Popz έγραψε:Δεν είσαι υπερβολική, καλό θα ήταν ο άντρας σου να το πει με όμορφο τρόπο στους νονούς του και δεν νομιζω ότι θα υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει αυτό το έθιμο ευτυχώς ή δυστυχώς, αλλά εαν δεν έχετε σχέσεις με τον γιο δεν νομίζω ότι θα υπάρξει παρεξήγηση.
Πολλοί λίγοι άλλωστε κρατάνε αυτό το έθιμο πια στις μέρες μας.

αλικακι έγραψε:Το σημαντικό για μένα είναι να κάνετε κουμπάρους κάποιους που θα αγαπάτε και θα σας αγαπάνε,χωρίς να παίζει ρόλο η απόσταση ή το πόσο συχνά μιλάτε.
Εμείς κάναμε κουμπάρα μια κοπέλα που της το προτείναμε γιατί πραγματικά μόλις την έβλεπα άνοιγε η καρδιά μου!!!Δυστηχώς ο άντρας της ταξίδευε και δεν μπόρεσαν να μας παντρέψουν μαζί.
Και επίσης μένουν εκτός Αττικής οπότε δεν βλεπόμαστε συχνα.
Αυτό που έκανα εγώ ήταν ότι κατάλαβα ότι δεν μπορούσαν οικονομικά να μου βαφτίσουν τον γιο μου,άλλαξα νονούς.Δεν ξέρω κατά πόσο συμφωνείς με αυτό αλλά μπορείς να επιλέξεις όταν με το καλό αποκτήσετε παιδάκι, άλλον νονό.
Τώρα το αν θα βλέπεστε σαν κουμπάροι που σας πάντρεψαν,για μένα δεν έχει τόσο σημασία όσο για το παιδί σας άλλη μέρα.
Αν όμως δεν τον θες καθόλου για κουμπάρο,κατά την γνώμη μου βρες κάποιον άλλον αλλά κάποια στιγμή πρέπει να το πείτε.
Κάτι τελευταίο ..συνιθήζεται στην Ελλάδα να σε παντρεύει αυτός που σε βαφτίζει ή κάποιο παιδί του.

gallida έγραψε:Απλά τα βάζω με τον εαυτό μου που δετήκαμε να μας αρραβωνιάσει.Πίστευα βέβαια αμυδρά ότι θα φτιάχναμε σχέσεις αλλά μετά από 6 μήνες απραγείας εγώ έχω απογοητευθεί.

gallida έγραψε:Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.Αυτα ακριβώς πιστευω κι γω.Πολλί μου λένε να μην σκάω για την κουμπαριά γιατί δεν είναι σημαντική στο γάμο.Εγώ όμως θέλω να έχω σχέσεις με το άλλο άτομο.
Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να ανακοινωθεί στα πεθερικά μου αρχικά ότι δεν θα είναι αυτός. Γιοατί ήδη μας πρήζουν πείτε στον κουμπάρο την ημερομηνία που θα παντρευτείτε για να κάνει το πρόγραμμά του κτλ κτλ.