Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
1
ΗΡΘΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΟΥ ΑΣΤΕΡΑΚΙ!!!!! Δευ Οκτ 31, 2011 11:39 pm
ABGD
Μμμμ, έχει αρχίσει να συμμετέχει!
ηρθε και η δικια μου σειρα επιτελους να γραψω και εγω την δικη μου εμπειρια τοκετου, που την εζησα για τριτη φορα!
υστερα απο μια δυσκολη εγκυμοσυνη και ολο προβληματα , ηρθε επιτελους στη ζωη μας και το τριτο μας αγγελουδακι, ο μικρος μας πριγκιπας!!!!!!!!!
λοιπον, η τελευταια μας επισκεψη στον γιατρο ηταν την παρασκευη 7/10 οπου κ κανονισαμε πως θα γεννησω την τριτη 11/10 με προγραμματισμενη καισαρικη. μου ειπε μονο να τον παρω τηλεφωνο την δευτερα το απογευμα για να μου πει τι ωρα να μπω μεσα. αυτες οι τεσσερις μερες ηταν οι τελευταιες μου ως εγκυος κ κοιταξα να τις ευχαριστηθω κ να τις απολαυσω οσο γινεται.
φτανει λοιπον το απογευμα της δευτερας οπου κ παιρνω τηλεφωνο τον γιατρο για να μου πει τι ωρα ακριβως να παω στο μαιευτηριο.μου λεει ''αυριο πρωι πρωι στις 7 να εισαι εκει γιατι 8 με 8:30 θα μπουμε να γεννησεις .'' κλεινοντας το τηλεφωνο ξεσπασα σε κλαματα, δεν το ηθελα , ομως μου βγηκε απο μονο του.ενιωθα πολυ περιεργα που θα αποχωριζομουν το μωρακι μου απο μεσα μου, που θα το κρατουσα στην αγκαλια μου... ολο το βραδυ ειχα τρομερη υπερενταση κ δεν κοιμηθηκα σχεδον καθολου. το πρωι ξυπνησαμε πρωι πρωι με τον αντρα μου ετοιμαστηκαμε κ πηγαμε στο μαιευτηριο.
ξεκινησανε να με ετοιμαζουν αρχικα με κλυσμα(ξυρισμα δεν χρειαστηκε να μου κανουν, ειχα παει ετοιμη σενιαρισμενη,χαχα) κ επειτα καθετηρα κ ορο (αφου με τρυπησανε 4 φορες για να μου βρουνε φλεβα, κ αφου μου σπασανε μια ) τελοσπαντων. μετα ημουν στο καρδιοτοκογραφο κ περιμενα μαζι με τον αντρουλη μου για να ερθουν να με παρουν για το χειρουργιο.ανυπομονουσα τοοοοσο...!
τελικα ηρθαν στις 9:20 κ με πηραν για το χειρουργειο.η αληθεια ειναι πως φοβομουν αρκετα παρολο που τα ειχα περασει αυτα αλλες δυο φορες.μου εκανε ο αναισθησιολογος την επισκληριδιο κ ξαπλωσα στο κρεβατι κ με το που ξαπλωσα για αλλη μια φορα αρχισα να κλαιω ημουν τοσο συγκινημενη που θα ζουσα για αλλη μια φορα το θαυμα.!μετα απο λιγο δεν αισθανομουν καλα , ενιωθα να πνιγομαι , με δυσκολια μου εβγαινε η αναπνοη.με μεγαλη προσπαθεια μπορεσα να το πω στον αναισθησιολογο. φοβηθηκα παρα πολυ νομισα πως θα τελειωνα εκει κ πολλα αλλα περνουσαν απο το μυαλο μου (ισως επειδη περασαμε τοσες δυσκολιες κ οι δυο κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης κ γι'αυτο η τοση υπερενταση κ ολα τα σχετικα.) ... μετα αρχισα να εχω κ πιεση.τελοσπαντων εκανε τι εκανε ο αναισθησιολογος κ μετα απο λιγο ημουν καλυτερα.
μετα απο λιγη ωρα στις 10:10 ακουσα το πρωτο κλαμα απο τον μικρο μου πριγκιπα!!
οταν τον εβγαζαν ενιωθα σα να μου ξεριζωζουν τα σπλαχνα,σα να μη θελω να το δωσω ενα πραγμα. μετα
μου τον εφεραν ,του εδωσα το πρωτο του φιλακι, μετα τον πηραν να τον πλυνουν κ να τον καθαρισουν.ανυπομονουσα να με τελειωσουν με το ραψιμο για να τον παρω αγκαλια το μικρο μου αστερακι.η ωρα δεν περνουσε με τιποτα...ηταν δυσκολο το χειρουργειο μου κ αργησαν να με τελειωσουν,τελειωσαν στις 11:30 .
μετα αφου τελειωσαν ολα κρατησα επιτελους τον μικρουλη μου στην αγκαλια μου!!!!
δεν το πιστευα πως περασανε ολα τα δυσκολα κ επιτελους τον εχω!!
αυτο εχει σημασια τωρα πως ειναι καλα το παιδακι μου κ ολα τα δυσκολα που περασαμε μαζι τα αφηνουμε πισω!!!
τωρα τον εχω αγκαλιτσα το μικρο κ αθωο μου πλασματακι κ δεν προκειται να το αφησω ποτε να μου παθει κακο , να μου το πειραξει κανεις..!!!
αυτη ηταν λοιπον η δικη μου εμπειρια.
συγνωμη αν σας κουρασα κοριτσακια μου!
υστερα απο μια δυσκολη εγκυμοσυνη και ολο προβληματα , ηρθε επιτελους στη ζωη μας και το τριτο μας αγγελουδακι, ο μικρος μας πριγκιπας!!!!!!!!!
λοιπον, η τελευταια μας επισκεψη στον γιατρο ηταν την παρασκευη 7/10 οπου κ κανονισαμε πως θα γεννησω την τριτη 11/10 με προγραμματισμενη καισαρικη. μου ειπε μονο να τον παρω τηλεφωνο την δευτερα το απογευμα για να μου πει τι ωρα να μπω μεσα. αυτες οι τεσσερις μερες ηταν οι τελευταιες μου ως εγκυος κ κοιταξα να τις ευχαριστηθω κ να τις απολαυσω οσο γινεται.
φτανει λοιπον το απογευμα της δευτερας οπου κ παιρνω τηλεφωνο τον γιατρο για να μου πει τι ωρα ακριβως να παω στο μαιευτηριο.μου λεει ''αυριο πρωι πρωι στις 7 να εισαι εκει γιατι 8 με 8:30 θα μπουμε να γεννησεις .'' κλεινοντας το τηλεφωνο ξεσπασα σε κλαματα, δεν το ηθελα , ομως μου βγηκε απο μονο του.ενιωθα πολυ περιεργα που θα αποχωριζομουν το μωρακι μου απο μεσα μου, που θα το κρατουσα στην αγκαλια μου... ολο το βραδυ ειχα τρομερη υπερενταση κ δεν κοιμηθηκα σχεδον καθολου. το πρωι ξυπνησαμε πρωι πρωι με τον αντρα μου ετοιμαστηκαμε κ πηγαμε στο μαιευτηριο.
ξεκινησανε να με ετοιμαζουν αρχικα με κλυσμα(ξυρισμα δεν χρειαστηκε να μου κανουν, ειχα παει ετοιμη σενιαρισμενη,χαχα) κ επειτα καθετηρα κ ορο (αφου με τρυπησανε 4 φορες για να μου βρουνε φλεβα, κ αφου μου σπασανε μια ) τελοσπαντων. μετα ημουν στο καρδιοτοκογραφο κ περιμενα μαζι με τον αντρουλη μου για να ερθουν να με παρουν για το χειρουργιο.ανυπομονουσα τοοοοσο...!
τελικα ηρθαν στις 9:20 κ με πηραν για το χειρουργειο.η αληθεια ειναι πως φοβομουν αρκετα παρολο που τα ειχα περασει αυτα αλλες δυο φορες.μου εκανε ο αναισθησιολογος την επισκληριδιο κ ξαπλωσα στο κρεβατι κ με το που ξαπλωσα για αλλη μια φορα αρχισα να κλαιω ημουν τοσο συγκινημενη που θα ζουσα για αλλη μια φορα το θαυμα.!μετα απο λιγο δεν αισθανομουν καλα , ενιωθα να πνιγομαι , με δυσκολια μου εβγαινε η αναπνοη.με μεγαλη προσπαθεια μπορεσα να το πω στον αναισθησιολογο. φοβηθηκα παρα πολυ νομισα πως θα τελειωνα εκει κ πολλα αλλα περνουσαν απο το μυαλο μου (ισως επειδη περασαμε τοσες δυσκολιες κ οι δυο κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης κ γι'αυτο η τοση υπερενταση κ ολα τα σχετικα.) ... μετα αρχισα να εχω κ πιεση.τελοσπαντων εκανε τι εκανε ο αναισθησιολογος κ μετα απο λιγο ημουν καλυτερα.
μετα απο λιγη ωρα στις 10:10 ακουσα το πρωτο κλαμα απο τον μικρο μου πριγκιπα!!
οταν τον εβγαζαν ενιωθα σα να μου ξεριζωζουν τα σπλαχνα,σα να μη θελω να το δωσω ενα πραγμα. μετα
μου τον εφεραν ,του εδωσα το πρωτο του φιλακι, μετα τον πηραν να τον πλυνουν κ να τον καθαρισουν.ανυπομονουσα να με τελειωσουν με το ραψιμο για να τον παρω αγκαλια το μικρο μου αστερακι.η ωρα δεν περνουσε με τιποτα...ηταν δυσκολο το χειρουργειο μου κ αργησαν να με τελειωσουν,τελειωσαν στις 11:30 .
μετα αφου τελειωσαν ολα κρατησα επιτελους τον μικρουλη μου στην αγκαλια μου!!!!
δεν το πιστευα πως περασανε ολα τα δυσκολα κ επιτελους τον εχω!!
αυτο εχει σημασια τωρα πως ειναι καλα το παιδακι μου κ ολα τα δυσκολα που περασαμε μαζι τα αφηνουμε πισω!!!
τωρα τον εχω αγκαλιτσα το μικρο κ αθωο μου πλασματακι κ δεν προκειται να το αφησω ποτε να μου παθει κακο , να μου το πειραξει κανεις..!!!
αυτη ηταν λοιπον η δικη μου εμπειρια.
συγνωμη αν σας κουρασα κοριτσακια μου!
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ABGD στις Δευ Οκτ 31, 2011 11:56 pm, 1 φορά
NA EIΣΑΙ ΚΑΛΑ 
