Αν υπάρχει ‘’ανώδυνος’’ τοκετός, αυτός ήταν σίγουρα ο δικός μου. Την Πέμπτη 28-02-2013 (μία μέρα μετά την Π.Η.Τ.), πήγαμε για να με δει ο γιατρός. Είχα διαστολή 3, χωρίς κανένα σύμπτωμα. ‘’Θες να μείνεις να γεννήσεις σήμερα ή να ξανάρθεις την Κυριακή;’’, μου είπε. Έτσι, πολύ απλά, 10:30 μπήκα για να αρχίσουμε τις ωδίνες, 12:50 είχα γεννήσει. Ούτε επισκληρίδειο, ούτε τίποτα. Δεν το παίζω ‘’ιστορία’’. Άνθρωπος είμαι, πόνεσα, φώναξα κιόλας νομίζω για ένα δευτερόλεπτο. Αλλά σε πολύ συγκεκριμένες στιγμές και για τόσο λίγο, που θεωρώ δεν άξιζε ούτε την παραλυσία της επισκληριδίου, ούτε φυσικά την μετέπειτα ταλαιπωρία μιας καισαρικής άνευ λόγου και αιτίας. Χώρια που αν με ρωτήσει κάποιος τώρα πόσο πόνεσα, ειλικρινά, ούτε που θυμάμαι. Μετά από λίγη ώρα ήμουν στο δωμάτιο, με τον άντρα μου και την πανέμορφη κόρη μας. Τόσο ροδαλές και αταλαιπώρητες και οι δυο, που όλοι ρωτούσαν αν την έκανα με καισαρική!

Θέλω λοιπόν να πω τα εξής, προς όλες τις νέες (σαν κι εμένα) υποψήφιες μανούλες:
1. Είναι πραγματική ευλογία η στιγμή που θα νιώσετε να βγαίνει το παιδάκι σας από μέσα σας. Προτιμήστε λοιπόν να γεννήσετε φυσιολογικά αν δεν συντρέχει λόγος για το αντίθετο, ή τουλάχιστον προσπαθήστε.
2. Μην φοβηθείτε να αλλάξετε γιατρό, ακόμη και αν η εγκυμοσύνη σας είναι σε προχωρημένο στάδιο. Εγώ το έκανα στον 7ο μήνα και ευγνωμονώ κάθε μέρα τον Θεό που με φώτισε να το κάνω. Εμπιστευθείτε το ένστικτό σας και μην αφεθείτε σε ανθρώπους που σας βλέπουν απλά σαν πορτοφόλι. 9 στις 10 θα διαπιστώσετε στην πορεία ότι έπασχαν και στον επιστημονικό – γνωστικό τομέα.
3. Παρά τις δυσκολίες που έχει κάθε δημόσιο ίδρυμα, το ‘’ΕΛΕΝΑ’’ δεν έχει τίποτα, μα τίποτα απολύτως να ζηλέψει από τα ιδιωτικά μαιευτήρια. Ούτε από άποψη παροχών και εξοπλισμού, ούτε από άποψη προσωπικού και εξυπηρέτησης. Η άποψη ότι τα ιδιωτικά μαιευτήρια είναι καλύτερα από τα δημόσια, απλά και μόνο επειδή είναι ακριβότερα, είναι ένα λανθασμένο στερεότυπο, που ήρθε επιτέλους ο καιρός να το σπάσουμε (Εγώ έμεινα 4 μέρες σε μονόκλινο και το ποσό που πλήρωσα ήταν το 1/10 από αυτά που μου ζητούσαν σε ιδιωτικό, για να με στοιβάξουν σε τρίκλινο των μισών διαστάσεων για 3 μέρες). Επιπλέον, σε αντίθεση με τα περισσότερα ιδιωτικά μαιευτήρια, που ο χρόνος της μητέρας με το παιδί είναι πραγματικά απειροελάχιστος, στα δημόσια μαιευτήρια, τα νεογέννητα δεν συνωστίζονται σε θαλάμους νεογνών, αλλά απολαμβάνουν από την αρχή τη θαλπωρή και τη ζεστασιά της μανούλας τους, εδραιώνοντας έτσι από την αρχή την μεταξύ τους σχέση., Τέλος, η νέα μητέρα ενθαρρύνεται με κάθε τρόπο υπέρ του θηλασμού και δεν επικρατεί η τάση προτροπής προς τη χορήγηση βρεφικού γάλακτος στο μωρό χωρίς ουσιαστικό λόγο. Σε περίπτωση που χρειάστηκε να δώσω συμπλήρωμα βρεφικού γάλακτος στο μωρό μου, παρότι αυτό έγινε με ενυπόγραφη έγκρισή μου, το επόμενο κιόλας πρωί πέρασε από το δωμάτιο αρχικά γιατρός και αργότερα σύμβουλος από το τμήμα θηλασμού, προκειμένου να διαπιστωθεί για ποιον λόγο ζήτησα τη χορήγηση συμπληρώματος και αν τυχόν υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα στη διαδικασία εδραίωσης του θηλασμού.

Τέλος, θα ήθελα μέσω του forum να ευχαριστήσω πολύ τον μαιευτήρα μου, κ. Λιαργκόβα Κωνσταντίνο, Δ/ντή Α’ Μαιευτικής του ‘’ΕΛΕΝΑ’’, που ήταν πραγματικά δίπλα μου από την αρχή, με φρόντισε με υπομονή και σχολαστικότητα, με επισκεπτόταν κάθε μέρα (τουλάχιστον μία φορά τη μέρα, τη δε πρώτη μέρα επικοινώνησε επιπλέον και τηλεφωνικά μαζί μου από την οικία του) κατά την παραμονή μου στο μαιευτήριο, καθώς και την ομάδα του. Επίσης το προσωπικό του μαιευτηρίου στο σύνολό του (μαίες, νοσοκόμες, παιδιάτρους, σύμβουλους θηλασμού, διοικητικό και λοιπό προσωπικό), για την συνεχή παρουσία και υποστήριξη. Δεν υπήρξε πραγματικά ούτε μία στιγμή χωρίς να έχω τον κατάλληλο άνθρωπο ανά περίπτωση δίπλα μου. Το αποτέλεσμα ήταν να γυρίσω στο σπίτι έχοντας αφενός ένα υγιέστατο μωρό, αφετέρου όντας πλήρως και επαρκώς εξοικειωμένη με πολύ βασικά θέματα της περιποίησης - ανάπτυξης του παιδιού μου (θηλασμός, αλλαγή πάνας - μπάνιο, επικοινωνία μητέρας – μωρού).