Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη. Θα ήθελα τη γνώμη σας. Για το ιστορικό της υπόθεσης, μένω Θεσσαλονίκη και η μεγαλύτερη αδερφή μου μένει στην Αθήνα και δε βλεπόμαστε συχνά. Εγώ δεν μετακινούμαι συχνά λόγω διδακτορικού και η αδερφή μου λόγω δουλειάς. Το 2010 και χωρίς εγώ και οι γονείς μου να γνωρίζουμε απολύτως τίποτα, η αδερφή μου έκανε πολιτικό γάμο στην Αθήνα, τον οποίο πληροφορήθηκα μέσω facebook. Ο γαμπρός μετά από πολλές συζητήσεις, φαίνεται να έκανε αυτό το γάμο για να πάρει μετάθεση για Αθήνα. Στο "γάμο" παρευρέθηκαν μόνο συγγενείς του γαμπρού και λίγοι φίλοι, όπως είδα αργότερα σε φωτογραφίες. Φεβρουάριο 2011 πληροφορούμαι ότι θα γίνω θεία. Η ανιψιά μου γεννήθηκε τον Απρίλιο. Και πάλι οι συγγενείς του γαμπρού είχαν γνώση ενώ εμείς όχι. Γεννιέται το παιδάκι, αγοράζουν οι γονείς μου όλα τα σχετικά, καρότσια, προίκα, ρουχαλάκια, κλπ ΟΛΑ όμως, συν τα χρυσαφικά και τις λίρες που κεράσαμε το μωρό στο μαιευτήριο. Κόστος συνολικό γύρω στισ 5000 ευρώ με όλη μας την καρδιά για το νέο μωράκι. Σημειώνω ότι δεν πληρώνομαι στο διδακτορικό και εξαρτώται οικονομικά απόλυτα από τους γονείς μου. Η μεριά του γαμπρού δεν έκανε ούτε ένα δώρο στο μωρό, ούτε ένα απλό φορμάκι των 10 ευρώ. Εξέφρασα την επιθυμία μου να βαφτίσω το μωρό το Φεβρουάριο, δύο μήνες πριν γεννηθεί. Μου είπε η αδερφή μου ότι από τον προηγούμενο Οκτώβριο (2 μηνών έγκυος) λένε οι συγγενείς του ότι θα το βαφτίσει η ξαδέρφη του γαμπρού αλλά η ίδια δεν τη θέλει αφού ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για αυτή ή για το μωρό και θα επιμείνει να βαφτίσω εγώ το μωρό. Όταν γέννησε λοιπόν και μέσα στο μαιευτήριο δήλωσα την επιθυμία μου μπροστά στην αδερφή μου και στο γαμπρό μου αλλά δεν μου απάντησαν. Το θέμα έμεινε εκεί. Η αδερφή μου όμως συνέχιζε να μου λέει ότι εμένα θέλει και μέσω e-mail και περιοδικών που αγόραζα διάλεγε τι θέλει να πάρω για το μωρό. Ο γαμπρός της είχε στήσει καυγά, και την ρωτούσε γιατί εγώ είπα να γίνω νονά. Οικονομικά στο σπίτι πέφτουν τα χρήματα της αδερφής μου ενώ ο γαμπρός μου τα δικά του τα βάζει στην τράπεζα, σε κοινό λογαριασμό που διατηρεί με τον πατέρα του. Ο μπαμπάς μου βλέποντας ότι την εκμεταλλεύεται οικονομικά του έκανε σχετική κουβέντα και έκτοτε δεν μιλάνε. Για μία εβδομάδα μετά τη γέννηση εγώ είχα πάει Αθήνα, καθάριζα, μαγείρευα, ψώνιζα, για να βοηθήσω την αδερφή μου όπως η ίδια μου είχε ζητήσει αφού ο μορφονιός της δεν πλένει πχ ούτε ένα ποτήρι. Μετά άρχισε τις σπόντες του στυλ "θέλω να μείνουμε οι τρεις μας" και έφυγα, αφού όμως του είπα ότι εγώ άφησα υποχρεώσεις στη μέση στη Θεσσαλονίκη επειδή μου το ζήτησε η αδερφή μου.
Και έρχομαι στο θέμα μας. Προχθές (Πέμπτη) με παίρνει η αδερφή μου τηλέφωνο και μου ανακοινώνει ότι η βάφτιση θα γίνει τον Απρίλιο και νονά θα είναι η ξαδέρφη του και θα μου στείλει το προσκλητήριό μου. Σαν να είμαι ξένη. Τη ρωτάω πότε αποφασίστηκε και μου απάντησε την Κυριακή.Προφανώς λέει ψέμματα διότι εντός 4 ημερών δεν έχεις προσκλητήρια ούτε κλείνεις εκκλησία στην Αθήνα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Επίσης τη ρώτησα ότι αφού ο γαμπρός δεν ήθελε εμένα για νονά και η αδερφή μου έλεγε ότι δεν θέλει την ξαδέρφη του για νονά, γιατί δεν έβαλαν ένα φίλο τους ή μια φίλη τους, να είναι ξένοι δηλαδή και όχι από την οικογένεια. Απάντησε: Ε, αφού είχε κανονιστεί αυτό (από την οικογένεια του γαμπρού). Επίσης, ενώ στο μαιευτήριο είχε ανακοινώσει στο μπαμπά μαζί με τον άντρα της ότι η μπέμπα θα πάρει το όνομά του, τελικά θα δοθεί άλλο όνομα, αλλά αυτό δεν μας ενδιαφέρει, ούτε μας πειράζει. Ούτε ο μπαμπάς το ήθελε γιατί λέει αυτά είναι παραδόσεις χαζές. Η βάφτιση παρεπιπτόντως είναι στις 10 το πρωί. Οικογένεια και συγγενείς ζούμε στη Θεσσαλονίκη. Ποτέ έως τώρα δεν έφερε το μωρό στη Θεσαλονίκη. Η οικογένεια του γαμπρού και όλο του το σόι είναι στην Αθήνα και έχουν πλήρη έλεγχο και κάνουν κουμάντο σε όλα και ανακατεύονται σε όλα (είναι απόφοιτοι δημοτικού και λένε συνεχώς βλακείες). Επειδή με διάφορα σκηνικά που έχουν συμβεί, έχουμε δει ότι η αδεφή μου έχει γίνει ένα άβουλο ον, ένα υποχείριο στην οικογένειά του, δε μιλάει σε αυτούς και δεν μας υπολογίζει καθόλου αποφασίσαμε οι γονείς μου κι εγώ να μην παραστούμε στη βάφτιση για να της δείξουμε ότι έχει και μια οικογένεια πίσω και δεν φύτρωσε.Γύρισε και είπε στον μπαμπά μου ότι από εμάς δεν είχε στήριξη και βρήκε το στήριγμά της σε ένα μαμόθρεφτο που και σαν φοιτητής και σαν φαντάρος έμενε στο σπίτι του κοντά στη μάνα του. Οι γονείς μου έδωσαν τα πάντα γι αυτήν, πολλές φορές σε βάρος μου, τη σπούδασαν , την έφεραν σε μία σωστή θέση, άλλαξε όμως εντελώς από τότε που τον παντρεύτηκε. Διακρίνουμε όλοι μια αχαριστία από τη μεριά της. Ζητώ την άποψή σας πώς θα το παίρνατε εσείς να μην παρευρεθούν οι γονείς και τα αδέρφια στην βάφτιση του παιδιού σας. Εγώ ούτε παντρεμένη είμαι ούτε παιδιά εχω. Συγγνώμη για το μεγάλο μήνυμα. Περιμένω απαντήσεις.