Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
1
Κουνούπι γεννήθηκες, κουνούπι θα πεθάνεις! Σαβ Οκτ 01, 2011 2:04 am
elenalamprini
Η ψυχή της παρέας!
Με αφορμή όσα γίνονται τις 2 τελευταίες μέρες με τις υποτιθέμενες εγκυμοσυνες
σας παραθέτω το κείμενο απο ένα e-mail που μου στείλανε σήμερα το πρωί...
"Κουνούπι γεννήθηκες,κουνούπι θα πεθάνεις!"
Προσπαθούσα για ώρα να μείνω ψύχραιμος.
Δεν ήξερα στην πραγματικότητα πότε θα ‘ρθει η στιγμή για να σηκωθώ και να λιώσω το Κουνούπι.
Είμαι σίγουρος φίλε μου, ότι η Ιστορία θα σου φανεί γνωστή. Την έχεις ζήσει και εσύ, ίσως με «άλλον»
πρωταγωνιστή. Είναι η γνωστή Ιστορία με το Κουνούπι.
Έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις.
Συνήθως όλα γύρω είναι ήσυχα και χαλαρά. Νηφάλια και όμορφα θα έλεγα.
Και εκεί ξαφνικά ο ενοχλητικός επισκέπτης έρχεται να ταράξει τη χαλάρωση ή ακόμη και να σου διακόψει
το Όνειρο.
Αλήθεια, ένα τόσο δα μικρό «Κουνούπι» μπορεί? Και όμως μπορεί.
Γιατί στην πραγματικότητα περιμένει να σβήσουν τα φώτα, να κρυφτεί στο σκοτάδι και να έρθει πλαγίως
ή υπογείως να σε ενοχλήσει.
Για θυμήσου φίλε μου, ότι πάντα έρχεται από δίπλα και ποτέ από μπροστά.
Με αυτόν τον χαρακτηριστικό εκνευριστικό ήχο πετάει γύρω από τ’ αυτί δημιουργώντας τόσο μεγάλη
αναστάτωση στην ηρεμία σου που φαντάζει σαν ένα μεγάλο σατανικό πλάσμα έτοιμο να παλέψει.
Ξυπνάς, βρυχάσαι και βλέπεις τίποτα.
Γιατί αυτό το μικρό «σκατό» ούτε καν φαίνεται. Τη δουλειά του την έχει κάνει ήδη.
Σε αναστάτωσε.
Ζει με μοναδικό σκοπό αυτόν και στόχο «Να σε Τσιμπήσει». Αυτό είναι το μεγαλύτερο πλήγμα που μπορεί να
σου επιφέρει. Επιλέγει με το δικό του πονηρό ένστικτο, το μέρος της δικής σου χαλαρής αντίδρασης, επικάθεται
μαλακά και υποχθόνια, και «τσικ» Τσιμπάει.
Τσιμπάει για να πιει από το αίμα σου. Γιατί αυτή η απλή, γλαφυρή και εντελώς μικροαστεία δράση έχει στο τέλος
της ένα περίεργο αλλά μοχθηρό σκοπό. Να πιει έστω μια Σταγόνα από το Αίμα σου. Για αυτό γίνεσαι άμεσα
κακός.
«Κουνούπι γεννήθηκες,
Κουνούπι θα πεθάνεις!»
Ένας ξένος από μακριά, εάν τυχαία δει κάποιον να κυνηγάει με μανία ένα «Κουνούπι» θα βάλει τα γέλια. Εάν
παρακολουθήσει δε και την έντονη διάθεση του κυνηγού να το λιώσει, θα αρχίσει να αμφιβάλλει για την ψυχική
ισορροπία του «κυνηγού».
Ενός κυνηγού όμως που μέχρι πριν από λίγο ήταν το θύμα μιας ύπουλης, σκοτεινής, εξοργιστικής στρατηγικής
που αφού τον εξουθένωσε ψυχικά, τον ανάγκασε στο τέλος να αντιδράσει έτσι. Γιατί τελικά το μέγεθος δεν
παίζει ρόλο.
Στην πραγματικότητα τα κουνούπια ζουν ελάχιστα. Όχι μόνο γιατί, κάποιοι από εμάς, δεν κουκουλωνόμαστε
κάτω από τις κουβέρτες και τα παπλώματα ώστε να τα αποφύγουν, αλλά πεταγόμαστε όρθιοι, ανάβουμε τα
φώτα και άμεσα προσπαθούμε να τα βρούμε και να τα λιώσουμε, αλλά και γιατί η πραγματική τους παρασιτική
και δανειστική ζωή τελειώνει γρήγορα. Τελευταία πληροφορηθήκαμε την επίσκεψη κουνουπιών με θανατηφόρα
τσιμπήματα. Ναι, υπάρχουν και αυτά.
Σαφώς σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται πάντοτε πρό-φύλαξη. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει πάντα να είσαι
προετοιμασμένος για τον απρόσκλητο επισκέπτη. Θα πρέπει να έχεις πάρει τα μέτρα σου ή κατά την άποψη τη
δική μου «Τα μέτρα του».
Γιατί εδώ δεν χωράει χαλάρωση.
Εδώ πρέπει να αντιδράσεις άμεσα, γιατί στην πραγματικότητα κινδυνεύεις.
Τόσο τα πραγματικά κουνούπια όσο και αυτοί που έχουν την συμπεριφορά των κουνουπιών γνωρίζουν πολύ
καλά τον κύκλο ζωής τους. Έρχονται για να πεθάνουν γρήγορα.
Ενδιαμέσως προσπαθούν παντοιοτρόπως να ενοχλήσουν, να εκνευρίσουν, να διαταράξουν και εάν τα
καταφέρουν να τσιμπήσουν.
Γνωρίζουν όμως από πριν, ότι αυτό θα γίνει για λίγο, είτε γιατί οι ίδιοι δεν έχουν μεγάλο χρόνο ζωής (οφείλεται
περισσότερο στην αυτοκαταστροφική τους διάθεση) είτε γιατί κάποιοι που θα ενοχλήσουν, θα ΤΟΥΣ ΛΙΩΣΟΥΝ.
Με διάθεση να «μεταφέρω» το πώς αισθάνομαι από την ενοχλητική συμπεριφορά των «μπάσταρδων
κουνουπιών» οφείλω να ζητήσω συγνώμη από τα πραγματικά κουνούπια, των οποίων η συμπεριφορά δεν είναι
επιλογή τους αλλά δημιούργημα της φύσης τους.[b]
(Δημήτριος Μπελίτσος)[b]
σας παραθέτω το κείμενο απο ένα e-mail που μου στείλανε σήμερα το πρωί...
"Κουνούπι γεννήθηκες,κουνούπι θα πεθάνεις!"
Προσπαθούσα για ώρα να μείνω ψύχραιμος.
Δεν ήξερα στην πραγματικότητα πότε θα ‘ρθει η στιγμή για να σηκωθώ και να λιώσω το Κουνούπι.
Είμαι σίγουρος φίλε μου, ότι η Ιστορία θα σου φανεί γνωστή. Την έχεις ζήσει και εσύ, ίσως με «άλλον»
πρωταγωνιστή. Είναι η γνωστή Ιστορία με το Κουνούπι.
Έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις.
Συνήθως όλα γύρω είναι ήσυχα και χαλαρά. Νηφάλια και όμορφα θα έλεγα.
Και εκεί ξαφνικά ο ενοχλητικός επισκέπτης έρχεται να ταράξει τη χαλάρωση ή ακόμη και να σου διακόψει
το Όνειρο.
Αλήθεια, ένα τόσο δα μικρό «Κουνούπι» μπορεί? Και όμως μπορεί.
Γιατί στην πραγματικότητα περιμένει να σβήσουν τα φώτα, να κρυφτεί στο σκοτάδι και να έρθει πλαγίως
ή υπογείως να σε ενοχλήσει.
Για θυμήσου φίλε μου, ότι πάντα έρχεται από δίπλα και ποτέ από μπροστά.
Με αυτόν τον χαρακτηριστικό εκνευριστικό ήχο πετάει γύρω από τ’ αυτί δημιουργώντας τόσο μεγάλη
αναστάτωση στην ηρεμία σου που φαντάζει σαν ένα μεγάλο σατανικό πλάσμα έτοιμο να παλέψει.
Ξυπνάς, βρυχάσαι και βλέπεις τίποτα.
Γιατί αυτό το μικρό «σκατό» ούτε καν φαίνεται. Τη δουλειά του την έχει κάνει ήδη.
Σε αναστάτωσε.
Ζει με μοναδικό σκοπό αυτόν και στόχο «Να σε Τσιμπήσει». Αυτό είναι το μεγαλύτερο πλήγμα που μπορεί να
σου επιφέρει. Επιλέγει με το δικό του πονηρό ένστικτο, το μέρος της δικής σου χαλαρής αντίδρασης, επικάθεται
μαλακά και υποχθόνια, και «τσικ» Τσιμπάει.
Τσιμπάει για να πιει από το αίμα σου. Γιατί αυτή η απλή, γλαφυρή και εντελώς μικροαστεία δράση έχει στο τέλος
της ένα περίεργο αλλά μοχθηρό σκοπό. Να πιει έστω μια Σταγόνα από το Αίμα σου. Για αυτό γίνεσαι άμεσα
κακός.
«Κουνούπι γεννήθηκες,
Κουνούπι θα πεθάνεις!»
Ένας ξένος από μακριά, εάν τυχαία δει κάποιον να κυνηγάει με μανία ένα «Κουνούπι» θα βάλει τα γέλια. Εάν
παρακολουθήσει δε και την έντονη διάθεση του κυνηγού να το λιώσει, θα αρχίσει να αμφιβάλλει για την ψυχική
ισορροπία του «κυνηγού».
Ενός κυνηγού όμως που μέχρι πριν από λίγο ήταν το θύμα μιας ύπουλης, σκοτεινής, εξοργιστικής στρατηγικής
που αφού τον εξουθένωσε ψυχικά, τον ανάγκασε στο τέλος να αντιδράσει έτσι. Γιατί τελικά το μέγεθος δεν
παίζει ρόλο.
Στην πραγματικότητα τα κουνούπια ζουν ελάχιστα. Όχι μόνο γιατί, κάποιοι από εμάς, δεν κουκουλωνόμαστε
κάτω από τις κουβέρτες και τα παπλώματα ώστε να τα αποφύγουν, αλλά πεταγόμαστε όρθιοι, ανάβουμε τα
φώτα και άμεσα προσπαθούμε να τα βρούμε και να τα λιώσουμε, αλλά και γιατί η πραγματική τους παρασιτική
και δανειστική ζωή τελειώνει γρήγορα. Τελευταία πληροφορηθήκαμε την επίσκεψη κουνουπιών με θανατηφόρα
τσιμπήματα. Ναι, υπάρχουν και αυτά.
Σαφώς σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται πάντοτε πρό-φύλαξη. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει πάντα να είσαι
προετοιμασμένος για τον απρόσκλητο επισκέπτη. Θα πρέπει να έχεις πάρει τα μέτρα σου ή κατά την άποψη τη
δική μου «Τα μέτρα του».
Γιατί εδώ δεν χωράει χαλάρωση.
Εδώ πρέπει να αντιδράσεις άμεσα, γιατί στην πραγματικότητα κινδυνεύεις.
Τόσο τα πραγματικά κουνούπια όσο και αυτοί που έχουν την συμπεριφορά των κουνουπιών γνωρίζουν πολύ
καλά τον κύκλο ζωής τους. Έρχονται για να πεθάνουν γρήγορα.
Ενδιαμέσως προσπαθούν παντοιοτρόπως να ενοχλήσουν, να εκνευρίσουν, να διαταράξουν και εάν τα
καταφέρουν να τσιμπήσουν.
Γνωρίζουν όμως από πριν, ότι αυτό θα γίνει για λίγο, είτε γιατί οι ίδιοι δεν έχουν μεγάλο χρόνο ζωής (οφείλεται
περισσότερο στην αυτοκαταστροφική τους διάθεση) είτε γιατί κάποιοι που θα ενοχλήσουν, θα ΤΟΥΣ ΛΙΩΣΟΥΝ.
Με διάθεση να «μεταφέρω» το πώς αισθάνομαι από την ενοχλητική συμπεριφορά των «μπάσταρδων
κουνουπιών» οφείλω να ζητήσω συγνώμη από τα πραγματικά κουνούπια, των οποίων η συμπεριφορά δεν είναι
επιλογή τους αλλά δημιούργημα της φύσης τους.[b]
(Δημήτριος Μπελίτσος)[b]
Τέλεια εικόνα!!!!!
