εντονοι σχεδον αφορητοι, εγω εκει απτοητη γουσταρα που το ζουσα που ενιωθα την κοιλια μου να συσπαται, δεν με ενοιαζε ο πονος ηξερα οτι ολο αυτο θα περνουσε και σε λιγο το μπεμπακι θα ερχοταν στη ζωη..Μετα απο 6 ωρες η διαστολη μου ειχε φτασει στο 4 και δεν ελεγε να προχωρησει...ο γιατρος μου με εξεταζε συνεχεια απο κατω και ηταν ανησυχος, ωσπου μου λεει οτι οσο και να περιμενουμε δεν θα κανω αλλη διαστολη και δεν υπαρχει λογος να ταλαιπωρουμε αλλο το μωρο, και ο μονος δρομος ειναι η καισαρικη,ετσι απλα λοιπον βρεθηκα στο φορειο να κατευθυνομαι στο χειρουργειο με κλαματα και αναφιλητα και με ενα τεραστιο γιατι στην ψυχη μου,γιατι να μην περιμενουμε, γιατι γιατι γιατι?? Σε ενα τεταρτο ειδα το μωρο μου!!τα κλαματα τοτε γιναν γλυκα και ομορφα το ιδιο και τα συναισθηματα στη ψυχη μου.Αυτη ηταν η δικη μου ιστορια, θεωρω οτι γεννησα με καισαρικη χωρις να υπαρχει ιδιαιτερος λογος, γιατι πολυ απλα ο γιατροςμου βαριοταν να περιμενει, γιατι κανεις δεν με ρωτησε αν μπορω να αντεξω τους πονους, γιατι το συστημα των καισαρικων στην Ελλαδα ειναι το μοναδικο ασφαλες για ολους τους γιατρους,να μην χαλασει η φημη τους κτλ....ειμαι πολυ ευτυχισμενη με τη μπεμπα μου στην αγκαλια μου, ομως βαθια μεσα μου υπαρχει ακομα το τεραστιο γιατι..........το οποιο σιγα σιγα θα ξεθυμανει,αφου τελικα σημασια εχει που ειμαστε και οι 2 μας καλα!!!