1 Καρκινος... Τρι Νοε 29, 2011 9:41 am
Νενεν
Η ψυχή της παρέας!
Βασικα, δεν ξερω απο που να αρχισω... Τους τελευταιους 4μηνες η ζωη μου ολη εχει παρει μια απιστευτη τουμπα. Φυγαμε για διακοπες τον Αυγουστο με πολυ μουρμουρα απο τον αντρα μου σε σχεση με καποιες επισκευες που επρεπε να γινουν στο εξοχικο. Τα ειχε βαλει ξαφνικα με τους δικους μου, ηταν ολο κακιες και ειρωνεια..Εγω προσπαθουσα να μην καταλαβουν οι δικοι μου,οι οποιοι βεβαια δεν ειναι βλακες, μπροστα τους φοραγα τη μασκα της χαρουμενης ενω παλευα με την καταθλιψη και για να μην πολυλογω, περασα μαυρο καλοκαιρι, γεματο ενταση, γκρινια και πολυ στεναχωρια.Γυρνωντας, η σχεση μου με τον αντρα μου ηταν τυπικη χαρην της μικρης.Ηταν καποιος που δεν αναγνωριζα και που δεν ηθελα να ξερω...Η δουλεια πηγαινε κατα διαολου, η μικρη επιανε ολη την αρνητικη ενεργεια και ενω ποτε δεν ειχε ειπωθει κατι μπροστα της, μου ελεγε ¨να αγαπαω για παντα το μπαμπα της¨, και μεσα σε ολο αυτο συνειδητοποιω οτι ενα ογκιδιο που ειχα δει απο το καλοκαιρι στο θωρακα μου, εχει τριπλασιαστει σε μεγεθος. Ψυχοσωματικο, απο τη στεναχωρια μου λεγαν. Παω σε δερματολογο ο οποιος μολις το ειδε μου εγραψε παραπεμπτικο για το ΜΕΤΑΞΑ...Κανω χειρουργειο, ειχε 2 εκ. βαθος και εννοειται βιοψια. Ακανθοκυτταρικο καρκινωμα. Μεταστατικο. Εκτοτε και μεσα σε 2 μηνες εχω αφαιρεσει αλλα 2 ογκιδια, και την Τεταρτη εχω παλι ραντεβου γιατι εχει ραγδαιο εκφυλισμο μια ελια που ειχα στο στηθος και απ'οτι φαινεται αυτο ειναι χειροτερο απο τα προηγουμενα...Ειμαι πανικοβλητη, φοβαμαι,στους γονεις μου δεν εχω πει την αληθεια, ο γαμος μου παραπαιει, εχω καρκινο και το παιδι μου ειναι 4 χρονων...