Για αρχή θα ήθελα να σας χαιρετήσω όλες και όλους και να σας ευχηθώ τα καλύτερα.

Να σας πω εξαρχής οτι δεν παρακολούθησα το forum σχεδόν καθόλου αλλά διαβαζω το blog της Ολίβιας αρκετό καιρό και μου αρέσει πολύ η αισίοδοξη και ακομπλεξάριστη πλευρά της μητρότητας που βγάζει.

Αυτό είναι και το θέμα μου, ο χώρος που υπάρχει για μη-μανούλες δίπλα σε μια μανούλα και πόσο αυτός δίνεται.
Καταλαβαίνω πως συνενοήτε κανείς καλύτερα με μια "ομοιοπαθή" ομάδα (και εγω το κάνω κάποιες φορές για άλλο λόγο) αλλά όταν αλλάζει η ζωή μας δεν καταργειτε και το πριν.

Είμαι σε ηλικία που οι φίλες μου αρχίσαν η μια μετα την άλλη να γίνονται μητέρες και να απομακρύνονται απο εμάς που δεν έχουμε παιδιά (οχι απο επιλογή, μάλλον απο ατυχία).
Η
αγάπη είναι αγάπη απο όπου και να προέρχεται νομίζω και οι άνθρωποι που είναι δικοί μας πρέπει να χωρέσουν και στη νέα ζωή.Ειδικά αν μπορούν να φανούν χρήσιμοι και λόγω ειδικότητας.

Σήμερα γέννησε μια πολύ καλή μου φίλη...

Φοβάμαι μήπως τη χάσω επειδή δεν είμαι μάνα και μπορεί να μην γίνω και ποτέ.
Δ
ώστε μια ευκαιρία και σε ολες εμάς που μπορεί να γίνουμε εξαιρετικές θείες ή "θείες" , νονές,φίλες ή οτιδήποτε.
Ο
ι μανούλες αν μη τι άλλο ξέρουν πολύ καλά τι θα πει να μοιράζεις και να μοιράζεσαι.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν κάποιες που να έχουν νιώσει αυτό που περιγράφω. Απλά είχα την ανάγκη να το αφήσω σαν ερώτημα στο κενό και ίσως να βρω κάποιους που να θέλουν να το συζητήσουν.
Συγνώμη για το "σεντόνι"

Σ'ευχαριστώ για την απάντηση.
Εννοείτε οτι ο χρόνος και οι προτεραιότητες μοιράζονται αλλιώς. Αυτό που έχω βιώσει στο παρελθόν όμως έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη λόγω ιδιότητας. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή.

Φίλη σου δηλαδή παιδική να προτιμά να αφήσει για μια ώρα το παιδί της σε μια φίλη που γνώρισε στον παιδίατρο παρά σε μένα που ξέρω και απο πρώτες βοήθειες και το αγαπάω σαν δικό μου γιατί εκείνη είναι μάνα.
Να μην σε καλούν σε έξοδο γιατί θα είναι μόνο μάνες και τι θα λες μαζί τους.

Και άλλα τέτοια μικρά μεν που όμως νιώθεις οτι σε κάνουν πέρα.

Και δεν βαριέμαι ειλικρινά τις μαμαδοσυζητήσεις ισα ισα, πιστεύω οτι σαν τρίτος μπορώ να προσφέρω και μια άλλη οπτική.

Ναι το συζήτησα μαζί της αλλά δεν νομίζω οτι της είχε φανεί ακομα και τότε παράλογο.Το θέμα είναι οτι ενω οι περισσότεροι μπορεί να τα βαριούνται όλα αυτά που συνοδεύουν μια γέννηση και το μεγάλωμα ενός παιδιού, κάποιοι τα βρίσκουν ενδιαφέροντα και θέλουν να είναι εκεί.
Το καλύτερο μου είναι να ψάχνω πληροφορίες για ενα θέμα, να κάνω δηλαδή την "δύσκολη" και χρονοβόρα δουλειά για μια μανούλα δική μου αλλά μια άλλη μανούλα αρκεί να πει μια κουβεντα and the oscar goes to....
Είμαι σίγουρη οτι δίπλα σε μια νεα μανούλα υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να βοηθήσουν αλλά δεν τους δίνεται δίκαιη ευκαιρία.
Το καταλαβαίνω ως ενα βαθμό αλλά με στεναχωρεί. Δυσκολεύομαι να δεχτώ οτι απο δω και πέρα όταν ανοίγω το στόμα μου να πω κάτι θα ακούω το δεν είσαι μάνα και δεν ξέρεις ή δεν καταλαβαίνεις.
Καταλαβαίνω πως είναι να σε συνεπαίρνει ένας τόσο σημαντικός ρόλος αλλά και κάποια πράγματα άπτονται της κοινής λογικής αν μη τι άλλο.

Kαι εγω ανήκω στην κατηγορία της κοπελας που άνοιξε το θεμα. Η αλήθεια είναι οτι εχω κοπελες στον κυκλο μου που είναι μανουλες, οχι πολλες. Και αν και ποτε δεν εχω νιώσει να "παραγκωνίζομαι" αναγνωριζω οτι πλεον μπαίνουν νεες προτεραιτότητες.

Παρακολουθω αυτο το φόρουμ και γιατί με ενθουσιάζει το θέμα της μητροτητας, ενημερώνομαι για θεματα που προκύπτουν στο μεγάλωμα των παιδιών και μπορεί να δω κατι εδώ μεσα που να το μεταφέρω και να βοηθήσω καποια γνωστή μανουλα. Παρολο αυτα πολλές φορες όταν γραφω κατι στο φορουμ παντα εχω στο μέρος του μυαλού μου να "μην παρεξηγηθώ" και "ποσα ξερω εγω αφού δεν είμαι μανα." Να ξεκαθαρίσω όμως οτι ποτε καμία μαμά δεν με έκανε να νιώσω έτσι. Ισα ίσα που εχω επικοινωνία σχεδόν καθημερινή με καποιες μαμαδες εδώ μεσα και μιλάμε για παρα πολλά θέματα περισσότερο ίσως για τα παιδιά τους.

Και στις συναντήσεις είμαι στον πειρασμο να ερθω, αλλά πιστευω οτι θα νιώθω άβολα...δεν μου εχει τυχει κατι άσχημο απο τις μαμαδες που ξερω που να με κανει να νιώσω εξω απο ενα γκρουπ. Απλα νιώθω οτι μπορεί να θίξω καποια, ή οτι δεν θα ξερω να μιλήσω ή οτι ολη η συζήτηση θα είναι γύρω απο παιδιά. Ακόμα και με την αδερφή του αντρα μου που εχουμε παρα πολύ καλή σχεση, οταν είναι να πω κατι για τις μικρες της παντα το τονίζω οτι εκείνη ξερει καλύτερα σαν μαμα.

Οι σχεσεις των ανθρωπων αλλάζουν και μεταβάλλονται πολλές φορες οχι κατ'επιλογή. Πχ. εγω παντρευτηκα το καλοκαιρι και ήδη βλεπω αλλαγες σε συγκεκριμενες συμπεριφορες. Είναι άδικο όμως. Ετσι και στην περίπτωση με τις μαμαδες, ναι, υπαρχουν και μη μαμαδες εκεί εξω που μπορουν να σας βοηθησουν, να σας ακουσουν, να μοιραστουν πραγματα μαζί σας και να κανετε μαζί πραγματα και με τα παιδάκια σας παρέα. Εμείς της άλλης όχθης σας θαυμαζουμε και για καποιες απο εμας είστε προτυπα.

Καλησπερα πραγματικα πολυ ενδιαφερον το θεμα που ανοιξες.Δεν πιστευω πως οταν κανεις ενα βημα στην ζωη σου με το να κανεις ενα παιδι ή να παντρευτεις σταματας να εχεις χρονο για τους ανθρωπους που αγαπας, για μια φιλη..απλα απο την εμπειρια μου και καθως μεγαλωνω καταλαβαινω πως οι ανθρωποι χανουν την επαφη τους οχι απο τις εκαστοτε επιλογες στην προσωπικη τους ζωη αλλα επειδη οι ιδιοι το θελουν και οτι λογοι συμπεριλαμβανονται σε αυτο,επειδη δεν ηταν ισως τοσο φιλη οσο εμεις πιστευαμε..ενοειτε πως γενικοτερα τα ιδια ενδιαφεροντα φερνουν πιο κοντα δυο ανθρωπους αλλα αν υπαρχει πραγματικη φιλια και ενδιαφερον δεν πιστευω πως παιζει ρολο.Εγω μιλαω απο την μερια της νεας μαμας που μπηκα σε ενα furum να ανταλαξω μια αποψη και να ενημερωθω απο αλλες κοπελες γιατι εζησα την αποξενωση ακριβως γιατι επαψα να ειμαι ενδιαφερον γιατι δεν ειμαι ελευθερη και χωρις παιδι...
still a daughter δεν εχει σημασια απο πια μερια ειναι κανεις αλλα τι ανθρωποι στεκονται διπλα μας τελικα...αλλωστε ετσι αποκταει νοημα η ζωη οταν στεκονται διπλα μας ανθρωποι διχως απαραιτητα να εχουνε την ιδια οικογενειακη κατασταση και να ανταλαζουμε αποψεις απο την μερια που τις βλεπει ο καθενας απο την σταση ζωης που κανουμε με μοναδικο γνωμονα την αγαπη και την εμπιστοσυνη ,την αναγκη για καλη προθεση ,για αυθεντικη ανθρωπινη σχεση...

Πολύ ενδιαφέρουσα η οπτική από την οποία άνοιξε το θέμα, αλλά εγώ θα κάνω το συνήγορο του διαβόλου, γιατί αυτά που θα γράψω τα έχω νιώσει στο πετσί μου.
Ξέρετε πώς ένιωσα όταν γέννησα, η πρώτη από τις φίλες και τον κύκλο μου, και όλες οι καλές μου φίλες άρχισαν να απομακρύνονται από μένα γιατί δεν μπορούσαν να μείνουν στον ίδιο χώρο με το μωρό περισσότερο από μία ώρα; Πόσο στενοχωριόμουν όταν έβλεπα ότι το παιδί μου το αντιμετωπίζουν σαν ένα παιχνίδι: οκ, παίζουμε για λίγο, κρατάμε και μια στοιχειώδη επαφή, αλλά όταν πρόκειται για baby sitting, ακόμη και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ποτέ δεν ήταν πρόθυμες να βοηθήσουν! Πώς ένιωθα όταν μάθαινα ότι κανόνισαν εξόδους στις οποίες δε με κάλεσαν γιατί αυθαίρετα υπέθεσαν ότι δε θα μπορούσα να πάω επειδή έγινα μάνα; Κι ακόμη χειρότερα, όταν έμαθα πολύυυυυ καθυστερημένα, ότι η κολλητή μου πέρασε την πιο δύσκολη φάση της ζωής της και δε με ενημέρωσε γιατί θεώρησε ότι δεν έπρεπε να με στενοχωρήσει για κάτι τόσο "ασήμαντο" και ότι οποιαδήποτε δυσκολία αυτή περνούσε ήταν μικρότερης σημασίας από το χρόνο μου με το μικρό μου (καθώς "τον χρόνο μου πρέπει να τον αφιερώνω μόνο στο παιδί, αυτό έχει σημασία τώρα").
Δεν είναι, καλή μου, όλες οι κοπέλες σαν εσένα. Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν αρκετές μανούλες που έχουν βιώσει ίδιες ή παρόμοιες καταστάσεις με μένα. Εκτός αν η κατάσταση είναι τύπου "Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη". Καμιά μου φίλη δε μου έδωσε να καταλάβω ότι ένιωσε όπως εσύ. Αλλά μάλλον κι αυτές δεν ξέρουν πώς ένιωσα εγώ...
Μήπως τελικά η λύση βρίσκεται στην ειλικρινή επικοινωνία;;

"Μήπως τελικά η λύση βρίσκεται στην ειλικρινή επικοινωνία;"

Aυτο ξαναπές το!

Σίγουρα απλά δεν ξέρω πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι κανείς όταν αρχίζει να βάζει φίλτρα σε αυτά που θα πει και θα κάνει για να μην δημιουργήσει θέμα. Για παράδειγμα έχω διαπιστώσει οτι μου είπαν ψέματα οτι θα πάνε σε ένα οικογενειακό τραπέζι ενω θα μαζευόντουσαν με άλλα ζευγάρια και τα παιδιά τους στο σπίτι τους.Οταν το διαπίστωσα και το έθιξα μου απάντηση η φίλη μου οτι είχε υποχρέωση σε αυτά τα ζευγάρια και πίστευε οτι θα βαρεθώ.

Αυτό με το γάμο δε και τη διάκριση δεν θέλω να το θίξω καν. Εκεί έχουμε υποστεί οι τελευταίες δυο "ελεύθερες" της παρέας το απόλυτο.... Αλλά οχι απο τη φίλη μας απο τον άντρα της που δεν μας πέφτει λόγος να του γυρίσουμε απάντηση.
Πέρσι στη γιορτή μας (εγω και η φίλη μου έχουμε το ίδιο όνομα) κάνανε μια συνάντηση στο σπίτι. Τότε δεν είχαν ακόμα παιδάκι. Πάνω στις ευχές το έφερε η συζήτηση να κάναμε μια εκδρομή. Και πετιέται ο άντρας της με την πρόταση να το κάνουμε του χρόνου ή τελοσπάντων όταν θα είμαστε "κανονική παρέα". Δεν κατάλαβα το χαιβάνι τι εννοούσε και τον ρώτησα. Και μου απάντησε ειλικρινέστατα....Μα φυσικά ζευγάρια!!!

Λυπήθηκα τόσο πολύ που μας έφερε σε αυτή τη θέση. Και ιδιαίτερα γιατί η άλλη "ελεύθερη" φίλη μας είχε μόλις χωρίσει απο μια μακροχρόνια σχέση ,άσχημα και η ψυχολογία της ήταν πολύ ευαίσθητη. Και να φανταστήτε μαζί της είχαν μεγαλώσει απο παιδιά.

Το θεωρώ απίστευτη κακία να τρίβεις στα μούτρα του άλλου αυτο που δεν έχει αλλά θα ήθελε πολύ.

[quote="Still a Daughter"]Σίγουρα απλά δεν ξέρω πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι κανείς όταν αρχίζει να βάζει φίλτρα σε αυτά που θα πει και θα κάνει για να μην δημιουργήσει θέμα."

Eχεις μεγαλο δίκιο σε αυτο. Αν είναι να τα φιλτραρεις όλα καταπιεζεις και τον εαυτό σου και την επικοινωνία σου. Αν και ποτε δεν ειχε τεθεί θεμα ελευθέρων και μη στη δική μου παρεά, και παρόλο που συζούσα πολλά χρόνια και εβγαινα μονη μου και ο αντρας μου με τους δικους του φίλους απο τη στιγμη που παντρευτήκαμε πολλές δραστηριότητες γίνονται χωρίς εμενα. Παρόλο που δεν υπάρχει θέμα και ξερουν πολύ καλά οτι εχουμε προσωπικό χρόνο που μπορούμε να τον αφιερώσουμε στις παρεες μας. Δεν αλλάζουμε εμείς, αλλάζουν πώς μας βλέπουν οι αλλοι. Καμιά φορά γινεται αυτό για λόγους παρεξήγησης ή κακής συνενόησης.

Αλλά για να κανω και εγω το συνήγορο του διαβόλου, ουτε και εγω θα ήθελα να είχα μία φίλη που απο τοτε που έγινε μητερα να μιλαει απο το πρωί μεχρι το βράδυ για αυτό. Και σας παρακαλώ μανούλες μη μας παρεξηγήσετε....δεν είναι ότι υποτιμάμε το ρόλο σας, αλλά φανταστείτε να εχετε μία παρέα που να μονοπωλεί ενα και μόνο θεμα.

Εμενα δεν πειράζει αυτό, καθόλου.

Ετσι κι'αλλιώς εμμονές πάντα παθαίνουμε κατα καιρούς.Υπήρξε και διάστημα που μιλούσαμε ΜΟΝΟ για άντρες, ΜΟΝΟ για τη δουλειά,ΜΟΝΟ για το γάμο και τα συμπαραμαρτούντα της οργάνωσης. Τότε δεν τέθηκε ποτέ θέμα αν αυτά ενδιαφέρουν οι όχι τις υπόλοιπες. Τώρα που είναι να μιλάμε ΜΟΝΟ για το μωρό δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε και αποφασίζεται μονομερώς τι μας ενδιαφέρει και τι όχι. Και πως εξηγείτε οτι μια άλλη κοπελα με την οποία το μόνο κοινό που υπάρχει είναι μια δραστηριότητα και ένα συνομήλικο παιδί ξαφνικά σε νοιάζεται και σε πονάει περισσότερο. Να σε καταλαβαίνει οκ αλλά να σε νοιάζεται πιο πολύ απο όλους τους άλλους το θεωρώ εξαιρετικά υπερβολικό. Οπως υπερβολικό θεωρώ και το σιγοντάρισμα απο όλες τις πλευρές να κάνουν παρέα ΜΟΝΟ οι όμοιοι τους όμοιους. Δεν είναι κοπάδι οι άνθρωποι να πηγαίνουν τα προβατα με τα προβατα και τα κατσίκια με τα κατσίκια.
Το κλείσιμο του ορίζοντα και του μυαλού ποτε δεν είναι καλό.

Συμφωνω απόλυτα...οταν είπα για μονοπώλιο συζητήσεων εννοουσα να γίνεται αρρωστημενο ή συγκεκριμένα θέματα να είναι αποκλειστικά αντικείμενο συζήτησης απο συγκεκριμένες ομαδες. Σαφώς και με ενδιαφέρει να ακουσω για μωρά, αλλιώς δεν θα είμασταν και σε αυτό το φόρουμ.
Επισης μου τη δίνει πχ. όταν φιλοι του αντρα μου εχουν γυναικες και ο,τι πρεπει να κανουμε πρεπει να το κάνουμε και οι τεσσερεις σαν ζευγάρια. Ας τον κυρά μου να βγει με το φίλο του.

Ειμαστε μια κοινωνία με ταμπελάκια που τα κρεμαμε πολύ εύκολα σαν την εύκολη λύση. Και αποδειξη πως ανθρωποι που "δεν ειναι ομοιοι" και εχουν πολλά να μοιραστουν είναι αυτο το φόρουμ!

Συμφωνώ μαζί σου και για αυτό επέλεξα αυτό το forum για να πω το παράπονο μου.
Μου αρέσει ο τόνος που δίνει η Ολίβια και φαντάστηκα οτι θα υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορώ να το συζητήσω. Λόγω δουλειάς έρχομαι σε επαφή με πολλές μανούλες και κυρίως με μωρά.Μου ζητούν τη γνώμη και τη συμβουλή μου. Μετά τα όσα έζησα βέβαια αποφεύγω να εκθέσω την προσωπική μου κατάσταση για να μην χάσου το μισό βάρος τους τα λόγια μου. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο.
Με στεναχωρεί αφάνταστα οι δικοί μου άνθρωποι να το βλέπουν με σκεπτικισμό. Εχω όμως και μια επιτυχία. Μια απο τις καλές μου φίλες έγινε κουμπάρα μου και μου χάρισε την καλύτερη βαφτιστικιά του κόσμου. Και μαλάκωσε λίγο.

Αν η φιλία σας είναι γερή δεν πρόκειται να χαλάσει με την έλευση ενός παιδιού. Οι κολλητές μου είναι δίπλα μου και είμαι δίπλα τους! Δεν άλλαξε κάτι. ΟΚ, δεν βγαίνουμε για ποτά (τουλάχιστον σε αυτή τη φάση), αλλά τις βλέπω εξίσου συχνά και περνάμε το ίδιο καλά.

Ειναι θεμα ανθρωπου....εννοώ στο πόσο ανοικτός είναι να δει πραγματα και μιλαω και για τις δύο πλευρες, μαμαδες και μη.

Πχ. με την αδερφή του άντρα μου που εχει δυο κοριτσάκια μοιραζομαστε τοσα πολλά για τα παιδιά που ποτε δεν ενιωσα οτι μπαινω στα χωράφια της ή σώνει και καλά να της επιβάλλω τη γνωμη μου. Και παντα τον τελευταίο λογο τον εχει εκεινη. Χαιρομαι που μου εμπιστεύεται τις μικρες της και περναμε χρόνο μαζί. Και φυσικά ποτε δεν θα είμαι εγώ που κανω τα χατήρια ενω η μαμα οχι. Οταν υπαρχει τετοιο δίλημμα παραπεμπω τις μικρες στη μαμα τους για να μας πει τι θελει.

Αλλά υπαρχουν και άλλες μαμαδες στον κύκλο μου στις οποιες δεν θα το εκανα αυτο. Καθομαι στη "γωνίτσα" μου και δε μιλαω. Ουτε τους λεω οτι παρακολουθω φορουμ για μαμαδες γιατί αμεσως βγαζουν το συμπερασμα οτι εχω κρυφους ποθους ή οτι κρυβω κατι δηλ. θελω να κανω παιδί. Ναι θελω, αλλά δεν ειναι τώρα της παρούσης. Πχ. αναρτησα στο ιντερνετ αυτο που ειχε πει η Ολιβια για τις γατες και τα μωρα στο οποια είχε γίνει εκτεταμενη αναφορα σε ενα φιλοζωικό σάιτ και αμεσως πηρα μηνύματα "μηπως θες να μας πεις κάτι;" (εχω 2 γατες και εχω ακουσει δεν μπορεις να φανταστεις τι) Οχι δεν εχω κρυφή αντζέντα, αλλά θεωρώ οτι είναι κατι χρήσιμο να γνωρίζουν όλοι μαμαδες/μπαμπαδες και μη. Και για αυτο εκανα την αναρτηση.


Για να μην παρεξηγηθώ δεν τα ξερω όλα ουτε είμαι αλάνθαστη. Απλά με ορισμενους ανθρωπους δεν βρισκόμαστε στο ίδιο μηκος κύμματος κα ιδεν ειναι κακό αυτο.
Στεναχωριεμαι στην αρχη, αλλά μετα πολύ γρηγορα παω παρακατω.