Καλημέρα,

δεν κατάφερα να βρω το σωστό topic, σχετικά με ποιον τρόπο θα πρέπει να ενημερώσουμε τα 2 μας παιδιά (αγοράκια 6 & 8 ετών) ότι το 3ο αδερφάκι που περιμέναμε δεν θα έρθει τελικά. Βιώσαμε την παλίνδρομη κύηση στον 3ο μήνα.
Τα παιδιά ήταν ενήμερα για τον νέο μέλος, χωρίς να έχουν δείξει σημάδια ζήλιας αλλά αντιθέτως έναν υπέρμετρο ενθουσιασμό!!! Κάθε βράδυ καληνυχτούσαν και την κοιλιά της μαμάς, στην προσευχή τους ανέφεραν τον νέο μικρό τους αδερφό, είχαν κάνει σχέδια για την διαρρύθμιση του δωματίου (ο μεγάλος θα είχε τελικά δικό του δωμάτιο), είχαν αποφασίσει πια παιχνίδια θα άφηναν να παίζει (είχαν καβατζώσει τα αγαπημένα τους). Έχω διαβάσει σχετικά περί ενημέρωσης των παιδιών για άσχημα συμβάντα (θάνατος συγγενικού προσώπου, ασθένεια), αλλά βασικά ήταν γενικότητες που δεν εστίαζαν το συγκεκριμένο θέμα. Προσφάτως βίωσαν και τον χαμό του παππού, και μέχρι στιγμής δεν έχουμε κάποιο θέμα. Δεν έχουμε κάνει αναφορά σχετική με το έμβρυο (δεν είχαμε δείξει υπερήχους) και τους έχουμε αφήσει την εντύπωση ότι τα μωράκια στη κοιλιά της μαμάς είναι ένα σποράκι, που θα πρέπει να μεγαλώσει ακόμα. Ίσως 2-3 προτάσεις από κάποιον παιδοψυχολόγο, ώστε να μας δώσει κατευθύνσεις για την εξέλιξη της κουβέντας, τα όρια που θα πρέπει να θέσουμε, και τι κάνουμε στις δύσκολες ερωτήσεις. Ψάχνουμε να βρούμε τον τρόπο που δεν θα τους αφήσουμε καμία αμφιβολία, καμία ενοχή, δεν θα χαθεί η ασφάλεια που νιώθουν (στην περίπτωση που σκεφτούν ότι οι γονείς μας δεν μπόρεσαν να προστατεύσουν το νέο μωράκι) κτλ. Θα ευχαριστούσα και όσους γονείς, αναφέρουν παρόμοιες καταστάσεις ή κάποιες ιδέες για την διαχείριση του θέματος καθώς όπως όλοι μας λέμε, οι καλύτεροι ψυχολόγοι για τα παιδιά μας είμαστε εμείς.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας

καλημερα! καταρχην, να πω οτι λυπαμαι για την απωλεια σας!!
δεν εχω προσωπικη εμπειρια για να πω.. πιστευω ομως οτι τα παιδακια σας ειναι αρκετα μεγαλα για να τους πειτε με ομορφο τροπο αυτο που συνεβει. δεν χρειαζονται λεπτομερειες, αρκει να τους τονισετε πως ουτε τα ιδια αλλα ουτε κ εσεις οι γονεις "φταιτε" για οτι εγινε. ηταν θελημα θεου! το αδελφακι θα ειναι παντα κοντα σας, θελει να σας βλεπει ευτυχισμενους κ σιγουρα θα σας προσεχει!!
δεν ξερω αν ακουγονται χαζα αυτα που λεω, αλλα καπως ετσι το σκεφτομαι..
καλη δυναμη ευχομαι, και να ειστε γεροι να μεγαλωσετε τα παιδακια σας κ μακαρι να ερθει κ ενα ακομα αν το επιθυμειτε!