1 ΒΛΕΠΩ ΚΟΙΛΙΤΣΕΣ Κ ΖΗΛΕΥΩ! Σαβ Νοε 20, 2010 10:25 am
christina80
Πανταχού παρούσα!
Φιλες,
όπως λέω και στο θέμα μου, βλέπω κοιλιτσες και ζηλεύω, με την καλή έννοια πάντα.
Είμαι ήδη μανούλα μιας μικρής 51ημερών. Εχω φίλες που είναι τώρα έγκυες κ έχω να σας πω οτι μου λείπει κιολας αυτή η φάση! Βλέπω κοιλίτσες στο δρόμο και αναπολώ!
Λίγο πριν γεννήσω ελεγα ότι 8α μου λείψει η κοιλίτσα μου και να που μου συνέβη.
Πέρασα μια πολύ καλή εγκυμοσύνη, στο τέλος λίγο τα εφτυσα με το βάρος επειδή ειμαι κ μικροκαμωμένη.
Πέρασα ωραία την περίοδο εκείνη, μου άρεσε που με πρόσεχαν όλοι, που στο δρόμο με κοιτούσαν κ χαμογελούσαν γλυκά (μικροδείχνω κιολας και σου λένε τι μικρή μανούλα), που οταν περνούσα το δρόμο σταματούσαν όλα τα αυτοκίνητα , γενικά είχα προτεραιότητα παντού κ ευτυχώς δε μου είχε τύχει γαϊδουρινή συμπεριφορά.
Τώρα τι? περιμένω μια ώρα να περάσω το δρόμο αν δεν έχει φανάρι, στα Μέσα μεταφοράς κάθομαι πλέον όρ8ια στριμωγμένη, στις δημόσιες υπηρεσίες, σούπερ μάρκετ περιμένω κανονικά τη σειρά μου.
Το σημαντικότερο που μου λείπει είναι που κάθε τόσο μεγάλωνε η κοιλίτσα κ ένιωθα τη μικρή μου να μεγαλώνει, να με κλωτσάει... όλα αυτά τα γλυκά πραγματάκια, όλες αυτές οι αλλαγές μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα!
Είναι πολύ νωρίς για 2ο, δεν το συζητώ ακόμα.
Βέβαια αυτό το πλασματάκι που έχω δεν το συγκρίνω με τίποτα κ είμαι ευτυχισμένη που βγήκε απο την κοιλίτσα μου!
Πως περνάνε τόσο γρήγορα αυτοί οι 9 μήνες?!!!
όπως λέω και στο θέμα μου, βλέπω κοιλιτσες και ζηλεύω, με την καλή έννοια πάντα.
Είμαι ήδη μανούλα μιας μικρής 51ημερών. Εχω φίλες που είναι τώρα έγκυες κ έχω να σας πω οτι μου λείπει κιολας αυτή η φάση! Βλέπω κοιλίτσες στο δρόμο και αναπολώ!
Λίγο πριν γεννήσω ελεγα ότι 8α μου λείψει η κοιλίτσα μου και να που μου συνέβη.
Πέρασα μια πολύ καλή εγκυμοσύνη, στο τέλος λίγο τα εφτυσα με το βάρος επειδή ειμαι κ μικροκαμωμένη.
Πέρασα ωραία την περίοδο εκείνη, μου άρεσε που με πρόσεχαν όλοι, που στο δρόμο με κοιτούσαν κ χαμογελούσαν γλυκά (μικροδείχνω κιολας και σου λένε τι μικρή μανούλα), που οταν περνούσα το δρόμο σταματούσαν όλα τα αυτοκίνητα , γενικά είχα προτεραιότητα παντού κ ευτυχώς δε μου είχε τύχει γαϊδουρινή συμπεριφορά.
Τώρα τι? περιμένω μια ώρα να περάσω το δρόμο αν δεν έχει φανάρι, στα Μέσα μεταφοράς κάθομαι πλέον όρ8ια στριμωγμένη, στις δημόσιες υπηρεσίες, σούπερ μάρκετ περιμένω κανονικά τη σειρά μου.
Το σημαντικότερο που μου λείπει είναι που κάθε τόσο μεγάλωνε η κοιλίτσα κ ένιωθα τη μικρή μου να μεγαλώνει, να με κλωτσάει... όλα αυτά τα γλυκά πραγματάκια, όλες αυτές οι αλλαγές μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα!
Είναι πολύ νωρίς για 2ο, δεν το συζητώ ακόμα.
Βέβαια αυτό το πλασματάκι που έχω δεν το συγκρίνω με τίποτα κ είμαι ευτυχισμένη που βγήκε απο την κοιλίτσα μου!
Πως περνάνε τόσο γρήγορα αυτοί οι 9 μήνες?!!!