supermama έγραψε:εγω παντως λεω πως οτι ειναι να γινει θα γινει οτι και να κανουν οι κοινοι θνητοι.   ειτε μιλαω για τους γονεις ειτε για εσας τους ιδιους. δες το σαν μια καλη και γερη δοκιμασια για εσας. αληθεια ετσι ειναι. κανε υπομονη και σιγουρα μη πας εντελως κοντρας στους γονεις σου. ανησυχουν και ισως δεν μπορουν να το δουν μεσα απο εσενα. πολλες φορες νομιζοντας οτι φροντιζουμε για την ευτυχια των παιδιων μας δε βλεπουμε οτι το παιδι μας ειναι ηδη ευτυχισμενο και το χαλαμε εμεις... (για τους γονεις το λεω) λοιπον.. ασε το χρονο να δουλεψει για εσας.εγω τον εχω κανει κολλητο μου σε ολα τα θεματα και παντα βγαινω κερδισμενη!  

mikraki_2 έγραψε:Καλησπέρα, μαμάδες Δεν είμαι ακόμα μανούλα, αλλά βρήκα τυχαία στο site με μία αναζήτηση στο google και είπα να σας γράψω τον πόνο μου να μου πείτε την γνώμη σας.

Είμαι 23 ετών και εδώ και 2 χρόνια έχω σχέση με έναν άνδρα 37 ετών (ήτοι 14 χρόνια μεγαλύτερό μου) και περνάω πολύ όμορφα... με αγαπάει αληθινά, μου κάνει τα χατήρια, με θαυμάζει, με χαίρεται...με αγαπάνε κι οι γονείς του... και πριν λίγο καιρό μου ζήτησε να αρραβωνιαστούμε και αργότερα να κάνουμε οικογένεια μαζί... δέχτηκα με μεγάλη χαρά, αλλά ακόμα δεν το έχω πει στους γονείς μου... τους φοβόμουν, γιατί πίστευα πως θα έχουν πρόβλημα που δεν έχω πάρει ακόμα το πτυχίο μου (αλλά το παίρνω πρώτα ο Θεός σε ένα μήναα!!!   ). Σημειωτέον: οι γονείς μου έχουν 14 χρόνια διαφορά. Και οι γονείς του καλού μου, επίσης 14 χρόνια. Καρμικό;;;;   
Τελικά απόψε βρήκα το κουράγιο και μίλησα στη μαμά μου με ειλικρίνεια για τον αγαπημένο μου και μου άρχισε κήρυγμα: "σκέψου μακροπρόθεσμα, δες εμένα και τον πατέρα σου, δεν θα είσαι απόλυτα ευτυχισμένη, τα συνομήλικα ζευγάρια είναι πιο καλά, οι πιο νέοι άντρες φροντίζουν πιο πολύ τις γυναίκες του, είσαι μικρή και δεν ξέρεις, εμένα ρώτα που πέρασα μια ζωή με άντρα 14 χρόνια μεγαλύτερο, είναι τώρα 68 χρονών και πρέπει να του λέω εγώ τι να κάνει, εκείνος βαριέται, εσύ θα θες πράγματα από την ζωή σου, ενδιαφέροντα, βόλτες..." κλπ κλπ...     

Εν ολίγοις, κορίτσια μου, με άγχωσε πολύ... Ήμουν τόοοσο χαρούμενη και μου το χάλασε...   
Εσείς τι πιστεύετε; είναι κάποια από εσάς με άνδρα τόσο μεγαλύτερο;
περιμένω με αγωνία την γνώμη σας...

danae_93 έγραψε: Τώρα μπορεί να μην το καταλαβαίνεις γιατί είστε και οι δύο νεότατοι. Αργότερα όμως, όταν εσύ θα είσαι 36 χρονών κοπέλα και εκείνος θα είναι ήδη 50άρης (εν ολίγοις μεσήλικας), τότε πιστεύω ότι η διαφορά θα γίνει αρκετά αισθητή και ίσως μετανιώσεις για κάποιες επιλογές σου...

μη το λες.. εχεις δεις πλεον τους αντρες 50αριδες?  ξανανιωνουν. και ειδικα αν εχουν καποια νεοτερη γυναικα διπλα τους καλοδιατηρημενη τοτε προσεχουν και αυτοι.

danae_93 έγραψε: πριν από την τωρινή μου σχέση, έκανα μια προσπάθεια για μια σχέση με κάποιον που ήταν 14 χρόνια μεγαλύτερός μου, καλή ώρα σαν εσένα...το αποτέλεσμα ήταν να το λήξω στις 2 εβδομάδες γιατί κατάλαβα ότι δεν θα μπορούσα για κανένα λόγο να δω σοβαρά κάποιον με τέτοια διαφορά ηλικίας! Και τελικά όταν τον χώρισα, έδειξε το πόσο κομπλεξικός ήταν, κατηγορώντας με σε διάφορους και βρίζοντάς με. Βέβαια μονάχα εσύ ξέρεις τον σύντροφό σου και τη σχέση σας, επομένως καμία δεν μπορεί να σε συμβουλέψει σωστά. Αν αγαπιέστε πραγματικά, κάνε αυτό που λέει η καρδιά σου και μην ακούς κανέναν. Να σκεφτείς όμως και τα λόγια της μανούλας σου γιατί μόνο για καλό σου τα λέει. Ελπίζω να μην παρεξηγήσεις τα λόγια μου.   

εδω παω πασο. ηταν περιπτωση αλλα δεν ειναι ολοι ετσι. σιγουρα η κοπελα παντως πρεπει να τα ζυγισει με τα δικα της θελω πολυ καλα πριν το προχωρησει.