Καλησπέρα είμαι καινούργια στο forum κι αποφάσισα να ξεκινήσω με αυτό το θέμα. Κυρίως για τις μέλλουσες μανούλες. Δεν θέλω να τις τρομοκρατήσω απλά να προσέχετε τον γιατρό. Αν κάτι δεν σας πάει καλά έστω και η μύτη του, αλλάξτε τον και παραμονή του τοκετού δεν τρέχει τίποτα. Λοιπόν να σας πω την ιστορία μου όσο πιο σύντομα γίνεται. Τον γιατρό μου τον βρήκα όταν έμεινα έγκυος μετά από έρευνα σε φίλες γνωστές κλπ. Συνεργαζόταν με μαία την οποία την είχε και στο ιατρείο. Όταν ήθελα κάτι μίλαγα μόνο μαζί της. Ποτέ δεν είχα μιλήσει μαζί του, μου έλεγε αν κρίνει ότι πρέπει να μιλήσω με τον γιατρό θα μου πει. Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης έγιναν διάφορα. Να σας πω τα πιο σημαντικά. Καταρχήν να αναφέρω ότι γενικά προσπαθώ να προσέχω την υγεία μου και κάνω συχνά εξετάσεις και κυρίως γυναικολογικές.Κάποια στιγμή λοιπόν από κάπου προφανώς από καμιά τουαλέτα κολάω τριχομονάδες. Σχεδόν με το ζόρι μου έδωσε θεραπεία. Όταν τελείωσε του είπα να κάνω πάλι κολπικο υγρό μήπως δεν έχουν φύγει. Δεν με άφηνε. Πήγα μόνη μου και τελικά δεν είχαν φύγει εντελώς. Μου έκανε πάλι μια μικρή θεραπεία. Γύρω 7,5-8 μηνών με πιάνει μια απίστευτη φαγούρα. Όταν λέμε φαγούρα δεν μπορείτε να καταλαβάτε περί τίνος πρόκειται. Όχι μόνο στην κοιλιά παντουυυυυυυυυυυυυυυυυυ. Δεν υπήρχε σημείο πάνω μου που να μην με τρώει. Οι παλάμες οι πατούσες τα αυτιά μου τα πάντα.Σε κάποια σημεία είχα μικροπληγές από ξύσιμο. Μου έλεγε είναι φυσιολογικό αφού μεγαλώνει το δέρμα.δεν μου είπε να κάνω κάποια εξέταση. Πάω σε δερματολόγο μόνη μου, άλλη βλαμμένη αυτή. Με έστειλε στο συγγρού έγκυο γυναίκα να δω μήπως έχω ψωρίαση. Κ εγώ σαν άλλη βλαμμένη έτρεχα. Ευτυχώς είχε πάρα πολύ κόσμο κι έφυγα. Να κόλαγα τίποτα άλλο εκεί με τόσα που είδα. Διάβαζα στο internet για όλα αυτά λέγανε διάφορα. Δεν τα θυμάμαι καλά. Το ένα είναι ότι ίσως λείπει κάποια βιταμίνη νομίζω στο αίμα και κάτι πρέπει να πάρεις κάτι τέτοιο. Δεν έκανα τέτοιου είδους εξέταση. Στο περίπου κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης έγιναν αυτά κατά την γνώμη τραγικά. Ήταν να γεννήσω 30/10 Τελευταία μέρα του 8ου μήνα 29/10 προς το μεσημέρι άρχισα να έχω κάτι πόνους στη μέση. Παίρνω τηλ τη μαία και της λέω έχω πόνους στη μέση τι να κάνω? Και τι λέει η ηλίθια σε μια γυναίκα σχεδόν στον 9ο μήνα. Πάρε depon και ξάπλωσε. Θα μου πεις εσύ δεν πονηρεύτηκες. Ίσως είμαι βλαμμένη κι εγώ. Αλλά δεν είχα ξαναγεννήσει δεν ήξερα τι θα νιώσω. Και οι πόνοι μπορεί να ήταν αρκετά έντονοι αλλά τους άντεχα δεν είναι ότι έκανα υπομονή. Νόμιζα από ότι άκουγα όταν σε πιάνουν δεν μπορείς να σταθείς. Να πω σε αυτό το σημείο ότι ο άντρας μου δούλευε νύχτα. Εκείνη την περίοδο ήταν ψιλοάρρωστος Πάει στη δουλειά, εγώ εντωμεταξύ να πονάει η μέση μου λίγο πιο πολύ.Τον βλέπουν από τη δουλειά ότι δεν ήταν καλά και τον διώχνουν ευτυχώς.Άγιο είχα κι εγώ και το αγοράκι μου Έρχεται σπίτι κατά τις πέντε. Εγώ προσπαθούσα να βρώ μια θέση να βολευτώ για να κοιμηθώ. Κατά τις 6 το πρωί πλέον πάω τουαλέτα και βλέπω αίμα. Όχι λίγο έσταζε. Περιττό να σας πω τι έπαθα. Παίρνω την ηλίθια τηλέφωνο κι εκείνη προσπαθούσε να δει τι αίμα είναι που πονάω, πως πονάω κλπ. εγώ δεν μπορούσα να σταθώ να μιλήσω σπάραζα. Τελικά ξεκινάμε για το μαιευτήριο. 6.50 ήμαστε στο παρκιν 7.30 γέννησα. Ούτε επισκληρίδιο, ούτε ξυρίσματα, ούτε εξετάσεις, όπως έκανα στο δεύτερο κι όπως γίνεται πάντα δηλαδή τίποτα. Ευτυχώς το μωράκι μου αν και γεννήθηκε τελευταία μέρα του 8 μια χαρά ήταν ούτε θερμοκυτίδα τίποτα. Με λίγα λόγια δηλαδή πιστεύω ότι καθαρά λάθος ενέργειες του γιατρού. Παραλίγο δεν γέννησα σπίτι, ή παραλίγο δεν άφησα την τελευταία πνοή εγώ ή ο μικρός σπίτι ή στο μαιευτήριο. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ για κάποια μπορεί να είναι ο καλύτερος εσάς όμως μπορεί να μην σας κάνει. Αλλάξτε και πενήντα γιατρούς για την υγεία τη δικιά σας και των μωρών σας. Δεν ξέρω αν είναι κατανοητά αυτά που έγραψα. Είναι και νύχτα είμαι και μες στη νύστα.

εγω στην κορη μου αλλαξα τρεις γιατρους μεχρι να κατασταλλαξω!!!