Καλησπέρα σε όλες σας!σας διαβάζω καιρό, αλλά μόλις πήρα την απόφαση να γράψω. Έχω την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον για την προσπάθεια που κάνω με τον άντρα μου να κάνουμε παιδί..Είμαι 28 ετών και ένα χρόνο τώρα, αφού έκοψα τα αντισυλληπτικά, που έπαιρνα λόγω πολυκυστικών ωοθηκών, ξεκινήσαμε τις ελεύθερες και τυχαίες επαφές. Από τον Ιούνιο όμως μέχρι και σήμερα (10 μήνες) προσπαθούμε στοχευμένα, με τη βοήθεια των τεστ ωορρηξίας, μα δεν τα έχουμε καταφέρει. Αυτή τη στιγμή είμαι μία εβδομάδα μετά την ωορρηξία και την επαφή και απλά περιμένω μήπως γίνει ένα μικρό και γλυκό θαυματάκι και για μένα. Δεν μπορώ να πω ότι έχω πολύ άγχος..όμως όσο περνάει ο καιρός ίσως να αποκτώ και όλοι γύρω μου αναρωτιούνται τι να κάνουμε και πότε θα κάνουμε παιδί...δεν έχουμε πει τίποτα σε κανέναν όσον αφορά τις προσπάθειες μας για να μην μας αγχώνουν. Αποφεύγουμε τέτοιες συζητήσεις. Το ερώτημα είναι πως εσείς που προσθαθούσατε καιρό, δεν αφήσατε το άγχος να σας καταβάλλει και τελικά τα καταφέρατε? τι να σκεφτώ για να μην το κάνω χειρότερο? επίσης, πως διαχειριστήκατε όλους αυτούς (γονείς και φίλους) που σας ρώταγαν ευθέως ή πλαγίως για το αν και πότε θα κάνετε παιδί? ας ελπίσουμε ότι αυτή η φορά θα είναι και η τυχερή! το θέλουμε τόσο πολύ!

Καλησπέρα,
Κοίτα εγώ μόλις το προσπάθησα με τον άντρα μου, τα κατάφερα αμέσως . Δεν είναι όμως όλοι οι οργανισμοί το ίδιο. Θα σου πω όμως κάτι, λες ότι έπαιρνες αντισυλληπτικά. Έχω ακούσει διάφορες κοπέλες οι οποίες έκαναν χρόνια χρήση αντισυλληπτικών οτι δυσκολεύτηκαν να συλλάβουν... Ίσως να είναι άσχετο αυτό με την περίπτωσή σου. Ίσως απλά να μην έτυχε να σου συμβεί ακόμα.
Αν θέλεις όμως να σιγουρευτείς μπορείς να πάρεις 2 Τεστ γονιμότητας, ένα για σένα και ένα για τον άντρα σου ή να κάνετε εξετάσεις. Πιο απλό είναι το πρώτο.
Εύχομαι σύντομα να έχεις ευχάριστα νέα.

Καλησπερα στα Κοριτσια
Μαργαριτα εμεις προσπαθουμε στους 8 μηνες χωρις επιτυχια. την περασμενη βδομαδα εκανα εξεταση προγεστερονης η οποια ηταν πιο χαμηλα κι απο χαμηλα οποτε οσο και να προσπαθουσαμε δεν υπηρχε περιπτωση να γινει το θαυμα. Δεν ξερω κα8ολου τι μελλει γενεσθαι απο δω και περα αλλα τουλαχιστον κατα καποιο τροπο εντοπιστηκε το προβλημα. Απλα ελπιζω να ειναι μονο αυτο. Γενικα μονο οι πολυ δικοι μου ανθρωποι ξερουν οτι προσπαθουμε οποτε δεν εχω θεμα στο πως θα τους απαντησω. Για τους υπολοιπους δεν δινω δεκαρα, δεν τους αφορα και πολυ κοφτα τους απανταω οτι ειναι κατι που δεν τους αφορα και οτι δεν ειμαι καν σιγουρη οτι θελω παιδι.
Μarianta: Τυχερουλαααααααααααα να εισαι παντα ετσι τυχερη. Οσο για τα αντισυλληπτικα ο γιατρος μου οταν τα εκοψα μου ειπε οτι αν δεν θελω αμεσα παιδι να προσεχω πολυ για το αμεσως επομενο διαστημα απο την διακοπη ειναι πολυ επικινδυνο για εγκυμοσυνη.

Kαλησπερα κι απο μενα,κι εμεις προσπαθουσαμε 1,5 χρονο,καποια στιγμη ιχα κανει ορμονικες και ειχαν βγει πολυ καλες κι ετσι αφησαμε να περασει ενας χρονος.Εγω περασα απο διαγορες φασεις,στην αρχη που δεν ερχοταν ειχα πολυ αγχος,μεχρι και συμπτωματα εγκυμουνης νομιζα οτι ειχα και εκεινο το διαστημα λες και ηταν ολοι βαλτοι να με ρωτανε "Ποτε θα κανεις παιδι","Ακομα κανενα μωρο","2 χρονια εισαι παντρεμενη ποτε περιμενεις"(κι εγω δεν ηθελα αμεσως μετα το γαμο,λογω οικονομικων,αλλα οταν οι ανθρωποι ειναι γκαου τι να πεις,μου μετρουσαν και ποσα χρονια εχουν περασει)και με ολα αυτα με ειχαν τρελανει και μαζι με το αγχος που δεν ερχοταν το μωρο ειχα πολλα ξεσπασματα,νευρα,κλαμματα στα καλα καθουμενα και τετοια.Μετα ηρεμησα δεν εδινα σημασια τους δουλευα ολους οταν μου ελεγαν κατι η ελεγα απλα θα ερθει οταν ειναι η ωρα του και το εκοβα,νομιζα οτι ειχα ηρεμησει και το πιστευα δλδ,αλλα ενταξει το ειχα στο μυαλο μου και αυτο επαιζε ρολο τελικα...Στον ενα χρονο εκανε ο αντρας μου σπερμοδιαγραμμα και βρεθηκε ενα μικροβιο που ενω το σπερμα ηταν τελειο,το μικροβιο το σκοτωνε,επαιρνε θεραπειες τπτ το μικροβιο εκει, ε και καπου εκει απογοητευτηκα τελειως και το εβγαλα απτο μυαλο κι εκανα γενικη στο σπιτι να ξεδωσω και εκεινο το μηνα εμεινα εγκυος (χωρις το μικροβιο να εχει φυγει)και τελικα το μυαλο μας παιζει πολλα παιχνιδια.Οποτε καντε τις απαραιτητες εξετασεις, να αποκλεισετε καθε ενδεχομενο και βγαλτο απτο μυαλο σουτελειως ομως ουτε αν σαν απορια να μη το σκεφτεσαι.Εγω ειχα και 3 μερες καθυστερηση και δεν το ειχα καταλαβει,ΕΓΩ που μετροουσα μερες σαν το φανταρο.Αυτα, συγνωμη για το μεγαλο post ,ευχομαι να ερθουν τα ευχαριστα συντομα!!!

marianta έγραψε:Καλησπέρα,
Κοίτα εγώ μόλις το προσπάθησα με τον άντρα μου, τα κατάφερα αμέσως . Δεν είναι όμως όλοι οι οργανισμοί το ίδιο. Θα σου πω όμως κάτι, λες ότι έπαιρνες αντισυλληπτικά. Έχω ακούσει διάφορες κοπέλες οι οποίες έκαναν χρόνια χρήση αντισυλληπτικών οτι δυσκολεύτηκαν να συλλάβουν... Ίσως να είναι άσχετο αυτό με την περίπτωσή σου. Ίσως απλά να μην έτυχε να σου συμβεί ακόμα.
Αν θέλεις όμως να σιγουρευτείς μπορείς να πάρεις 2 Τεστ γονιμότητας, ένα για σένα και ένα για τον άντρα σου ή να κάνετε εξετάσεις. Πιο απλό είναι το πρώτο.
Εύχομαι σύντομα να έχεις ευχάριστα νέα.

Marianta μου καλησπέρα!αυτό που λες για το τεστ γονιμότητας (μόνος σου) το ακούω πρώτη φορά. Ακούγεται ενδιαφέρον. Με ποιο τρόπο γίνεται και πόσο αξιόπιστο είναι?

Κορίτσια καλησπέρα!

darsel μου τι ακριβώς πρέπει να κάνεις πλέον με το θέμα της προγεστερόνης?μακάρι αν είναι μόνο αυτό και να πάνε όλα σύντομα καλά!Το μυαλό μας είναι πολύ μεγάλο θέμα...απλά κάποια πράγματα δεν μπορούμε να καταλάβουμε ίσως αν μας αγχώνουν ή μας βοηθούν (αυτό που λέει και η Λέττα-υποσυνείδητα).εγώ μπορεί να υποστηρίζω ότι με βοηθάει για παράδειγμα που μιλάω τώρα εδώ μαζί σας, αλλά από την άλλη αυτό να δημιουργεί και άγχος.Ποιος ξέρει.μακάρι να βοηθάει.μακάρι να πάνε όλα καλά και να βρίσκουμε δύναμη για ό,τι χρειάζεται.

Δεν ξερω ρε κοριτσι απο αυτα που εχω διαβασει μαλλον θα μου δωσει να παρω χαπια προγεστερονης. Σημερα θα παω στο γιατρο οποτε το βραδυ θα ξερω. Θα σε κρατησω ενημερη. Προς το παρον Καλημερα!

Μην αγχώνεσαι καθόλου και μην κάνεις τεστ. Αυτή είναι η γνώμη μου. Υποσεινήδητα αγχώνεσαι και δεν βοηθάει καθόλου. Σε όσους λένε διάφορα λέγε οτι το παιδάκι θα έρθει όταν είμαστε έτοιμοι.

katiag26 έγραψε:Μην αγχώνεσαι καθόλου και μην κάνεις τεστ. Αυτή είναι η γνώμη μου. Υποσεινήδητα αγχώνεσαι και δεν βοηθάει καθόλου. Σε όσους λένε διάφορα λέγε οτι το παιδάκι θα έρθει όταν είμαστε έτοιμοι.

Ας κάνει μωρέ ένα τεστάκι για να της φύγει το άγχος.
Να δει ότι όλα είναι καλά και να χαλαρώσει...
Τώρα της μπαίνουν διάφορα στο μυαλό.

Marianta μου ευχαριστώ για τις πληροφορίες.Περιμένω τα αποτελέσματα της προσπάθειας αυτού του μήνα και έπειτα θα σκεφτώ τι είναι καλύτερο να κάνω. Πάντως φαίνεται αρκετά βοηθητικό κάτι τέτοιο. Σίγουρα όμως, όπως λέει και η Katia το καλύτερο είναι να μην αγχώνομαι καθόλου.Κάποιες φορές ξεχνιέμαι και είμαι πολύ καλά, αλλά δεν συμβαίνει πάντα όσο και να το θέλουμε και ας ξέρουμε ότι το άγχος δε βοηθά.

συγνωμη που θα το πω και ισως φανω και κακια αλλα και μεν μετα απο πεντε χρονια μαζι και δυο συνολικα χρονια ελευθερων επαφων και ειδικα στις γονιμες μερες και με τεστ ωορηξιας μου λεγανε οτι δεν μενω εγκυος εειδη βιαζομαι και αγχωνομαι και το σκεφτομαι συνεχεια και τετοια αλλα πολλα. το αποτελεσμα πηγαμε τελικα για εξετασεις και ειχαμε προβλημα με το σπερμα. για μενα η καλυτερη λυση ειναι να μιλησεις με το γυναικολογο σου κ να κανετε εξετασεις. συγνωμη αν φανηκα κακια!!

mary 30 έγραψε:συγνωμη που θα το πω και ισως φανω και κακια αλλα και μεν μετα απο πεντε χρονια μαζι και δυο συνολικα χρονια ελευθερων επαφων και ειδικα στις γονιμες μερες και με τεστ ωορηξιας μου λεγανε οτι δεν μενω εγκυος εειδη βιαζομαι και αγχωνομαι και το σκεφτομαι συνεχεια και τετοια αλλα πολλα. το αποτελεσμα πηγαμε τελικα για εξετασεις και ειχαμε προβλημα με το σπερμα. για μενα η καλυτερη λυση ειναι να μιλησεις με το γυναικολογο σου κ να κανετε εξετασεις. συγνωμη αν φανηκα κακια!!

Όχι καθόλου κοπέλα μου κακιά.Εδώ λέμε και ακούμε απόψεις.Ό,τι θέλει ο καθένας κρατάει. Έχεις δίκιο..πρώτα κάνουμε εξετάσεις!απλά στην δική μου περίπτωση πρέπει να περιμένω να περασουν 2 μήνες για να κλείσω χρόνο προσπαθειών που είναι και το όριο, κατα τους πιο πολλούς γιατρούς.
Από την άλλη το άγχος ενδεχομένως είναι ένα πρόβλημα που το κάνει χειρότερο.
Τελικά Mairy μου σε τι φάση είστε τώρα?τι προτείνεται γενικά για μία περίπτωση σαν τη δική σας?

Mairy μου μόλις πρόσεξα το τικεράκι!Οπότε σε πολύ καλή φάση είστε!με το καλό!!!!!

δεν ξερω τι να σου πω ο γιατρος σου θα καθορισει μια σειρα εξετασεων και αναλογα με τα αποτελεσματα θα κανετε και το επομενο βημα. απλα εγω σου ειπα οτι δεν πιστευω στο οτι εμποδιζει το αγχος και τα λοιπα που λενε και το ιδιο πιστευε και η γιατρος μου. εμεις καναμε υποβοηθουμενη αναπαραγωγη τελικα και σε λιγους μηνες περιμενουμε το αιδακι μας. (τον μονο που θα ακους θα ειναι ο γιατρος σου ) φιλικα

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΦΑΣΗ ΟΠΩΣ ΑΡΚΕΤΕΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΕΓΩ ΣΤΟΥΣ ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ ΚΙΟΛΑΣ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΣΑΓΠΗΓΓΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΠΕΡΜΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΖΙΦΟΣ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ.ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΑΓΧΩΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙΣ.

Καλησπέρα κορίτσια! Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, πολύ σύντομα, όλες να μάθετε τα ευχάριστα νέα μιας θετικής χοριακής και να κρατήσετε σύντομα υγιή μωράκια στην αγκαλιά σας!!!
Εγώ είμαι έγκυος για 2η φορά! Αύριο μπαίνω στον 2ο μήνα! Η πρώτη μου εγκυμοσύνη μετατράπηκε σε εφιάλτη! Μιας και κάναμε διακοπή κύησης στην 22η εβδομάδα. Καί τις δύο φορές, έμεινα πάρα πολύ γρήγορα έγκυος! Εμένα όμως το άγχος μου είναι άλλο.. Στο αν θα καταφέρει να ολοκληρωθεί αυτή η εγκυμοσύνη..! Θέλω να σας πω όμvς τα εξής.. Μου είχε πει μια φίλη μου, πριν καν ακόμη παντρευτώ, ότι όλα αυτά που λένε για μαξιλάρια, για πόδια ψηλά κλπ, είναι αλήθεια! Και της το είχε πει καί ο γιατρός της! Εμείς το πήραμε πολύ ζεστά καί τις 2 φορές! Και, έπειτα από την εμπειρία μου αλλά και όσα έχω διαβάσει, Ξέρω ότι.. Μετά την επαφή, πρέπει να μένουμε για τουλάχιστον 5 λεπτά ξαπλωμένες και ακόμη καλύτερα με τα πόδια ψηλά! Και να μη βιαστούμε να σηκωθούμε για τουαλέτα! 5 λεπτά περίπου χρειάζονται και τα σπερματοζωάρια για να φτάσουν στις σάλπιγγες! Το μαξιλάρι κάτω από τη μέση, βοηθάει καί κατά τη διάρκεια αυτού του 5λεπτου αλλά καί κατά την επαφή! Οι πιο κατάλληλες μέρες για προσπάθειες, είναι αμέσως μετά την περίοδο!! Τα σπερματοζωάρια ζουν 3-5 μέρες στις σάλπιγγες, οπότε όταν απελευθερωθεί το ωάριο, είναι ιδανικό να τα βρει εκεί!! Συνεπώς το μέρα παρά μέρα αμέσως μετά την περίοδο, είναι ό,τι πρέπει! Εμείς αυτή τη φορά, δοκιμάσαμε το κάθε μέρα! Το άγχος παίζει μεγάλο ρόλο! Είναι όμορφο να απολαμβάνουμε τις επαφές όταν προσπαθούμε για παιδάκι! Επίσης, μάλλον θα σας το έχουν πει οι γυναικολόγοι σας, πρέπει να λαμβάνουμε φολικό οξύ καί όσο προσπαθούμε! Θέλω να ξέρετε ότι σας τα γράφω όλα αυτά καλοπροαίρετα και χωρίς να θέλω να το παίξω ότι ξέρω κάτι.. Απλά σε εμάς έπιασε! Και σε αρκετές γνωστές μου!! Είναι 2-3 πραγματάκια που δεν πρέπει να αμελούμε όταν προσπαθούμε! Σίγουρα υπάρχουν και περιπτώσεις, που όντως υπάρχουν προβλήματα και χρήζουν ιατρικής παρακολούθησης! Δεν ξέρω πώς θα ένιωθα αν προσπαθούσα καιρό και δεν ερχόταν.. Ξέρω όμως πολύ καλά πώς είναι να έρχεται εύκολα, αλλά να το χάνεις! Και στη δική μας περίπτωση ήταν 2 και σε μεγάλη ηλικία κύησης.. Συνεπώς το άγχος μου κι ο φόβος, είναι παρόντα τώρα που είμαι 2η φορά έγκυος! Είμαι θετική όμως και ανυπομονώ!!! Για κάθε μια από εμάς που θέλουμε τόσο πολύ να γίνουμε μανούλες, υπάρχει πάντα κάτι να μας "βασανίζει" και να μας αγχώνει! Όταν όμως τα κρατήσουμε στην αγκαλιά μας, όλες οι κακές μας σκέψεις, θα είναι παρελθόν!!! Εύχομαι ολόψυχα, σε κάθεμια από εσάς, να σας έρθουν όλα όπως τα ονειρεύεστε! Και μακάρι να πιάσουν τόπο οι μικρές μου συμβουλές!!! Να είστε καλά! Καλό βράδυ!! Με συγχωρείτε για το μεγάλοι post..

οπως εχω γραψει και σε αλλα ποστ εμεις καναμε 8-9 μηνες να πιασουμε παιδακι!καθε μηνα μετα τις επαφες ποδια ψηλα,μαξιλαρια και ενα σωρο αλλα!εννοειται οτι εκανα και τεστ ωορηξιας καθε μηνα!εχω και πολυκυστικες ωοθηκες και ισως γι αυτο ζοριστηκαμε αλλα ωορηξια εκανα κανονικα καθε μηνα.ο γιατρος μου ειχε πει να καθομαι 10 λεπτακια στο κρεβατι και τελος!ουτε ποδια πανω,κατω,αριστερα δεξια!το μηνα που εμεινα εγκυος η επαφη μας ηταν το μεσημερι και οπως ηταν φυσικα μετα απο λιγο σηκωθηκα και πηγα για τσισα μου και εκανα και το ντουζακι μου!βεβαια θα επαιξε και ρολο που ειχα κανει και σαλπιγγογραφια τον ιδιο μηνα!!!

κοπελα μου αν ανχωνεσαι να το ψαξεις!εμενα με βοηθησε πολυ ψυχολογικα που ενιωθα οτι δε το αφηνα στην τυχη του και το εψαχνα.δε το αφησα,ουτε μπορουσα να περιμενω να κλεισω χρονο για να ξεκινησω εξετασεις!να πας στον γιατρο σου να το συζητησεις!να κανεις ορμονικές,σαλπιγγογραφια και να εξεταστει και ο αντρας σου!ευχομαι ολα να σου πανε υπεροχα και συντομα να κρατας στα χερια σου ενα θετικοτατο τεστ!ξερω την αγωνια σου γιατι την περασα για πολλους μηνες!