koukida έγραψε:

αλλα εχουμε κ αλλο θεμα- αποφευγει τον μπαμπα της- και εκεινος ειναι μεσα στη στεναχωρια- τον βλεπει και αλλαζει δρομο- τα απογευματα που φευγω καθεται βεβαια μαζι του- αλλα δεν το κανει με χαρα..

koukida έγραψε:καλημερα Αθηνα

και η δικη μου που αυριο κλεινει τον 14ο μηνα εχει κολλησει πανω μου- εμεις ειμαστε κια ολη μερα μαζι εκτος απο απο τα απογευματα που λειπω κανενα 2ωρο και την εχει ο μπαμπας της.

ειστε και εσεις ετσι ολη μερα μαζι? πιστευω οτι ειναι φαση και θα ανεξαρτητοποιηθουν λιγο λιγο μεχρι ενα σημειο.
η δικια μου ντρεπεται και τους ξενους πολυ- ευτυχως μετα απο λιγη ωρα ξεθαρρευει.

αλλα εχουμε κ αλλο θεμα- αποφευγει τον μπαμπα της- και εκεινος ειναι μεσα στη στεναχωρια- τον βλεπει και αλλαζει δρομο- τα απογευματα που φευγω καθεται βεβαια μαζι του- αλλα δεν το κανει με χαρα..

black beauty έγραψε:Κοριτσια και εμενα αυτο μου ερχεται στο μυαλο,αυτο που λεει και η αλλη κοπελα!Το παιδι καταλαβαινει οτι οταν δει τα αλλα προσωπα που λετε,εσεις θα φυγετε,οποτε αυτους τους βλεπει με "κακο ματι"!(η εμφανιση τους θα σημανει την δικια σας εξαφανιση)

Ισως πρεπει για αρχη να καθεστε μαζι τους και να μην φευγετε οπως θα κανατε αλλη φορα!Ισως ετσι καταλαβει οτι με το που θα ερθει καποιο αλλο προσωπο να την φροντισει,αυτο δεν θα σημαινει την δικη σας "εξαφανιση"!Μαλλον τους δημιουργηται μια ανασφαλεια αποχωρισμου-εγκαταλειψης απο εσας!

athinage έγραψε:Η μαμά μου την κρατούσε σχεδόν καθημερινά το χειμώνα που πήγαινα στη δουλειά, αλλά τώρα την πέρνω μαζί μου στο μαγαζί κ είμαστε 24 ώρες το 24ωρο μαζί. Μόλις αρχίσαμε να είμαστε πολύ μαζί άρχισε κ αυτή η συμπεριφορά. Δε θέλει κανέναν. Όταν είμαστε όλοι μαζί είναι πάνω μου με γκρίνια, ενώ όταν λείπω εγώ είναι πολύ καλή. Όλο παιχνίδια! Το ίδιο κάνει κ με τον μπαμπά της. Πηγαίνει σαυτόν μόνο όταν δε με βλέπει. Αλλά αν με αντιληφθεί τον παρατάει κ τρέχει σε μένα. Πάντως αυτό που λένε για τα κοριτσακια είναι αλήθεια. Από την κούνια πονηρά θηλυκά... Τον μπαμπά της τον εκμεταλεύεται στεγνά. Όταν τη ζητάει δε πηγαίνει με τπτ κ όταν θέλει να δει ζουζούνια τρέχει στην αγκαλιά του, του κάνει τα τσαλίμια της, κάθεται στην αγκαλιά του κ βλέπουν μαζί... Αχ αυτά τα παιδιά μας θα μας τρελάνουν...

athinage έγραψε:Γειά σας μανούλες! Η μικρή μου, 15 μηνών, όταν είμαστε οι δυο μας είναι ένας άγγελος. Παίζει μόνη της, έρχεται λίγο αγκαλίτσα κ μετά πάλι παιχνίδι. Όταν όμως έρ8ει κάποιος στο σπίτι, ακόμα κ η μαμά μου που την κρατάει καμιά φορά, αλλάζει εντελώς συμπεριφορά. Κρεμιέται απο πάνω μου, κλαίει, δε πηγαίνει σε κανέναν. Δε μπορώ να κάνω τίποτα... Αυτό το πράγμα με τρελαίνει... Γιατί το κάνει αυτό??? Κ πως το αντιμετωπίζουμε?