1 ΚΕΝΤΗΜΑ(ΚΕΙΜΕΝΟ) Τετ Νοε 30, 2011 8:24 am
manoula_24xr
Πρωταγωνιστής!!
Μου εστειλαν απο Βραζιλια ενα μαιλ,κι ηθελα να το μοιραστω μαζι σας,καθως οι καιροι ειναι πολυ δυσκολοι για ολους,ολοι κουβαλαμε το δικο μας σταυρο κι αυτο το μαιλ εμενα προσωπικα με παρηγορησε ας το πουμε.
Ηταν μια φορα ενα μικρο παιδακι το οποιο καθοταν διπλα απο τη μητερα του στα ποδια της κι την χαζευε να κενταει.Κι ολο την ρωτουσε καθε μερα,μαμα τι κανεις εκει?Η μαμα καθε μερα απαντουσε στο παιδι της οταν θα τελειωσω το εργο μου θα σεπαρω στην αγκαλια μου κι θα δεις,μην ανυπομονεις.Κι καθε μερα ομως το μικρο παιδακι ρωτουσε μαμα τι κανεις κι λαβαινε καθε μερα την ιδια απαντηση.Απο το πατωμα που καθοταν του φαινοντουσαν ολες οι κλωστες μπερδεμενες κι τα χρωματα οπως μπερδευοντουσαν το μπερδευαν κι αυτο..Κι επειδη ηταν μικρος δν καταλαβαινε.Κι ηταν ολα μπερδεμενα στο μυαλο του,πως εδεναν τ χρωματα μεταξυ τους κ γτ χρησιμοποιηουσε κι σκουρα χρωματα που ηταν πιο μελαγχολικα.
Μια μερα το φωναξε κι του ειπε ελα να δεις τι εφτιαχνα το τελειωσα.Κι ειδε οτι ειχε κεντησει ενα υπεροχο τοπιο.Ολα τα χρωματα ηταν τοσο ομρφα μεταξυ τους,κι η εικονα φανταζε μαγικη.Απο το πατωμα δν καταλαβαινε τιποτα,ολα μοιαζαν μπερδεμενα,αλλα οταν ανεβηκε ψηλα στην αγκαλια της μανας του ,καταλαβες οτι εφτιαχνε κατι μαγικο,κι του λυθηκαν οι αποριες...
Ετσι ομως δν ειναι κι οταν στρεφουμε τα ματια μας στον ουρανο κι ρωταμε τον Θεο,Θεε μου τι κανεις,τι φτιαχνεις κι ολα μοιαζουν τοσο μπερδεμενα?Κι ειναι σαν αυτος να λεει μην βιαζεσαι παιδι μου κι οταν θα σε βαλω στην αγκαλια μου θα δεις τι εφτιαχνα τοσο καιρο.
Αποδω κατω ισως ολα να μοιαζουν μπερδεμενα κι να μην μπορουμε να κατανοησουμε ττις πραξεις του Κυριου,αλλα καποτε θα λαβουμε τις απαντησεις μας κι θα καταλαβουμε τι γινεται.Οταν τα δουμε απο ψηλα θα δουμε το εργο ολοκληρωμενο κι θα λυθουν ολες οι αποριες.
Ο θεος ειναι μαγικος κι θαυμαστα τα εργα Του.
Στην εποχη πουζουμε κι ολες εχουμε παιδακια η προσπαθουμε να αποκτησουμε πρεπει να ημαστε πιστες,για να μπορουμε να επιβιωσουμε σαυτον τον κοσμο.
Ελπιζω να καταλαβατε το μηνυμα του μαιλ.Η πιστη ειναι κατι προσωπικο,αλλα ενιωσα να το μοιραστω μαζι σας.
Ο Θεος να μας φυλαει ολες κι τα μωρακια μας ειδικα.
Ηταν μια φορα ενα μικρο παιδακι το οποιο καθοταν διπλα απο τη μητερα του στα ποδια της κι την χαζευε να κενταει.Κι ολο την ρωτουσε καθε μερα,μαμα τι κανεις εκει?Η μαμα καθε μερα απαντουσε στο παιδι της οταν θα τελειωσω το εργο μου θα σεπαρω στην αγκαλια μου κι θα δεις,μην ανυπομονεις.Κι καθε μερα ομως το μικρο παιδακι ρωτουσε μαμα τι κανεις κι λαβαινε καθε μερα την ιδια απαντηση.Απο το πατωμα που καθοταν του φαινοντουσαν ολες οι κλωστες μπερδεμενες κι τα χρωματα οπως μπερδευοντουσαν το μπερδευαν κι αυτο..Κι επειδη ηταν μικρος δν καταλαβαινε.Κι ηταν ολα μπερδεμενα στο μυαλο του,πως εδεναν τ χρωματα μεταξυ τους κ γτ χρησιμοποιηουσε κι σκουρα χρωματα που ηταν πιο μελαγχολικα.
Μια μερα το φωναξε κι του ειπε ελα να δεις τι εφτιαχνα το τελειωσα.Κι ειδε οτι ειχε κεντησει ενα υπεροχο τοπιο.Ολα τα χρωματα ηταν τοσο ομρφα μεταξυ τους,κι η εικονα φανταζε μαγικη.Απο το πατωμα δν καταλαβαινε τιποτα,ολα μοιαζαν μπερδεμενα,αλλα οταν ανεβηκε ψηλα στην αγκαλια της μανας του ,καταλαβες οτι εφτιαχνε κατι μαγικο,κι του λυθηκαν οι αποριες...
Ετσι ομως δν ειναι κι οταν στρεφουμε τα ματια μας στον ουρανο κι ρωταμε τον Θεο,Θεε μου τι κανεις,τι φτιαχνεις κι ολα μοιαζουν τοσο μπερδεμενα?Κι ειναι σαν αυτος να λεει μην βιαζεσαι παιδι μου κι οταν θα σε βαλω στην αγκαλια μου θα δεις τι εφτιαχνα τοσο καιρο.
Αποδω κατω ισως ολα να μοιαζουν μπερδεμενα κι να μην μπορουμε να κατανοησουμε ττις πραξεις του Κυριου,αλλα καποτε θα λαβουμε τις απαντησεις μας κι θα καταλαβουμε τι γινεται.Οταν τα δουμε απο ψηλα θα δουμε το εργο ολοκληρωμενο κι θα λυθουν ολες οι αποριες.
Ο θεος ειναι μαγικος κι θαυμαστα τα εργα Του.
Στην εποχη πουζουμε κι ολες εχουμε παιδακια η προσπαθουμε να αποκτησουμε πρεπει να ημαστε πιστες,για να μπορουμε να επιβιωσουμε σαυτον τον κοσμο.
Ελπιζω να καταλαβατε το μηνυμα του μαιλ.Η πιστη ειναι κατι προσωπικο,αλλα ενιωσα να το μοιραστω μαζι σας.
Ο Θεος να μας φυλαει ολες κι τα μωρακια μας ειδικα.