Καλησπέρα! Ανήκω και εγώ στις κοπέλες που δεν έχουν, αλλά επιθυμούν απελπισμένα να αποκτήσουν ένα μωράκι!! Εως τώρα, φτάσαμε κοντά αλλά δεν μας συνέβη: το ιστορικό μου είναι μία παλίνδρομη παλιά (2003), μία τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε και μία διακοπή κύησης στην 14 εβδομάδα λόγω τρισωμίας μόλις τώρα, στις 16 Ιουλίου.. Άρα, κακό ιστορικό, ας πούμε...

Όλα αυτά που συνέβησαν με έχουν κάνει να σκέφτομαι διάφορους παράγοντες: ηλικία, διατροφή, γενετικοί λόγοι (αν και έχουμε καλούς καρυότυπους), γενική κατάσταση του οργανισμού... ξέρω γω... Άλλα συγκεκριμένα προβλήματα δεν υπάρχουν, τύπου θρομβοφιλία, κλπ δλδ τα γνωστά που σε βάζουν να κάνεις εξετάσεις.

Σκέφτομαι λοιπόν: ακόμη και να μην φταίει κάτι, μήπως θα ήταν καλύτερα, για την επόμενη φορά, να κάνουμε Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ώστε να είμαστε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, αν τυχόν ξαναμείνω έγκυος;;

Το κυριότερο (πέραν της δίαιτας που ήδη ξεκινήσαμε!!) που με ταλαιπωρεί είναι ότι λόγω δουλειάς τα τελευταία 2 χρόνια είμαι στα όρια της υπερκόπωσης. Κάποια στιγμή, για 2 εβδομάδες, τα είχα ξεπεράσει αυτά τα όρια, και οι γιατροί συνέστησαν απόλυτη αποχή από εργασία. Κάνω δύο δουλειές, μία πρωί σε τράπεζα και μία απόγευμα-βράδυ-νύχτες (μεταφράστρια με δικό μου ωράριο). Συν τοις άλλοις είχα μεταπτυχιακό, τώρα έχω διατριβή, αλλά το κυριότερο είναι το τρελό άγχος στη δουλειά το πρωί (είμαι στις επενδύσεις) και το τρελό άγχος να προλάβω τις προθεσμίες των μεταφράσεων, με τρελά ξενύχτια!

Σημειωτέον μέχρι πριν επιβεβαιώσω την εγκυμοσύνη αυτή τη φορά, κοιμόμουν κατά μέσο όρο 2-3, ΤΟ ΠΟΛΥ 4 ώρες το βράδυ. Τύπου στις 2 με 4, ή 4-7... και μετά πάλι δουλειά, δουλειά.... Εννοείται για οικονομικούς λόγους γίνονται αυτά (λογ/μοί, δάνεια, στεγαστικά, χρέη γενικότερα) που έχουμε και εγώ και ο άντρας μου και με τους μισθούς μας δεν βγαίνουμε....

Ποια είναι η γνώμη σας για την πολλή δουλειά, το άγχος και την υπερκόπωση; Επηρεάζει τη σύλληψη και την καλή εγκυμοσύνη, ή όλα αυτά είναι βλακείες και μια χαρά μπορούμε να δουλεύουμε;

Επιστρέφοντας στη δουλειά μου τώρα μετά την αναρρωτική βρίσκομαι σε ένα δίλημμα: να συνεχίσω τις μεταφράσεις, δλδ τη 2η δουλειά κανονικά, ή να κάνω τη θυσία να τα κόψω, εν αναμονή μιας εγκυμοσύνης; Αν πάμε για εξωσωματική, θα χρειαστούμε λεφτά.. αλλά η εξωσωματική και όλα αυτά θέλουν και ξεκούραση! ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;;

Έχει κανένα νόημα άραγε τπτ από αυτά που κάνουμε, ή ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει;;;;

Καλησπερα εμενα η γνωμη μου ειναι οτι για να φερεις ενα παιδι στον κοσμο θελει θυσιες γιατι οταν μενεις εγκυος και μετα δεν ειναι μονο ο εαυτος σου ειναι και μια καινουργια ζωη και εμενα μια φιλη μου δουλευε τρελα ωραρια ηθελε παρα πολυ ενα παιδι μενει εγκυος και ειχε κατι προβληματα ο γιατρος της ειπε ξεκουρασει αλλα εκεινη λογου του οικονομικου δεν σταματησε και το εχασα εχει γινει αυτο το πραγμα δυο φορες τωρα νομιζω οτι αυτο αρκει εμενα η γνωμη μου ειναι αν εχεις σκοπο να κανεις ενα μωρακι να σταματησεις την δευτερη δουλεια και για το οικονομικο αν τρελενεσαι στο κατω κατω να βρει ο αντρας σου μια δευτερη δουλεια..

Ευχαριστώ για τη γνώμη... Η αλήθεια είναι ότι και εγώ προς τα εκεί κλίνω, δλδ σκέφτομαι ότι εννοείται ότι το παιδί είναι πρώτη προτεραιότητα!! Και σίγουρα, δεν είναι μόνο ο εαυτός σου...

Ο σύζυγος 2η δουλειά δυστυχώς δεν βρίσκει, εδώ ένα σωρό κόσμος δεν έχει ούτε μία δουλειά.

Από την άλλη είναι τεράστια αλλαγή για μένα, τόσα χρόνια έχω αυτό το πρόγραμμα. Αλλά ό,τι χρειαστεί θα το κάνουμε.

Το μόνο είναι, αναρωτιέμαι άραγε, το να κόψω ή τέλος πάντων να περιορίσω τη 2η δουλειά, θα βοηθήσει πουθενά; Ελπίζω... γιατί σε αυτές τις εποχές είναι δύσκολα τα πράγματα... Ελπίζω να βοηθήσει!

Να αρχιζεις να περιοριζεις τα ωραρια σου.. ετσι και αλλιως αυτο θα γινει με τον ερχομο του μωρου σου καλυτερα να συνιθηζεις απο τωρα θα ξεαγχωθεις και θα εισαι ποιο χαλαρη..

Όντως.. αν είναι κάποια στιγμή να έρθει μωρό, πού πάω κι εγώ με τέτοια ωράρια! Δεν γίνεται με τίποτα! Οπότε, θα πρέπει να βρω ίσως κάποιο τρόπο να το κάνω πιο φυσιολογικό το ωράριό μου..

Όσο για το να ξεαγχωθώ.. μια κουβέντα είναι!!

Γεια σου
Εγω μπορώ να σου πω για την δική μου εμπειρία!!
Καταρχάς σε καταλαβαίνω απόλυτα με τα ωράρια! Βλέπω πολλές κοπέλες που δεν δουλεύουν και πραγματικά δεν καταλαβαίνω πως βγάινουν οικονομικά.
Εγώ εργα΄ζομαι σε δική μου δουλειά τον χειμώνα 11-12 ώρες την ημέρα. Η δουλειά μου για εμένα είναι πρώτα από όλα ευχαρ΄στηση δεν μπορώ να με φαντασθώ ναμην εργάζομαι με καμία δύναμη.
Κατανοώ πως με τον ερχομό ενός παιδιού θα πρε΄πει να εργάζομαι λιγότερο αλλά όπως και εσύ ξέρεις αυτό δεν είναι πάντα εφικτό.
Ο καλός μου παίρνει γελοία λεφτα δεν βρίσκει καλή δουλειά και έχουμε δανεια, ενοίκιο κτλ άρα οι πολλές ώρες γίνονται και από ανάγκη
Σαφώς το άγχος δεν βοηθάει αλλά αν η δουλειά σου σου αρέσει δε νομίζω πως αυτό σου κάνει κακό.
Εγώ έμεινα έγκυος τον Απρίλιο θυμάμαι και την μέρα όπου δούλευα 13 ωρα ο καλός μου 14ωρα και είχα απίστευτο άγχος εργασιακό.
Αν είσαι καλά με τον άνθρωπό σου και έισαι ήρεμη και ευτυχισμένη πιστεύω όλα θα πάνε καλά. Το αξίζεις μετά από τόσο καιρό!
Ευχομαι να δω σύντομα ποστ σου πως περιμένεις ένα μπεμπέ !!!

Maryanastasia σε ευχαριστώ για τις ευχές και για την εμπειρία που μοιράστηκες. Κι εσύ τράβηξες κουπί με τέτοια ωράρια και είναι ελπιδοφόρο ότι τα έβγαλες πέρα!

Ωστόσο η ειδοποιός διαφορά είναι ακριβώς αυτό που είπες: "αν σου αρέσει η δουλειά σου".. η πρωινή δουλειά στην τράπεζα δεν μου αρέσει ιδιαιτέρως, είμαι βέβαια αποτελεσματική και εργατική πολύ, αλλά νιώθω απίστευτη πίεση και άγχος λόγω του είδους της δουλειάς αλλά και λόγω του συγκεκριμένου περιβάλλοντος (μίσος, πισώπλατες μαχαιριές κ.λπ.). Η άλλη δουλειά με τις μεταφράσεις μου αρέσει μεν διότι αυτό σπούδασα αλλά σίγουρα σε κανέναν δεν αρέσει να δουλεύει στις 2 και στις 3 τα ξημερώματα, εφόσον το πρωί στις 7 παρά φεύγω για την άλλη δουλειά!!

Τι να κάνουμε όμως, δεν είναι δυνατόν να τα έχουμε όλα, το θέμα και το ζόρι μου τώρα είναι να καταφέρω να βρω μια ισορροπία ώστε να 'μαι και εγώ καλά, αν πρόκειται να με αξιώσει ο Θεός ποτέ να γίνω μάνα!!

Απ' την άλλη, άντε να μην δουλεύω τόσο πολύ... να γλυτώσω τα ξενύχτια.. αλλά και το οικονομικό, λίγο άγχος φέρνει; Να μην έχεις να δώσεις τη δόση του στεγαστικού να δούμε...

Δεν ξέρω...

Παρεπιμπτόντως, τι τέλεια πλεκτά παπουτσάκια πάνω σε στρουμπουλά παπουτσάκια είναι αυτά, στη φωτό του προφίλ σου!!

Καλά, ε;;;; Πάνω σε στρουμπουλά ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ήθελα να πω