1 Νανουρίσματα Δευ Ιουλ 05, 2010 5:12 am
athi
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
Ύπνε, που παίρνεις τα παιδιά, έλα πάρε και τούτο,
Μικρό μικρό σου το’ δωκα, μεγάλο σαν ψηλό βουνό,
Ίσιο σαν κυπαρίσσι, κι οι κλώνοι του ν’ απλώνονται
Σ’ ανατολή και δύση.
Νάνι νάνι, νάνι νάνι ύπνον ήσυχο να κάνει.
Να κοιμάται να μερώνει, να ξυπνά να μεγαλώνει
Να κοιμάται σαν τ’αρνάκι, να ξυπνά σαν τ’αηδονάκι.
Μην πατάτε, μη βροντάτε το παιδάκι μου κοιμάται…….
Νάνι, θα’ρθει η μάνα σου απ΄το δαφνοπόταμο
κι από το γλυκό νερό, να σου φέρει λούλουδα,
λούλουδα, τριαντάφυλλα και μοσκογαρούφαλα.
Ξύπνημα
Έλα, ροδαυγή, Ξύπνα το παιδί,
Ξύπνα το μωρό, Να μου το χαρώ,
Ξύπνα το λουλούδι, Το ξεπεταρούδι,
Που μοσκοβολάει Και χοροπηδάει
Και γελάει και κλαίει Και λογάκια λέει
Και θα βγει στην πόλη Να το χαίρονται όλοι
Νανι Του Ρηγα Το Παιδί
Νάνι του Ρήγα το παιδί, Του βασιλιά τ’αγγόνι
Να μου το νανουρίζουσι, Οι δώδεκα αποστόλοι.
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι Βλέπε μου το Αϊ-Γιάννη
Νάνι απού του κάμνουσι Στην πόλη τα καλά του
Στη Βενετιά τα ρούχα του Και τα μεταξωτά του.
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι Βλέπε μου το Αϊ-Γιάννη
Αστραξεν Η Ανατολή
Άστραξεν η Ανατολή Κούνα η παραμάνα το παιδί
Και βρόντησεν η Δύση Κούνα το παιδί μην τύχει και ξυπνήσει.
Ο καβαλάρης διάβηκε Κούνα η παραμάνα το παιδί
Και ροβόλησε στη Δύση Κούνα το παιδί μην τύχει και ξυπνήσει.
Κοιμήσου αγγελούδι μου
Κοιμήσου αγγελούδι μου, παιδί μου νάνι, νάνι
Να μεγαλώσεις γρήγορα σαν το ψηλό πλατάνι.
Να γίνεις άντρας στο κορμί και στο μυαλό.
Για να ’σαι πάντα μες στον δρόμο τον καλό
Κοιμήσου αγγελούδι μου. Γλυκά με το τραγούδι μου.
Κοιμήσου περιστέρι μου να γίνεις σαν ατσάλι .
Να γίνει κι η καρδούλα σου σαν του Χριστού μεγάλη.
Για να μην πεις μες στη ζωή σου ‘δε μπορώ’.
Κι αν πρέπει ακόμη να σηκώσεις και σταυρό.
Κοιμήσου αγγελούδι μου.
Γλυκά με το τραγούδι μου.
Νάνι το γαρύφαλλο μου
Νάνι, το παιδί μου, νάνι. Που δεν ήθελε νερό
Τ’ άλογό μας το μεγάλο. Αχ, καρδούλα μου, ποιος ξέρει;
Τι να λέει το ποταμάκι. Στο λιβάδι το χλωρό.
Νάνι το νερό το μαύρο. Μες στα πράσινα χορτάρια.
Το ψηλό τραγούδι πιάνει. Νάνι, την τριανταφυλλιά μου,
Που τη γης δακρυοποτίζει Τ’άλογο μας το καλό.
Τ’ έχει πόδια λαβωμένα. Τραχηλιά κρουσταλλιασμένη
Τ’ έχει ένα ασημένιο λάζο. Καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε, Τ’ αντρειωμένα τα βουνά
Εχλιμίντρισε κι εχάθη, Στα νερά τα σκοτεινά.
Αχ, που πήγες άλογό μου, Που δεν ήθελες να πιεις;
Αχ, μαράζι μες στο χιόνι, Νάνι, το γαρούφαλλο μου,
Που τη γης δακρυοποτίζει. Τ’άλογο μας το καλό.
Μην έρχεσαι! Μην μπαίνεις! Το παράθυρο κλείσ’ το
Με φυλλωσιές ονείρου, Με όνειρο φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου. Σωπαίνει το μωρό μου.
Αχ, που πήγες άλογό μου,
Που δεν ήθελες να πιεις; Άλογο της χαραυγής!
Έλα ύπνε μου πάρε το
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι… Έλα ύπνε μου πάρε το,
Κι άμε το στους μπαξέδες, Και γέμισε τους κόρφους του
Ρόδα και μενεξέδες, Τα ρόδα να’ ναι της μάνας του,
Τα μήλα του κυρού του. Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι…
Άιντε κοιμήσου κόρη μου
Άιντε, κοιμήσου κόρη μου, Κι εγώ να σου χαρίσω
Την Αλεξάνδρεια ζάχαρη, Και το Μισίρι ρύζι
Και την Κωνσταντινούπολη, Τρεις χρόνους να την ‘ρίζεις
Πάρε το ύπνε το παιδί
Πάρε το ύπνε το παιδί, Κι άμε το στα περβόλια
Γέμισε τα στηθάκια του, Γαρύφαλλα και ρόδα
Κοιμήσου εσύ μωράκι μου, Σε κούνια καρυδένια
Σε ρουχαλάκια κεντητά, Και μαργαριταρένια.
Κοιμήσου με τη ζάχαρη, Κοιμήσου με το μέλι
Και νίψου με το ανθόνερο, Που νίβονται οι άγγελοι
Κοιμάται μένα ο κρίνος μου
Κοιμάται μένα ο κρίνος μου, Μα πως θα τον ξυπνήσω
Που θα βρω διαμαντόπετρες, Να τον πετροβολήσω;
Ζαλίζομαι, ζαλίζομαι.. Όταν σε συλλογίζομαι
Κοιμάται μένα ο κρίνος μου, Μα πως θα τον ξυπνήσω
Να πάρω το ροδόσταμο, Να τον δροσολογίσω.
Ζαλίζομαι, ζαλίζομαι.. Όταν σε συλλογίζομαι
Έλα ύπνε κοίμισε το
Έλα ύπνε κοίμισε το, Και γλυκά νανούρισε το
Έλα ύπνε από τη Χίο, Και αποκοίμα μου το γιο.
Έλα ύπνε κοίμισε το, Και γλυκά νανούρισε το
Έλα ύπνε από την πόλη, Και αποκοίμα μου την κόρη.
Έλα ύπνε και πάρε το
Έλα ύπνε και πάρε το, Και παν’ και κοίμισε το
Και σαν λαλήσει ο πετεινός, Έλα και ξύπνησε το.
Ο ύπνος τρέφει το μικρό, Κι η ‘γιά το μεγαλώνει
Κι η Παναγιά η Δέσποινα, Το καλοξημερώνει.
¨Να, να¨ μου το κοιμίζανε, τρεις αδελφές και η μάνα
μα ‘κείνο δεν κοιμότανε, μόν’ ήθελε και σκλάβα .
Κοιμάται ο ήλιος στα βουνά, Κοιμάται στα λαγκάδια,
Κοιμάται το μικρούλι μου, Πα’ στα μαργαριτάρια, Να, να……..
Νανούρισμα
Έλα, έλα αποσπερίτη τώρα που ‘χει κοιμηθεί.
Φέρε μανόλιες τ’ ουρανού σου κι όνειρο τριανταφυλλί.
Και τ’ όνειρο του ονείρου αστράκια θα χιονίσει.
Σα ν’ ανοίξει το φως μια λουλουδένια βρύση.
Έλα, έλα μαργαριτάρι τώρα που ‘πέσε η σιωπή.
Μες στα σπασμένα σου παιχνίδια νάνος κόκκινος θα βγει
Έλα, έλα αποσπερίτη τώρα που ‘χει κοιμηθεί.
Φέρε μανόλιες τ’ ουρανού σου κι όνειρο τριανταφυλλί.
πηγη: www.babybaby.gr
Μικρό μικρό σου το’ δωκα, μεγάλο σαν ψηλό βουνό,
Ίσιο σαν κυπαρίσσι, κι οι κλώνοι του ν’ απλώνονται
Σ’ ανατολή και δύση.
Νάνι νάνι, νάνι νάνι ύπνον ήσυχο να κάνει.
Να κοιμάται να μερώνει, να ξυπνά να μεγαλώνει
Να κοιμάται σαν τ’αρνάκι, να ξυπνά σαν τ’αηδονάκι.
Μην πατάτε, μη βροντάτε το παιδάκι μου κοιμάται…….
Νάνι, θα’ρθει η μάνα σου απ΄το δαφνοπόταμο
κι από το γλυκό νερό, να σου φέρει λούλουδα,
λούλουδα, τριαντάφυλλα και μοσκογαρούφαλα.
Ξύπνημα
Έλα, ροδαυγή, Ξύπνα το παιδί,
Ξύπνα το μωρό, Να μου το χαρώ,
Ξύπνα το λουλούδι, Το ξεπεταρούδι,
Που μοσκοβολάει Και χοροπηδάει
Και γελάει και κλαίει Και λογάκια λέει
Και θα βγει στην πόλη Να το χαίρονται όλοι
Νανι Του Ρηγα Το Παιδί
Νάνι του Ρήγα το παιδί, Του βασιλιά τ’αγγόνι
Να μου το νανουρίζουσι, Οι δώδεκα αποστόλοι.
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι Βλέπε μου το Αϊ-Γιάννη
Νάνι απού του κάμνουσι Στην πόλη τα καλά του
Στη Βενετιά τα ρούχα του Και τα μεταξωτά του.
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι Βλέπε μου το Αϊ-Γιάννη
Αστραξεν Η Ανατολή
Άστραξεν η Ανατολή Κούνα η παραμάνα το παιδί
Και βρόντησεν η Δύση Κούνα το παιδί μην τύχει και ξυπνήσει.
Ο καβαλάρης διάβηκε Κούνα η παραμάνα το παιδί
Και ροβόλησε στη Δύση Κούνα το παιδί μην τύχει και ξυπνήσει.
Κοιμήσου αγγελούδι μου
Κοιμήσου αγγελούδι μου, παιδί μου νάνι, νάνι
Να μεγαλώσεις γρήγορα σαν το ψηλό πλατάνι.
Να γίνεις άντρας στο κορμί και στο μυαλό.
Για να ’σαι πάντα μες στον δρόμο τον καλό
Κοιμήσου αγγελούδι μου. Γλυκά με το τραγούδι μου.
Κοιμήσου περιστέρι μου να γίνεις σαν ατσάλι .
Να γίνει κι η καρδούλα σου σαν του Χριστού μεγάλη.
Για να μην πεις μες στη ζωή σου ‘δε μπορώ’.
Κι αν πρέπει ακόμη να σηκώσεις και σταυρό.
Κοιμήσου αγγελούδι μου.
Γλυκά με το τραγούδι μου.
Νάνι το γαρύφαλλο μου
Νάνι, το παιδί μου, νάνι. Που δεν ήθελε νερό
Τ’ άλογό μας το μεγάλο. Αχ, καρδούλα μου, ποιος ξέρει;
Τι να λέει το ποταμάκι. Στο λιβάδι το χλωρό.
Νάνι το νερό το μαύρο. Μες στα πράσινα χορτάρια.
Το ψηλό τραγούδι πιάνει. Νάνι, την τριανταφυλλιά μου,
Που τη γης δακρυοποτίζει Τ’άλογο μας το καλό.
Τ’ έχει πόδια λαβωμένα. Τραχηλιά κρουσταλλιασμένη
Τ’ έχει ένα ασημένιο λάζο. Καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε, Τ’ αντρειωμένα τα βουνά
Εχλιμίντρισε κι εχάθη, Στα νερά τα σκοτεινά.
Αχ, που πήγες άλογό μου, Που δεν ήθελες να πιεις;
Αχ, μαράζι μες στο χιόνι, Νάνι, το γαρούφαλλο μου,
Που τη γης δακρυοποτίζει. Τ’άλογο μας το καλό.
Μην έρχεσαι! Μην μπαίνεις! Το παράθυρο κλείσ’ το
Με φυλλωσιές ονείρου, Με όνειρο φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου. Σωπαίνει το μωρό μου.
Αχ, που πήγες άλογό μου,
Που δεν ήθελες να πιεις; Άλογο της χαραυγής!
Έλα ύπνε μου πάρε το
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι… Έλα ύπνε μου πάρε το,
Κι άμε το στους μπαξέδες, Και γέμισε τους κόρφους του
Ρόδα και μενεξέδες, Τα ρόδα να’ ναι της μάνας του,
Τα μήλα του κυρού του. Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι…
Άιντε κοιμήσου κόρη μου
Άιντε, κοιμήσου κόρη μου, Κι εγώ να σου χαρίσω
Την Αλεξάνδρεια ζάχαρη, Και το Μισίρι ρύζι
Και την Κωνσταντινούπολη, Τρεις χρόνους να την ‘ρίζεις
Πάρε το ύπνε το παιδί
Πάρε το ύπνε το παιδί, Κι άμε το στα περβόλια
Γέμισε τα στηθάκια του, Γαρύφαλλα και ρόδα
Κοιμήσου εσύ μωράκι μου, Σε κούνια καρυδένια
Σε ρουχαλάκια κεντητά, Και μαργαριταρένια.
Κοιμήσου με τη ζάχαρη, Κοιμήσου με το μέλι
Και νίψου με το ανθόνερο, Που νίβονται οι άγγελοι
Κοιμάται μένα ο κρίνος μου
Κοιμάται μένα ο κρίνος μου, Μα πως θα τον ξυπνήσω
Που θα βρω διαμαντόπετρες, Να τον πετροβολήσω;
Ζαλίζομαι, ζαλίζομαι.. Όταν σε συλλογίζομαι
Κοιμάται μένα ο κρίνος μου, Μα πως θα τον ξυπνήσω
Να πάρω το ροδόσταμο, Να τον δροσολογίσω.
Ζαλίζομαι, ζαλίζομαι.. Όταν σε συλλογίζομαι
Έλα ύπνε κοίμισε το
Έλα ύπνε κοίμισε το, Και γλυκά νανούρισε το
Έλα ύπνε από τη Χίο, Και αποκοίμα μου το γιο.
Έλα ύπνε κοίμισε το, Και γλυκά νανούρισε το
Έλα ύπνε από την πόλη, Και αποκοίμα μου την κόρη.
Έλα ύπνε και πάρε το
Έλα ύπνε και πάρε το, Και παν’ και κοίμισε το
Και σαν λαλήσει ο πετεινός, Έλα και ξύπνησε το.
Ο ύπνος τρέφει το μικρό, Κι η ‘γιά το μεγαλώνει
Κι η Παναγιά η Δέσποινα, Το καλοξημερώνει.
¨Να, να¨ μου το κοιμίζανε, τρεις αδελφές και η μάνα
μα ‘κείνο δεν κοιμότανε, μόν’ ήθελε και σκλάβα .
Κοιμάται ο ήλιος στα βουνά, Κοιμάται στα λαγκάδια,
Κοιμάται το μικρούλι μου, Πα’ στα μαργαριτάρια, Να, να……..
Νανούρισμα
Έλα, έλα αποσπερίτη τώρα που ‘χει κοιμηθεί.
Φέρε μανόλιες τ’ ουρανού σου κι όνειρο τριανταφυλλί.
Και τ’ όνειρο του ονείρου αστράκια θα χιονίσει.
Σα ν’ ανοίξει το φως μια λουλουδένια βρύση.
Έλα, έλα μαργαριτάρι τώρα που ‘πέσε η σιωπή.
Μες στα σπασμένα σου παιχνίδια νάνος κόκκινος θα βγει
Έλα, έλα αποσπερίτη τώρα που ‘χει κοιμηθεί.
Φέρε μανόλιες τ’ ουρανού σου κι όνειρο τριανταφυλλί.
πηγη: www.babybaby.gr