Μητερα,λεξη Ιερη
Μανουλα,λεξη Θεια
Που βγαινει απο τα χειλη μας
Και ειναι ευλογια.

Η μανα διπλα στα μωρα
Ακοιμητος προστατης,
Ολου του κοσμου τα παιδια
Τα εχει σαν δικα της.

Αγαπη,χαδια και φιλια
Απλοχερα χαριζει
Σαν της μαμας τη μυρωδια,
Αρωμα,δεν μυριζει.

Η μανα ειναι διπλα μας
Στην καθε δυσκολια
Να μοιραστει τον πονο μας
Να διωξει τη φοβια.

Μα και στην καθε μας χαρα
Και καθε ευτυχια
Μοιραζεται το γελιο μας,
Μας δειχνει τη λατρεια.

Κι οσο τα χρονια θα περνουν
Και γινουμε μεγαλοι
Η μανα θα'ναι παντα εκει,
Διπλα στο προσκεφαλι.

Θα ειμαστε η εννοια της
Και ο κρυφος καημος της,
Μα παντα το καμαρι της
Κι ο μεγα θαυμασμος της.

Γι'αυτο κι εμεις,με μια φωνη
Και μεσα απ'την καρδια μας,
Σ'ολο τον κοσμο ν'ακουστει:
Μανουλα,σ'αγαπαμε!!!!!!!!

τέλειο τα λεει ολα μπροβα μανου

Είμαι η Ζέφη Ραφτοπούλου και στις 30 Νοεμβρίου του 2007 ήρθε στον κόσμο, η Ανδριάνα μου. Η ζωή πριν από ένα παιδί και μετά από ένα παιδί είναι πολύ διαφορετική…Ο κόσμος που ζούσα άλλαξε για πάντα…σαν να φωτίστηκε με το πρώτο φως της Άνοιξης.

Θυμάμαι οτι πριν να αποχτήσω την κόρη μου, μου άρεσε πολύ να περπατάω στη θάλασσα...Για μένα η θάλασσα είναι ένα μοναδικό μονοπάτι αυτογνωσίας...Ένα πρωί, Φλεβάρης, ήταν θυμάμαι, είδα καθώς περπατούσα από μακριά δυο όμορφες, νέες κοπέλες που είχαν βγει με τα μωρά τους, βόλτα...Το κοριτσάκι της πρώτης μανούλας ήταν νεογέννητο κι άρχισε να κλαίει...

Εκείνη, το σήκωσε απαλά στην αγκαλιά της, κάθισαν σε ένα παγκάκι και του έδωσε να πιει γάλα...Kι ύστερα περπάτησαν αγκαλιασμένες στην θάλασσα...

Της κοιτούσα από μακριά και αυτή ήταν μία εικόνα μαγική...και τότε, άρχισε να χτυπάει η καρδιά μου δυνατά...

Και τ' όνειρό μου έγινε πραγματικότητα...Με φωνάζει Μανούλα κι ο κόσμος φωτίζεται...και Βλέπω...κι Αναπνέω με την ανάσα της...

Η κόρη μου παίζει με την βροχή, χορεύει με ήλιους στον αέρα, ζωγραφίζει απλώνοντας σάλτσες στο τραπέζι και πιάνει και μου χαρίζει ένα μικρό ουράνιο τόξο όταν αυτό σχηματίζεται καθώς ποτίζω με το λάστιχο, τα φυτά.

Η κόρη μου έχει μια καρδιά ζεστή σαν τον ήλιο.Κι όταν χαμογελάει γελάει ο ουρανός και φωτίζονται τ' άστρα...

"Μανούλα" η πιο όμορφη και καθαρή λέξη που έχω ακούσει στον κόσμο...γεμίζει η καρδιά μου λουλούδια...

Χρόνια Πολλά στις μανούλες όλου του κόσμου...Ονειρεύομαι έναν καλύτερο κόσμο...πιο ανθρώπινο...με αξίες και ομορφιά...που βλέπω στα μάτια των παιδιών...

Σ΄ευχαριστώ μανούλα μου, για όλα όσα έχεις κάνει...


Σ΄ευχαριστώ κορούλα μου...που όταν χαμογελάς με κάνεις να βλέπω το φως και την ομορφιά αυτού του κόσμου...Όταν είσαι χαρούμενη, για μένα, ξημερώνει...
πηγή:http://paizoumemazi.blogspot.com/2011/05/blog-post_473.html

πολυ γλυκο κ ομορφο.....μπραβο σου...

Καλημερα κοριτσια και καλη βδομαδα.
Ευχαριστω πολυ,να ειστε ολες καλα και του χρονου να ειμαστε γερες,κι εμεις κι οι οικογενειες μας.
Η αληθεια ειναι οτι δυσκολος ο "ρολος" της μανας,απο τοτε που εγινα κι εγω,καταλαβαινω πολυ περισσοτερο τη δικια μου,μανουλα.