καλημερα, εχω ενα κοριτσακι 3 ετων και ενα μπεμπη 3 μηνων.
εχω πολυ μεγαλο προβλημα με την κορη μου η οποια απο μωρακι ηταν ατιθαση, εγωιστρια, αρνητικη σε ολα οσα της λες, υπερκινιτικη και γκρινιαρα συγχρονως.αφου γεννησα και μετα η κατασταση αυτη εχει διπλασιαστη....αυτο που με ανησυχει και πρεπει να αλλαξω με καποιο τροπο αλλα δεν μπορω να σκεφτω ειμαι πολυ κουρασμενη, εξαντλημενη θα ελεγα, ειναι το εξης. για να σταματησει μια ζημια που κανει για παραδειγμα πρεπει να την χτυπησω.
μεχρι να φτασω βεβαια στο σημειο αυτο υπολογισμενο με το ρολοι της μιλαω περιπου μιση ωρα με διαφορους τροπους στην αρχη με το πολυ καλο, με τα με το καλο και αρχιζω να γινομαι πιο επιθετικη αφου χανω την υπομονη μου μετα απο πολυ ωρα, αυτο εχει παντα την ιδια καταληξη, τρωει αρκετες στον κωλο, μετα απο αυτο συνερχετε κλαιει πολυ για να μου σπασει ακομα περισσοτερο τα νευρα αλλα εχει σταματησει και δεν ξανακανει την ζημια που εκανε (προς στιγμη γιατι την επομενη ωρα θα αρχισει παλι) δεν παιζει με τα παιχνιδια της μονο τα σκορπαει παντου τρεχω ολη μερα απο πισω της και διορθωνω ζημιες. θα διαβασω την γνωμη σας οποια και αν ειναι με προσοχη ρωτηστε με οτι θελετε δεν μπορω πια να διαχειριστω αυτη την κατασταση πειτε μου κατι η ποιο εμπειρες μαμαδες.ευχαριστω

Καλημέρα mama*maria κ να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!Καταλαβαινω οτι εισαι σε δύσκολη ψυχολογική κατάσταση κ κουρασμένη τωρα με 2 παιδάκια αλλα το να χτυπήσεις το παιδι όσο "ανώδυνο" κ αν ειναι το χτύπημα ειναι χτύπημα κ ειναι λαθος που φαντάζομαι για να ζητάς βοήθεια το καταλαβαίνεις κ απο μονη σου..Εγω θεωρώ οτι ίσως η κορούλα σου αναζηταει περισσότερη προσοχή ειδικα τωρα που ήρθε κ το 2ο μωρακι...Θα σου πρότεινα καταρχήν να αφιερώνες λιγο χρονο μονο για σένα -εντάξει ειναι πολυ δυσκολο με 2 παιδια..Ομως θα μπορούσες να εχεις έστω μιση ωρα την ημέρα αποκλειστικά για σένα κ έπειτα να αφιερώνεις κ χρονο με την κόρη σου μονο για εσάς για να νιώθει κ εκείνη οτι με τον μπέμπη δεν έχασε την αγαπη σου...Ο ερχομός του 2ου παιδιού ειναι σαν να σου φέρει ο αντρας σου 2η γυναικα κ ολοι να ασχολούνται πια μαζι της...Αν συνεχίσει κ ειναι τοσο άτακτη μπορειτε να ορίσετε ενα σημείο σκέψης κ ΟΧΙ τιμωρίας όπου οταν θα κανει κατι άσχημο θα πηγαίνει εκει κ θα κάθεται όσα λεπτά ειναι κ η ηλικία της...Πιστευω να αλλάξουν τα πραγματα σύντομα κ ελπίζω να ανεβεις λιγο ψυχολογικά γιατι νομιζω οτι αυτο σε καταβάλλει περισσοτερο..

σε καταλαβαίνω κι εγώ κάποιες φορές φτάνω στα όρια μου αλλά συγκρατιέμαι βέβαια έχω ένα παιδί οπότε είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα. πιστεύω ότι ενας παιδοψυχολόγος θα βοηθούσε αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα.επίσης οι δραστηριότητες εκτός σπιτιού. στείλε την παιδικό, βγάλτην βόλτες ωστε να κουράζεται και να εκτονώνεται, βοηθησε την να γνωρίσει άλλα παιδάκια της ηλικίας της και να κάνει φίλες.

καλησπερα, ευχαριστω για οσα μου γραφετε πραγματικα με βοηθατε, ακριβως ετσι σκεφτομαι, της αφιερωνω χρονο αλλα πληττει μαζι μου, το καινουργιο μωρακι σε σχεση με την δημητρουλα μου ειναι πολυ ησυχο, σαν να μην εχω μωρακι απο την αλλη η δημητρουλα μου ζηλευει πολυ, στην τιμωρια αντιστεκεται απο πιο μικρη οποτε προσπαθω να τησ μιλαω οσο μπορω ακομα οταν οι υποχρεωσεισ στο σπιτι ειναι πολλες και δεν εχω χρονο για αυτην τησ ζητω να συμμετεχει μαζι μου, βοηθαμε να μαγειρεψουμε, ελα να κανουμε μαζι τον αδερφο σου μπανιο κτλ...παιδικο δεν μου την πηραν δυστυχως, βοηθεια απο μαμα και πεθερα δεν παιζει, οσυζηγος επιστρεφει απο την δουλεια βραδυ ειμαι ολη μερα μονη...

βγαινουμε οσο πιο πολυ μπορω, παιδικη χαρα , σε καποιο παιδοτοπο, με καμια φιλη της που κ που αλλα ειναι παιδι που εχει αναγκη απο παιδικη παρεα ολη μερα...

Aν είσαι και όλη μέρα μόνη λογικό είναι κάποια στιγμή να τα παίξεις...Αλλά το ότι το συνηδητοποιείς είναι ήδη πολύ σημαντικό!!Αν την έστελνες σε καμιά δραστηριότητα με άλλα παιδάκια πχ καμιά πισίνα, ζωγραφική, χορό κλπ...

Καλησπέρα,

Κατ'αρχήν να σου πω ότι δεν είμαι καθολου έμπειρη σαν μαμα μιας και έχω ένα μωράκι μόλις 4 μηνών!Σίγουρα είναι απίστευτα δύσκολο να κουμανταρεις ενα παιδί σε αυτήν την ηλικία μιας και τώρα έχεις το μωρό.Σίγουρα η ψυχολογία σου είναι σε χάλια κατάσταση και είσαι πιεσμενη όσο τπτ.Δεν μας είπες όμως ποια ήταν η συμπεριφορά της κόρης σου πριν έρθει το νέο μωράκι.Αν άλλαξε η συμπεριφορά της με τον ερχομό του μωρού,τότε πρέπει να αφιερώσεις χρόνο αρκετό και σε εκείνη.Προσπάθησε να της δώσεις αρμοδιότητες και να της δώσεις την εντύπωση ότι στιρίζεσαι πάνω της για την φροντίδα του μωρού.πχ Πες της να φέρει την πάνα να αλλάξετε το μωρό,την κρέμα του ή το πανάκι του.Απασχόλησέ την ώστε να κουράζετε.Είναι ωραίο να κάνει κάποια δραστηριότητα για να ξεφεύγει λίγο.Θα σου πω όμως κάτι και να το θυμάσαι πάντα...το ξύλο που τις δίνεις θα το θυμάται πάντα δεν θα το ξεχάσει ΠΟΤΕ.Αν τώρα δεν το περιορίσεις θα σου γίνει συνήθεια και θα το συνεχίσεις και όταν τα παιδιά θα είναι μεγαλύτερα.Ζήτα βοήθεια και από άλλους.Δεν έχεις γονείς η πεθερικά κοντά???Μπορεί να έρθει η μαμα σου το πρωι να σου κάνει καμιά δουλίτσα και εσύ να παίξεις λίγο μαζί της.Φτιάξε ένα προγραμμα και πες της ποια θα είναι η ώρα που θα παίζετε μόνο οι 2 σας.Όσο για την τιμωρία.Μπόρεις όντως να κάνεις αυτό που είπε η κοπέλα πιο πάνω.Βάζε την σε μία γωνιά να μείνει εκεί τόσα λεπτά όσα η ηλικία της και μετά εξήγησέ της γιατι την έβαλες εκεί και πες της να σου ζητήσει συγνώμη και να σου δώσει ένα φιλί.Καλό όμως θα ηταν κορίτσι μου να ζητήσεις βοήθεια και συ.Πάρε μία φίλη σου και μιλα βγάλε ότι έχεις μέσα σου.Τσίριξε.Ξέσπασε την ένταση και την πίεση σου κάπου.Όχι όμως στα παιδιά σου.Έχεις μιλήσει στο συντροφό σου?Σε βοηθάει?

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ.

καλημερα, εχθες δεν προλαβα να μπω. της αφιερωσα ολη την ημερα απο το πρωι, το αποτελεσμα ιδιο, πολυ γκρινια για το τιποτα..με το ζορι πινει το γαλα της το πρωι με το ζορι τα γευματα της..με τον γιατρο της που μιλησαμε λιγο ο οποιος μας ξερει(και το λεω ετσι γιατι ριχνω ευθηνες στον εαυτο μου οτι τα εχω κανει μανταρα με το παιδι..) μου ειπε οτι ειναι ζηλεια, η συμπεριφορα της αλλαξε απο τοτε που ημουν εγκυος εγινε πιο αντιδραστικη γιατι γκρινιαρα ηταν και υπερκινιτικη, (ηταν και ειναι ενας λογος που δεν μου την κραταει κανεις....βεβαια οι ανθρωποι δουλευουν και ετσι δεν εχω καποιον να με βοηθησει,) πολυ σημαντικο πιστευω ειναι οτι δεν εχω καμια φιλη η συγγενη με μικρα παιδακια...αυτο θα ηταν σωτηριο νομιζω.οταν βρισκετε αναμεσα σε αλλα παιδια ειναι αρνι, μεταλασετε. Ειναι αλλο να περιμενει το παιδι ποτε θα το πας καπου με παιδακια και αλλο να μπαινοβγαινουν σπιτι σου πιτσιρικια, θα ηταν πολυ καλο τωρα που με το μωρο πρεπει να ειμαι περισσοτερες ωρες σπιτι..ο αντρας μου με βοηθαει και μπορω να πω οτι με αυτον συννενοητε καλυτερα.. λειπει ολη μερα φευγει 7,00 πμ και επιστρεφει 7,00-8,00 μμ τι απαιτησεις να εχω και παρ ολα αυτα αντι να μπει πρωτα στο μπανιο να βγαλει τη σκονη και τις μουτζουρες να φαει να ξεκουραστει τις περισσοτερες φορες ασχολητε μαζι της. τωρα ειδικα που μεγαλωσε η μερα την παει και παιδικη χαρα να ξεσκασει. δ ε ν ικανοποιητε με τιποτα. γυριζουμε που λετε σπιτι αφου περασαμε μια ησυχη σχετικα ημερα και αρχιζει, πεταει απο δω πεταει απο κει ορμαει στο μωρο χαδιαρικα αλλα με κυνδινο να το χτυπισει..εγω της μιλαω και την παρακαλω να ειναι πιο προσεκτικη, φευγει απο κει ανεβαινει στους καναπαιδες και αρχιζει να χοροπηδαει εντονα , πεφτει αρχιζει να κλαει να κλαιει να κλαει παω κοντα της μιλαω..<<θα περασει, ειδες που λειει η μανουλα πρεπει να ημαστε πιο προσεκτικες, πονας τωρα,αντε πηγαινε να παιξεις να μαγειρεψει η μαμα γιατι δεν θα εχει φαγακι για τον μπαμπα..>> επρεπε να μαγειρεψω δεν ειχα καθαρα μπιμπερο για το μωρο, ζεστο νερο ξερετε αφου δεν εκανα τιποτα μαζευτηκανε πολλα, παρ'ολα αυτα της προτεινω αν θελει να βοηθησει.. <<οχι δεν θελω>> μου λεει<<παω να παιξω>> περνανε 5 λεπτα ακριβως δεν ξεχνιεμαι γιατι κανει ζημιες παω να δω τι κανει και την βρισκω στο μπανιο που ειχε παει για τσισα ντεμεκ και την βλεπω σκαρφαλωμενη στο επιπλο του μπανιου και μου αδιαζει οδοντοκρεμες μπατονετες οτι μπορει να εχει ενα ντουλαπι μπανιου ....ολα!!!!της μιλαω <<οχι μαμα ξερω εγω..>> δημητρα της ξανα λεω φυγε τωρα στο δωματιο σου<< οχι οχι περιμενε λιγο εχω δουλεια..>> αρχιζει να κλαιει με το που κανω κινηση να την ιασω να την κατεβασω να την καθαρισω και να μαζεψω τον χαμο, κλαιει κλαιει κλαιει κλαει ασταματητα, μεχρι στιγμης μονο της μιλαω και δεν με ακουει, η φωνη μου χανετε μεσα στο κλαμα και τις φωνες της. φευγει παει στο δωματιο της κλαιγοντας εγω μαζευω και τρεχω κουζινα που καιω το φαι κανονικα...δεκα λεπτα να σωσω την κατασταση εκει και παω να δω τι κανει, λεω δεν μπορει εχει ξαπλωσει μετα απο τοσο κλαμα, ,,,,,,εσυ εισαι που το λες. εχει ανοιξει την συρταριερα της και μου εχει βγαλει ολα τα ρουχα απο τα 4 συρταρια που φτανει ειχε βαλει το καρεκλακι της και ετοιμαζοταν να ανεβει και πιο ψιλα.... παραδοθηκα. σημερα εχω σηκωθει απο τις 7 το πρωι με τον αντρα μου ειπια ενα καφε και εκανα σιγα σιγα δουλειες γιατι ξυπναει και με το παραμικρο.....θα σαλταρω. στις 15 ιουνιου αρχιζουν αιτησεις στον παιδικο νομιζω οτι επρεπε να την ειχα ηδη στειλει.

εγραψα πολλα ε...δεν πειραζει πιθανο να μην ξανα μπω για σημερα, αλλωστε δεν προλαβαινω.  

κορίτσι μου, η κατάσταση όπως την περιγράφεις είναι πραγματικά σοβαρή. Δεν σκέφτεστε με τον άντρα σου να πάρετε την γνώμη ενός ειδικού???Αυτός θα ξέρει πολύ καλύτερα πως να διαχειρηστείτε το θέμα. Σίγουρα με το νέο μωράκι θα υπάρχουν πολλά έξοδα αλλά ίσως να αξίζει να κάνετε αυτό το έξοδο.Δεν είναι μόνο για το δικό σου καλό αλλά για το καλό του κοριτσιού σου.Σίγουρα η κατάσταση αυτή και η τόση ένταση που κρύβει μέσα της να την πιέζει και να μην νιιώθει ήρεμη.Πρέπει να το αντιμετωπίσετε και όχι να το προσπεράσετε.Ο παιδικός σίγουρα θα βοηθήσει αλλά θα λύσει το πρόβλημα?η απλά θα το κουκουλώσει?Δοκίμασε και το σύστημα με τις επιπτώσεις.Δηλ δεν μάζεψες τα παιχνίδια σου,δεν ΄θα δεις το παιδικό σου.Επίσης αν είναι υπερκινητική όπως λες,τότε πρέπει οποσδήποτε να της κόψεις τελείως την ζάχαρη που της δίνει ενέργεια.

κοριτσι μου γλυκο!ΕΠΕΙΔΗ εχω περασει απο τη θεση σου και την κατασταση στην οποια βρισκεσαι..και με ενα παιδι!
ο ανδρας μου δουλευει ολη μερα βοηθεια δεν ειχα απο πουθενα ολα παιρνουσαν απο τα δικα μου χερια.
ειχα αρχισει να μην μπορω να διαχειριστω ουτε το παιδι μου και εχω ενα υσηχο παιδι σε γενικες γραμμες.
ειχα πολλα νευρα τιποτα δεν με ευχαριστουσε ουτε στιγμη ασε που τσακωνομουν με τον ανδρα μου καθε μερα για μαλακ@@ες δικες μου επειδη εγω δεν ημουν καλα.
τελικα καταλαβα πως εχω μαλλον καταθλιψη οταν ολο αυτο με "χτυπησε" η κριση πανικου που επαθα ενα βραδυ που ειχα τρεμουλα ταχυπαλμια και ταση λιποθυμιας αναγκαστικα να ζητησω βοηθεια απο ψυχιατρο-νευρολογο.
ακομα και πλυντηριο που εβαζα το κλασσικο καθημερινο με ανχωνε.Για να μην καταληξεις σε αυτο το ακραιο σημειο που δεν θελω ουτε να θυμαμαι σε συμβουλευω με πολυ αγαπη και εκτιμηση σαν μανουλα και εγω να ζητησεις τη βοηθεια ενος ειδικου!θα λυτρωθεις και θα μπορεις να χαιρεσαι με υπομονη και ευχαριστηση τα παιδια σου και την οικογενεια σου!

[quote="crazymama27"]κοριτσι μου γλυκο!ΕΠΕΙΔΗ εχω περασει απο τη θεση σου και την κατασταση στην οποια βρισκεσαι..και με ενα παιδι!
ο ανδρας μου δουλευει ολη μερα βοηθεια δεν ειχα απο πουθενα ολα παιρνουσαν απο τα δικα μου χερια.
ειχα αρχισει να μην μπορω να διαχειριστω ουτε το παιδι μου και εχω ενα υσηχο παιδι σε γενικες γραμμες.
ειχα πολλα νευρα τιποτα δεν με ευχαριστουσε ουτε στιγμη ασε που τσακωνομουν με τον ανδρα μου καθε μερα για μαλακ@@ες δικες μου επειδη εγω δεν ημουν καλα.
τελικα καταλαβα πως εχω μαλλον καταθλιψη οταν ολο αυτο με "χτυπησε" η κριση πανικου που επαθα ενα βραδυ που ειχα τρεμουλα ταχυπαλμια και ταση λιποθυμιας αναγκαστικα να ζητησω βοηθεια απο ψυχιατρο-νευρολογο.
ακομα και πλυντηριο που εβαζα το κλασσικο καθημερινο με ανχωνε.Για να μην καταληξεις σε αυτο το ακραιο σημειο που δεν θελω ουτε να θυμαμαι σε συμβουλευω με πολυ αγαπη και εκτιμηση σαν μανουλα και εγω να ζητησεις τη βοηθεια ενος ειδικου!θα λυτρωθεις και θα μπορεις να χαιρεσαι με υπομονη και ευχαριστηση τα παιδια σου και την οικογενεια σου!αν εισαι εσυ καλα πρωτα απο ολα θα βρεις ολους τους τροπους για να ψυχαγωγεις και να τιθασεψεις το παιδακι σου..σιγουρα θα βρεις τον τροπο!!!!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕς ΤΗς ΜΑΝΟΥΛΕς!!!ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ. ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗς..(ΚΟΥΡΑΣΗ ΠΑΝΕ ΕΛΑ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ)ΠΑΡ'ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΟΜΩς ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΖΩΗΡΟ ΜΟΥ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ.ΜΕ ΒΟΗΘΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΕς ΤΗς ΣΤΙς ΟΠΟΙΕς ΕΧΩ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΗΡΕΜΙΣΟΥΜΕ.ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΜΠΕΙΡΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ..!

Μπράβο κορίτσι μου!    Σας εύχομαι όλα να σας παν καλά και να ηρεμίσετε όλοι!Να είσαι κοντά της συνέχεια!Το κορίτσι σου σε χρειάζεται και στο δείχνει με τον τρόπο που ξέρει αυτή!!! Να μας λες τα νέα σου!   

Καλησπερα μανουλες...διβαζοντας την ιστορια σου μανουλα ηταν σαν να τα ελεγα εγω....με την διαφορα οτι εγω εχω 3 κοριτσακια.τα μεγαλα μου 3,5 ετων δυδιμα κ η μικρη μου ειναι 1,5.το θεμα το εχω με μια απο τις μεγαλες βασικα ολες ειναι ζιζανια κ υπαρχει ενα μονιμο χαος στο σπιτι αλλα με την μια ειναι τραγικα τα πραγματα.ωρες ωρες νομιζω οτι θα σαλταρω γκρινι κλαμα κλαμα κλαμα.εχουν σπασει τα νευρα μου κ ολη μερα τσιριζω δεν ξερω τι να κανω εχω χασει τον εαυτο μου...δωστε μου καποια συμβουλη...εσυ τι ακριβος εκανες κοπελα μου...νομιζω θα σαλταρω...

καλημερα, εχω πολυ καιρο να μπω κοριτσια σας ευχαριστω πολυ ολες για τις συμβουλες σας, προτεραιοτητα φυσικα ηταν το παιδι και ετσι δεν απαντησα ποτε σε ολα οσα μου γραφετε, δουλεψα πολυ και δουλευω ακομα με την κορη μου, εξαιτιας του οτι δεν εχω βοηθεια απο πουθενα παρα μονο απο τον αντρα μου ο οποιος αντι να στρωνετε στον καναπε μολις σχολασει απο την δουλεια πιανει καροτσι με το μωρο η ασχολειται με την μεγαλη ηταν πολυ φυσικο να μου πεσουν ολα μαζι και να θολωσει το μυαλο μου μιας και σαν ανθρωπος και εγω δεν ειχα 10' για τον εαυτο μου, να μεινω 10' με τις σκεψεις μου να τις βαλω σε ταξη.... την πηγα παιδικο σταθμο, καθημερινα δρομολογια με το μωρο παραμασχαλα ομως μετα αρκετες ωρες ησυχιας μιας και το καινουργιο μου μωρακι ειναι αρνι.... παιζει ολη μερα με μια ξυστρα σιλιγκονη για τα δοντακια και τριβει και τριβει και τριβει και αν δεν το σηκωσω δεν κανει κιχ.....παρα μονο αν πεινασει και λερωθει... αυτες οι ωρες ειναι θεου δωρο!!!! 1-2 ωριτσες για το καθημερινο συμμαζεμα κτλ και μετα ξεκουραση και πανω απο ολα ησυχια!!! οσο αφορα το παιδι παρ'ολο που φοβομουν μηπως ο παιδικος σταθμος δεν ειναι και η καλυτερη λυση γιατι ζηλευει πολυ και ειναι λογικο, παντα με την συννενοηση της δασκαλας η οποια ενημερωθηκε απο την πρωτη στιγμη για την κατασταση πηγαν και πανε ολα καλα!! ερχετε απο σχολειο οπως λεμε και μας αντιμετωπιζει αλλιως, ζηταει την ησυχια γιατι οπως μου παραπονιετε τα παιδακια κανουν πολυ φασαρια, μας πεθυμαει...χαχα αγαπες να δειτε, σαν να βρεικε τον μαστωρα της. ΑΛΛΑ ολα αυτα γιατι εχω πια χρονο για μενα, ηρεμισαΕΓΩ και αντιμετοπιζω με αλλη υπομονη την γκρινιατης τις ζημιες της, το μωρο τον αντρα μου ΟΛΑ.