Η κόρη μου που είναι τώρα σχεδόν 29 μηνών τους τελευταίους μήνες με παιδεύει πολύ με τον ύπνο της. Τον Μάρτιο έπαθε γαστρεντερίτιδα και μέχρι να στρώσουμε τον ύπνο της πάλι έφτασε Ιούνιος. Τον Ιούλιο πήγαμε διακοπές και φτυνόμουν που κοιμόταν τόσο καλά σε ξένο περιβάλλον από την δεύτερη νύχτα κιόλας. Γυρίσαμε και για μια εβδομάδα ούρλιαζε σχεδόν κάθε 2 ώρες και ήθελε να κάθομαι στο κρεβάτι που είναι στο δωμάτιό της, να την έχω αγκαλιά και μετά από 10' να την πηγαίνω ξανά στο δικό της κρεβάτι. Μόλις ηρέμησε φύγαμε για ένα Σαββατοκύριακο μόνοι μας με τον άντρα μου και ενώ ήταν απόλυτα ήρεμη με τη γιαγιά, όταν γυρίσαμε άρχισε να ουρλιάζει κάθε φορά που την πλησίαζα στο δωμάτιό της. Κοιμόταν επειδή απλά κουραζόταν από το πολύ κλάμα (πήγαινα 1-2 φορές όταν φώναζε αλλά μετά την άφηνα να κλαίει). 2 εβδομάδες μετά ηρέμησε και θεώρησα πως όλα πάνε καλά. 10 -9:30 ο βραδινός ύπνος της και 1 1/2 ώρα το μεσημέρι..μέχρι τον Σεπτέμβριο που πλέον κάθε βράδυ φτάνω να την αφήνω να κλαίει για να κοιμηθεί αφού έχω πάει 2 φορές στο δωμάτιό της και την τρίτη (1 ώρα αφού την έχω βάλει στο κρεβάτι) την αφήνω να κλαίει. Το πρωί αρνείται να κοιμηθεί πέρα από τις 7:30-8 με αποτέλεσμα να κουτουλάει και να έχει νεύρα όλη μέρα. Ξυπνάει κάθε πρωί στις 6 που περνάει η σκουπιδιάρα και φώναζει "φοβασαι φοβασαι" (και σαν τρελή τρέχω να βάλω πυτζάμα γιατί άμα δει ότι φοράω ρούχα καταλαβαίνει πως φεύγω και αρνείται να ξαναξαπλώσει), ενώ μέσα στη νύχτα μπορεί να σηκωθεί και 2 και 3 φορές. Εκεί αρχίζει δώσε την κούκλα, μόλις κλείνω την πόρτα ουρλιάζει και μου πετάει την κούκλα να την πάω στο σαλόνι, μετά θέλει φως..αλλά μόλις κλείσω την πόρτα δεν το θέλει! Τις τελευταίες μέρες θέλει να κάθομαι στο πάτωμα δίπλα στο κρεβάτι της και εγώ λέγοντας πως έχω κάτι να κάνω φεύγω και κοιμάται με ανοικτή την πόρτα...αν όμως πάω να την κλείσω πετάγεται και με φωνάζει. Από την άλλη εμείς δεν μπορούμε ούτε να αναπνεύσουμε άμα είναι ανοιχτή η πόρτα της γιατί αμέσως πετάγεται και φωνάζει αυτόν που άκουσε!! Τι να κάνω?