mama katerina έγραψε:Τα πάντα έχουν σχέση με την ψυχολογία μας. Αν το έτερον ήμισυ (και είναι μην το αρνείστε. Τόσα χρόνια, μπρίκια κολλάτε σας βλέπει κάθε μέρα αμίλητο, μουτρωμένο και ξενέρωτο πώς θέλετε να είναι αυτός μέσα στην χαρά και την όρεξη; Φτιάξτε τη διάθεση σας γιατί αν δεν μπορείτε ούτε αυτό να κάνετε τότε η μόνη σας λύση είναι να χωρίσετε να ξεμπερδεύουμε! Το πώς θα την φτιάξετε αυτό είναι προσωπικό σας θέμα. Αν ο ένας από εσάς δείχνει το κέφι και είναι χαρούμενος τότε και ο άλλος θα τον μιμηθεί. Το χιούμορ, μην ξεχνάτε, είναι απαραίτητο στοιχείο σε μία σχέση και σεξουαλικός… καταλύτης.

το εκλεψα αλλα με αντιπροσωπευει!!

vasoula έγραψε:

mama katerina έγραψε:Τα πάντα έχουν σχέση με την ψυχολογία μας. Αν το έτερον ήμισυ (και είναι μην το αρνείστε. Τόσα χρόνια, μπρίκια κολλάτε σας βλέπει κάθε μέρα αμίλητο, μουτρωμένο και ξενέρωτο πώς θέλετε να είναι αυτός μέσα στην χαρά και την όρεξη; Φτιάξτε τη διάθεση σας γιατί αν δεν μπορείτε ούτε αυτό να κάνετε τότε η μόνη σας λύση είναι να χωρίσετε να ξεμπερδεύουμε! Το πώς θα την φτιάξετε αυτό είναι προσωπικό σας θέμα. Αν ο ένας από εσάς δείχνει το κέφι και είναι χαρούμενος τότε και ο άλλος θα τον μιμηθεί. Το χιούμορ, μην ξεχνάτε, είναι απαραίτητο στοιχείο σε μία σχέση και σεξουαλικός… καταλύτης.

το εκλεψα αλλα με αντιπροσωπευει!!

Mόλις μάθαμε πως χώρισε ένα φιλικό μας ζευγάρι!!!
Η οικογένεια της κοπέλας αντιμετώπιζε κάποιο σοβαρό πρόβλημα, αυτό είχε σαν αποτελεσμα να είναι συνεχώς στεναχωρημένη, τώρα θα μου πείτε κακώς γιατί πλεόν είχε δική της οικογένεια και έπρεπε να ήταν χαρούμενη, αλλά που είναι το ρητό ''μαζί και στα δύσκολα μαζί και στα εύκολα''; Η ζωή δεν είναι ολο γλύκιες χαρές και ξεγνοιασές έχει και τα στραβά της;; Εκεί θέλουμε να μας στηρίξει και ο σύντροφος μας, τον έχουμε ανάγκη '' οταν πέφτουμε να μας σηκώνει'' κι εξάλλου οι σχέσεις στα δύσκολα δείχνει αν αντέχει οχι μόνο στα εύκολα!!!
Τα μεγάλα προβλήματα συνήθως μας δένουν με τον ανθρωπο μας κι εμένα

όταν μάθαμε για την αρρώστια του μπαμπά μου ήμουν χάλια μα πολύ χάλια για μεγάλο διάστημα αλλά ο άντρας μου ήταν δίπλα μου, μου κρατούσε το χέρι, με έπαιρνε αγκαλιά και μου έλεγε μαζί θα τα περάσουμε όλα αγάπη μου, ήταν δυνατόν να ήμουν μες στην τρελή χαρά;; Πατέρας μου είναι!!
Λοιπόν ο κύριος παράτησε την κοπέλα γιατί δεν άντεχε άλλο τις κλάψες έτσι είπε σε γνωστό πως θες ρε άνθρωπε να είναι μια χαρά το κορίτσι οταν ο αδερφός της 15 χρονών είναι άρρωστος;;;;;
Συμφωνώ πως πρέπει να υπάρχει χαρούμενο κλίμα μες στα σπίτια μας αλλά μια γυναίκα που είναι κατσούφα όλη την ώρα κάτι θα φταίει, αντι λοιπόν να κάνει τον καραγκιόζη γιατι δεν την στηρίζει λίγο ο άντρας της παρα μόνο παίρνει τα μπογαλάκια του και φεύγει!!!

Κατερίνα μου δεν είναι πως διαφωνώ με το πόστ σου αλλά παρουσιάζω και μια άλλη πλευρά στο όλο θέμα, οταν η γυναίκα δεν μπορεί να εφαρμόσει αυτά τα tips που συμφωνώ πως ανανεώνουν μια σχέση τι γίνεται;;;

vasoula έγραψε:

mama katerina έγραψε:Τα πάντα έχουν σχέση με την ψυχολογία μας. Αν το έτερον ήμισυ (και είναι μην το αρνείστε. Τόσα χρόνια, μπρίκια κολλάτε σας βλέπει κάθε μέρα αμίλητο, μουτρωμένο και ξενέρωτο πώς θέλετε να είναι αυτός μέσα στην χαρά και την όρεξη; Φτιάξτε τη διάθεση σας γιατί αν δεν μπορείτε ούτε αυτό να κάνετε τότε η μόνη σας λύση είναι να χωρίσετε να ξεμπερδεύουμε! Το πώς θα την φτιάξετε αυτό είναι προσωπικό σας θέμα. Αν ο ένας από εσάς δείχνει το κέφι και είναι χαρούμενος τότε και ο άλλος θα τον μιμηθεί. Το χιούμορ, μην ξεχνάτε, είναι απαραίτητο στοιχείο σε μία σχέση και σεξουαλικός… καταλύτης.

το εκλεψα αλλα με αντιπροσωπευει!!

Mόλις μάθαμε πως χώρισε ένα φιλικό μας ζευγάρι!!!
Η οικογένεια της κοπέλας αντιμετώπιζε κάποιο σοβαρό πρόβλημα, αυτό είχε σαν αποτελεσμα να είναι συνεχώς στεναχωρημένη, τώρα θα μου πείτε κακώς γιατί πλεόν είχε δική της οικογένεια και έπρεπε να ήταν χαρούμενη, αλλά που είναι το ρητό ''μαζί και στα δύσκολα μαζί και στα εύκολα''; Η ζωή δεν είναι ολο γλύκιες χαρές και ξεγνοιασές έχει και τα στραβά της;; Εκεί θέλουμε να μας στηρίξει και ο σύντροφος μας, τον έχουμε ανάγκη '' οταν πέφτουμε να μας σηκώνει'' κι εξάλλου οι σχέσεις στα δύσκολα δείχνει αν αντέχει οχι μόνο στα εύκολα!!!
Τα μεγάλα προβλήματα συνήθως μας δένουν με τον ανθρωπο μας κι εμένα όταν μάθαμε για την αρρώστια του μπαμπά μου ήμουν χάλια μα πολύ χάλια για μεγάλο διάστημα αλλά ο άντρας μου ήταν δίπλα μου, μου κρατούσε το χέρι, με έπαιρνε αγκαλιά και μου έλεγε μαζί θα τα περάσουμε όλα αγάπη μου, ήταν δυνατόν να ήμουν μες στην τρελή χαρά;; Πατέρας μου είναι!!
Λοιπόν ο κύριος παράτησε την κοπέλα γιατί δεν άντεχε άλλο τις κλάψες έτσι είπε σε γνωστό πως θες ρε άνθρωπε να είναι μια χαρά το κορίτσι οταν ο αδερφός της 15 χρονών είναι άρρωστος;;;;;
Συμφωνώ πως πρέπει να υπάρχει χαρούμενο κλίμα μες στα σπίτια μας αλλά μια γυναίκα που είναι κατσούφα όλη την ώρα κάτι θα φταίει, αντι λοιπόν να κάνει τον καραγκιόζη γιατι δεν την στηρίζει λίγο ο άντρας της παρα μόνο παίρνει τα μπογαλάκια του και φεύγει!!!

Κατερίνα μου δεν είναι πως διαφωνώ με το πόστ σου αλλά παρουσιάζω και μια άλλη πλευρά στο όλο θέμα, οταν η γυναίκα δεν μπορεί να εφαρμόσει αυτά τα tips που συμφωνώ πως ανανεώνουν μια σχέση τι γίνεται;;;

vasoula έγραψε: Ναι Κατερίνα μου αλλά δυστηχώς στην εποχή μας υπάρχουν πολλά προβλήμτα δυστηχώς μα πάρα πολλά, βέβαια υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους χαλάει τίποτα και ειλικρινά τους χαίρομαι!!!!

Να σου πώ άσχετο αλλά πότε εχεις Πητ μπήκες στην 37η

mama katerina έγραψε:

vasoula έγραψε: Ναι Κατερίνα μου αλλά δυστηχώς στην εποχή μας υπάρχουν πολλά προβλήμτα δυστηχώς μα πάρα πολλά, βέβαια υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους χαλάει τίποτα και ειλικρινά τους χαίρομαι!!!!

Να σου πώ άσχετο αλλά πότε εχεις Πητ μπήκες στην 37η

8 μαιου βασουλα μου αλλα εχω πολλες ενοχλησεις και πονους δεν νομιζω να φτασω τοσο! ειδομεν!

Ταυράκι η μικρούλα σου θα είναι!!!
Με το καλό γλυκειά μου

nopi30 έγραψε:

Βασουλα καταρχην ο πασακας σου εχει φανταστικκο χαμογελο φτουφτου!
Δεν διαφωνω μαζι σου οτι πρεπει δηλαδη ο συντροφος να ειναι και στα ευκολα και στα δυσκολα!
Εμενα ο σηζηγος μου εχασε τον πατερα του στα καλα καθουμενα και ειχαμε μονο 3 μηνες που ηρθαμε με μεταθεση. Καταλαβενεις κεραυνο. Του συμπαρασταθηκα χωρις καραγκιοζηλικια και χωρις πολλα λογια, μονο με αγκαλιες γιατι αυτο μονο δεχοταν απο εμενα! Ομως, υπαρχει και ενα ομως..... ο ιδιος του ηθελε να το "ξεπερασει" ( δεν ξεπερνιεται ΠΟΤΕ) , ο ιδιος του ειπε πρεπει να ειμαι δυνατος γιατι εχω κι εγω οικογενεια και ειμαι πατερας και πρεπει να ειμαι δυπλα στο παιδι μου....
Ναι... περασαν καποιοι μηνες πενθους που κοιμοταν και ξυπνουσε με αδειο βλεμα, ομως σιγα σιγα συνηλθε.... ο θανατος ειναι μια κατασταση η οποια δεν αλλαζει...
Δεν το εβαλε κατω ομως, ευτυχος για τον γιο μας ο οποιος, οπως καθε παιδι, εχει αναγκη απο τον πατερα του...
Εγω ημουν διπλα του, σιωπηλη δυναμη...
Οταν κατερευσα κι εγω ηταν κι αυτος διπλα μου αλλα κι εγω με την ιδια λογικη βγηκα απο τη στεναχωρια, καποιες καταστασεις απλα δεν ειναι στο χερι μας και δυστηχως δεν μπορουμε να κανουμε κατι εμεις για να τις αλλαξουμε...
Εγω αυτο το μηνα δεν εχω να πληρωσω τη ΔΕΗ κι ομως συνεχιζουμε να χαμογελαμε και να αστειευομαστε γιατι δεν θελω το παιδι μου να μεγαλωσει σε ενα περιβαλλον που οι γονεις του σε καθε δυσκολια κατεβαζουν το κεφαλι, τα μουτρα στεναχωριουνται, μαλωνουν, γκρινιαζουν ο ενας με τον αλλον και ριχνουν το φταιξιμο ο ενας στον αλλο ( σε τετοιο περιβαλλον μεγαλωσα εγω)...
Θελω το παιδι μου να ξερει πως σε καθε δυσκολια πρεπει να αγωνιζομαστε να πολεμαμε, να μην χανουμε τον εαυτο μας. Δεν ειναι κακο στην αρχη να τα χανουμε αλλα οταν κατανοησουμε τι μας συμβαινει να μην αφεινουμε τις δυσκολιες να μας καταβαλλουν...

Οσο για τον τυπο που χωρισε την κοπελα τι να πω οι συντροφοι ειναι και για τα δυσκολα και προφανος αυτος δεν εχει τη δυναμη να αντιμετωπιζει δυσκολιες, απλα τις βγαζει απο τη ζωη του... Και ολα αυτα τα λεω απο τις περιγραφες σου γιατι κανεις δεν ξερει τι πραγματικα συνεβαινε στο σπιτι τους....[/quote]

Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σου απαντήσω σε όλα,έχω κολλήσει ή μάλλον κλαίω....ήταν πολύ χάλια ο άντρας σου ε;;..κι εμάς οι γιατροί μας λένε πως σύντομα θα φύγει ο μπαμπάς μου και σκέφτομαι πως θα το αντέξω αυτό και ο άντρας μου θα αισθάνεται χάλια οπως εσύ τότε δεν θα ξέρει τι να κάνει ο άνθρωπος να με κάνει να χαμογελώ λίγο!!!

Tziz έγραψε:Η μαμά κατερίνα το πήρε από το στόμα μου.
1)Νομίζω πως το χιούμορ είναι αυτό που σε κάνει να περνάς καλά.
Το να μπορείς να γελάς και να νιώθεις ευτυχισμένος. Ο αυτοσαρκασμός και τα πειράγματα.
2)Επίσης το καλό σεξ. Και αυτό σε κάνει να χαμογελάς...
3)Οι μικροδιασκεδάσεις. Να βάλεις μια ταινία και να φτιάξεις ποπκορν ή να αράξεις στο μπαλκόνι με το καφεδάκι σου και να πεις δυο χαζομάρες, ή ακόμα και το σεξ...
4)Η καλή παρέα. Δυο καλοί φίλοι που σε κάνουν να γελάς και να περνάς καλά, σου μεταδίδουν τη θετική τους ενέργεια. Σκεφτείτε πόσες φορές βγήκατε με φίλους, περάσατε καλά, και γυρίσατε σπίτι χαμογελαστοί (και ίσως... με διάθεση για τρελίτσες...)
5)Η σιωπή. Πολλές φορές είναι καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς. Όσο πιο πολύ μιλάς, τόσο περισσότερες αντιπαραθέσεις και παρεξηγήσεις μπορεί να δημιουργηθούν (όχι πάντα). Ακόμα και το "τι θες να μαγειρέψω" μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα. Και με αφορμή αυτό καταλήγω:
6)Μικροεκπληξούλες. Ακόμα και το γεύμα, μπορεί να είναι έκπληξη (πχ το αγαπημένο φαγητό του συντρόφου). Το να εμφανιστείς ξαφνικά γυμνός και να κάτσεις στον καναπέ ή στο κρεβάτι σα να μη συμβαίνει τίποτα... χιχιχιχιχι!! (ακόμα και το σεξ, μπορεί να είναι έκπληξη! βάζω στοίχημα ότι ο/η σύντροφος δε θα αντισταθεί...) Δωράκια, διάφορες "περιποιήσεις" κτλ...

Αυτά...

vasoula έγραψε:

nopi30 έγραψε:

Βασουλα καταρχην ο πασακας σου εχει φανταστικκο χαμογελο φτουφτου!
Δεν διαφωνω μαζι σου οτι πρεπει δηλαδη ο συντροφος να ειναι και στα ευκολα και στα δυσκολα!
Εμενα ο σηζηγος μου εχασε τον πατερα του στα καλα καθουμενα και ειχαμε μονο 3 μηνες που ηρθαμε με μεταθεση. Καταλαβενεις κεραυνο. Του συμπαρασταθηκα χωρις καραγκιοζηλικια και χωρις πολλα λογια, μονο με αγκαλιες γιατι αυτο μονο δεχοταν απο εμενα! Ομως, υπαρχει και ενα ομως..... ο ιδιος του ηθελε να το "ξεπερασει" ( δεν ξεπερνιεται ΠΟΤΕ) , ο ιδιος του ειπε πρεπει να ειμαι δυνατος γιατι εχω κι εγω οικογενεια και ειμαι πατερας και πρεπει να ειμαι δυπλα στο παιδι μου....
Ναι... περασαν καποιοι μηνες πενθους που κοιμοταν και ξυπνουσε με αδειο βλεμα, ομως σιγα σιγα συνηλθε.... ο θανατος ειναι μια κατασταση η οποια δεν αλλαζει...
Δεν το εβαλε κατω ομως, ευτυχος για τον γιο μας ο οποιος, οπως καθε παιδι, εχει αναγκη απο τον πατερα του...
Εγω ημουν διπλα του, σιωπηλη δυναμη...
Οταν κατερευσα κι εγω ηταν κι αυτος διπλα μου αλλα κι εγω με την ιδια λογικη βγηκα απο τη στεναχωρια, καποιες καταστασεις απλα δεν ειναι στο χερι μας και δυστηχως δεν μπορουμε να κανουμε κατι εμεις για να τις αλλαξουμε...
Εγω αυτο το μηνα δεν εχω να πληρωσω τη ΔΕΗ κι ομως συνεχιζουμε να χαμογελαμε και να αστειευομαστε γιατι δεν θελω το παιδι μου να μεγαλωσει σε ενα περιβαλλον που οι γονεις του σε καθε δυσκολια κατεβαζουν το κεφαλι, τα μουτρα στεναχωριουνται, μαλωνουν, γκρινιαζουν ο ενας με τον αλλον και ριχνουν το φταιξιμο ο ενας στον αλλο ( σε τετοιο περιβαλλον μεγαλωσα εγω)...
Θελω το παιδι μου να ξερει πως σε καθε δυσκολια πρεπει να αγωνιζομαστε να πολεμαμε, να μην χανουμε τον εαυτο μας. Δεν ειναι κακο στην αρχη να τα χανουμε αλλα οταν κατανοησουμε τι μας συμβαινει να μην αφεινουμε τις δυσκολιες να μας καταβαλλουν...

Οσο για τον τυπο που χωρισε την κοπελα τι να πω οι συντροφοι ειναι και για τα δυσκολα και προφανος αυτος δεν εχει τη δυναμη να αντιμετωπιζει δυσκολιες, απλα τις βγαζει απο τη ζωη του... Και ολα αυτα τα λεω απο τις περιγραφες σου γιατι κανεις δεν ξερει τι πραγματικα συνεβαινε στο σπιτι τους....

Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σου απαντήσω σε όλα,έχω κολλήσει ή μάλλον κλαίω....ήταν πολύ χάλια ο άντρας σου ε;;..κι εμάς οι γιατροί μας λένε πως σύντομα θα φύγει ο μπαμπάς μου και σκέφτομαι πως θα το αντέξω αυτό και ο άντρας μου θα αισθάνεται χάλια οπως εσύ τότε δεν θα ξέρει τι να κάνει ο άνθρωπος να με κάνει να χαμογελώ λίγο!!![/quote]

..και εγώ τα έχω περάσει αυτά κορίτσια...πρώτα ο δικός μου μπαμπάκας και μετά ο πεθερούλης μας....και όλα αυτά στον γάμο....περνάς μια περίοδο θλήψης αλλά δεν μπορεί να σε κάνει κανείς να γελάσεις..νομίζω οτι αυτό που χρειάζονται οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μια αγκαλιά...και τελικά ο καθένας το ξεπερνάει μόνος...πέρνει απόφαση πως η ζωή συνεχίζεται...ο άλλος πρέπει απλά να είναι δίπλα μας και εμείς σε αυτόν!!
ετσι και αλλιώς είναι τόσα τα δύσκολα που περνάει ο καθένας στη ζωή του που αργά η γρήγορα όλες οι σχέσεις περνάνε αυτό το΄΄τέστ΄΄
τα ''tips'' που συζητάμε είναι υπό νορμάλ συνθήκες μάλλον..γιατί στις άλλες πάνω από όλα χρειάζεται υπομονή και αγάπη!!

tattooed_snowhite έγραψε:καλημερα εγω ειπα για το χαμογελο! οταν παντρευτηκα αυτο με συμβουλεψε η μαμα μου και το τυρω οπως και αν νιωθω! σημερα ομως θα τον υποδεχτω με δακρυα ΧΑΡΑΣ! ΜΟΛΙς ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ!!!!!!!!!!

tattooed_snowhite έγραψε:καλημερα εγω ειπα για το χαμογελο! οταν παντρευτηκα αυτο με συμβουλεψε η μαμα μου και το τυρω οπως και αν νιωθω! σημερα ομως θα τον υποδεχτω με δακρυα ΧΑΡΑΣ! ΜΟΛΙς ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ!!!!!!!!!!

μπραβοοοοο
τελικα μας τα εδωσες τα καλα νεα!!!!!!!
να εχεις μια τελεια εγκυμοσυνη με χαμογελο και ευτυχια οπως τωρα!!!!!!
πολυ χαρηκα θυμαμαι σε αλλο θεμα που ελεγες πως εχεις βαλει μπρος!!!!!!
ΤΙ ΚΑΛΑ!!!!!!

tattooed_snowhite έγραψε:καλημερα εγω ειπα για το χαμογελο! οταν παντρευτηκα αυτο με συμβουλεψε η μαμα μου και το τυρω οπως και αν νιωθω! σημερα ομως θα τον υποδεχτω με δακρυα ΧΑΡΑΣ! ΜΟΛΙς ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ!!!!!!!!!!

Αλήθεια κοπέλα μου;;; Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι! Ναι στην δική σου περίπτωση τώρα ένα απλό χαμόγελο δεν φτάνει!!!! Το πιο σωστό είναι να στολιστεί από δάκρυα χαράς! Εύχομαι να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη!