1 Κάτι κάνω λάθος... Τρι Δεκ 06, 2011 3:52 pm
MommyCool
Σιωπηλή δύναμη
Καταρχην, καλως σας βρισκω και παλι. Ημουν και παλιοτερα για λιγο στην παρεα σας. Περασα μια οχι καλη φαση (που μαλλον περναω ακομα) και επεστρεψα γιατι καταλαβα οτι το "κλεισιμο" δεν βοηθαει. Και γιατι μονο εσεις (ειδικα οι πιο εμπειρες) μπορειτε να μου πειτε σωστη αποψη.
Γενικα ειμαι σε μια φαση της ζωης μου οχι καλη ψυχολογικα. Νοιωθω πεσμενη αλλα το παλευω.. Ολα πανε καλα με το παιδακι μου αλλα η τελευταια επισκεψη του παιδιατρου και αυτα που μου ειπε με προβληματισαν πολυ. Του ανεφερα λοιπον τα εξης που θεωρησε πως κατι σημαινουν. Ο μικρος (20 μηνων) το τελευταιο διμηνο που αρχιζει και κανει καινουργια πραγματακια, αρχισε εκει που κραταει καποιο απο τα παιχνιδια του, ξαφνικα να το εκσφενδονιζει. Οχι τυπου νευριασμενος αλλα το κανει σαν παιχνιδι, ενιοτε γελαει κιολας. Οπως επισης να κανει ταχα οτι παει να μας χτυπησει. Γενικα δεν ειναι πολυ υπακουος και εγω ως τωρα ειχα σκεφτει πως ειναι θεμα του χαρακτηρα του, του οτι ειναι πολλες ωρες σπιτι μονο μαζι μου που λογικα βαριεται και ισως λιγο που τον καλομαθαινουμε. Ο γιατρος θεωρει πως αυτα ειναι αποτελεσματα του οτι στο σπιτι δεν εχει την απαραιτητη ηρεμια το μωρο. Επισης απο το οτι στην ηλικια του δεν τρωει πια μονο του ενα γευμα (ενω μπορει και το κανει για συγκεκριμενες λιχουδιες που του αρεσουν), απο το οτι δεν λεει πολλες φρασεις εκτος απο βασικα και απο το οτι δεν καθεται να παιξει με ενα παιχνιδι για ωρα αλλα βαριεται, το παραταει και παει σε αλλο ο γιατρος θεωρει πως ισως χρειαζεται να το δει ειδικος. Τι λετε εσεις; Ειλικρινα. Εγω τα εχω χασει. Δεν ξερω γιατι μου στοιχισαν τοσο ολα αυτα.. Να σημειωσω οτι στο σπιτι δεν συμβαινει τιποτα που να ταραζει το παιδι, δηλαδη καυγαδες, φωνες, νευρα και με πιανει το παραπονο γιατι 20 μηνες τωρα (χωρις καμμια βοηθεια με το παιδι η το σπιτι ουτε μια μερα) παλευω ολη την ημερα μονη μου (ο αντρας μου εργαζεται απο το μεσημερακι μεχρι το βραδυ) και νοιωθω οτι τελικα τοσο καιρο μαλλον κανω μονο λαθη.. Θελω ειλικρινα τη γνωμη σας. Τα παιδια στην ηλικια του δεν ειναι ετσι; Κατι κανω λαθος; Ευχαριστω. Και sorry για ολο αυτο το κατεβατο.
Γενικα ειμαι σε μια φαση της ζωης μου οχι καλη ψυχολογικα. Νοιωθω πεσμενη αλλα το παλευω.. Ολα πανε καλα με το παιδακι μου αλλα η τελευταια επισκεψη του παιδιατρου και αυτα που μου ειπε με προβληματισαν πολυ. Του ανεφερα λοιπον τα εξης που θεωρησε πως κατι σημαινουν. Ο μικρος (20 μηνων) το τελευταιο διμηνο που αρχιζει και κανει καινουργια πραγματακια, αρχισε εκει που κραταει καποιο απο τα παιχνιδια του, ξαφνικα να το εκσφενδονιζει. Οχι τυπου νευριασμενος αλλα το κανει σαν παιχνιδι, ενιοτε γελαει κιολας. Οπως επισης να κανει ταχα οτι παει να μας χτυπησει. Γενικα δεν ειναι πολυ υπακουος και εγω ως τωρα ειχα σκεφτει πως ειναι θεμα του χαρακτηρα του, του οτι ειναι πολλες ωρες σπιτι μονο μαζι μου που λογικα βαριεται και ισως λιγο που τον καλομαθαινουμε. Ο γιατρος θεωρει πως αυτα ειναι αποτελεσματα του οτι στο σπιτι δεν εχει την απαραιτητη ηρεμια το μωρο. Επισης απο το οτι στην ηλικια του δεν τρωει πια μονο του ενα γευμα (ενω μπορει και το κανει για συγκεκριμενες λιχουδιες που του αρεσουν), απο το οτι δεν λεει πολλες φρασεις εκτος απο βασικα και απο το οτι δεν καθεται να παιξει με ενα παιχνιδι για ωρα αλλα βαριεται, το παραταει και παει σε αλλο ο γιατρος θεωρει πως ισως χρειαζεται να το δει ειδικος. Τι λετε εσεις; Ειλικρινα. Εγω τα εχω χασει. Δεν ξερω γιατι μου στοιχισαν τοσο ολα αυτα.. Να σημειωσω οτι στο σπιτι δεν συμβαινει τιποτα που να ταραζει το παιδι, δηλαδη καυγαδες, φωνες, νευρα και με πιανει το παραπονο γιατι 20 μηνες τωρα (χωρις καμμια βοηθεια με το παιδι η το σπιτι ουτε μια μερα) παλευω ολη την ημερα μονη μου (ο αντρας μου εργαζεται απο το μεσημερακι μεχρι το βραδυ) και νοιωθω οτι τελικα τοσο καιρο μαλλον κανω μονο λαθη.. Θελω ειλικρινα τη γνωμη σας. Τα παιδια στην ηλικια του δεν ειναι ετσι; Κατι κανω λαθος; Ευχαριστω. Και sorry για ολο αυτο το κατεβατο.