1 Χαιρετώ τις μανουλίτσες Παρ Νοε 19, 2010 4:37 am
Λευκή
Σιωπηλή δύναμη
Είμαι η μανουλίθρα Λευκή από την Θεσσαλονίκη, μαμά της εξάχρονης αυτού μεγαλειότητος,πριγκίπισσας "Ντ" που βγάζει το στέμα της(αγορασμένο από τα Τζάμπο,πανάκριβο, βαρύτιμο) μόνο για να κοιμηθεί...
Στο παραμύθι της μητρότητας, συνεχίζουν να γεμίζουν οι σελίδες με γλυκές αναμνήσεις, εμπειρίες, λογάκια, τραγούδια και φέτος γραμματάκια,συλαβές γιατί εκτός από πριγκίπισσα είναι και μαθήτρια της 1ης δημοτικού.
Ανήκω κι εγω στην κατηγορία των μαμάδων-χαλάκι, που κρύβουν τις υστερίες τους και τους φόβους τους πίσω από το προσωπείο της ψυχραιμίας.Μέσα μου όμως βράζω, υποφέρω και κλαίω όπως όλες μας όταν χρειαστεί να μαλώσουμε τα λαμπερά τους ματάκια, που μας κοιτάζουν με την απορία-ερώτηση(καλά αυτή τι έπαθε και μου φωνάζει τώρα...)με το δάκρυ στην άκρη και την μυξούλα να κρέμεται στο μυτάκι και...σνιφ...σνιφ..σνιφ...
Πολύ σκληρή η αυτοκριτική για μια μαμά.Ξέρω πως όλες μας όταν την κάνουμε πάντα κάτι λάθος θα μας βρούμε. Στα παραμύθια όμως το ηθικό δίδαγμα δεν είναι πως η αγάπη όλα τα νικά;
Εδω θα κλείσω και ευχομαι να τα λέμε συχνά
Στο παραμύθι της μητρότητας, συνεχίζουν να γεμίζουν οι σελίδες με γλυκές αναμνήσεις, εμπειρίες, λογάκια, τραγούδια και φέτος γραμματάκια,συλαβές γιατί εκτός από πριγκίπισσα είναι και μαθήτρια της 1ης δημοτικού.
Ανήκω κι εγω στην κατηγορία των μαμάδων-χαλάκι, που κρύβουν τις υστερίες τους και τους φόβους τους πίσω από το προσωπείο της ψυχραιμίας.Μέσα μου όμως βράζω, υποφέρω και κλαίω όπως όλες μας όταν χρειαστεί να μαλώσουμε τα λαμπερά τους ματάκια, που μας κοιτάζουν με την απορία-ερώτηση(καλά αυτή τι έπαθε και μου φωνάζει τώρα...)με το δάκρυ στην άκρη και την μυξούλα να κρέμεται στο μυτάκι και...σνιφ...σνιφ..σνιφ...
Πολύ σκληρή η αυτοκριτική για μια μαμά.Ξέρω πως όλες μας όταν την κάνουμε πάντα κάτι λάθος θα μας βρούμε. Στα παραμύθια όμως το ηθικό δίδαγμα δεν είναι πως η αγάπη όλα τα νικά;
Εδω θα κλείσω και ευχομαι να τα λέμε συχνά