ΜΑΝΟΥΛΕς ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΕΝΝΗΣΑ Κ ΕΓΩ Κ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΗΡΘΑ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ.ΕΙΧΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΩ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Κ ΕΥΚΟΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ!ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΑ ΠΗΓΑΜΕ ΚΑΛΑ ΑΝ Κ ΕΔΙΝΑ ΠΟΥ Κ ΠΟΥ Κ ΛΙΓΟ ΞΕΝΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΝΑ ΒΓΑΛΨ ΜΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΤΡΟ.ΤΩΡΑ Ο ΜΠΕΜΠΗΣ ΕΝΩ ΤΟΥ ΔΙΝΩ ΠΕΡΙΠΟΥ 70ΜΛ ΜΗΤΡΙΚΟ (ΑΠΟ ΘΗΛΑΣΤΡΟ) ΤΟΝ ΒΑΖΩ Κ ΣΤΗΘΟΣ ΚΑΜΟΙΑ ΩΡΑ (ΤΟΣΟ ΘΕΛΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ)ΜΕΤΑ ΑΠΟΚΟΙΜΙΕΤΑΙ ΕΚΕΙ.ΔΕΝ ΤΟΥ ΔΙΝΩ ΠΙΠΙΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΑΛΛΑ Κ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΠΤΑ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΠΙΠΙΛΑ Κ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ Μ ΑΡΕΣΕΙ.ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΚΟΨΩ Κ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ;;;

Κατ αρχην να σου ζησει το μπεμπακι σου!!! Να ειναι καλοτυχο!!!
Το μωρακι σου ειναι πολυ μικρο!!! Σε αυτη την ηλικια και για πολυ ακομα θα πρεπει να ειναι προεκταση του εαυτου σου! Αναπτυσσεται ο δεσμος μεταξυ σας, νιωθει ασφαλεια επειδη μολις αφησε τη μητρα και ειναι σε ενα πολυ ξενο περιβαλλον! Γνωμη μου ειναι να μη δινεις καθολου ξενο αλλα να εχεις το μωρακι στο στηθος οσο θελει και καθε φορα που το ζηταει. Ο αποκλειστικος θηλασμος ειναι δυσκολος και απαιτητικος στην αρχη γιατι πρεπει να εδραιωθει η γαλουχια που θα γινει μετα απο 40 μερες. Μεχρι τοτε να εισαι προετοιμασμενη για μαραθωνιους θηλασμου. Αλλα πραγματικα αποζημιωνεσαι με την επαφη και το δεσιμο που θα νιωθεις με το παιδακι σου. Μην το βαζεις κατω!!! Ειναι το πιο φυσικο πραγμα στον κοσμο και ειναι κριμα να χασεις την εμπειρια αυτη. Το μωρακι κανει το στηθος πιπιλα γιατι ειναι η παρηγορια του και σε θελει κοντα του. Μην του στερησεις αυτη τη χαρα!!! Μετα απο λιγο καιρο θα σταματησει μονο του να εχει αυτη τη συνηθεια..

Πρόκειται για αποσπάσματα από το βιβλίο της Α. Πατσούρου
«Θηλασμός: οδηγίες για επιστήμονες υγείας», που βρίσκεται υπό
έκδοση από τον ιατρικό εκδοτικό οίκο «Πασχαλίδη».

ΠΑΤΣΟΥΡΟΥ ΑΝΝΑ
ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ – ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ IBCLC
Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, τη UNICEF και
την Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής, κάθε επαγγελματίας
υγείας θα πρέπει να κατανοήσει τη διαδικασία του θηλασμού και να
διευκολύνει τη μητέρα και το παιδί να καταφέρουν να θηλάσουν.
Για να γίνει αυτό είναι σημαντική η εκπαίδευση στη σωστή τεχνική
του μητρικού θηλασμού. Λαμβάνοντας υπόψη ότι:
• δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος θηλασμού. Κάθε μητέρα και
κάθε παιδί –ακόμη και τα μονοωογενή δίδυμα- θηλάζουν
διαφορετικά,
• στο θηλασμό, όσο δύσκολο κι αν είναι ένα πρόβλημα, υπάρχει
λύση,
θα εξηγήσουμε τα βασικά για:
• τη λειτουργία του θηλασμού και
• τις σωστές στάσεις θηλασμού.
Θα γίνει επίσης μια εισαγωγή στην παθολογία του θηλασμού, όπου
θα αναφερθούμε από πρακτικής απόψεως στα συχνότερα
προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, τα οποία είναι:
• το πέτρωμα των μαστών της μητέρας κατά το τρίτο 24ωρο
μετά τον τοκετό,
• την ανεπάρκεια γάλακτος,
• τις πληγωμένες θηλές,
• τους φραγμένους πόρους, και
• τη μαστίτιδα.

Η λειτουργία της γαλουχίας
Μόλις το νεογνό αρχίσει να θηλάζει, οι κινήσεις απομύζησης που
κάνει στέλνουν στον εγκέφαλο της μητέρας το μήνυμα να εκκρίνει
γαλακτογόνες ορμόνες, που φτάνουν σ’ όλο το σώμα της
χαλαρώνοντάς τη. Στο μαστό δρουν στο αδενικό τμήμα, το οποίο
αρχίζει να φιλτράρει το αίμα που βρίσκεται στο μαστό και από
αυτό να παράγει γάλα. Δημιουργείται έτσι το αντανακλαστικό
έκκρισης γάλακτος. Το γάλα μεταφέρεται στη θηλή κι από εκεί στο
στόμα του μωρού, χάρη σε συσπάσεις των μυϊκών ινών του μαστού
και στην απομύζηση από το στόμα του μωρού. Ο μαστός δεν
περιέχει και δεν αποθηκεύει γάλα, παρασκευάζει γάλα στιγμιαία.

Ο νόμος της ζήτησης και της προσφοράς
Όσο περισσότερες ώρες θηλάζει η μητέρα, δηλαδή όσο
ανταποκρίνεται στις ανάγκες του νεογνού για θηλασμό, τόσο
περισσότερο γάλα παράγει. Ο θηλασμός «με πρόγραμμα» είναι
αφύσικος, αποτυγχάνει και οδηγεί στη χορήγηση ξένου γάλακτος.
Θηλασμός «ad libitum» για το νεογέννητο σημαίνει ίσως 18 ώρες
το 24ωρο στο μαστό. Όταν η γαλουχία εγκατασταθεί, το μωρό
περιορίζει τη ζήτηση γιατί χορταίνει γρήγορα, οπότε θηλάζει
περίπου 3-40 λεπτά ανά 1-4 ώρες καθ’ όλη τη διάρκεια του
24ωρου.

Στάσεις θηλασμού
Οι στάσεις θηλασμού είναι πολύ σημαντικές γιατί κατά τις πρώτες
ημέρες και εβδομάδες της ζωής του μωρού εξασφαλίζουν, όταν
γίνονται σωστά, την επιτυχία του. Αργότερα, τα μωρά μπορούν να
στρίψουν τη μέση και να στηρίξουν το σώμα τους, οπότε θηλάζουν
στις πιο απίθανες και αστείες στάσεις από μόνα τους και
καταφέρνουν να βγάλουν το στήθος της μητέρας ακόμη κι από
ζιβάγκο.
Υπάρχουν τρεις βασικές στάσεις θηλασμού για τις πρώτες μέρες
μετά τον τοκετό. Οι στάσεις είναι εφαρμόσιμες τόσο μετά από
κολπικό τοκετό, όσο και μετά από καισαρική και είναι
εγκεκριμένες από τους φορείς που προαναφέρθηκαν ως προς την
αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους: πρόκειται για τη
στάση στην αγκαλιά, τη στάση κάτω απ’ τη μασχάλη και τη στάση
όπου μητέρα και μωρό είναι ξαπλωμένοι.
Η μητέρα
Σε κάθε στάση φροντίστε η μητέρα να θηλάζει χωρίς να
καταπονείται. Υποστηρίξτε το σώμα της με μαξιλάρια στην πλάτη,
τον αυχένα, τους αγκώνες, και το σώμα του μωρού με μαξιλάρια
στα πόδια της.
Υπαγορεύστε την αρχή που λέει: «ποτέ μη θηλάζετε όρθια, εάν
μπορείτε να θηλάσετε καθιστή και ποτέ μη θηλάζετε καθιστή, εάν
μπορείτε να θηλάζετε ξαπλωμένη».
Το μωρό
Για να θηλάσει σωστά το νεογέννητο πρέπει το κεφάλι του να μη
στρίβει σε σχέση με το σώμα του. Εάν το κεφάλι στρίβει την ώρα
που το άτομο καταπίνει, η κατάποση προκαλεί δυσφορία. Το
νεογέννητο δυσκολεύεται να καταπιεί, κλαίει και η μητέρα που
βρίσκεται υπό την επήρεια των ορμονών της λοχείας,
απογοητεύεται και εγκαταλείπει το θηλασμό. Επίσης, το μωρό
τραβά τη θηλή της μητέρας από λάθος γωνία, προκαλώντας
πληγές οι οποίες κάνουν το θηλασμό επώδυνο, με αποτέλεσμα και
πάλι να εγκαταλειφθεί από τη μητέρα.
Πρακτικά, το αυτί, ο ώμος και ο γοφός του νεογέννητου πρέπει να
βρίσκονται στην ίδια ευθεία την ώρα που θηλάζει. Αυτή η συνθήκη
ισχύει για κάθε στάση θηλασμού (αγκαλιά, κάτω από τη μασχάλη,
ξαπλωμένη, περπατώντας, κ.λ.π.), ώσπου το μωρό να γίνει 3-4
μηνών. Στη συνέχεια είναι ικανό να στρίψει τη μέση του, οπότε
ακόμη κι αν η μητέρα το κρατά με λανθασμένο τρόπο, εκείνο
καταφέρνει να θηλάσει.
Το πηγούνι του μωρού που θηλάζει σωστά, πιέζει το μαστό της
μητέρας.
Τα χείλη του μωρού πρέπει να αγκαλιάζουν απαλά τη θηλαία άλω
της μητέρας και να μην κινούνται. Η απομύζηση στο μαστό γίνεται
από τους μύες της στοματικής κοιλότητας. Η απομύζηση στο
μπουκάλι γίνεται από τα χείλη, με αποτέλεσμα την εμφάνιση της
βιβλιογραφικά αμφιλεγόμενης κατάστασης που καλείται «σύγχυση
θηλών». Κάποια μωρά όταν θηλάσουν από μπουκάλι αδυνατούν στη
συνέχεια να θηλάσουν από το μαστό.
Εάν τα χείλη διπλώνονται προς τα μέσα, αγγίξτε τα απαλά σ’
εκείνα τα σημεία και ξεδιπλώστε τα ώστε να μην καταπονούνται. Η
γλώσσα του μωρού αγκαλιάζει το κάτω τμήμα της θηλαίας άλω και
ενίοτε είναι ορατή έξω από το κάτω χείλος του, αν ανασηκώσετε
λίγο το μαστό της μητέρας.
Εάν το μωρό ρουφά τα μάγουλά του ή ακούγεται να πλαταγίζει τη
γλώσσα του, αυτό σημαίνει ότι δεν πιάνει καλά στο μαστό. Πρέπει
να το βγάλετε από το μαστό και να το τοποθετήσετε ξανά και
σωστά, όπως περιγράφεται πιο κάτω.
Το κεφάλι του μωρού πρέπει να βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή
χαμηλότερα από τη θηλή της μητέρας. Εάν η μητέρα έχει πολύ
γάλα, το κεφάλι του μωρού πρέπει να βρίσκεται πιο ψηλά από τη
θηλή για να μην πνίγεται.
Στηρίξτε καλά το σώμα του μωρού με μαξιλάρια, ώστε να μην
κουράζεται η μητέρα την ώρα που θηλάζει.

Η στάση στην αγκαλιά.
Η πρώτη στάση που θα περιγραφεί είναι η στάση στην αγκαλιά ή
«της Παναγίας», η κλασική στάση θηλασμού που βλέπουμε
συνήθως, όπου το μωρό βρίσκεται στην αγκαλιά της μητέρας του.
Το κεφάλι του μωρού ακουμπά στο εσωτερικό του αγκώνα της
μητέρας. Το σώμα του στηρίζεται στο αντιβράχιό της. Η κοιλιά του
μωρού δεν πρέπει να κοιτάζει προς τα επάνω, αλλά να ακουμπά
στο στομάχι της μητέρας. Εάν κάποιος κάθεται απέναντι από τη
μητέρα που θηλάζει, πρέπει να βλέπει την πλάτη του μωρού και
όχι την πλευρά του.
Η μητέρα πρέπει να πιάσει το μαστό με το αντίθετο χέρι (αριστερό
χέρι-δεξί στήθος), χωρίς να ακουμπά τα δάχτυλά της στη θηλή ή
στη θηλαία άλω (ολόκληρο το σκουρόχρωμο τμήμα δηλαδή να είναι
ελεύθερο). Κουνά το μαστό πάνω–κάτω χαϊδεύοντας τα χείλη του
μωρού με τη θηλή και λέει στο μωρό «άνοιξε το στόμα σου ή κάνε
«Α».
Όταν το μωρό ανοίξει διάπλατα το στόμα του, φέρνει το κεφάλι
του κοντά της ώστε εκείνο να πιάσει το μαστό. Το μωρό πρέπει να
έχει στο στόμα του όχι μόνο τη θηλή αλλά και μεγάλο τμήμα από τη
θηλαία άλω. Εδώ προσέξτε καλά: για να πιάσει το μωρό το μαστό,
δεν μετακινείται η μητέρα, αλλά φέρνει το μωρό κοντά της. Εάν
έτσι όπως έχει καθίσει και βολευτεί με τα μαξιλάρια, μετακινήσει
τον κορμό της προς τα εμπρός, θα αναγκαστεί να θηλάσει για ώρα
σε μια πολύ άβολη στάση, η οποία στην πορεία του χρόνου θα της
προκαλέσει αφόρητους πόνους στην πλάτη, τον αυχένα και τα
χέρια. Επίσης, εάν μετακινηθεί η μητέρα δεν προλαβαίνει συνήθως
το άνοιγμα του στόματος του μωρού ώστε αυτό να πιάσει σωστά τη
θηλή.

Θα παίρνει αέρα από τη μύτη;
Στη στάση στην αγκαλιά καμιά φορά η μύτη του μωρού πνίγεται
μέσα στο πολύ πλούσιο και μαλακό μαστό της μητέρας.
Το μωρό μπορεί να αναπνεύσει από τη μύτη χάρη στην εκ γενετής
αναπέταση των ρινικών πτερυγίων του.
Εάν η μητέρα νομίζει ότι η μύτη του μωρού φράσσει, μπορεί να
αγκαλιάσει πιο σφιχτά τα πόδια του μωρού, κι αυτό θα
απομακρύνει από μόνο του λίγο το κεφάλι του από τον μαστό.
Θηλάζει σωστά;
Ο θηλασμός δεν πονά. Εάν η μητέρα πονά στο μαστό, τη θηλή ή
την πλάτη, αυτό σημαίνει ότι γίνονται λάθη τεχνικής. Πρέπει να
βγάλετε το μωρό από το μαστό και να το ξαναβάλετε από την αρχή
σωστά (δείτε πώς βγάζουμε το μωρό από το μαστό, πιο κάτω).
Εάν η μητέρα πονά στη θηλή, ή βλέπει απλώς ότι το μωρό πιάνει
με λανθασμένο τρόπο τη θηλή μόνο κι όχι και τη θηλαία άλω,
πρέπει να ξανακάνει την προσπάθεια απ’ την αρχή όσες φορές
χρειαστεί. Το μωρό πρέπει να έχει στο στόμα του όλη τη θηλή και
μεγάλο τμήμα της θηλαίας άλω. Όταν το μωρό πιάνει σωστά,
φαίνεται ικανοποιημένο, ακούγεται να καταπίνει και η μητέρα δεν
πονά.
Η στάση της αγκαλιάς είναι αυτή που χρησιμοποιείται περισσότερο
και είμαστε οπτικά περισσότερο εξοικειωμένοι μ’ αυτή. Μερικές
μητέρες, και ειδικά οι μητέρες πρόωρων, τη βρίσκουν δύσκολη
γιατί το κεφάλι του μωρού στο εσωτερικό του αγκώνα της μητέρας
δεν ελέγχεται καλά. Γι’ αυτό μπορεί να βρουν βολική τη στάση
κάτω από τη μασχάλη.

Η στάση κάτω απ’ τη μασχάλη.
Στη στάση κάτω απ’ τη μασχάλη, όταν το μωρό θηλάζει λόγου
χάρη στο αριστερό στήθος, το κεφάλι του συγκρατείται από το
αριστερό χέρι της μητέρας. Το σώμα του μωρού βρίσκεται κάτω
από τη μασχάλη της μητέρας, ο ποπός του ακουμπά εκεί που
ακουμπά η πλάτη της μητέρας και τα πόδια του είναι σηκωμένα
προς τα επάνω. Προσέξτε, τα πόδια του μωρού δεν πρέπει να
ακουμπούν εκεί που ακουμπά η πλάτη της μητέρας, γιατί εάν το
μωρό κλωτσήσει έχοντας τη θηλή στο στόμα του μπορεί να την
τραυματίσει και ο θηλασμός να είναι επώδυνος, με κίνδυνο να
εγκαταλειφθεί από τη μητέρα.
Η στάση κάτω απ’ τη μασχάλη αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία
ως στάση «του αμερικάνικου ποδοσφαίρου», γιατί η μητέρα κρατά
το μωρό όπως κρατούν οι παίκτες τη μπάλα-πεπόνι του
αμερικάνικου ποδοσφαίρου.
Ενδείκνυται για μικρά, πρόωρα, νεογέννητα και ανήσυχα μωρά.
Επίσης βολεύει πολύ στο θηλασμό των διδύμων, όταν η μητέρα
τοποθετεί και τα δύο μωρά συγχρόνως στους μαστούς.
Τα πλεονεκτήματα της στάσης αυτής είναι ότι:
• Η μητέρα έχει πολύ καλό έλεγχο της κεφαλής του μωρού, η
οποία βρίσκεται στην παλάμη της.
• Η μητέρα μπορεί να αλλάζει πολύ εύκολα τη γωνία με την
οποία το μωρό πιάνει το μαστό, και τα ρουθούνια του μωρού
δεν ακουμπούν στο μαστό.
• Εάν έχει προηγηθεί καισαρική, το μωρό δεν ακουμπά
καθόλου στην περιοχή της τομής.
• Για τα πρόωρα μωρά είναι μια στάση εξαιρετική.
• Είναι μια πολύ καλή στάση για τα μωρά που θυμώνουν την
ώρα που θηλάζουν. Σ’ αυτή την περίπτωση, επειδή είναι πιο
απομακρυσμένα από τη μητέρα, σε μια στάση που δεν
εκπέμπει τόση ζεστασιά και θερμή επαφή, τα μωρά κλαίνε
και παραπονιούνται λιγότερο.

Η ξαπλωμένη στάση.
Μια πολύ καλή στάση για την αρχή αλλά και για τη συνέχεια του
θηλασμού, είναι η στάση όπου η μητέρα ξαπλώνει εντελώς στο
κρεβάτι της με το μωρό δίπλα της ξαπλωμένο επίσης, και θηλάζει.
Αυτό γίνεται ως εξής:
Η μητέρα πρέπει να είναι ξαπλωμένη στο πλάι. Το κεφάλι της
ακουμπά στο μαξιλάρι που κοιμάται. Το κάτω χέρι της μητέρας
είναι διπλωμένο κάτω από το μαξιλάρι της. Με το επάνω χέρι της
βάζει ένα μαξιλάρι σα σφήνα κάτω από την πλάτη και τη μέση της,
ούτως ώστε να μη χρειάζεται να ισορροπεί το σώμα της την ώρα
που θηλάζει. Φέρνει το μωρό κοντά στο μαστό της και το μωρό
πιάνει σωστά στη θηλαία άλω. Το κεφάλι του μωρού πρέπει να μη
στρίβει σε σχέση με το σώμα του. Το αυτί, ο ώμος και γοφός του
μωρού πρέπει να βρίσκονται στην ίδια ευθεία. Έτσι, το μωρό δε
δυσανασχετεί κατά την κατάποση και δεν τραβά τη θηλή από
λάθος γωνία οπότε να κινδυνεύει να την πληγώσει.
Η μητέρα σφηνώνει μια πετσέτα ή ένα μικρό μαξιλάρι πίσω απ’ την
πλάτη του μωρού, για να μη χάνει τη σωστή στάση και κυλώντας το
σώμα του να στρίψει το κεφάλι του και να τραυματίσει τη θηλή της.
Στην ξαπλωμένη στάση μπορεί η μητέρα με το επάνω χέρι της να
τραβήξει το σκέπασμα για ζεστασιά. Μπορεί να μείνει στο κρεβάτι
να θηλάσει και ενδεχομένως να κοιμηθεί θηλάζοντας με το μωρό
να είναι ξαπλωμένο και να κοιμάται δίπλα της. Για να δώσει τον
άλλο μαστό μπορεί να σκύψει το θώρακά της και το μωρό να πάρει
τον επάνω μαστό, ή η μητέρα να πάρει το μωρό επάνω της και να
γυρίσει μαζί του.
Το κύριο πλεονέκτημα της στάσης αυτής είναι ότι η μητέρα
θηλάζει ξεκούραστα, σε βαθμό να κοιμάται με το μωρό, και η
καθημερινότητα γίνεται πιο εύκολη.
Λιγότερο συνηθισμένες στάσεις θηλασμού
Οι στάσεις που θα περιγραφούν στη συνέχεια είναι απίθανο να
χρειαστούν στο μαιευτήριο και ίσως να μην χρειαστούν γενικότερα.
Είναι λίγο περίεργες και προορίζονται να βοηθήσουν κυρίως σε
ειδικές περιπτώσεις.

Η στάση «στην αγκαλιά χιαστί».
Ενδείκνυται για μωρά πρόωρα, μικρόσωμα ή αδύναμα. Θηλάζοντας
με το μωρό στην αγκαλιά, η μητέρα στηρίζει το μωρό στο αντίθετο
χέρι από το μαστό που θηλάζει. Λ.χ. κρατά το κεφάλι του στην
παλάμη του δεξιού χεριού, στηρίζει το σώμα του στο δεξί της
αντιβράχιο και θηλάζει από τον αριστερό μαστό. Έτσι ελέγχει καλά
το κεφάλι του μωρού.
Περπατώντας με το μωρό στην αγκαλιά.
Ενδείκνυται για ανήσυχα μωρά. Η μητέρα θηλάζει στη στάση της
αγκαλιάς, περπατώντας όποτε θέλει να ηρεμήσει το μωρό.
Περπατώντας με το μωρό κάθετο
Η στάση αυτή ενδείκνυται κατά την ώρα του κολικού. Το μωρό
συγκρατείται με το σώμα του να κρέμεται προς τα κάτω ενώ η
μητέρα περπατά. Όταν το μωρό θηλάζει από τον δεξί μαστό, η
μητέρα πρέπει να βάλει το δεξί χέρι της στην πλάτη του μωρού και
την παλάμη της ανάμεσα στα πόδια του. Γίνεται μόνο με μικρά
μωρά.
Τα μεγαλύτερα μωρά (πάνω από 9 μηνών) καταφέρνουν να
θηλάσουν από μόνα τους ενώ μεταφέρονται αγκαλιά, σκύβοντας
στο μαστό και το κάνουν με απίθανη επιδεξιότητα, χωρίς καθόλου
βοήθεια – μάλιστα μπορούν να το κάνουν ακόμη και την ώρα που η
μητέρα προσπαθεί να τα εμποδίσει.
Η στάση με το μωρό ξαπλωμένο μπρούμυτα επάνω στη μητέρα.
Ενδείκνυται για μωρά που έχουν μικρή κάτω γνάθο, που αρνούνται
το μαστό, που δε βγάζουν τη γλώσσα για να θηλάσουν και για τις
περιπτώσεις που η μητέρα έχει τόσο γάλα που το παιδί πνίγεται
συνεχώς.
Η μητέρα είναι ξαπλωμένη ανάσκελα με το μωρό μπρούμυτα επάνω
της να θηλάζει λ.χ. από τον αριστερό μαστό. Η κοιλιά του μωρού
ακουμπά στο στομάχι της μητέρας και τα πόδια του περισσεύουν
στη δεξιά πλευρά της.
Μαξιλάρια τοποθετούνται στον αυχένα της μητέρας και κάτω από
τους αγκώνες της.

Η στάση καβάλα στο πόδι της μητέρας.
Ενδείκνυται όταν το μωρό έχει μικρή κάτω γνάθο, σχιστεία
χείλους ή/και υπερώας, είναι ανήσυχο στο στήθος και εάν η
μητέρα έχει πολύ γάλα, οπότε η βαρύτητα βοηθά το μωρό να
καταπιεί.
Η μητέρα κάθεται και το μωρό ανοίγει τα πόδια. Κάθεται λ.χ. στο
δεξί μηρό και θηλάζει από τον δεξί μαστό. Η μητέρα συγκρατεί την
πλάτη και τον αυχένα του μωρού με τα δυο της χέρια και στηρίζει
τους αγκώνες της σε σκληρά μαξιλάρια για να μην κουράζεται.
Γίνεται πιο εύκολα με μικρόσωμα μωρά.
Η στάση «γονατιστή πάνω απ’ το μωρό» (εκτός αγκαλιάς),
Ενδείκνυται όταν η μητέρα έχει αιμορροΐδες και της είναι πολύ
επώδυνο να θηλάσει καθιστή. Επίσης, σ’ αυτή τη στάση το μωρό
μπορεί να μαλακώσει φραγμένους πόρους στο μαστό της μητέρας
(δείτε παρακάτω), στην κατεύθυνση που στοχεύει το πηγούνι του.
Το μωρό τοποθετείται ανάσκελα στο κρεβάτι, με το κεφάλι του
στερεωμένο ανάμεσα σε δύο μαξιλάρια για να μην κουνιέται. Η
μητέρα γονατίζει από πάνω του. Όταν η στάση χρησιμοποιείται για
αποσυμφόρηση φραγμένων πόρων, η μητέρα γονατίζει έτσι ώστε το
πηγούνι του μωρού να στοχεύει στους φραγμένους πόρους.

Διατηρώντας τη σωστή στάση
Όταν εκλυθεί το αντανακλαστικό έκκρισης γάλακτος, με άλλα
λόγια όταν κατεβεί το γάλα, δηλαδή συνήθως 3-4 λεπτά από την
ώρα που αρχίζει ο θηλασμός, η γυναίκα κατακλύζεται από ορμόνες
που την κάνουν να χαλαρώνει. Αυτή η χαλάρωση την κάνει
συνήθως να σταματά να σκέφτεται και να αγχώνεται. Χαλαρώνουν
επίσης οι μύες του σώματος, με αποτέλεσμα ασυνείδητα να αφήνει
το μωρό να απομακρυνθεί λίγο από κοντά της και να χάνει τη
σωστή στάση θηλασμού.
Εάν χάσει τη σωστή στάση, το μωρό μπορεί να προκαλέσει πληγές
στις θηλές που εκείνη την ώρα δε θα γίνουν αισθητές, αφού οι
ορμόνες του θηλασμού προστατεύουν απ’ την αίσθηση του πόνου.
Μετά το θηλασμό όμως, η μητέρα έχει πόνο.
Σε κάθε περίπτωση στηρίζετε το σώμα του μωρού και της μητέρας
με μαξιλάρια. Βεβαιωθείτε ότι το μωρό δε στρίβει το κεφάλι του
καθώς θηλάζει και ότι διατηρεί τη σωστή στάση, όταν κατεβεί το
γάλα και η μητέρα χαλαρώσει το πιάσιμό της.

Πώς κρατάμε το μαστό
Η μητέρα δε χρειάζεται να κρατά το μαστό όταν θηλάζει, οπότε με
το ένα χέρι της κρατά το μωρό και το άλλο χέρι είναι ελεύθερο.
Τα μωρά στις περισσότερες περιπτώσεις βρίσκουν μόνα τους τη
θηλή και πιάνουν σωστά χωρίς η μητέρα να κάνει καμία
προσπάθεια. Το χέρι της μητέρας χρειάζεται να στηρίζει το μαστό
μόνο εάν:
• Ο μαστός είναι πολύ βαρύς,
• το μωρό πιάνει με δυσκολία, γιατί εμφανίζει «σύγχυση
θηλών», είναι πρόωρο ή έχει νευρολογικά προβλήματα,
• η μητέρα είναι πολύ άπειρη.

Ο μαστός μπορεί να συγκρατηθεί με τους εξής τρόπους:
Το μισοφέγγαρο
Τα 4 μικρά δάχτυλα ενωμένα τοποθετούνται κάτω από το μαστό
και το μεγάλο από πάνω. Τα δάχτυλα δεν ακουμπούν στη θηλαία
άλω. Ο μαστός ελέγχεται πιο εύκολα μ’ αυτό τον τρόπο. Μολονότι
όπως προαναφέρθηκε ο μαστός δε χρειάζεται συγκράτηση κατά τη
διάρκεια του θηλασμού, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος.
Θηλή σάντουιτς
Η «θηλή σάντουιτς» χρησιμοποιείται όταν ο μαστός της μητέρας
είναι μεγάλος, ή η θηλή της επίπεδη ή εισέχουσα. Η μητέρα πιάνει
τη θηλαία άλω με το μεγάλο δάχτυλο και τον δείκτη και τη
συνθλίβει. Μ’ αυτό τον τρόπο το μωρό πιάνει εύκολα και θηλάζει
με επιτυχία.
Πιάσιμο του χορευτή
Ενδείκνυται για πρόωρα και μωρά με νευρολογικά προβλήματα. Τα
μωρά αυτά, που κουράζονται εύκολα, με το πιάσιμο του χορευτή
θηλάζουν πιο ξεκούραστα. Αυτό γίνεται ως εξής:
Με το αριστερό χέρι και την παλάμη της μητέρας να ακουμπά στο
μαστό, στηρίζει το δεξί της μαστό έτσι ώστε το μεγάλο της
δάχτυλο να βρίσκεται εσωτερικά, προς το στέρνο και τα άλλα
τέσσερα δάχτυλα προς τη μασχάλη της.
Το πηγούνι του μωρού ακουμπά μεταξύ μεγάλου δακτύλου και
δείκτη της μητέρας. Έτσι το μωρό δεν κουράζεται τόσο εύκολα
κατά τη διάρκεια του θηλασμού.
Το τσιγάρο
Ο μαστός μπορεί να κρατηθεί σα τσιγάρο, με τη θηλή ανάμεσα στο
δείκτη και το μέσο δάχτυλο του αντίθετου χεριού. Μ’ αυτό τον
τρόπο όμως τα δάχτυλα μπορεί να ακουμπούν στη θηλαία άλω,
οπότε το μωρό να μην μπορεί να πιάσει σωστά, να θηλάζει μόνο
από τη θηλή και να την πληγώνει. Το πιάσιμο του μαστού σα
τσιγάρο, δεν ενδείκνυται.

Πώς βγάζουμε το μωρό απ’ το μαστό
Η μητέρα βάζει το μικρό της δάχτυλο (αριστερό χέρι – δεξί
στήθος) στο στόμα του μωρού, βαθιά περίπου 3 εκατοστά, ώστε το
μωρό να πιάσει το δάχτυλο και να αφήσει τη θηλή. Έτσι το μωρό
αφήνει το στήθος χωρίς να προκαλέσει πόνο στη μητέρα. Μην
προσπαθήσετε ποτέ να βγάλετε το μωρό από το μαστό κλείνοντας
τη μύτη του.

Παθολογία του θηλασμού

Το πέτρωμα
Το πέτρωμα εμφανίζεται την τρίτη συνήθως ημέρα μετά τον
τοκετό, με τον εξής μηχανισμό: αμέσως μετά τον τοκετό, για
ορμονικούς λόγους, ο οργανισμός στέλνει μεγάλη ποσότητα
αίματος στους μαστούς της γυναίκας. Από αυτό το αίμα θα
δημιουργηθεί το γάλα, εάν το μωρό τοποθετείται τακτικά στο
μαστό και θηλάζει σωστά. Εάν το μωρό δε θηλάζει τακτικά, αρκετά
και σωστά, η μεγάλη ποσότητα αίματος στο στήθος προκαλεί στάση
και έξοδο υγρών. Δηλαδή, μέρος του αίματος περνά από το
εσωτερικό των αγγείων στο συνδετικό ιστό του μαστού.
Μ’ αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένα λεμφικό οίδημα στο μαστό, όπως
περίπου γίνεται όταν πρήζονται τα πόδια από την ορθοστασία.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο μαστός να σκληραίνει πολύ και να
γίνεται σαν πέτρα. Το δέρμα που το καλύπτει μπορεί να τεντωθεί
τόσο απ’ το πρήξιμο, που να γυαλίζει. Η μητέρα νιώθει δυσφορία ή
και πόνο σ’ όλο το μαστό. Το οίδημα κάνει τη θηλή να είναι πολύ
τεντωμένη ή επίπεδη και σκληρή. Το μωρό δυσκολεύεται να πιάσει
σωστά και να ρουφήξει για να παραχθεί γάλα, δε χορταίνει και
κλαίει. Ο μαστός παραμένει σκληρός, πονά και χειροτερεύει
συνεχώς για μερικές ώρες. Σπανίως, η μητέρα εμφανίζει πυρετό
ως 38,4οC. Εάν ο γιατρός αποκλείσει άλλα αίτια πυρετού, δε
χρειάζεται να ληφθεί κανένα μέτρο γιατί ο πυρετός από το
πέτρωμα διαρκεί λίγες ώρες μόνο.
Το πέτρωμα είναι πιο συχνό και πιο έντονο στις πρωτότοκες. Τα
συμπτώματα εξαφανίζονται από μόνα τους σε 12-48 ώρες. Είναι
πιο πιθανό να πετρώσει ο μαστός σε μια γυναίκα που γέννησε το
πρώτο της μωρό, που φορά σφιχτό σουτιέν, που πονά στις θηλές
και που έχει συναισθηματικά προβλήματα.
Στη σπανιότατη περίπτωση που το πέτρωμα διαρκεί περισσότερες
από 48 ώρες, ο γιατρός πρέπει να αποκλείσει σοβαρά αίτια που
μπορεί να προκάλεσαν την κατάσταση.
Πρόληψη του πετρώματος
Για να μην πετρώσει ο μαστός:
Βάλτε το νεογέννητο να θηλάσει όσο πιο σύντομα γίνεται μετά
τον τοκετό.
Προτιμήστε τη συγκατοίκηση (rooming-in) όταν και όπου αυτό
είναι εφικτό, και προτείνετε θηλασμό κάθε 3 ώρες από την
έναρξη του προηγούμενου θηλασμού, εάν το μωρό δεν ξυπνά
από μόνο του συχνότερα.
Εάν η μητέρα βλέπει το μωρό λίγες φορές την ημέρα και της το
φέρνουν κοιμισμένο, χορτάτο κι έτοιμο να ρευτεί ή να κάνει
εμετό το συμπλήρωμα στην αγκαλιά της, ή νευριασμένο από την
πείνα, είναι δύσκολο να θηλάσει κι έτσι ο μαστός μάλλον θα
πετρώσει, ειδικά αν πρόκειται για πρώτο μωρό.
Προτείνετε στη μητέρα να πίνει πολύ νερό, και να
μη φορά σφιχτό σουτιέν.
Αντιμετώπιση του πετρώματος
Εάν ο μαστός αρχίζει να πετρώνει, προσπαθήστε να μην αφήσετε
την κατάσταση να εξελιχθεί και χειροτερέψει.
Προτείνετε στη μητέρα να θηλάζει ακατάπαυστα, να πίνει πολύ
νερό και να μη φορά στενό σουτιέν, για να μην πάθει μαστίτιδα.
Εάν πονά πολύ, χορηγείστε παυσίπονο.
Μεταξύ των θηλασμών εφαρμόστε στο μαστό κρύα επιθέματα.
Βρέξτε πετσέτες με κρύο νερό. Εάν υπάρχει ψυγειάκι στο
δωμάτιο του μαιευτηρίου, μπορείτε να βρέξετε μικρές
πετσέτες, να τις στύψετε και να τις βάλετε καλά διπλωμένες
στην κατάψυξη, σε πλαστικά σακουλάκια για να μην κολλήσουν
μεταξύ τους. Θα τις βάζετε στους μαστούς παγωμένες, ανά 30
λεπτά.
Η μητέρα μπορεί να έχει μαζί της δύο πακετάκια κατεψυγμένου
αρακά των 450γρ. Καθώς ο αρακάς αποψύχεται πάνω στους
ζεστούς μαστούς, παίρνει το σχήμα τους και βοηθά ολόκληρη
την περιοχή να αποσυμφορηθεί.
Τα φύλλα του λάχανου περιέχουν χημικές ουσίες που βοηθούν
να υποχωρήσει το οίδημα των μαστών. Αν βάλετε στους
μαστούς δροσερά φύλλα λάχανου μερικές φορές την ημέρα, (που
έχοντας τέτοιο σχήμα καλύπτουν όλη την πονεμένη επιφάνεια),
και τα αντικαθιστάτε με φρέσκα μόλις ζεσταθούν, το πέτρωμα
θα υποχωρήσει πολύ σύντομα.
Πώς θα θηλάσει;
Για να καταφέρετε να θηλάσει το μωρό όταν οι μαστοί είναι
πετρωμένοι, κάντε τα εξής:
Μαλακώστε τους μαστούς με κρύες κομπρέσες, σακούλες
κατεψυγμένου αρακά ή δροσερά φύλλα λάχανου ανάμεσα στους
θηλασμούς, για να υποχωρεί το οίδημα.
3 λεπτά πριν το θηλασμό βάλτε ζεστά επιθέματα και βγάλτε με
το χέρι λίγο γάλα για να μαλακώσουν οι μαστοί και να
διευκολύνετε το μωρό, για το οποίο οι μαστοί θα είναι πολύ
σκληροί. Το γάλα θα το βγάλετε αφού έχετε βάλει στα χέρια και
στο μαστό λίγο ελαιόλαδο, για να μην πονά από την τριβή.
Σκουπίστε το λάδι πριν τοποθετήσετε το μωρό στο μαστό
(εξαιτίας του λαδιού θα γλιστράει η θηλή από το στόμα του).
Μπορείτε επίσης να βγάλετε γάλα με μια αντλία, αλλά
θυμηθείτε ότι αντλίες τύπου «κόρνας ποδηλάτου» θα κάνουν
μεγαλύτερο κακό. Η μεγάλη ηλεκτρική αντλία είναι η καλύτερη
ιδέα γι’ αυτές τις δύσκολες ώρες, (το πέτρωμα συμβαίνει μόνον
το τρίτο 24ωρο, που το πιθανότερο είναι η μητέρα να βρίσκεται
ακόμη στην κλινική, όπου υπάρχουν τέτοιες αντλίες).
Αφού βγάλετε λίγο γάλα και ο μαστός μαλακώσει, βάλτε το
μωρό να θηλάσει. Το γάλα που βγαίνει από τον πετρωμένο
μαστό είναι άριστης ποιότητας. Το μωρό όμως είναι η καλύτερη
αντλία. Ίσως λοιπόν χρειαστεί να το ξυπνήσετε για να θηλάσει
αυτές τις μέρες πιο συχνά.
Εάν δεν μπορεί να πιάσει γιατί η θηλή είναι πολύ τεντωμένη,
χρησιμοποιήστε την αντλία για λίγα λεπτά για να βγει η θηλή, ή
Niplette, ή ψευτοθηλές.

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

Διάγνωση
Το μωρό που θηλάζει σε σωστή στάση, πιάνει στο στόμα του όχι
μόνο τη θηλή αλλά και μεγάλο τμήμα της θηλαίας άλω και του
επιτρέπεται να θηλάζει κατά βούληση, χορταίνει.
Το χορτάτο μωρό:
• φαίνεται ευχαριστημένο.
• Κοιμάται συνολικά τουλάχιστον 8 ώρες το 24ωρο και ξυπνά
πεινασμένο, συνήθως κλαίγοντας γοερά.
• Μόλις κατέβει το γάλα και η μητέρα διψά, το μωρό αρχίζει
να ρουφά πιο αραιά και βαριά. Μπορεί να δείτε γάλα στην
άκρη του στόματός του ή το μωρό να είναι συγκαμένο στο
λαιμό από το γάλα που του ξέφυγε και δεν πρόλαβε να
καταπιεί.
• Ακούγεται να καταπίνει και φαίνεται ότι καταπίνει απ’ τον
τρόπο που κινείται ο λαιμός του.
• Βάζει βάρος, τουλάχιστον 10-30 γραμμάρια το 24ωρο.
• Έχει καθημερινά, δηλαδή σε 24 ώρες, 6 – 8 βρεγμένες
πάνες, εάν είναι μικρότερο από 40 ημερών. Στη συνέχεια
έχει μεγαλώσει η ουροδόχος κύστη του και μπορεί να
συγκρατεί περισσότερα ούρα, οπότε αρκούμαστε σε 4 – 5
βρεγμένες πάνες το 24ωρο. Οι πάνες είναι πολύ
απορροφητικές και τα ούρα του μωρού πολύ λίγα. Για να
είναι η μητέρα σίγουρη πως η πάνα είναι βρεγμένη, μπορεί
να βάζει μέσα σε κάθε καθαρή πάνα ένα κομμάτι
χαρτοπετσέτα. Εάν το πιάσει σε λίγο και είναι βρεγμένο
σημαίνει πως το μωρό έχει ουρήσει.
• Έχει κενώσεις ως εξής:
1 κένωση το 1ο 24ωρο,
2 κενώσεις το 2ο 24ωρο,
3 κενώσεις το 3ο 24ωρο της ζωής.
Στη συνέχεια έχει τουλάχιστον 3 κενώσεις το 24ωρο,
μεγέθους τουλάχιστον όσο 3 κουταλιές της σούπας η
καθεμία.
• Αυξάνει το βάρος του κατά 400γρ. το μήνα το ελάχιστο,
αλλά κατά προτίμηση 800γρ. το μήνα για το πρώτο δίμηνο
της ζωής.
Υπάρχουν διάφορα συμπτώματα που μπορεί να αισθανθεί μια
γυναίκα την ώρα που θηλάζει. Τα συμπτώματα αυτά είναι:
αίσθηση θερμότητας εσωτερικά στο μαστό,
φαγούρα, μυρμήγκιασμα στο μαστό,
συναισθηματική ευαισθησία (κλάμα, δυσάρεστες σκέψεις),
δίψα την ώρα που κατεβαίνει το γάλα και αργότερα κατά τη
διάρκεια του θηλασμού, αν το μωρό θηλάζει για πολύ ώρα,
συσπάσεις στη μήτρα κατά τα πρώτα εικοσιτετράωρα μετά τον
τοκετό,μόλις εκλυθεί το αντανακλαστικό έκκρισης του γάλακτος, η
γυναίκα αισθάνεται να χαλαρώνει,ο άλλος μαστός μπορεί να τρέχει γάλα.
Κάποια από τα συμπτώματα αυτά είναι πιο έντονα κατά τις πρώτες
ημέρες και εβδομάδες του θηλασμού.
Πολλές γυναίκες που έχουν θηλάσει επιτυχώς και για μεγάλα
διαστήματα δεν αισθάνονται τίποτα, εκτός ίσως από κάποιο πόνο
τις πρώτες ημέρες του θηλασμού, λόγω της ταλαιπωρίας των
θηλών και του πετρώματος.
Πολλές φορές είναι οφθαλμοφανές ότι ένα μωρό δε βάζει βάρος
και ότι υπάρχει πρόβλημα στο θηλασμό. Πάντως μη βγάζετε
πρώιμα συμπεράσματα ότι δεν υπάρχει αρκετό γάλα, γιατί ακόμη κι
αν η μητέρα είναι πεισμένη πως συνυπάρχουν σ’ αυτή και το μωρό
της όλοι οι επιβαρυντικοί παράγοντες, μπορεί να πρόκειται για
λάθη τεχνικής κι όχι για ανεπάρκεια γάλακτος. Το συνηθέστερο
λάθος είναι να τηρείται πρόγραμμα και το μωρό να μη θηλάζει
όποτε αναζητά το μαστό με τα χείλη ή κλαίει.
Ο σωστός θηλασμός:
Γίνεται σε σωστή στάση.
Κρατά πολλές ώρες, όσο δηλαδή ζητά το μωρό. Μην περιμένετε
να περάσουν τρεις ώρες για να ξαναθηλάσει το μωρό.
Επιτρέψτε του να θηλάσει όποτε αναζητά το μαστό
ανοιγοκλείνοντας το στόμα του. Αυτό για τις πρώτες
εβδομάδες σημαίνει ότι ο θηλασμός διαρκεί περίπου 18 ώρες
το 24ωρο.
Δε συνδυάζεται με πιπίλα. Κάθε θηλαστική κίνηση του μωρού
πρέπει να γίνει στο μαστό, προκαλώντας αντανακλαστικό
έκκρισης γάλακτος.
Το μωρό που δεν τρέφεται επαρκώς, εμφανίζει αφυδάτωση η
οποία προκαλεί λήθαργο. Το ιδιαίτερα ήσυχο μωρό ίσως
υποσιτίζεται.
Το μωρό δεν τρέφεται επαρκώς επειδή δεν υπάρχει αρκετό
γάλα, επειδή η μητέρα θηλάζει με πρόγραμμα ή επειδή δεν
ξυπνά συχνά. Εάν το μωρό από μόνο του κοιμάται πολλές ώρες,
χάνει γεύματα και ίσως και βάρος. Ένα νεογέννητο πρέπει να
τρώει το ελάχιστο 8-12 γεύματα το 24ωρο. Ξυπνήστε το και
βάλτε το να θηλάσει ανά τρεις ώρες από την έναρξη του
προηγούμενου γεύματος, εάν δεν ξυπνά μόνο του.
Χρησιμοποιήστε την τεχνική «ταχείας εναλλαγής μαστού». Είναι
τεχνική που ενδείκνυται για τις πρώτες ημέρες μετά τον τοκετό
και εγκαθιστά επιτυχώς την γαλουχία. Προτείνετε στη μητέρα
να θηλάζει αλλάζοντας μαστό κάθε λίγες ρουφηξιές. Μ’ αυτό
τον τρόπο κατεβαίνει πολύ γάλα. Μπορεί στον ίδιο θηλασμό να
αλλάξετε μαστό 100 φορές.
Η μητέρα πρέπει να πίνει άφθονα υγρά, δηλαδή τουλάχιστον 3
λίτρα νερό το 24ωρο και να τρώει 3 κύρια μεγάλα γεύματα και
2 ενδιάμεσα. Δε θα παχύνει, απλώς θα αισθανθεί πιο δυνατή
και θα αυξηθεί το γάλα της.
Εάν τα παραπάνω μέτρα δεν φαίνεται να αρκούν για να είναι το
μωρό ικανοποιημένο θηλάζοντας, να έχει ούρα περισσότερες από
6 φορές το 24ωρο, κενώσεις όπως προαναφέρθηκαν και να
αρχίσει να βάζει βάρος, η μητέρα μπορεί να προχωρήσει στα
επόμενα βήματα που είναι:
να λάβει ουσίες που αυξάνουν την παραγωγή γάλακτος,
να αρχίσει να αντλεί και να δίνει το γάλα της με μπουκάλι
κυρίως, ή με «εναλλακτικό μέσο σίτισης»,να χρησιμοποιήσει για ένα διάστημα συμπλήρωμα υποαλλεργικού ξένου γάλακτος.

Πληγωμένες θηλές
Οι πληγωμένες θηλές πονούν πάρα πολύ. Φαινομενικά πρόκειται
συνήθως για απλούς ερεθισμούς του δέρματος. Ενδέχεται να δείτε
αληθινά σχισίματα στον αυχένα της θηλής ή να υπάρχουν πληγές
που να φαίνονται σαν ολόκληροι «κρατήρες» επάνω στη θηλή. Σε
κάθε περίπτωση, παρόλο τον απίστευτο πόνο που οφείλεται στο
ότι η περιοχή είναι γεμάτη νευρικές απολήξεις, (για να πηγαίνουν
τα μη επώδυνα ερεθίσματα στον εγκέφαλο της μητέρας και να
εκκρίνεται γάλα), η εξαιρετικά καλή αιμάτωση των μαστών θα
κάνει τις πληγές να επουλωθούν γρήγορα και εντελώς.
Εάν η μητέρα έχει πληγωμένες θηλές, ακολουθήστε τις παρακάτω
οδηγίες:
Διορθώστε τη στάση του μωρού και τον τρόπο που πιάνει στο
μαστό: το μωρό να μη στρίβει το κεφάλι του καθώς θηλάζει και
να παίρνει στο στόμα όχι μόνο τη θηλή, αλλά και μεγάλο τμήμα
της θηλαίας άλω.
Αρχίστε να χρησιμοποιείτε διαφορετική στάση θηλασμού. Έτσι,
τα επώδυνα τμήματα δε θα εγκλωβίζονται στα σημεία του
στόματος του μωρού που δημιούργησαν την πληγή αρχικά.
Χρησιμοποιήστε «κέλυφος συλλογής γάλακτος» ή «ασπίδα
θηλής». Μ’ αυτό τον τρόπο η πληγωμένη θηλή θα είναι
συνεχώς στον αέρα, χωρίς να εφάπτεται με ρούχο ή επίθεμα,
για να μην ξαναδημιουργείται η πληγή κάθε φορά που βγαίνει το
ρούχο και το δέρμα της μητέρας ξεκολλά απ’ αυτό.
Βάζετε στις θηλές πολύ τακτικά (κάθε 15-30 λεπτά) μητρικό
γάλα που μόλις αντλήθηκε. Αφήστε τες να στεγνώσουν στον
αέρα. Αν η μητέρα βιάζεται, χρησιμοποιείστε πιστολάκι μαλλιών
στο πολύ ελαφρύ πρόγραμμα.
Χρησιμοποιείστε λανολίνη στις θηλές.
Χρησιμοποιήστε φακελάκια τσαγιού ως εξής: τα βουτάτε σε
ζεστό νερό, τα πιέζετε να μη στάζουν και εφαρμόζετε ένα
βρεγμένο σακουλάκι σε κάθε θηλή για 10 λεπτά κάθε 1 ώρα.
Κάθε φορά χρησιμοποιείτε καινούριο σακουλάκι. Οι τανίνες βελτιώνουν το ρυθμό επούλωσης.
Συνδυάστε όλα τα παραπάνω μέτρα ή δείτε τι βολεύει
περισσότερο και τι είναι πιο αποτελεσματικό για τη συγκεκριμένη μητέρα.
Μη χρησιμοποιήσετε καμιά κρέμα που να έχει κακή γεύση και
καμιά κρέμα που να πρέπει να αφαιρεθεί από τη θηλή πριν το
θηλασμό.
Αφού το μωρό τελειώσει θηλασμό σίτισης, μην το αφήνετε στο
μαστό απλώς για θηλασμό ευχαρίστησης, δηλαδή για να
πιπιλίζει. Βγάλτε το μωρό από το μαστό με την τεχνική που
περιγράφηκε πιο πάνω.
Εάν η μητέρα πονά τόσο πολύ που δεν αντέχει να θηλάζει,
προτείνετε τη χρήση ψευτοθηλών στο σωστό μέγεθος.
Εάν παρά τη χρήση ψευτοθηλών η μητέρα δεν αντέχει άλλο τον
πόνο, ή οι πληγές μεγαλώνουν και η κατάσταση χειροτερεύει
συνεχώς, σταματήστε προσωρινά το θηλασμό. Η αντλία
γάλακτος συνήθως δεν πονά και μπορείτε να δίνετε το γάλα με
μπουκάλι. Οι θηλές θα επανέλθουν πολύ σύντομα. Στη
συνέχεια η μητέρα θα θηλάσει χωρίς πόνο για όσο καιρό θέλει.
Φραγμένοι πόροι
Όταν η μητέρα είναι πολύ κουρασμένη, τμήματα του μαστού που
φράσσουν κατά τη διάρκεια της παραγωγής γάλακτος, σκληραίνουν.
Συνήθως συνυπάρχει κάποιο μηχανικό εμπόδιο, λόγου χάρη το
σουτιέν πιέζει ένα πλάγιο τμήμα των μαστών την ώρα του
θηλασμού. Το γάλα στο σημείο που δέχεται την πίεση πήζει, το
τμήμα του μαστού που βρίσκεται πίσω από το πήγμα συνεχίζει να
παράγει γάλα το οποίο δεν διοχετεύεται στη θηλή. Εάν το πήγμα
φτάνει ως τη θηλή, μπορεί να φανεί μια λευκωπή περιοχή στην
κορυφή της θηλής από την οποία δε βγαίνει γάλα «άσπρα στίγματα
στη θηλή». Τα τμήματα του μαστού που αντιστοιχούν σε
φραγμένους πόρους είναι σκληρά και επώδυνα.

Εάν η μητέρα εμφανίσει φραγμένους πόρους, ακολουθήστε τις
παρακάτω οδηγίες:
Προτείνετε θηλασμό με το πηγούνι του μωρού στραμμένο προς
την σκληρή (και ίσως επώδυνη) περιοχή και θηλασμό ιδιαίτερα
από τον προσβεβλημένο μαστό. Για να γίνει αυτό μπορεί η
μητέρα να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τη στάση θηλασμού
«γονατιστή πάνω από το μωρό», (δείτε «Στάσεις θηλασμού»).
Βάλτε ζεστές κομπρέσες στην περιοχή ή βουτήξτε όλο τον
προσβεβλημένο μαστό σε μια λεκανίτσα με ζεστό νερό, πριν το
θηλασμό.
Την ώρα που η μητέρα κάνει πολύ ζεστό ντους με το νερό να
τρέχει στην πλάτη της, σκύβει προς τα εμπρός και αρμέγει τον
μαστό πιέζοντας σταθερά προς τα κάτω τη σκληρή περιοχή.
Συνήθως το πήγμα βγαίνει και το γάλα τρέχει για λίγη ώρα με
πολύ μεγάλη ροή.
Προτείνετε τοπική χρήση οικιακής συσκευής μασάζ, με τους
κραδασμούς να εφαρμόζονται επάνω στα σκληρά σημεία και από
τα σημεία αυτά προς τη θηλή. Αυτό θα κάνει τα πήγματα να
ξεκολλήσουν.

Μαστίτιδα
Η μαστίτιδα είναι μια μικροβιακή λοίμωξη της μητέρας, που
οφείλεται συνήθως στον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο. Η γυναίκα δε
χρειάζεται να θηλάζει για να την πάθει – σπανίως την παθαίνουν
και άνδρες - αλλά ο θηλασμός αυξάνει την πιθανότητα να
εμφανιστεί. Ο κυριότερος εκλυτικός παράγοντας της μαστίτιδας
είναι η σωματική κόπωση της μητέρας.
Συμπτώματα της μαστίτιδας
Εάν η γυναίκα εμφανίσει άλγος στα οστά σαν να έχει κρυώσει,
κεφαλαλγία και βάρος κατά τις κινήσεις, στη συνέχεια δει μια
εξέρυθρη περιοχή στο μαστό και εμφανίσει πυρετό, τότε έχει
μαστίτιδα. Μπορεί να νιώσει πόνο στο σημείο της φλεγμονής. Ο
πόνος διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Οι περισσότερες μητέρες
περιγράφουν μια αίσθηση βάρους τοπικά. Εάν η μητέρα πονά πολύ,
μάλλον είχε αρχικά φραγμένους πόρους.

Αντιμετώπιση της μαστίτιδας
Ο καλύτερος τρόπος να επιταχύνετε την ανάρρωση της μητέρας
είναι ο εξής:
Προτείνετε να μείνει ξαπλωμένη με το μωρό δίπλα της.
Η μαστίτιδα δεν κάνει το γάλα επικίνδυνο για το μωρό , παρόλο
που ίσως αλλάζει λίγο τη γεύση του η οποία γίνεται υφάλμυρη.
Τα μωρά δεν έχουν πρόβλημα μ’ αυτή την αλλαγή. Ο
αποκλειστικός θηλασμός συνεχίζεται. Βάζετε το μωρό να
θηλάσει ειδικά από τον πονεμένο μαστό και, αν είναι δυνατόν,
με το πηγούνι του στραμμένο προς το πονεμένο σημείο. Για να
γίνει αυτό, εάν η φλεγμονή είναι στην άνω πλευρά του μαστού,
τοποθετήστε το μωρό στη στάση «γονατιστή πάνω από το μωρό».
Προτείνετε στη μητέρα να τρώει καλά και να πίνει πολλά υγρά,
δηλαδή το λιγότερο τέσσερα λίτρα το εικοσιτετράωρο. Σε δύο
το πολύ μέρες θα έχει συνέλθει.
Οι υγρές ζεστές κομπρέσες, αν εφαρμοστούν τοπικά, είναι πολύ
ανακουφιστικές για κάποιες μητέρες.
Εάν η μητέρα εμφανίσει πυρετό πάνω από 38,5οC για
περισσότερες από 24 ώρες, πράγμα σπάνιο, θα πρέπει να πάρει
αντιβίωση για 10 μέρες και όχι μόνο μέχρι να υποχωρήσουν τα
συμπτώματα. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να ξαναπάθει
σύντομα μαστίτιδα ή η μαστίτιδα να εξελιχθεί σε απόστημα.
Η μητέρα παίρνει λεκιθίνη από μη μεταλλαγμένη σόγια, ένα
συμπλήρωμα διατροφής ακίνδυνο για το μωρό, ένα κουταλάκι
πρωί-βράδυ για ένα μήνα. Έχει αποδειχθεί ότι προλαμβάνει την
υποτροπή της μαστίτιδας.
Η μητέρα να μη φορά συνθετικά ρούχα και εσώρουχα.
Να μην κοιμάται μπρούμυτα.
Να μην αρχίσει δίαιτα αδυνατίσματος ή να σταματήσει εάν κάνει
αυτό το διάστημα.
Εάν ο θηλασμός διακοπεί εξαιτίας της μαστίτιδας, η μητέρα μπορεί
να εμφανίσει ξανά μαστίτιδα ή να εξελιχθεί σε απόστημα στο
στήθος, ανεξαρτήτως της αγωγής που θα πάρει.

Επίλογος
Ο θηλασμός είναι ένα στάδιο του αναπαραγωγικού κύκλου των
θηλαστικών και μια ευκαιρία για τη μητέρα και το παιδί να
συνεχίσουν με φυσιολογικό τρόπο τη σωματική και ψυχική
αλληλεπίδραση που είχαν κατά την εγκυμοσύνη.
Η τεχνική του θηλασμού είναι πιο εύκολη στην εφαρμογή απ’ ό,τι
μπορεί να περιγραφεί με το γραπτό λόγο και τα προβλήματα
θηλασμού είναι αντιμετωπίσιμα.
Είναι τιμή για όλους μας να μπορούμε να συμβάλλουμε στην
πρόληψη και επίλυσή τους.

Βιβλιογραφία
Breastfeeding: A guide for the medical profession
R. Lawrence – Ed: Mosby 2005
The Breastfeeding Answer Book: Nancy Bohrbacher and Julie
Stock - LLLI Editions-2005.

Αν με ρωτουσες παντως τι θα εκανα αν γυριζα το χρονο πισω, θα σου ελεγα οτι θα ειχα το μωρακι μου κολλημενο επανω μου ολη μερα απο τοτε που γεννησα. Δυστυχως εκανε καυσωνα και δε γινοταν. Αλλιως δεν θα το αφηνα ουτε λεπτο μοναχουλι του. Τα μωρα δεν κακομαθαινουν μεχρι το 1 ετος τουλαχιστον. Εχουν αναγκη απο αγκαλια, πολλη αγκαλια για να νιωθουν ασφαλεια και να γινουν αργοτερα ανεξαρτητα. Ετσι θα μαθουν να εμπιστευονται τους γονεις τους και τους ανθρωπους.Ευτυχως που θηλασαμε αποκλειστικα και την ειχα πανω μου την περισσοτερη μερα, αλλα θα ηθελα ακομα περισσοτερο αν μπορουσα. Ναι, εκανε το στηθος πιπιλα για να αυξησει την παραγωγη μου και να με εχει κοντα της, αλλα τωρα που ειναι 7 μηνων το εχει κοψει, δεν κλαιει ποτε, μενει μονη της οποτε την αφησω χωρις να φοβαται και χωρις να εχει αγχος αποχωρισμου.
Πιπιλα δεν της εδωσα ποτε με αποτελεσμα να τη μαθω και να ξερω ακριβως καθε φορα τι θελει. Επικοινωνουμε κανονικοτατα απο πολυ νωρις. Απλα θελει πολλη υπομονη και αγαπη για να ξεπερασεις τις δυσκολιες που ειναι πολλες, και οι ορμονες το κανουν ακομα πιο δυσκολο

ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΠΙΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕς ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΦΗΣΑ ΣΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΓΑΛΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΚΛΑΜΑ ΕΝΩ ΤΟ ΕΙΧΕ ΤΑΙΣΕΙ Κ ΜΕΤΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΧΩ ΚΑΚΟΜΑΘΕΙ!ΑΠΛΩς ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΥ ΜΕΙΝΕΙ ΣΥΝΗΘΕΙΟ ΝΑ ΠΙΠΙΛΑΕΙ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ .ΕΣΕΙΣ ΠΙΠΙΛΑ ΔΙΝΕΤΕ;

ΜΑΥΑ ΜΕ ΚΑΛΥΨΕς ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

NEW 2EEN MOMMY EΠΙΣΗΣ!

κ κατι τελευταιο...εαν δινω μητρικο γαλα με μπουκαλι κ θηλαζω κιολας υπαρχει κινδυνος συγχισης θηλων;;;

κίνδυνος υπάρχει αλλά δεν συμβαίνει σε όλα τα μωρά. Αν δεις ότι πιάνει το στήθος και θηλάζει κανονικά και πίνει από το μπιμπερό δεν υπάρχει πρόβλημά. Εγώ έδωσα μητρικό από το μπιμπερό όταν ήμουν ακόμη στο νοσοκομείο και μετά στο σπίτι του έδωσα και πιπίλα. ¨Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με το θηλασμό. Επειδή όμως κάθε παιδί είναι διαφορετικό θελει λίγη προσοχή.