επαναλαμβανω ομως την ερωτηση μου? πειραζει που δε θελω τετοιου τυπου συναναστροφες τριγυρω απο τα παιδια μου? και γιατι ο πρωην μου δεν καταλαβαινει οτι η συγκεριμενη συντροφος δεν προκειται ποτε να γινει αποδεκτη? και δεν σταματαει τις προσπαθειες? ειναι τοσο τυφλωμενος ? Μια αλλη μεταγενεστερη του διαζυγιου κυρια θα ηταν πληρως αποδεκτη απο εμενα και θα εκανα και προσπαθεια να εχουν τα παιδια μου μια ισορροπημενη σχεση ,αλλα εδω μιλαμε για μηδενικες αξιες σε θεμελιωδη θεματα .Δεν μπορω να το διανοηθω οτι τα παιδια μου θα συναναστρεφονται με ανθρωπους που σκοπιμως πληγωνουν και αδιαφορουν για την ιδια την οικογενεια τους

Ο πρώην άντρας σου θέλει να φτιάξει τη ζωή του! Και σε αυτή τη ζωή θέλει να υπάρχουν και τα παιδιά του και η νυν σύντροφός του και να έχουν μια ισορροπημένη, καλή σχέση μεταξύ τους. Γιατί έτσι τον βολεύει. Δεν τον νοιάζει πολύ, νομίζω, τι είναι σωστό και τι όχι.

απο μακρυα και αγαπημενοι ,εκτος αν βρει καποια κυρια ,που δεν εμπλεκεται καθολου στις επιπτωσεις των οσων ζουμε τωρα εμεις ,εξαιτιας τους.Τοτε μιλαμε .Ολοι θελουμε να φτιαξουμε τη ζωη μας και αυτο ειναι θεμιτο ,οχι ομως πατωντας επι πτωματων

Πολύ δύσκολη η περίπτωση αυτή....Απότι κατάλαβα ο λόγος που χωρίσατε εντέλει ήταν η συγκεκριμένη κυρία...Βασικά και γω στη θέση σου δε θα ήθελα καμία επαφή να είχε το παιδί μου με τέτοια άτομα οπότε μπορώ να σε καταλάβω μέχρι ενός σημείου πως μπορεί να αισθάνεσαι...

Από την άλλη σκέφτομαι ότι στην παρούσα φάση το μόνο όπλο σου για να ''εκδικηθείς'' τον πρώην επειδή σε πλήγωσε είναι να αποκλείσεις τις επαφές των παιδιων σου μαζί τους...ή να τις περιορίσεις να είναι μόνο μαζί του, χωρίς αυτή να εμφανίζεται πουθενά...

Δεν δικαιολογώ σε καμία περίπτωση τις εξωσυζυγικές σχέσεις, αλλά έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα και είναι τελικά μαζί και ''νόμιμα'', καλό θα ήταν να προσπαθήσεις να το αποδεχτείς όσο μπορείς και να μη δημιουργήσεις εντάσεις στις οποίες θα γίνουν βασικά θύματα τα παιδιά σας...όπως και να έχει η κατάσταση πλέον το σημαντικό είναι να είναι τα παιδιά καλά με τους γονείς τους...

Άλλωστε εσύ μπορεί αύριο μεθαύριο να κάνεις κάποια σχέση, θα ήθελες ο πρώην συζυγος να σου δημιουργήσει προβλήματα τέτοιου είδους? Αν φερθείς έτσι όπως νιώθεις στην παρούσα φάση, κάποια στιγμή θα σου γυρίσει μπούμερανγκ όλο αυτό να είσαι σίγουρη...

Εκείνος έκανε τις επιλογές του καλώς ή κακώς, τώρα είναι στο χέρι σου να φερθείς έξυπνα και εσύ.... Σουηδία δεν είμαστε το ξέρω αλλά προσπάθησε να είσαι όσο πιο υπεράνω μπορείς, ειδάλλως θα δώσεις και το δικαίωμα και τη χαρά και στους δυο ότι ζηλεύεις

Είναι παρα πολύ δύσκολο το καταλαβαίνω, αλλά προσπάθησε να κάνεις ότι θεωρήσεις καλύτερο για εσένα και τα παιδιά σας...

Όντως είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση που περνάς.. κάτι παρόμοιο είχε περάσει και πολύ κοντινό μου πρόσωπο.. ξέρεις ποιος ταλαιπορήθηκε ποιό πολύ απ'όλα έτσι; το 3 χρονών παιδάκι τους.
Αυτό που θα ήθελα να σου πω σαν ακροατής της όλης κατάστασης είναι οτι σε τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχουν συνταγές γλυκιά μου! δεν γίνεται να σου πεί κανείς τι είναι σωστό και τι λάθος για'σένα, και πως θα κοντρολάρεις εσυ όλο αυτό το χάος των συναισθημάτων και καταστάσεων που νιώθεις και βιώνεις. Με γεία σου με χαρά σου να μη θές να βλέπουν τα παιδία σου την εν λόγω κυρία και επείσεις με γεία σου με χαρά σου, αν σου τη βιδώσει και την καλεσεις και για καφέ. Εγώ θα εκανα αύτο που αισθανόμουνα και δεν θα είχα καμία αμφιβολία για το αν είμαι παράλογη αν κάνω το σωστό και αν είμαι οπισθοδρομική. Και αν κάποιος σου πεί καλά Σουηδία θα γίνουμε; απάντα "έλα εσύ και κάντα καλύτερα" ..και στη τελική και οι Σουηδοί είναι άνθρωποι και όπως έχει πεί και ένας σοφός "τα πάντα είναι ανθρώπινα και όλα για τους ανθρώπους είναι"!!
Βάλε το ένστικτό σου μπροστά για τα παιδιά σου, απομάκρυνε εντελώς τον εγωισμό σου (και θα το κάνεις για τα παιδιά σου) και πράξε όπως νομίζεις για να μπορεσει να υπάρξει μία ισσοροπία που εσύ και μόνο εσύ θεωρείς οτι είναι σωστή και ανεκτή για τα παιδιά πάνω απ'όλα και μετά για εσάς. Όπως και να έχει τώρα η κατάσταση είναι αυτή και δεν μπορείς να αλλάξεις τιποτα. Ο πρώην θα είναι με την νύν και θα το παίζουν μια χαρά ζευγαράκι. Αυτό δεν είναι κάτι που αλλάζει απο το δικό σου χέρι και όσο προσπαθείς να εξηγήσεις κάτι τέτοιο στον πρώην σου δεν θα καταφέρεις κάτι αν δεν θέλει αυτός να το δει και μόνο εσύ θα πληγώνεσαι ξανά και ξανα... Δε νομίζω να τολμίσει να σε βγάλει κάποιος κακιά η τρελή και νομίζω οτι το τελευταίο πράγμα που θα πρέπει να σε απασχολεί είναι αυτό! η ίδια η κατάσταση είναι ...............!
Πραγματικά εύχομαι να βρεθεί μία ισορροπία και σου εύχομαι δύναμη και υπομονή..

Το έχω ζήσει αυτό το έργο σαν θεατής.Το αφεντικό μου χώρισε με την γυναίκα του και έμπλεξε με μια συνάδελφο μας η οποία επίσης ήταν παντρεμένη και έφτιαξαν κοινή ζωή.Σε εμένα τότα είχε πέσει το βάρος του να προσέχω και να διαβάζω τα παιδιάμου τα έφερναν συνέχεια στο γραφείο και έτσι τα έζησα όλα απο μέσα.Αυτή η ιστορία έχει γυρω στα 10 χρόνια και ακόμα είμαι στην ίδια εταιρεία με το ίδιο αφεντικό και ξέρω και την εξέλιξη της.Η μάνα είχε μια στάση σαν την δικιά σου καλός ο μπαμπάς λάθος κινήσεις ή παρέες.Τα παιδιά δεν το έδειχναν αλλά στεναχωριόντουσαν για την μαμά που ήταν στεναχωρεμένη αλλα δεν το έδειχνε.Πήραν το μέρος της μαμάς ξεκάθαρα.Πήγαν με τον μπαμπά διακοπές και όλα τα υπόλοιπα αλλά πάντα υπολόγιζαν την μαμά πιο πολλή-ως αδικιμένη.Το αποτέλεσμα??Σήμερα που η μαμά ξαναέφτιαξε την ζωή της γύρισε και μου είπε το ένα παιδί-είναι πλέον 24χρονών-ότι αυτά όλα που κατηγορούσε τα κάνει η μάνα και οτι νιώθει οτι δεν ανήκει πλέον πουθενά γιατί τόσο καιρό τους έλεγε οτι δεν χαλάνε έτσι οικογένειες και δεν ειναι σωστό και αυτό πέρασε στα παιδιά σαν λάθος να όμως που ήρθε η ώρα να ξαναφτιάξει την ζωή της 46ετων πλέον -και τους κακοφάνηκε.Προσπάθησε να το ξεπεράσεις και πέρασε στα παιδιά σου οτι ευτυχισμένη μαμα και ευτυχισμένος μπαμπάς είναι οτι σημαντικότερο -έστω και υπο αυτές τις συνθήκες.

Συμφωνω με τα κοριτσια παραπανω,παρολο που και γω δεν μπορω το αισθημα της αδικιας και σιγουρα θα αντιδρουσα και θα ενιωθα οπως εσυ!Εχεις ομως και συ οφελος απο το να εχουν τα παιδια σου μια καλη σχεση με τον πατερα τους...δες το ετσι και προσπαθησε να αγνοησεις οσο μπορεις την αλλη.Τα παιδια εχουν κριση και με το περασμα των χρονων θα βγαλουν συμπερασματα μονα τους,μην τα "κολλας" υπερβολικα πανω σου γιατι θα ερθει η στιγμη που θα φτιαξεις και συ τη ζωη σου,οσο και να νιωθεις τωρα οτι αυτο δε θα γινει ποτε,και αν τα εχεις κανει να προσκολληθουν πανω σου,θα σου δημιουργηθει προβλημα.Συμφωνω πως αλλο να ειχε κανει μια σχεση μετα το διαζυγιο και αλλο να ειναι με το ατομο που ειναι αιτια αυτου...η αλλη πλευρα ομως ειναι πως αν η σχεση σας ηταν δυνατη κανεις και καμια δε θα μπορουσε να τη διαλυσει.Ειναι καλυτερα δυο ανθρωποι να ειναι χωρια παρα να ειναι μαζι και να ζουν συμβατικα,δε νομιζεις;Και για τους δυο.Προσπαθησε και συ να βρεις καποια παραπανω ενδιαφεροντα απο οσα εχεις ,ωστε να βγεις εξω,να γνωρισεις κοσμο,να χαρεις τη ζωη σου και να ξεπερασεις πια αυτο που σε εχει τοσο πληγωσει.Και μη φοβασαι τα παιδια δεν ειναι χαζα...καποτε θα σου το αναγνωρισουν ο,τι εκανες γι'αυτα και θα θελουν τα ιδια να σε βλεπουν ευτυχισμενη.Μην τους δειχνεις οτι δε θες να βλεπουν τον πατερα τους,γιατι θα τα κανεις να νιωθουν ενοχες...

καλημερα κι εγω χωρισμενη ειμαι βεβαια δεν ειχαμε τετοιο θεμα εγω εχω ξαναφτιξει τη ζωη μου και τα παιδια μου ειναι πολυ μικροτερα απο τα δικα σου.Μην ριχνεις λασπη για αυτη απλα οκ αγνοησε την καλυτερα τα παιδια να σχηματισουν γνωμη δικη τους για την κοπελα .Εσυ εισαι η μαμα τους και παντα θα εισαι καμια δε θα σε αντικαταστησει αυτη ειναι μονο συντροφος του αντρα σου.Και μενα ο πρωην μου χει κανει διαφορα αλλα για τα παιδια τηρω καλη σχεση μαζι του γιατι πανε εκει διανυκτερευσεις κτλ. Κοιτα κι εσυ να ξαναφτιαξεις τη ζωη σου . Για μενα ειναι αισχρο να διαλυεις ενα σπιτι εδω ακομα σχεση να χεις δε λεει ποτε δεν τα χω φτιαξει με ανθρωπο που χε καν σχεση τι λεμε τωρα..Εννοειται θα διδαξεις τα παιδια σου πως δεν ειναι σωστο οταν αρχισουν τα γκομενικα να μπαινουν σαν 3οι αλλα χωρις να κατηγορησεις αυτη+τον πατερα. Εμενα ο πρωην δεν εχει γκομενα κτλ εχει περιστασιακες αλλα νεος ειναι αμα ξαναπαντρευτει κτλ δε με νοιαζει απλα θελω η κοπελα του γυναικα του να αγαπαει τα παιδια μου και να τους φερεται καλα οταν τα βλεπει τπτ αλλο.αυτο...κι εμενα με βοηθαει που μιλαω σε παιδοψυχολογο

Εγω ειμαι της αποψης οτι φυσικα πρεπει να βλεπονται με τον πατερα τους με την αλλη ομως κυρια δεν βλεπω το λογο που τα παιδια πρεπει να εχουν συναναστροφες μαζι της..Στα παιδια γνωριζουμε ενα συντροφο μας οταν ειμαστε σιγουροι για αυτον και οταν κατι παει σοβαρα..γνωμη μου..δεν βρισκω το λογο που πρεπει να βαζουμε παιδια σε αυτη τη διαδικασια..Υποτιθεται οτι ο χωρισμενος γονιος που δεν εχει την επιμελεια περναει λιγοτερο χρονο με τα παιδια του σωστα?ετσι οταν τα εχει για ποιο λογο να εχει μαζι και τη γκομενα??δεν θελει να περασει πιο πολυ χρονο με τα παιδια του μονος του?Να πουν τα παιδια τι μαζι της??Οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι απο οταν ημουν2 χρονων η μαμα μου και ο μπαμπας μου ποτε δεν μου γνωριζαν σχεσεις τους..Μονο τους ανθρωπους που παντρευτηκαν..Γιατι να με εβαζαν στη διαδικασια να γνωριω υποτιθεμενους φιλους ρε κοριτσια??τι θα κερδιζα?Εχουμε σκεφτει ποτε τι σκεψεις περνανε απο το μυαλο ενος παιδιου?Αυτη ειναι η αποψη μου και ελπιζω να μη παρεξηγηθω..

ενταξει μπορει να μη θελει ο χωρισμενος να ξαναπαντρευτει να πω γι μενα πχ δε θελω να ξαναπαντρευτω αλλα εχω σοβαρη σχεση με το Νικο ζουμε μαζι κτλ θα μου πεις εχεις την επιμελεια εσυ...τωρα κοιτα ναι στο θεμα αυτου που δεν εχει επιμελεια καλυτερα να τα βλεπει μονος αλλα αν μενει μαζι με την αλλη τι θα της πει πηγαινε αλλου? σιγουρα ναι μονο αν ειναι σοβαρη η σχεση τη γνωριζεις τα παιδια συμφωνω μαζι σου

Να ρωτήσω κάτι?ο πρώην σου τι σχέση έχει με τα παιδιά? είναι αδιάφορος ή είναι εντάξει σαν μπαμπάς?Αν είανι εντάξει στις υποχρεώσεις του και απέναντι στα παιδιά έχει μεγάλη σημασία.Τώρα, είναι πολύ φυσιολογικό που είσαι πληγωμένη αλλά σαν τρίτος πιστέυω ότι αν ο άνθρωπος ερωτευτεί δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις αν στις υποχρεώσεις του είναι οκ. Η παράλληλη σχέση πάντα πληγώνει πιο πολύ αλλά και χωρίς αυτή να είχατε χωρίσει πάλι πληγωμένη θα ήσουν. Τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν καμία σχέση μ΄αυτά. Καλό είανι να έχουν επαφή μαζί της μόνο όταν είναι κάτι σίγουρο και μόνιμο και να μην ακούν τίποτα απο εσένα σε σχέση με τον μπαμπά τους. Στο λέω από προσωπική πείρα που η μαμά μου, πολύ πληγωμένη, άθελά της πιστέυω, μου έλεγε λόγια για τον μπαμπά μου και μου έχει κάνει πολύ κακό αυτό. Ήταν σαν να βλέπω 2 μπαμπάδες: τον κανονικό κι αυτόν μέσα από τα μάτια της, και αυτό μου έκανε πολύ κακό

efoulitsa έγραψε:Εγω ειμαι της αποψης οτι φυσικα πρεπει να βλεπονται με τον πατερα τους με την αλλη ομως κυρια δεν βλεπω το λογο που τα παιδια πρεπει να εχουν συναναστροφες μαζι της..Στα παιδια γνωριζουμε ενα συντροφο μας οταν ειμαστε σιγουροι για αυτον και οταν κατι παει σοβαρα..γνωμη μου..δεν βρισκω το λογο που πρεπει να βαζουμε παιδια σε αυτη τη διαδικασια..Υποτιθεται οτι ο χωρισμενος γονιος που δεν εχει την επιμελεια περναει λιγοτερο χρονο με τα παιδια του σωστα?ετσι οταν τα εχει για ποιο λογο να εχει μαζι και τη γκομενα??δεν θελει να περασει πιο πολυ χρονο με τα παιδια του μονος του?Να πουν τα παιδια τι μαζι της??Οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι απο οταν ημουν2 χρονων η μαμα μου και ο μπαμπας μου ποτε δεν μου γνωριζαν σχεσεις τους..Μονο τους ανθρωπους που παντρευτηκαν..Γιατι να με εβαζαν στη διαδικασια να γνωριω υποτιθεμενους φιλους ρε κοριτσια??τι θα κερδιζα?Εχουμε σκεφτει ποτε τι σκεψεις περνανε απο το μυαλο ενος παιδιου?Αυτη ειναι η αποψη μου και ελπιζω να μη παρεξηγηθω..

Εχεις δικιο.Αυτη ειναι η πιο σωστη αντιμετωπιση.οταν ομως δεν συμβαινει ετσι,τι να γινει;Να μεινουν τα παιδια μακρια απο τον πατερα;

κοιτα να δεις δε θεωρω οτι εισαι οπισθοδρομικη. αν ηταν μια αλλη γυναικα ασχετη ναι να τη γνωρισουν τα παιδια. αλλα αφου μιλαμε για μια φιλη που ειχα παραλληλη σχεση τιθενται θεματα αρχων. αν το πραγμα μεταξυ τους ειχε ξεκινησει μετα το χωρισμο σας θα ηταν πολυ πιο ευκολα τα πραγματα. οσο και αν πληγονοσουν τα παιδια θα ηταν καλο να εχουν επαφη με τη νεα ζωη του μπαμπα τους. τωρα ομως σε καταλαβαινω. τι να πω; ειναι περιπλοκα τα πραγματα.. δε μπορω να σου πω τι να κανεις μονο οτι καταλαβαινω τι θες ναπεις. υπομονη και θα βρουν τα πραγματα το δρομο τους.

o λόγος που χωρίζει ένα ζευγάρι (προσωπική μου ΠΑΝΤΑ άποψη) δεν είναι ΠΟΤΕ....ένα άλλο πρόσωπο, και δεν φταίει σε τπτ αυτό!!!

Το τρίτο πρόσωπο είναι απλά ...Η ΑΦΟΡΜΗ! Αν το ζευγάρι ειναι ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟ...τπτ δεν μπορεί να τους χωρίσει...ακόμη και μια απιστία, θα είναι φευγαλέα....

ΣΥΓΝΩΜΗ αν ακουγομαι ΣΚΛΗΡΗ....αλλά είναι η γνώμη μου!

Εχω χωρίσει κι εγώ πριν 2 1/2 χρόνια περίπου (επίσημα) ...ανεπίσημα..πρίν 3 χρόνια και ο πρωην συζυγος μου ΕΥΤΥΧΩΣ......έχει αποδεχθεί τν τωρινό, παρότι έμαθε οτι λίγο καιρό πριν χωρίσουμε οριστηκά εγώ είχα ήδη σχέση......

ΑΥΤΟ που μας νοιάζει τώρα, είναι ΜΟΝΟ Η ΨΥΧΙΚΗ ηρεμία των παιδιων μας....εμείς ήτε ο ενας φταίει περισότερο ήτε ο αλλος ...ΤΑ ΚΑΝΑΜΕ ΣΚΑΤΟΥΛΕΣ........αυτά τι φταινε???

ΜΕΙΝΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΒΡΑΧΟΣ...
ΔΕΙΞΕ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ στο "λαθος" ίσως του άντρα σου....

& ΘΑ ΣΟΥ ΒΓΕΙ ΣΕ ΚΑΛΟ

Τα παιδιά ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΠΟΙΟΥ που βλέπουν κάποιες ώρες ή μέρες.....ΜΗΝ ΑΝΥΣΗΧΕΙΣ

ΚΟΥΡΑΓΙΟ στο ολο....κι ελπίζω να μην παρεξήγησες τα λόγια μου.