Καλημερα και απο εμενα και σου ευχομαι ολοψυχα μια τελειομηνη μα πανω απο ολα ηρεμη εγκυμοσυνη με υγιη μωρακια.
Αχ, τι μου θυμησες τωρα. Στο ακουσμα των τριων σακων και συνεπως της τριδυμης εγκυμοσυνης κοντεψα να παθω εγκεφαλικο. Ποτε μα ποτε ομως δεν περασε ουτε απο το δικο μου μυαλο ουτε απο του γιατρου μου να προχωρησουμε σε μειωση, και δεν το εχω μετανιωσει στιγμη παρα την κουραση και την ταλαιπωρια. Εμεις τωρα πια γελαμε με τα χαχαχα μας και τα χεχεχε μας, λεμε αγκου, μπα, μπου, μπε, μου, μα, φοραμε νουμερο 4 πανα και ειμαστε τα πιο χαμογελαστα παιδακια. Ειναι μοναδικο το συναισθημα να βλεπεις τρια πλασματακια να σε κοιτουν και να σου μοιραζουν απλοχερα τα χαμογελα τους. Τρωμε τα χερια, τα μανικια μας, τα πετσετακια μας και ο,τι μα ο,τι βρεθει σε σημειο που να φτανει στο στομα μας. Και φυσικα, ειμαστε ζωηρα και ναζιαρικα. Εχουμε ξυπνησει απο τις 4 σημερα και αφου εφαγαν τα 2 και ξανακοιμηθηκαν εχω εδω τον πρωτοτοκο της παρεας που ναι μεν εφαγε αλλα κανει τωρα τα δικα του κολπα και δε λεει με τιποτα να κλεισει ματι. Και λιγο πριν πιασω το μπιμπεροπλυσιμο για την μπιμπεροαποστειρωση, ειπα να μπω γιατι ο συζυγος με ενημερωσε οτι εχθες που ηταν βραδυ στη δουλεια και μπηκε στο φορουμ να ριξει μια ματια, συναντησε αυτο το θεμα. Δυστυχως, δεν ειναι ευκολο πλεον να μπαινω να γραφω. Περα απο την αμεριστη βοηθεια του αγαπημενου μου αντρουλη, δυστυχως δεν εχω αλλη βοηθεια γιατι οι γιαγιαδες ειναι μεγαλες σε ηλικια και παππουδες δεν υπαρχουν στη ζωη.
Οσον αφορα την εγκυμοσυνη, το βασικο ειναι να εχεις εμπιστοσυνη στο γιατρο σου. Απο αυτην τη στιγμη δε θα ειναι μονο γιατρος σου αλλα συνοδοιπορος σου, συμπαραστατης σου, δευτερος πατερας.
Εμενα ηταν και ο ανθρωπος που με οδηγησε στο ονειρο. Μαζι του εκανα ολη τη διαδρομη, απο τις προσπαθειες μεχρι τη δυσκολη στιγμη του τοκετου.
Στην εγκυμοσυνη, πηγαινα μεχρι τη στιγμη που γεννησα στη δουλεια. Δεν πηρα ουτε μια αναρρωτικη μεχρι που γεννησα στις 30 εβδομαδες και 3 μερες. Καθε μηνα εκανα απαραιτητως εξετασεις αιματος και ουρων. Μαλιστα στις αρχες εκανα καθε μηνα ακομα και τοξοπλασμα. Παπ-α δεν εκανα γιατι στην περιπτωση των τριδυμων τα αποτελεσματα ειναι ανακριβη. Εκανα την αυχενικη, α-επιπεδου στο ιατρειο του γιατρου μου και τη β-επιπεδου στο μαιευτηριο οπου γεννησα. Πηγαινα ανα 2 εβδομαδες στο γιατρο μου για υπερηχο και τον 1,5 μηνα πριν γεννησω, καθε εβδομαδα. Αν με ρωτησεις τι θυμαμαι απο ολη τη διαδρομη, θα σου πω τιποτα. Εγω ειχα και θρομβοφιλια, η οποια ευθυνοταν τελικα και για ολες τις παλινδρομες κυησεις, και εκανα ενεσεις μεχρι και 2 μηνες μετα τον τοκετο.
Το πιο δυσκολο κομματι της εγκυμοσυνης ηταν οι ναυτιες. Ποτε δε σταματησαν παρα μονο αφου γεννησα. Μου βρωμαγαν τα παντα και φυσικα οι -συγγνωμη - εμετοι ηταν διαρκεις. Σε ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης πηρα συνολικα 12 κιλα και απο αυτα τα 8 το μηνα πριν γεννησω. Κι εξαφανιστηκαν με το που γεννησα. Αλλα τα τριδυμα αποδειχθηκαν τελικα η καλυτερη διαιτα
Το βασικο ειναι να μην αγχωνεσαι, να ζησεις ολη τη διαδρομη χαλαρα, χωρις υπερβολες, και να συνεχισεις τη ζωη σου. Εννοειται οτι στο σπιτι τα παντα μα τα παντα τα εκανε ο αντρας μου σε ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης.
Οσα δεν περασα βεβαια εγω στην εγκυμοσυνη, τα περασα μαζεμενα στον τοκετο, αλλα τελος καλο ολα καλα. Ευχαριστω τον πολυαγαπημενο μου γιατρο για ολα και φυσικα τον πολυαγαπημενο μου αντρουλη που γνωριζε το βαθμο επικινδυνοτητας της κυησης μου στην περιπτωση μου απο την αρχη και φροντιζαν μαζι με το γιατρο μου να μην καταλαβω τιποτα. Και ειχα την πιο χαλαρη εγκυμοσυνη, ουτε εγκυμοσυνες με 1 παιδι δεν ειναι τοσο χαλαρες
Δεν αγχωθηκα στιγμη.
Τωρα ομως τρεχατε ποδαρακια μου
Χερακια μου
Μεσουλα μου
Ποτε δεν ημουν φιλη με τον υπνο, ιδιαιτερα κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης. Ολοι μου ελεγαν κοιμησου τωρα που μπορεις, αλλα δεν τους εδινα σημασια. Τωρα καταλαβαινω τι εννοουσαν
Για αυτο, ποντικακι μου, κοιμησου τωρα που μπορεις
Τρια ζουζουνακια στο σπιτι δεν ειναι καθολου απλη υποθεση
Σιγουρα ομως ειναι απεριγραπη ευτυχια.
Ο,τι χρειαστεις, αν μπορω απο πλευρας μου να βοηθησω, μη διστασεις στιγμη. Απολαυσε τη διαδρομη και μην αγχωνεσαι