Πολυ ωραια η ιστορια σου marizakismom,θα μας πεις και την συνεχεια?γιατι την εκοψες ατην μεση ..

να σου ζησει το μωρακι σου!!

maraki85 έγραψε:Πολυ ωραια η ιστορια σου marizakismom,θα μας πεις και την συνεχεια?γιατι την εκοψες ατην μεση ..

η συνεχεια λοιπον ειναι η βαπτιστηρα μου, το μαριζακι μας!!!

μπαινω λοιπον μεσα,με υποδεχεται μια μαια τοσο ευγενικη και γλυκια που μου εκανε εντυπωση(μετα καταλαβα οτι το λυποταν για τον πονο της γεννας που θα ζησω )με εβαλε στον καρδιοτοκογραφο,αρχισε τις ερωτησεις για το ιστορικο(ματαια κυκλοφορουσα με την καρτελα μου ανα χειρας),μου εξετασε τον τραχηλο,ειχα διαστολη 4,μου εκανε υπερηχο ,στη συνεχεια μου πηραν αιμα για τις απαραιτητες εξετασεις (για την επισκληριδιο)το οποιο επρεπε να σταλει στο λητω γιατι σαββατιατικα το αιματολογικο ηταν κλειστο..με ετοιμασαν(ξυρισμα,κλυσμα κτλ) και με ανεβασαν στην αιθουσα τοκετου οπου ειχα κανει διαστολη 8 ..αρχισα να ζοριζομαι και να ποναω πολυ,με ενημερωσαν οτι ΔΕΝ προλαβαινουν να μου κανουν επισκληριδιο και προσπαθουσαν να με βοηθησουν να κρατηθω για να μην σπρωχνω-κατι το οποιο εκανα απο ενστικτο,δεν μπορουσα να αντισταθω με αποτελεσμα να γλιτωσω απο την καισαρικη στο παρα πεντε γιατι κινδυνευα να παθω ρηξη τραχηλου..παρακαλουσα να μου κανουν την επισκληριδιο,ουρλιαζα οτι δεν θα αντεξω,κοιταζα την εικονα της Παναγιας που κρεμοταν πανω απο την πορτα και την παρακαλουσα να μου δωσει δυναμη,να πανε ολα καλα για το μωρο μου το οποιο ειχε αρχισει να ζοριζεται κι αυτο..μετα το τελος της καθε συσπασης εκλεινα τα ματια μου προσπαθωντας να ξεκουραστω,τρομαζα να τα ξανανοιξω,οι παλμοι μου επεφταν και αρχισα να μουδιαζω,δεν ξερω τι εγινε σε εκεινη τη φαση αλλα μου εβαλαν μασκα οξυγονου κι επειδη την πεταγα απο το προσωπο μου,οταν ερχοταν συσπαση ειχα εναν να μου κραταει το αριστερο ποδι,εναν να μου κραταει το δεξι κι εναν να μου κραταει τη μασκα στο προσωπο ενω ο γιατρος μου ηταν στη μεση..με αφησαν να αρχισω τις εξωθησεις(επιτελους ενιωθα ανακουφιση κι οχι πονο)..ωσπου στις 10:53 ακουσα τον γιατρο μου να λεει "λιγο ακομη,σπρωξε λιγο ακομη,μη σταματας!!" κι ενιωσα μια εντονη πιεση στα κοκκαλα,χαμηλα..ηταν το κεφαλι..στο επομενο σπρωξιμο ενιωσα τους ωμους της να περιστρεφονται και μετα να γλιστραει απο μεσα μου..εκει επαθα σοκ..περιμενα 9 μηνες να γνωρισω αυτο το υπεροχο πλασμα,ημουν περιεργη να ακουσω τη χροια της φωνης της,να αντικρυσω το προσωπακι της,να την αγγιξω που οταν ηρθε η στιγμη ενιωσα τα παντα γυρω μου να σταματανε και καθε ηχος να γινεται σιωπη..ακουσα το κλαμμα της και συνηλθα αποτομα,δεν πιστευα στα αυτια μου..γεννηθηκε!!!γεννηθηκε!!!!και δυο χερια την ακουμπησαν πανω στην καρδια μου..ηταν τυλιγμενη με μια μπλε πετσετα,μεσα στα υγρα και στο σμηγμα κι εκλαιγε σπαραχτικα με ολη της τη δυναμη,με κλειστα τα ματια..την κοιταξα και με ηρεμη φωνη της ειπα.."αγαπη μου??κοριτσακι μου.."...και το παιδι μου γυρισε,ανοιξε τα ματακια της,τα καρφωσε μεσα στα δικα μου και επαψε να κλαιει..η μαια μου ελεγε επιμονα ξανα και ξανα να κοιταξω το βραχιολακι που εγραφε το ονομα της στο ποδαρακι της..εγω κοιτωντας το μικρο μου θαυμα(που ηταν ΟΛΟΙΔΙΟ με τον αντρα μου,αλλο σοκ αυτο ) ελεγα μηχανικα "ναι,ναι,ναι.."..μετα μου την πηραν για να την εξετασουν και να με ραψουν..επιασα το κινητο,το οποιο γλιτωσε στο τσακ να το σπασω(ειχα τον πονο μου,ειχα και το τηλεφωνο να χτυπαει..ο καημενος ο καλος μου τα ακουσε για τα καλα..)και πηρα τον αντρα μου..μετα βιας μπορουσα να μιλησω και να ακουστει η φωνη μου,αφου με τοσο ουρλιαχτο ειχα βραχνιασει.."να μας ζησει"...μονο αυτο καταφερα να πω,ενω ο αντρας μου που πρεπει να ειχε βουρκωσει μου ειπε οτι ειχε τρυπωσει κι ηταν εξω ακριβως απο την πορτα ολη την ωρα και τα ειχε ακουσει ολα καμπανα..εμενα να ουρλιαζω,τον γιατρο να δινει οδηγιες,το τελευταιο μου ζορι και το κλαμμα της μικρης..μετα με σουλουπωσαν,με σκεπασαν με μια κουβερτα γιατι ετρεμα και με αφησαν να κοιμηθω..απο τη μιση ωρα που υποτιθεται οτι θα εμενα για παρακολουθηση στην ανανηψη,τελικα βγηκα μετα απο τρεις ωρες γιατι εχανα παρα πολυ αιμα,κατι γινοταν με τη μητρα δεν θα μπω σε ανατριχιαστικες λεπτομερειες,θα πω μονο οτι απο το κρεββατι μου ειδα να πετανε στα απλυτα 5 σεντονια καλυμμενα με αιμα,και 7 υποστρωματα μιας χρησης στα σκουπιδια..τελικα στις 2 με πηγανε στο θαλαμο,αφου περασανε συγγενεις και φιλοι να μου ευχηθουν εμεινα μονη μου με τον αντρα μου..στις 5 το απογευμα μου εφεραν το πολυποθητο πυρεξ με το νεραιδακι μου μεσα!!ο αντρας μου,δεν ηξερε πως να το πιασει,ρωτησαμε μια κοπελα απο το διπλανο κρεββατι!!οταν την πηραμε αγκαλια,μας κοιταξε και μας χαμογελασε!!!!κι οταν ο πατερας της πηγε να φερει το κινητο για να τη φωτογραφησει,εστρεψε το βλεμμα της πανω του και μειναμε παγωτο...αυτο ηταν!!κεραυνοβολος ερωτας!!
υ.γ.1..οταν ηρθε η κουμπαρα-κολλητη να με δει με ρωτησε πως νιωθω,της απαντησα "σαν να μου εχουν πεταχτει τα ματια εξω"...."εμμ,οχι σαν...σου εχουν πεταχτει "
υ.γ.2..ενω γεννουσα ακουγαμε μουσικη..την στιγμη που βγηκε η μικρη μου επαιζε το "viva la vida" των coldplay...απο τοτε οποτε το ακουω βουρκωνω..τι τελειο τραγουδι!!!!!

ευχαριστουμε!!!να χαιρεστε ολες τα μωρακια σας..κι οσες ειναι γκαστρουλες να μην πανικοβαλλεστε,η καθε γεννα ειναι διαφορετικη κι η καθε γυναικα εχει αλλη αντοχη..ολα τελικα αρχιζουν μετα,τα παντα ειναι υπεροχα!!στην αρχη μεχρι να συνηθισεις ειναι το δυσκολο κομματι μονο!!

αχ,αχ!!!παλι με εκανες και εκλαψα!!!

ησουνα τοσο λεπτομερεις!συγκηνηθηκα μου σηκωθηκε οτι τριχα ειχα στο κορμι μου!να τη χαιρεσαι!!!!!!κ να το ξαναζησεις!!!!

αααααααχ, και εγώ συγκινήθηκα πολύ!!! να χαιρεσαι το μωράκι σου!!! Ανυπομονώ και εγώ για την ώρα και την στιγμή που θα πρωτοαντικρύσω το νινάκι μου!!!! και ξανα αααααααααααχ!!!!

marizakismom έγραψε:
υ.γ.2..ενω γεννουσα ακουγαμε μουσικη..την στιγμη που βγηκε η μικρη μου επαιζε το "viva la vida" των coldplay...απο τοτε οποτε το ακουω βουρκωνω..τι τελειο τραγουδι!!!!!

Με αυτό τραγουδι νανούριζα την κόρη μου! Το λατρεύω!

Να σου ζήσει! Πάντα γερή και τυχερή!

κοριτσαρα μου να χαιρεσαι την κορουλα σου να ειναι παντα γερη και δυνατη!μου θυμισες τις δικες μου γεννες και εκλαψα για μενα για σενα για ολες τις μανες που εχουμε ζησει ολο αυτο...ειμαστε ολες πολυ τυχερες.μην το ξεχναμε αυτο ποτε!!! τα παιδακια μας ειναι ολη η περιουσια μας να ειναι καλα παντα! να σου ζησει!

Περιττό να πω ότι κι εγώ κλαίω... και δεν είναι οι ορμόνες μου!!!

Τα έγραψες τόσο "ζωντανά", σαν να παρακολουθούσαμε live αναμετάδοση...

Να σου ζήσει το κοριτσάκι σου, να'ναι γερή και καλότυχη!