αχ κοπελα εχεισ δικιο που αισθανεσαι ετσι γιατι ειχες αλλα ονειρα...και φυσικα ακομα η ορμονεσ σου δεν εχουν σταθεροπιοηθει,να εισαι χαρουμενη που εχεισ ακομα ενα νινι στιν κοιλιτσα σου μπορει ελαχιστα να δυσκολευτεις και με τα δυο αλλα μετα θα εισαι μια μανα που θα εχει ξεπεταξει 2 παιδακια κοντα σε ηλικια και θα εισαι ξενιαστει.μην στεναχωριεσαι ολα θα πανε καλα,για να σου το εδωσε ο θεος κατι ξερει

Και εγω ειχα ανησυχια οτι μπορει να ειμαι εγκυος γιατι ειχα μεγαλη καθυστερηση αλλα μου ηρθε περιοδος και ησυχασα τωρα.. Αλλα και αν ημουν δε θα με πειραζε.. και εγω περασα επιλοχειο (η οποια πριν 3-4 μηνες με αφησε ησυχη),γεννησα και προωρα , τη πηρα μετα απο ενα μηνα στο σπιτι και ειχα ενα 2μηνο περιπου στο κρεβατι πιο πριν και ειχε και προβλημα το μωρο και καναμε εξετασεις μετα.. τελικα ολα πηγαν καλα βεβαια! Θελω δευτερο εννοειτε αλλα λιγο αργοτερα (σε 1-2 χρονια να κλεισει τουλαχιστον τα 2 η μικρη). Μην ανχονεσαι ολα θα πανε καλα! Σκεψου μονο το οτι θα ειναι τοσο κοντα σε ηλικια που θα παιζουν μαζι ανετα και σε αντιθεση με το ενα που θελει συνεχεια να εισαι διπλα του, τα δυο θα απασχολουνται και μεταξυ τους! Εγω αυτο σκεφτηκα και ειπα πως ειμαι δεν ειμαι δεν τρεχει τιποτα! Σκεψου και πως το σπορακι που εχεις στη κοιλιτσα σου τωρα θα το περιμενουν 3 ανθρωποι να το αγαπησουν τωρα και οχι μονο 2.. σταματα να κλαις λοιπον παρε το μωρο σου αγκαλια πηγαινε στον καθρεφτη και χαιδεψε τη κοιλιτσα σου και εξηγησε και στο μικρακι σου για το αδερφακι που θα ερθει! Ειμαι σιγουρη οτι θα το αγαπησεις και αυτο τοσο πολυ και οτι θα σου ανταπωσει και αυτο την αγαπη σου με τη δικη του! Υπομονη λοιπον και θα μας εχεις διπλα σου!

μόλις ηρεμήσεις και χαλαρώσεις λιγάκι θα το σκεφτείς καλύτερα και τότε θα καταλάβεις ότι είσαι τυχερούλα μακάρι να ήμουν και εγώ εγκυος τώρα στο δεύτερο μωράκι μου και ας είναι μόνο 8 μηνών ο γιός μου και ας πέρασα και εγώ μια πάρα μα πάρα πολύ άσχημη επιλόχειο!! και προς θεου όλοι κάνουμε κακές σκέψεις αυτό δε σε κάνει κακή μανούλα, εγώ να δείς τι σκέψεις μαύρες και άραχνες έκανα πριν λίγο καιρό... πάντως εγώ πιστέυω ότι πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου ευλογημένο, θα περάσει ο καιρός και θα είναι όλα καλά θα δείς λιγη πίστη στον εαυτό μας και λίγη θετική σκεψη χρειάζεται και όλα θα πάνε καλα θα δεις!!! να σου ζήσει λοιπόν ο γιόκας σου, καλή εγκυμοσύνη και με το καλό για το δεύτερο, καλή χρονιά πάντα με την οικογένεια σου δίπλα σου!!

Δε φταις εσύ που νιώθεις έτσι άλλα οι ορμόνες σου. Οπότε δεν είσαι τέρας,αλλά ο εγκέφαλός σου δεν έχει ορισμενες φορές τη δυνατότητα να διατελέσει κάποιες χημικές διεργασίες όπως ακριβώς θα έπρεπε.Και γιαυτό ΔΕ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ.

Είσαι πολύ ευλογημένη και ο Θεός σε αγαπάει πάρα πολύ.Θα στα φέρει όλα δεξιά.

Με αγάπη, μια μαμά που πέρασε επιλόχειο διάρκειας 1μιση χρόνου και παραλίγο να μην ήταν μαζί σας σήμερα.

ΔΥΣΚΟΛΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΕ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΙ Ν ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ!!!ΚΑΛΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ!!!!

Φοβάμαι οτι δεν θα το αγαπήσω,όταν γέννησα τον Θοδωρή είπα οτι θέλω να ρουφήξω όλες τις στιγμές μαζί του να μην χάσω λεπτό από την ζωή του νευρίαζα όταν κάποιος έλεγε το δικό μου το παιδί "ζωή μου" και όλα τα "μου" αλλά πιο πολύ με πείραζε όταν άκουγα τη πεθερά μου να το λέει "παιδί της γιαγιάς" (ακόμα το λέει).Τώρα εδώ πως θα αντιδράσω, δεν είναι ωραίο να μεγαλώνουν τα παιδιά χωρίς αγάπη και πολύ φοβάμαι μήπως δεν τα καταφέρω...Αφήστε που νομίζω ότι δεν θα έχω την τέλεια εγκυμοσύνη στην πρώτη δεν είχα ούτε καν αναγούλες τίποτα σαν να μην ήμουν έγκυος και τώρα είμαι χάλια κουράζομαι εύκολα Σας ευχαριστώ που που σπεύσατε να με βοηθήσετε και να ξεμπερδεψουμε μαζί το κουβάρι που έχω στο μυαλό μου

λιτσακι μου ειναι δυσκολα το καταλαβαινω αλλα μολις γεννησεις με το καλο θα ειναι ολα πιο καλα! θα δεις! εσυ να λες οτι νιωθεις για να τα βγαζεις απο μεσα σου και προσπαθησε να δεις την bright site of life. θα μεγαλωσουν μαζι τα παιδια θα χουν παρεα το ενα το αλλο. κουραγιο χρειαζεται κοριτσι μου!

Litsaki89 έγραψε:Φοβάμαι οτι δεν θα το αγαπήσω,όταν γέννησα τον Θοδωρή είπα οτι θέλω να ρουφήξω όλες τις στιγμές μαζί του να μην χάσω λεπτό από την ζωή του νευρίαζα όταν κάποιος έλεγε το δικό μου το παιδί "ζωή μου" και όλα τα "μου" αλλά πιο πολύ με πείραζε όταν άκουγα τη πεθερά μου να το λέει "παιδί της γιαγιάς" (ακόμα το λέει).Τώρα εδώ πως θα αντιδράσω, δεν είναι ωραίο να μεγαλώνουν τα παιδιά χωρίς αγάπη και πολύ φοβάμαι μήπως δεν τα καταφέρω...Αφήστε που νομίζω ότι δεν θα έχω την τέλεια εγκυμοσύνη στην πρώτη δεν είχα ούτε καν αναγούλες τίποτα σαν να μην ήμουν έγκυος και τώρα είμαι χάλια κουράζομαι εύκολα Σας ευχαριστώ που που σπεύσατε να με βοηθήσετε και να ξεμπερδεψουμε μαζί το κουβάρι που έχω στο μυαλό μου

Litsaki89 καλησπέρα! έχεις πιάσει τον πρώτο αρυθμό του λαχείου και δεν το έχεις καταλάβει!
εγώ ΕΠΕΔΙΩΞΑ να μείνω αμέσως έγκυος!όταν η μεγάλη μου ήταν 9 μηνών έμαθα οτι είμαι πάλι!η χαρά δεν περιγράφεται! τώρα έχω δυο αγγελούδια σε κοντινή ηλικία και τα χαίρομαι όσο δεν μπορείς να φανταστείς!πέρασα και εγώ επιλόχεια και μάλιστα σε σημείο να βγαίνω στο μπαλκόνι και να είμαι στο τσακ να φουντάρω (κυριολεκτικά). αυτό κράτησε μαζί με κλάμματα κλπ κλπ 40 μέρες...δεν με πτόησε όμως. στη δεύτερη κόρη δεν πέρασα απολύτως τίποτα.όλα ήταν πιο εύκολα...!(μίλησα με ενδοκρινολόγο και μου είπε οτι είναι καθαρά θέμα θυροειδή αν θες σου εξηγώ πιο αναλυτικά με πμ) και πίστεψε με ρούφιξα κάθε στιγμή της μεγάλης και ας είμουν έγκυος.οχι απλά θα το αγαπήσεις αλλά θα νιώσεις πλέον πλήρης και ως μητέρα! (μη παρεξηγηθώ όσα παιδιά και να έχουμε νιώθουμε τέλεια αλλά το δεύτερο κάτι σου κάνει-μου το έλεγαν και έλεγα τι μπούρδες λένε!).όσο για την εγκυμοσύνη και τις αναγούλες...αξίζει τον κόπο και θα περάσουν γρήγορα. κοίτα πόσες μανούλες στο forum προσπαθούν για ένα παιδάκι...
σου έτυχε οτι καλύτερο!ελπίζω να πάνε όλα καλά!με ένα πόνο και καλή χρονιά!(σκεφτόμαστε και για 3ο το πολύ σε ένα χρόνο).

Λιτσακι μου καλο!Σε καταλαβαινω!Στην ηλικια αυτη οταν ηταν ο μικρος μου με αγχωνε η ιδεα αλλα ξερεις κατι ηταν να γινει!Ολα γινονται για καποιο λογο!Ειναι μεγαλη ευλογια!Εισαι δυνατη ολες οι μανουλες ειναι να μην φοβασαι τιποτα!Μην βαζεις το μυαλουδακι σου σε σκεψεις!Αστο χαλαρωσε και απολαυσε το οσο μπορεις!Μην βαζεις τον εαυτο σου στην διαδικασια κι αν ετσι κι αν αλλιως!Κατευθυνε το εκει που θες εσυ!!!Θα τα καταφερεις!Ολα γινονται αρκει να πιστεψουμε σε αυτα και να θελουμε!Μολις κρατησεις στα χερια σου το νινακι θα φτερουγισεις απο χαρα!Η οικογενεια θα μεγαλωσει τα παιδακια θα μεγαλωσουν παρειτσα τι πιο τελειο!Καθε αρχη και δυσκολη αλλα εσυ παντα να σκεφτεσαι την καλη συνεχεια!
Αυτα απο εμενα!Με το καλο!!

μακαρι να μου τυχαινε και εμενα.ξερεις οταν εχεις ενα παιδακι μετα δεν το παιρνεις ευκολα αποφαση για δευτερο.εκτος και αν τυχει οπως ετυχε σε σενα αν και εμενα ο δικος μου συζηξ προσεχει να μην τυχει.προσπαθησε να ηρεμησεις και ολα θα πανε καλα.το οτι το αποκαλεις φασολακι σημαινει οτι ηδη το αγαπησες.οσο για τις κακες σκεψεις,οι ορμονες παιζουν πολλα παιχνιδια και πιστευω οτι ολες μας καποια στιγμη σκεφτηκαμε κατι κακο,εγω τουλαχιστο το εκανα,αλλα μεχρι εκει.οι ορμονες κατα πολυ πηραν τα ισα τους και ολα ειναι καλα.δεν υπαρχει πιο τελειο πραγμα απο αυτο.κοντα στο πρωτο θα μεγαλωσει και το αλλο,χαλαρωσε και απολαυσε το!σου ευχομαι οτι καλυτερο.

Για να το λέτε εσείς κάτι παραπάνω θα ξέρετε νιώθω αδύναμη και δυνατή μαζί...μου πέρασε η ιδέα να κάνω κ έκτρωση(αυτό ονομάζω κακές σκέψεις) αλλά δεν νιώθω την δύναμη για να το κάνω αλλά δεν νιώθω και την δύναμη για να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις μιας εγκυμοσύνης...
Μπορεί σήμερα που θα "γνωριστούμε" για πρώτη φορά να νιώσω διαφορετικά...

εγω που ημουν εγκυος εκανα ''κακες σκεψεις'' στην πλακα βεβαια,πως θα αντεξω με 2 παιδια επειδη δεν εχω βοηθεια,κ το μωρακι παλινδρομησε...

Κοπελα μου, καταρχην να ξεπερασεις τις ενοχες γι'αυτο που νιωθεις, ειναι φυσιολογικοτατο. Και εγω ετσι θα ενιωθα αλλα να σου πω κατι;;;Εισαι τυχερη,γιατι μπορει λιγο να ζοριστεις,τα παιδακια σου ομως θα εχουν μικρη διαφορα ηλικιας ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ.
Εγω το ειδα φετος αυτο...ειναι τριων+ ο γιος μου και ειμαι εγκυος 5 μηνων.Τη δευτερη εγκυμοσυνη την αποφασισα το καλοκαιρι,μεχρι περσι τετοια εποχη που μιλαμε τωρα ελεγα οτι δεν ηθελα καν δευτερο παιδι και το εννοουσα.Ειμαι πολυ δραστηριος ανθρωπος και επειδη στην πρωτη μου επαθα συσπασεις στον 6ο μηνα και μετα που βγηκα απο το νοσοκομειο μου ειπε ο γιατρος να προσεχω πολυ, δεν ηθελα να ξαναπερασω τη φαση της εγκυμοσυνης.Μου αρεσει το κολυμπι στην θαλασσα,το εντονο περπατημα, το ποδηλατο που το καλοκαιρι του εδωσα και καταλαβε και το καταευχαριστηθηκα και επισης περσι α σαββατοκυριακα και τις διακοπες που δεν ειχα σχολειο πηγαινα και δουλευα στο χωραφι με τον ανδρα μου και μου αρεσε πολυ γιατι μ'αρεσει η κινηση.Η εγκυμοσυνη λοιπον με τα "μη"εμενα σαν χαρακτηρα με σκοτωνει και μαλιστα ειχα και αιμα στη δευτερη και δεν παω καν στη δουλεια.Το παραμικρι με κουραζει,εχω τυμπανισμους,πονους στη μεση κατι που με κανει να νιωθω αναπηρη κι ερειπιο αλλα να σου πω κατι;;;;
Παρολη την ψυχολογια αυτη που λες ηρθε μερα που συνεβη περιστατικο και ειπα "Θεε μου σε ευχαριστω που με εκανες να παρω αποφαση να μεινω εγκυος ξανα και να χαρισω αδερφακι στο παιδι μου" Δες το ετσι και θα νιωσεις καλυτερα παρολες τις δυσκολιες που εχει μια εγκυος με ηδη αλλο παιδι να ανατρεφει.Ειμαι σιγουρη οτι εισαι πολυ καλη μανουλιτσα και θα κανεις το παιδακια σου πολυ πολυ ευτυχισμενα που θα εχουν το ενα το αλλο.Μιλησε με το γιατρο σου για αυτα που νιωθεις, θα σε βοηθησει οπως και μια καλη σου φιλη...να ξερεις οτι ολα που αισθανεσαι ειναι φυσιολογικα.

Τι έγινε κούκλα μου το είδατε το σποράκι σας? Είσαι καλύτερα?

Κορίτσια μόλις γύρισα είμαι 8 εβδομάδων τελικά και με καρδούλα!Όλα καλά με το σποράκι, αλλά μόλις πάτησα ένα καυγά με τον άντρα μου κ ήρθαν οι ορμόνες στα ίσα τους...Ήθελε να πάει για ποτό κ εγώ ήθελα καθήσουμε μαζί Τελοσπαντων ...αφου είδα και καρδούλα κάτι έγινε μέσα μου όλα ξεκαθάρισαν μέσα μου.....