Areti2 έγραψε:4. Ερωτήσεις ουσίας είναι οι εξής: Ποιος θα διδάξει το παιδί μου; Πόσα χρόνια εμπειρία έχει (γενικώς και στο συγκεκριμένο επίπεδο); Πόσα χρόνια εργάζεται στο φροντιστήριο; Τι σπουδές έχει κάνει και πόσο συχνά παρακολουθεί σεμινάρια; Θα έχουν τα παιδιά επαφή με φυσικούς ομιλητές της γλώσσας (native speakers); Πώς γίνεται η επιλογή των βιβλίων και του εκπαιδευτικού υλικού; Υπάρχει γραμματεία στο φροντιστήριο ή έστω κάποιος να επιβλέπει τα παιδιά στα διαλείμματα και να απαντάει στα τηλέφωνα; Ποιος παρακολουθεί την ακαδημαϊκή πορεία των παιδιών (εκτός από την εκάστοτε καθηγήτρια);

dimitra al έγραψε:σε ολα οσα γραψατε συμφωνω κοριτσια τα ειπατε πολυ σωστα απλα θα κανω μια παρενθεση το γεγονοσ οτι η καθηγητρια ειναι φιλολογοσ αποφοιτοσ αγγλικης φιλολογιας δεν σημαινει οτι ντε και καλα ειναι και ο σουπερ ντουπερ ουαου!!

Areti2 έγραψε:

dimitra al έγραψε:σε ολα οσα γραψατε συμφωνω κοριτσια τα ειπατε πολυ σωστα απλα θα κανω μια παρενθεση το γεγονοσ οτι η καθηγητρια ειναι φιλολογοσ αποφοιτοσ αγγλικης φιλολογιας δεν σημαινει οτι ντε και καλα ειναι και ο σουπερ ντουπερ ουαου!!

Συμφωνώ κι εγώ. Το βασικότερο κριτήριο είναι να γίνεται καλή δουλειά και αυτό είναι συνάρτηση πολλών πραγμάτων. Ένα πτυχίο από μόνο του δεν λέει κάτι. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν η επιμόρφωση, η διάθεση, η ικανότητα της καθηγήτριας καθώς και ο τρόπος που μανατζάρεται το φροντιστήριο. Γνωρίζω καθηγητές που εργάζονται σε δύο διαφορετικά φροντιστήρια και κάνουν τελείως διαφορετική δουλειά αναλόγως με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του εκάστοτε φροντιστηρίου. Γιατί αν σε βάλουν σε ένα τμήμα με 20 άτομα και σου πουν "κάθε εβδομάδα θα προχωράς ένα κεφάλαιο ό,τι και να γίνει" σίγουρα δεν θα κάνεις καλό μάθημα, όσα πτυχία και μεταπτυχιακά να έχεις.

Εκείνο που μου κάνει εμένα εντύπωση είναι γιατί οι γονείς δυσκολεύονται τόσο πολύ να ξεχωρίσουν την καλή δασκάλα από την κακή, το καλό φροντιστήριο από το κακό. Κάτι άλλο που άκουσα φέτος από μαμά που έγραψε την κόρη της στο φροντιστήριο που δουλεύω είναι ότι σε άλλο φροντιστήριο που πάνε οι φίλες της "τρώνε και πίνουν και μιλάνε μέσα στην τάξη" πατατάκια, αναψυκτικά, σοκολάτες και μπλα μπλα και τα παιδιά περνάνε "τέλεια" και οι μαμάδες είναι κατευχαριστημένες που τα παιδιά περνάνε καλά δηλαδή ήμαρτον! Και μιλάμε για παιδιά Ε και ΣΤ Δημοτικού, που θα πρέπει να μαθαίνουν πράγματα και θαύματα στο φροντιστήριο γιατί σε 2-3 χρόνια θα δώσουν για Lower (και που είναι αρκετά μεγάλα για να μπορούν να καταλάβουν ότι η ώρα του παιδιού 60 φορές το χρόνο δεν είναι αγγλικά).

dimitra al έγραψε:Areti2 νομιζω οτι καποιεσ μαμαδες επειδη δεν γνωριζουν και οι ιδιεσ αγγλικα η γνωριζουν μονο τα βασικα δεν μπορουν να παρακολουθησουν την πορεια των παιδιων κι αν στο φροντηστηριο τα τεστ ασ πουμε ειναι πανευκολα για να μπορουν να πανε τα παιδια καλουσ βαθμουσ στο σπιτι τοτε και οι γονεισ που να φανταστουν οτι δεν μαθαινουν αφου σου λεει το παιδι μου φερνει 18αρια 19αρια 20αρια...!!!και η αληθεια ειναι οτι και οι γονεισ δεν μπορουν να παρακολουθουν τα παιδια με τισ δουλειεσ τουσ και ολα τα προβληματα που μπορει να εχουν πλεον.Οχι οτι δικαιολογω κατι απλα αυτη ειναι και η αληθεια...!!

Οι κλήσεις που έχω για ιδιαίτερα περιλαμβάνουν τις εξής ερωτήσεις: α) κάνετε δωρεάν δοκιμαστικό?, β) έχετε δικό σας χώρο για να έρχομαι για μάθημα, γ) πόσες ώρες είναι η Lower και το κόστος για αυτές?, δ) πόσο πάει η ώρα? άρα εύκολα βλέπετε πως το μόνο που τους νοιάζει είναι η περιοχή που διαμένεις, το κόστος και αν θα τους δώσεις δωρεάν υπηρεσίες/φωτοτυπίες κτλ.

από το να χάσεις 4-5-6 χρόνια σε ένα ΤΕΙ της πλάκας, σε φροντιστήρια ελληνικού σχολείου συν φυσικά κόστος μετακίνησης, ευκαιρίας κτλ καλύτερα με ένα ECPE να το παίζεις καθηγητής και να βγάζεις ένα κάρο λεφτά!

margdimitra έγραψε:Μιλούσα προχθές με μια μαμά, η οποία δήθεν ψάχνει το καλύτερο. Και είχε γράψει το γιο της σε φροντιστήριο που κάνει προσφορές παρόμοιες με τις πιτσαρίες, πχ. δωρεάν δεύτερη γλώσσα, τσάμπα 2 πρώτες τάξεις, αδερφάκια δωρεάν και άλλα παρόμοια.
Εντωμεταξύ διδάσκει αυτός και η γυναίκα του που ούτε καν έχει πάρει πτυχίο ανώτερης σχολής.
Και νομίζει αυτή η μαμά ότι το πάει και στο καλύτερο.

dimitra al έγραψε:ΚΑΤΣΕ ΘΑ ΤΑ ΒΓΑΖΑΜΕ ΦΩΤΟΤΥΠΙΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΑΥΤΟ!!!!της ειπα οτι θα λυπω και δε μπορω να το αναλαβω!τι να ελεγα παναγια μου??

Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να ξεκινήσει το παιδί μια ξένη γλώσσα;

Σε μια κοινωνία σαν κι αυτή που ζούμε, πολύγλωσση και πολυπολιτισμική, οι ξένες γλώσσες έχουν γίνει απαραίτητο μέσο επιβίωσης για το σύγχρονο άνθρωπο. Σε ποια ηλικία, όμως, πρέπει τα παιδιά να αρχίζουν την εκμάθησή τους; Με ποιον τρόπο και πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς;
Οι σημερινοί μαθητές θα ζήσουν σε μια κοινωνία όπου θα επικρατεί κινητικότητα εργαζομένων και επιστημόνων. Η κοινωνία αυτή θα έχει διεθνή χαρακτήρα, είναι ήδη διαφορετική από αυτή που βιώσαμε εμείς, και μέσα σε αυτό τον κόσμο η καλή γνώση τουλάχιστον μίας ξένης γλώσσας θα είναι πλέον όρος επιβίωσης. Για το λόγο αυτόν, η χρησιμότητά τους κρίνεται απαραίτητη σε όλο και μικρότερες ηλικίες, πράγμα που προκαλεί πολλά και σημαντικά ερωτήματα, αφού κοινός στόχος όλων είναι η καλύτερη μετάδοση των γνώσεων, χωρίς ψυχολογική επιβάρυνση ή άλλες επιπτώσεις στη γενικότερη πρόοδο των παιδιών.

Η σημασία της μητρικής γλώσσας
Το παιδί αποκτά τις γλωσσικές του συνήθειες στη μητρική γλώσσα έως τα 8 του χρόνια. Από την ηλικία αυτή και μετά, αρχίζει να λειτουργεί μέσα από διαδικασίες νοητικές: Αναλύει και συγκρίνει - μέσα από το φίλτρο της μητρικής γλώσσας -, γεγονός που λειτουργεί αρνητικά στην εκμάθηση της ξένης γλώσσας. Έρευνες υποστηρίζουν ότι μετά τον ένατο χρόνο, η μητρική γλώσσα αποτελεί το μοναδικό μέσο έκφρασης και σκέψης και λειτουργεί ασυνείδητα ως ένα «αμυντικό» σύστημα, που ορθώνεται σαν τείχος στην παρουσία της ξένης γλώσσας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από τότε και μετά, τα παιδιά δυσκολεύονται πολύ να προφέρουν σωστά μια ξένη λέξη, αφού τα ακουστικά μηνύματα στην ξένη γλώσσα «φιλτράρονται» από τη μητρική.

Η κατάλληλη ηλικία για να ξεκινήσουν μαθήματα
Σύμφωνα με την άποψη πολλών εκπαιδευτικών, η κατάλληλη ηλικία για να έρθει ένα παιδί σε μια πρώτη επαφή με μια ξένη γλώσσα είναι η προσχολική. Για να ξεκινήσει ουσιαστικά την εκμάθησή της, είναι μετά τη Β΄ Δημοτικού, όταν θα έχει ήδη καταφέρει να αποκτήσει μια γενική γνώση της μητρικής του γλώσσας. Θα γνωρίζει καλά από γραφή και ανάγνωση, ενώ θα έχει έρθει σε επαφή με άλλα γραμματικά φαινόμενα, και έτσι θα μπορεί να αφομοιώσει και μια ξένη γλώσσα.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, τα παιδιά διαθέτουν μια φυσική ευφυΐα για τη γλώσσα και παράλληλα μια έμφυτη ικανότητα να παράγουν σύνθετους γλωσσικούς συνδυασμούς, μέσα από τον πειραματισμό και το παιχνίδι. Η φυσική γλωσσική ευφυΐα του παιδιού χρειάζεται γονεϊκή στήριξη και ερεθίσματα, για να ανθίσει και να ευδοκιμήσει. Γονείς που δεν ασχολούνται πολύ με τα παιδιά τους, δεν συζητούν μαζί τους, οι εντάσεις μέσα στο σπίτι, η έλλειψη οργάνωσης και προγράμματος, είναι παράγοντες που δεν ευνοούν την ανάπτυξη ενός πλούσιου λεξιλογίου. Έτσι, όσο περισσότερες γνώσεις έχει αποκτήσει ένα παιδί στη μητρική του γλώσσα, που είναι άλλωστε και το «εργαλείο» για να περάσει σε μια δεύτερη, τόσο πιο εύκολο είναι να κατανοήσει και να μάθει μια ξένη γλώσσα.
Από δύο έως περίπου οκτώ ετών, τα παιδιά ακούνε, βλέπουν, γεύονται, μιμούνται, και με αυτό τον τρόπο μαθαίνουν καλύτερα. Σε αυτή, λοιπόν, την ηλικία είναι πολύ εύκολο να αρχίσουν να μαθαίνουν μια ξένη γλώσσα, και μάλιστα πολύ γρήγορα, με το τραγούδι, το ποίημα και το παιχνίδι (όπως μαθαίνουν, άλλωστε, και τη μητρική τους), χρησιμοποιώντας δηλαδή το συναίσθημα και τις αισθήσεις. Όμως, όταν λέμε να μαθαίνουν, δεν εννοούμε να κάνουν μαθήματα ξένης γλώσσας.
Η νηπιακή και προσχολική ηλικία είναι μια καλή περίοδος για να αρχίσουν να έρχονται απλώς σε επαφή με μια ξένη γλώσσα και να τη μαθαίνουν εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιό τους με ξένες λέξεις. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θα πρέπει η γνώση να «μεταφέρεται» στο παιδί αυτής της ηλικίας (προσχολικής) ως μάθημα και μάλιστα υποχρεωτικό. Αν για το παιδί είναι ένα ακόμα παιχνίδι, έχουμε πολλές πιθανότητες να αγαπήσει την ξένη γλώσσα και να τη μάθει με μεγαλύτερη ευκολία αργότερα. Η πίεση, ίσως φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Και βέβαια, κάθε παιδί έχει τη δική του ωρίμανση, τις ανάγκες και τις προτιμήσεις του, που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη πριν από την έναρξη της διδασκαλίας της ξένης γλώσσας.

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς
Οι γονείς που γνωρίζουν μια ξένη γλώσσα, μπορούν να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια στα παιδιά τους, ώστε να εξοικειωθούν στην αρχή με τη γλώσσα αυτή και να εμπλουτίσουν αργότερα σιγά - σιγά το λεξιλόγιό τους, συμπληρώνοντας έτσι το έργο του δασκάλου.

Αν το παιδί σας είναι βρεφικής/προσχολικής ηλικίας:
- Τραγουδήστε του στην ξένη γλώσσα ή αφήστε το να ακούσει άλλους να τραγουδούν. Παίξετε παιχνίδια και ασχοληθείτε με καλλιτεχνικές δραστηριότητες, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα την ξένη γλώσσα.
- Διαβάστε ξενόγλωσσα βιβλία μαζί του. Υπάρχουν πολλά όμορφα παραμύθια με εικόνες, που διευκολύνουν το παιδί να καταλάβει την ιστορία που ακούει στην ξένη γλώσσα. Συζητήστε μετά για το παραμύθι, εστιάζοντας και επαναλαμβάνοντας λέξεις - κλειδιά στην ξένη γλώσσα και αναπτύσσοντας την ιστορία και στα Ελληνικά.
- Επιλέξτε βιβλία που κεντρίζουν τις αισθήσεις. Ο στόχος σας δεν πρέπει να είναι μόνο η αναγνώριση των γραμμάτων ή των λέξεων, αλλά και η εξοικείωση του παιδιού με την ξένη γλώσσα και η ανάπτυξη ενδιαφέροντος για να τη μάθει μεγαλώνοντας.
- Πολύ καλή ιδέα είναι και κάποιες καρτούλες με ξενόγλωσσες λέξεις, που συνοδεύονται από την αντίστοιχη φωτογραφία. Φροντίστε να τις διαβάσετε συχνά στο παιδί, παίζοντας παράλληλα μαζί του το παιχνίδι της μνήμης. Μην ξεχνάτε ότι η επανάληψη αποτελεί την αρχή της βασικής μάθησης.

Αν το παιδί σας πηγαίνει σχολείο:
- Επιλέξτε ένα φροντιστήριο που υιοθετεί σύγχρονες μεθόδους εκμάθησης, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των μαθητών με δημιουργικές, βιωματικές, πολυαισθητηριακές δραστηριότητες, όπως δραματοποίηση κειμένων κλπ.
- Αν το παιδί σας είναι σε ηλικία που έχει άνεση στο γραπτό λόγο, παροτρύνετέ το να αλληλογραφήσει με παιδιά από άλλες χώρες. Τα παιδιά επικοινωνούν γρήγορα και εύκολα μεταξύ τους, πράγμα που διευκολύνει την ταχύτερη εκμάθηση της ξένης γλώσσας. Αν έχετε τη δυνατότητα, καλέστε και φιλοξενήστε τον «ξένο» φίλο του μερικές μέρες το καλοκαίρι.
- Κάντε ένα ταξίδι για λίγες μέρες στη χώρα όπου μιλάνε τη γλώσσα που έχει επιλέξει το παιδί σας. Έτσι, θα έχει την ευκαιρία να έχει άμεση επαφή με τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την καθημερινότητα των ανθρώπων εκεί, να επικοινωνήσει μαζί τους και να παρακολουθήσει παιδικές θεατρικές παραστάσεις, επισκέψεις σε μουσεία και ιστορικούς χώρους.

Τα παιδιά με δυσλεξία μπορούν να μάθουν ξένες γλώσσες;
Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να έχουμε στο νου είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν πιέζουμε ένα παιδί να ξεκινήσει να μαθαίνει μια ξένη γλώσσα - πόσο μάλλον κάποιο που έχει ειδικές μαθησιακές ανάγκες, όπως δυσλεξία - από έναν εκπαιδευτικό χωρίς την ανάλογη εξειδίκευση. Η πίεση που συχνά δέχονται αυτά τα παιδιά από γονείς και δασκάλους μπορεί να τους δημιουργήσει πρόσθετα ψυχολογικά προβλήματα, όπως χαμηλή αυτοπεποίθηση, αυξημένο φόβο αποτυχίας κλπ. Αυτό δεν σημαίνει ότι ένα παιδί με δυσλεξία θα στερηθεί τη γνώση μιας ξένης γλώσσας. Αντιθέτως, μπορεί να διδαχτεί ακόμα και την Αγγλική (που θεωρείται η πιο «δυσλεξική» ξένη γλώσσα, μιας που άλλα γραφούμε και άλλα διαβάζουμε), αρκεί ο εκπαιδευτικός/ειδικός παιδαγωγός να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος, ώστε η διδασκαλία του να είναι βιωματική, δημιουργική, δομημένη και οργανωμένη γύρω από τον τρόπο μάθησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση που οι μαθητές με ειδικές μαθησιακές ανάγκες διδάσκονται την ξένη γλώσσα από εξειδικευμένους καθηγητές, μπορούν να ξεκινήσουν την εκμάθησή της ακόμα και από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, για καλύτερα αποτελέσματα.

Δεύτερη ξένη γλώσσα;
Πάντα οι γονείς έχουν το άγχος για το «κάτι παραπάνω». Έτσι, αναρωτιούνται πότε θα μπορούσε το παιδί τους να μάθει και μια δεύτερη ξένη γλώσσα. Συνήθως, η ένταξη μιας δεύτερης ξένης γλώσσας γίνεται στην Ε΄ Δημοτικού, υπό την προϋπόθεση ότι το παιδί έχει εκφράσει την επιθυμία του να μάθει και μια δεύτερη γλώσσα και έχει αποφασίσει μόνο του ποια θα είναι. Εσείς μπορείτε να το συμβουλέψετε, αλλά όχι να επιβάλετε την άποψή σας.

Άρθρο της Νινέττας Φαφούτη με τη συνεργασία της Αγγελικής Παππά (Β. Α, MEd, καθηγήτρια Αγγλικών - ειδική παιδαγωγός - επιστημονική συνεργάτης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, υπεύθυνη σπουδών «Ι love dyslexia», www. ilovedyslexia. gr).

Πότε να ξεκινήσει το παιδί μου μία ξένη γλώσσα;

Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας κ. Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει:

Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει ένα παιδί να κατανοήσει και να μάθει μια ξένη γλώσσα είναι η απόκτηση όσο το δυνατόν περισσότερων γνώσεων στη μητρική γλώσσα.

Συνήθως τα παιδιά ηλικίας 5-6 χρόνων κατέχουν ένα λεξιλόγιο στη μητρική τους γλώσσα που περιλαμβάνει περισσότερες από 2000 λέξεις. Αποτελέσματα ερευνών καταλήγουν ότι η ακουστική αντίληψη ενός παιδιού είναι πολύ καλή από τα 3-6 χρόνια. Το παιδί χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις του σε αυτή την ηλικία είναι πολύ εύκολο να μάθει μια ξένη γλώσσα και μάλιστα πολύ γρήγορα με το τραγούδι, το παραμύθι και το παιχνίδι όπως άλλωστε μαθαίνει και τη μητρική.

Τι πρέπει να κάνετε

Για να γίνει με επιτυχία η μύηση του παιδιού στην ξένη γλώσσα το υλικό που θα χρησιμοποιηθεί πρέπει να είναι συνδεδεμένο με τα ενδιαφέροντα και τις εμπειρίες του. Η χρήση εικόνας και ήχου είναι αποφασιστικής σημασίας για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Εάν μιλάτε άριστα μια ξένη γλώσσα μπορείτε αρχικά να βοηθήσετε το παιδί σας να εξοικειωθεί με τη γλώσσα αυτή και να εμπλουτίσει σταδιακά το λεξιλόγιό του. Υπάρχουν πολλά απλά και όμορφα παραμυθάκια με εικόνες που διευκολύνουν το παιδί να κατανοήσει την ιστορία που ακούει στη ξένη γλώσσα. Μπορείτε ακόμα να πλαισιώνετε το διάβασμα με άλλες δραστηριότητες. Προτιμήστε όμως το βασικό ρόλο της εκμάθησης της ξένης γλώσσας να αναλαμβάνουν δάσκαλοι που είναι εξειδικευμένοι σε αυτή.

Στην ηλικία των 7-8 χρόνων τα παιδιά βρίσκονται πλέον σε καλό επίπεδο γλωσσικής ωρίμανσης και μπορούν να ξεκινήσουν τη συστηματική εκμάθηση της ξένης γλώσσας με τα καλύτερα αποτελέσματα.

Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος