Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
1
η γεννηση του γιαννη μου!!! Κυρ Μάης 29, 2011 11:06 am
maria 87
Είναι σε καλό δρόμο!
διαβαζοντας τις δικες σας ειπα να πω και γω τη δικη μου!πριν απο σχεδον 1 χρονο και 4 μηνες γεννησα με καισαρικη και επισκληριδιο το μικρο μου!η ιστορια μου εχει ως εξης:
κοιταω με τα ματια γουρλωμενα ενα καζανακι στη δουλέια μου.πανω ειχε ενα τεστ εγκυμοσυνης.θετικο!δεν το περιμεναμε,δε το προσπαθουσαμε καν.αντιθετα εκεινο το μηνα λογω δουλειας ειχαμε βρεθει μονο μια φορα!και τρουπωσε!!!!!
εγω δε,ημουν σιγουρη οτι θα αδιαθετουσα αφου ειχα πονους και μαλιστα δυνατους!
μετα απο μερικες μερες και αφου οι πονοι ειχαν γινει τρομεροι πηγα νοσοκομειο.ξαπλα και χαπια ειπε ο γιατρος.σταματησα και τη δουλεια.μετα απο δυο μηνες ολα βαινουν καλως.γυρω στον 6 μηνα αρχισαμε και χαναμε αμνιακο υγρο,οπου στο τελευταιο ραντεβου με το γιατρο το μωρακι μας δεν ειχε πια ουτε σταγονα.
το σαββατο γεννας!μου ειπε ο γιατρος.
δεν εχει το παιδι ουτε σταγονα και αφου εχεις μπει στον 9 δεν υπαρχει λογος να το διακυνδινευσουμε.
πηγα σπιτι ετοιμασα τα πραγματακια μου και τη ψυχολογια μου και σαββατο 5:30 το πρωι ξεκινησαμε για το μαιευτηριο.μου λεει λοιπον ο γιατρος
Μαρακι θα παμε για φυσιολογικο,αν τα καταφερουμε καλως αν οχι τοτε παμε για καισαρικη.
με βαζει στους πονους και περιμενουμε.
απο τις 7 μεχρι τις μια με τους πονους να δυναμωνουν, τον αντρουλη μου να ηχογραφει τη καρδουλα του μικρου μας που ακουγοταν σε ολο το δωματιο,και τον γιατρο να πηγαινοερχεται ολη την ωρα,διαστολη....0!!!
Μαρακι θα τον ταλαιπωρησουμε πολυ και δε μας περνει παμε για καισαρικη.
με κεφαλοκλειδωσε η μαια μου για να μου κανουν την ενεση και φυγαμε.φιλησα τον αντρα μου και πηγα να γεννησω!εκει που μιλουσα με το γιατρο μου λεει η μαια
Μαρακι θα σε πατησουμε λιγακι για να βγει ο μπεμπουλης.
με δυο τρεις αρκετα επιπονες πατημασιες ο μικρουλης βγηκε.
Νατος ο μπεμπαρος!!λεει ο γιατρος
Γιατι δε κλαιειειειειειειε????????εγω
Κατσε βρε μαρακι να του κοψω το λωρο!ο γιατρος!
και μετα ακουσα το πιο ομορφο πραγμα που ειχα ακουσει ποτε!ενα κλαματακι σα νιαουρισμα!δε μπορουσα ουτε να το δω ουτε να τον παρω αγκαλια καθως ημουν δεμενη.
οταν μου τον φερανε και μου τον εβαλαν στον ωμο μου ειδα ενα προσωπακι κατασπρο με ροζ μαγουλακια να εχει κανει τα χειλακια του ενα τελειο ομικρον και να κανει ου ου ου!!!το γελιο μου μπερδευτηκε με τα δακρυα και το κλαμα του και πριν μου τον παρουν του εδωσα ενα φιλι στη μυτη!ηταν ο πιο ομορφος αντρας που εχω δει ποτε στη ζωη μου!αυτος,και μετα ο μπαμπας του που μου τον χαρισε!!!
κοιταω με τα ματια γουρλωμενα ενα καζανακι στη δουλέια μου.πανω ειχε ενα τεστ εγκυμοσυνης.θετικο!δεν το περιμεναμε,δε το προσπαθουσαμε καν.αντιθετα εκεινο το μηνα λογω δουλειας ειχαμε βρεθει μονο μια φορα!και τρουπωσε!!!!!
εγω δε,ημουν σιγουρη οτι θα αδιαθετουσα αφου ειχα πονους και μαλιστα δυνατους!
μετα απο μερικες μερες και αφου οι πονοι ειχαν γινει τρομεροι πηγα νοσοκομειο.ξαπλα και χαπια ειπε ο γιατρος.σταματησα και τη δουλεια.μετα απο δυο μηνες ολα βαινουν καλως.γυρω στον 6 μηνα αρχισαμε και χαναμε αμνιακο υγρο,οπου στο τελευταιο ραντεβου με το γιατρο το μωρακι μας δεν ειχε πια ουτε σταγονα.
το σαββατο γεννας!μου ειπε ο γιατρος.
δεν εχει το παιδι ουτε σταγονα και αφου εχεις μπει στον 9 δεν υπαρχει λογος να το διακυνδινευσουμε.
πηγα σπιτι ετοιμασα τα πραγματακια μου και τη ψυχολογια μου και σαββατο 5:30 το πρωι ξεκινησαμε για το μαιευτηριο.μου λεει λοιπον ο γιατρος
Μαρακι θα παμε για φυσιολογικο,αν τα καταφερουμε καλως αν οχι τοτε παμε για καισαρικη.
με βαζει στους πονους και περιμενουμε.
απο τις 7 μεχρι τις μια με τους πονους να δυναμωνουν, τον αντρουλη μου να ηχογραφει τη καρδουλα του μικρου μας που ακουγοταν σε ολο το δωματιο,και τον γιατρο να πηγαινοερχεται ολη την ωρα,διαστολη....0!!!
Μαρακι θα τον ταλαιπωρησουμε πολυ και δε μας περνει παμε για καισαρικη.
με κεφαλοκλειδωσε η μαια μου για να μου κανουν την ενεση και φυγαμε.φιλησα τον αντρα μου και πηγα να γεννησω!εκει που μιλουσα με το γιατρο μου λεει η μαια
Μαρακι θα σε πατησουμε λιγακι για να βγει ο μπεμπουλης.
με δυο τρεις αρκετα επιπονες πατημασιες ο μικρουλης βγηκε.
Νατος ο μπεμπαρος!!λεει ο γιατρος
Γιατι δε κλαιειειειειειειε????????εγω
Κατσε βρε μαρακι να του κοψω το λωρο!ο γιατρος!
και μετα ακουσα το πιο ομορφο πραγμα που ειχα ακουσει ποτε!ενα κλαματακι σα νιαουρισμα!δε μπορουσα ουτε να το δω ουτε να τον παρω αγκαλια καθως ημουν δεμενη.
οταν μου τον φερανε και μου τον εβαλαν στον ωμο μου ειδα ενα προσωπακι κατασπρο με ροζ μαγουλακια να εχει κανει τα χειλακια του ενα τελειο ομικρον και να κανει ου ου ου!!!το γελιο μου μπερδευτηκε με τα δακρυα και το κλαμα του και πριν μου τον παρουν του εδωσα ενα φιλι στη μυτη!ηταν ο πιο ομορφος αντρας που εχω δει ποτε στη ζωη μου!αυτος,και μετα ο μπαμπας του που μου τον χαρισε!!!
