κοριτσια καλησπερα
εχω ενα προβλημα και δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω...

ο γιος μου ειναι 3 χρονων.γεννηθηκε προωρα και με εγκεφαλικη αιμοραγια
περασε πολλα με γιατρους,εξετασεις και νοσοκομεια...
τωρα πλεον ειναι καλα αλλα το θεμα μας ειναι οτι ακομη ειναι λιγο ανωριμος για την ηλικια του

εδω και 3 βδομαδες εχουμε ξεκινησει παιδικο παραλλληλα με τις λογοθεραπειες του ετσι ωστε να βοηθηθει περισσοτερο και σε θεμα λογου αλλα και σε σε θεμα κοινωνικοποιησης
ολα στην αρχη πηγαιναν τελεια
ο μικρος μου προσαρμοστηκε γρηγορα,σχεδον αμεσως και εγω ημουν πολυ χαρουμενη που τα καταφερνε
ομως....
εδω και 3 μερες δεν υπαρχει παιδακι που να μην το εχει δαγκωσει η να μην το εχει χτυπησει
μου ειχαν κανει συσταση την παρασκευη και σημερα μου την ειπαν για τα καλα
ενα παιδακι μαλιστα σημερα του εκανε τετοιο σημαδι στο λαιμο που ντραπηκα τοσο πολυ
μου ειπαν οτι οι μαμαδες κανουν παραπονα και θα εχουμε μεγαλο προβλημα αν συνεχισει ετσι...

εκτος αυτου δεν θελει να ερθει με τιποτα στο σπιτι μας ενω οταν ειναι στην γιαγια του(στην μαμα μου)τρελαινεται απο την χαρα του

να σας πω την αληθεια δεν εχει και αδικο μιας και στο σπιτι μας δεν επικρατουν και οι καλυτερες ψυχολογικες συνθηκες δεδομενου οτι με τον αντρα μου ειμαστε σε διασταση αλλα ακομη μενουμε μαζι

σκευτομαι οτι το παιδι μου χρειαζεται παιδοψυχολογο
δεν μπορει να ειναι φυσιολογικες τετοιες εκρηξεις θυμου,τετοια ουρλιαχτα και τετοια προσκολληση παλι σε εμενα

ο πατερας του ουτε καν ασχολειται ακομη και οταν ο μικρος εχει κρισεις τα αφηνει ολα σε εμενα...

δεν ξερω τι να κανω εχω φτασει στα ορια μου,με το παραμικρο θυμωνω και αυτο του κανει χειροτερο κακο

βοηθηστε με σας παρακαλω....

Γραμμή για το παιδί 11525

Καλό θα ήταν να σκεφτείς ξανά τους λόγους που αφήνεις το παιδί σου να ζει μέσα σε αυτό το περιβάλλον...

Έκανα δώρο γεννεθλίων στο 2 χρονών γιο μου, το διαζύγιο!

Είναι απόλυτες λογικές οι αντιδράσεις του γιο σου, κάνε ένα τηλεφώνο, θα σε βοηθήσουν πάρα πολυ, ζήτα παιδοψυχολόγο για 3 χρονών παιδάκι και πες τα πάντα

Εγώ μίλησα μαζί τους εχθές...

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε:κοριτσια καλησπερα
εχω ενα προβλημα και δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω...

ο γιος μου ειναι 3 χρονων.γεννηθηκε προωρα και με εγκεφαλικη αιμοραγια
περασε πολλα με γιατρους,εξετασεις και νοσοκομεια...
τωρα πλεον ειναι καλα αλλα το θεμα μας ειναι οτι ακομη ειναι λιγο ανωριμος για την ηλικια του

εδω και 3 βδομαδες εχουμε ξεκινησει παιδικο παραλλληλα με τις λογοθεραπειες του ετσι ωστε να βοηθηθει περισσοτερο και σε θεμα λογου αλλα και σε σε θεμα κοινωνικοποιησης
ολα στην αρχη πηγαιναν τελεια
ο μικρος μου προσαρμοστηκε γρηγορα,σχεδον αμεσως και εγω ημουν πολυ χαρουμενη που τα καταφερνε
ομως....
εδω και 3 μερες δεν υπαρχει παιδακι που να μην το εχει δαγκωσει η να μην το εχει χτυπησει
μου ειχαν κανει συσταση την παρασκευη και σημερα μου την ειπαν για τα καλα
ενα παιδακι μαλιστα σημερα του εκανε τετοιο σημαδι στο λαιμο που ντραπηκα τοσο πολυ
μου ειπαν οτι οι μαμαδες κανουν παραπονα και θα εχουμε μεγαλο προβλημα αν συνεχισει ετσι...

εκτος αυτου δεν θελει να ερθει με τιποτα στο σπιτι μας ενω οταν ειναι στην γιαγια του(στην μαμα μου)τρελαινεται απο την χαρα του

να σας πω την αληθεια δεν εχει και αδικο μιας και στο σπιτι μας δεν επικρατουν και οι καλυτερες ψυχολογικες συνθηκες δεδομενου οτι με τον αντρα μου ειμαστε σε διασταση αλλα ακομη μενουμε μαζι

σκευτομαι οτι το παιδι μου χρειαζεται παιδοψυχολογο
δεν μπορει να ειναι φυσιολογικες τετοιες εκρηξεις θυμου,τετοια ουρλιαχτα και τετοια προσκολληση παλι σε εμενα

ο πατερας του ουτε καν ασχολειται ακομη και οταν ο μικρος εχει κρισεις τα αφηνει ολα σε εμενα...

δεν ξερω τι να κανω εχω φτασει στα ορια μου,με το παραμικρο θυμωνω και αυτο του κανει χειροτερο κακο

βοηθηστε με σας παρακαλω....

Το παιδί δηλαδή έχει να αντιμετωπίσει 2 μεγάλες καταστάσεις! Πρώτον προσαρμόζεται στον παιδικό σταθμό και 2ον την διάσταση των γονιών του. Το μόνο καταφύγιο του είναι το σπίτι της γιαγιάς του για αυτό και είναι χαρούμενος εκεί. Καλό θα ήταν μαζί με τον σύζυγο σου να συζητήσετε σοβαρά και να εξομαλύνετε όσο γίνεται τις σχέσεις μέσα στο σπίτι και να δείξετε εξίσου και οι δυο την αγάπη σας απέναντι του. Να παίζετε μαζί του κτλ κτλ. Καλό θα ήταν βέβαια στην περίπτωση αυτή που είναι αρκετά δύσκολη και δεν υπάρχει αρκετά καλή επικοινωνία μεταξύ των γονιών να επισκεφτείτε κάποιον παιδοψυχολόγο να σας συμβουλέψει.. Το πιο σημαντικό αυτή την στιγμή είναι η ψυχική υγεία του παιδιού και όχι το κλίμα μεταξύ των συζύγων, γιαυτό και εκεί θα πρέπει να εστιάσετε και να διορθώσετε αυτο. Μπορεί να είναι μικρός, αλλά δυστυχώς καταλαβαίνει πολύ περισσοτερα πράματα απόσα μπορεί να πιστεύετε....απλά με αυτόν τον τρόπο εκφράζεται αφού δε μπορεί να το εξηγήσει αλλιώς..

αναστασια μου το παιδι δεν ειναι πλεον μικρο αντιλαμβανεται τα παντα .για μενα αυτο που
πρεπει να κανεις για να ξαναβρει το παιδι την ισσοροπια του .ειναι να φυγεις απο το σπιτι σου και να πας στους δικου σου .να ηρεμησει το παιδι .να μιλησεις στην ψυχγολογο να δεις πως θα κινηθεις .και να μιλησεις και συ γιαυτο που βιωνεις .και στον παιδικο πρεπει να γνωριζουν την κατασταση που επικρατει στο σπιτι .ειναι η αντριδραση του που δεν μπορει να εκφραστει .κανε υπομονη και κοιτα το καλο του παιδιου σου.

να ξερεις οτι τα παιδακια στο σχολειο βγαζουν οτι περνανε σπιτι τους ειτε καλο ειτε κακο.Καλο θα ηταν να πατε σε καποιον ειδικο και ο πατερας μαζι για να ενημερωθει και αυτος πως θα πρεπει να το βοηθησει και να του φερεται,μην το καθυστερεις ειναι κριμα για ολους σας