1 Η γέννηση του γιού μου!!!(Η πιο όμορφη ηλιακτίδα στο σκοταδι μου) Τρι Μάης 08, 2012 11:32 pm
crazymama27
Η ψυχή της παρέας!
Μετα απο τον ξαφνικό θανατο του πατέρα μου όταν ήμουν έγκυος 7 μηνών...(ενω ολο τον 6 μηνα της εγκυμοσύνης μου τον εβγαλα να πηγαίνω να τον βλέπω στην εντατική..με την πιεση να μην κατεβαίνει κατω απο 16)το μόνο πράγμα που με έκανε να ελπίζω και να είμαι δυνατή ήταν ο ερχομός του γιού μου!
Στις 12-1-12 λοιπόν 7 το πρωί ξεκινήσαμε με τον άνδρα μου να κάνουμε εισαγωγή στο ΙΑΣΩ,το προηγουμενο βραδυ φυσικά δεν έκλεισα ματι...πως να κλείσεις αλλωστε!!!
Ειχα τοση λαχτάρα να τον δώ ...μετά και απο όσα περάσαμε μαζι...
Ο άντρας μου ανέλαβε τα χαρτομάνια...για την εισαγωγή και εμενα με πήραν για να με ετοιμάσουν.
Σε ενα δωματιάκι ήμουν,η αναμονή ήταν μεγάλη ο χρόνος μου φαινόταν ατελείωτος...ήθελα να έρθει η στιγμή!
Αφου επιανα τον εαυτό μου να γελάω!
Ωσπου ηρθε μια κοπελιά με εξέτασε μου έκανε καρδιογράφημα αφου πρώτα εβγαλα τα ρούχα και μου έδωσαν να φορέσω τη γνωστή ρομπίτσα του τρελού που δένει πίσω...ξυρισμένη ήμουν ήδη απο το σπίτι,μετά ήρθε και μια αλλη νοσηλευτρια για να μου κάνει το κλίσμα..ακομα και αυτό μου φάνηκε μια χαρά!που με ειχε ανχοσει τοσο..
Αργότερα ήρθε να με πάρει ένα παλικάρι με το καροτσάκι....έκει μπορώ να πώ ανχόθηκα για τα καλά...αλλά το άνχος αυτό μου το πήρε η μαία μου...όταν με πήγε σε αλλο δωμάτιο που με περίμενε.Μια φανταστική γυναίκα που ποτέ δεν θα ξεχάσω και θα την ευγνωμονώ πάντα...για την σιγουριά,την ασφάλεια και την γνώση που μου έδωσε για τα πάντα..για την διαδικασια του τοκετου για την φροντιδα του μωρού μου για όλα!!!!!(πρωτη φορα την είχα δει κ με ειχε δει)κι όμως ηταν η επικοινωνία μας σαν να γνωριζόμασταν χρόνια!
μου έβαλε την πεταλούδα για τους ορους,τον καθετήρα και μετα απο αρκετη ώρα ηρθε ο τύπος να μου κανει την επισκληρίδιο...αχ!!!!Η πεταλουδα κ αυτο με πεθαναν απο τον πονο...εκεινη τη στιγμη μονο βεβαια ευτυχως!
Η μαια μου ,μου έβαλε τεχνικους πόνους να αρχισει η διαδικασια...
Ξεχασα να πω πως ήμουν ηδη 39 εβδομαδων και 7 ημερών...η περιπτωση μου ηταν δυσκολη γιατι ο μικρος ηταν στο στομαχι μου αν και ειχε γυρισε και ερχόταν και στραβα ενω ειχε 3πλη περιτύλιξη....
Σταδιακα εμπαινε να με δει και ο ανδρουλης μου μεσα στην χαρα αλλα και την αγωνία...
Θυμάμαι πως το άνχος μου ήταν πως θα έρθουν οι δικοι μου και πότε γιατι ερχόντουσαν απο ΕΥΒΟΙΑ...η μανα μου ο αδερφός μου και η αδερφή μου,παρα η γεννα και η εξελιξη της,ειχα εμπιστοσυνη απολυτη στη γιατρο μου.
Καποια στιγμη περασε να με εξετάση κ η γυναικολόγος μου...με ειχε προετοιμασει απο το γιατρειο στην τελευταια μου επισκεψη πως η περιπτωση μου ηταν απο τις δυσκολες που η καταληξη ηταν καισαρικη...αλλα με προετρεπαι οπως και η μαια να το προσπαθησουμε φυσιολογικα.
Οι πόνοι δυναμωναν που κ που αλλα αποτέλεσμα κανενα..επομένως με την δικη μου επιμονη προετοιμασαν το χειρουργειο....για καισαρικη γέννα!
Η πιεση μου ηταν στο 11 σταθερα ημουν και καλα...λιγη αγωνια ειχα μονο να ειναι καλα το μωρακι μου...ωσπου ηρθαν να με παρουν για χειρουργειο...εκει μου εκαναν πιο δυνατη δοση επισκληριδιου..η μαια παντα στο προσκεφαλι μου να μου μιλαει για ασχετα θεματα για να μη με πιασει πανικος και να ξεχνιεμαι ,θυμαμαι εκει ανεβασα 14 πιεση.
Μου εκαναν τεστ για το αν αισθανομαι κατι...εγω ειχα μουδιασει εντελως...ηρθε η γιατρος μου μου εβαλαν αυτο το απαισιο παραβαν μπροστα στα μουτρα μου(μπορω να πω αυτο με ανχοσε πιο πολυ)και αρχισε η διαδικασια ..
Αριστερα μου ειχε ενα μεγαλο ρολοι 11:45 αρχισαν να με ανοιγουν...στο διαστημα του 5 λεπτου ακουσα να γεννιεται ενα αλλο μωρο στο διπλανο δωματιο και συγκινιθηκα...μου ειπε η μαια "καλα χαζη εισαι κρατα τα κλαμματα για το δικο σου μωρακι...σε λιγο.."και της γελασα...
11:50 ακουσα το πιο ομορφο κελαηδισμα της ζωης μου....το κλαμμα του γιου μου!(Θυμαμαι οταν μου τον εβγαζαν ,προφανως, ενιωθα σαν να μου ξεριζοναν τα σωθηκα μεγαλη πιεση και τραβηγμα.)
Μου ελεγαν ολοι στο χειρουργειο να σου ζησει..και εγω ξεψυχισμενα απο τη συγκινηση ελεγα ευχαριστω σας ευχαριστω ολους!!!!
δεξια μου ηταν η ζυγαρια...εκει μου τον ζυγισαν μου τον καθαρισαν και μου τον εδωσαν για να τον καλοσωρισω "ομορφαντρα μου" του ειπα "καλως ορισες" του εδωσα ενα φιλι και του ειπα "επιτελους σε βλεπω!!!"και αυτο με κοιταγε με ματια ορθανοιχτα...
Τον πηραν να τον δειξουν στον μπαμπα και τους δικους μας....η μαια μου εδωσε ενα φιλι στο μετωπου "συνχαρητηρια κοριτσακι μου ειναι κουκλος" μου ειπε.
Ανυπομονουσα να με τελειωνουν...με εραβαν για αρκετη ωρα...νομιζα οτι αισθανομαουν σαν πονους μετα και μου εκαναν αλλη μια μικρη δοση...μετα στην ανανηψη μου ερχοταν ο πιο γλυκος υπνος....αλλα με ενοχλουσαν να μου παρουν την πιεση να μου δεξουν πως θηλαζεις το μωρο...και δεν εκλεισα ματι..φυσικα κουτσοκοιμηθηκα μετα απο 2 μερες....ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ το Θεο για τον αγγελο που μου εστειλε οπως επισης και την υπεροχη αυτη μαια που δεν με αφησε λεπτο ....και μου σταθηκε οσο κανεις αλλος!!!!!!!!Αλεξανδρα Νεραιδα....το καταλληλο επιθετο στον καταλληλο ανθρωπο πραγματικα νεραιδα!!!!
Στις 12-1-12 λοιπόν 7 το πρωί ξεκινήσαμε με τον άνδρα μου να κάνουμε εισαγωγή στο ΙΑΣΩ,το προηγουμενο βραδυ φυσικά δεν έκλεισα ματι...πως να κλείσεις αλλωστε!!!
Ειχα τοση λαχτάρα να τον δώ ...μετά και απο όσα περάσαμε μαζι...
Ο άντρας μου ανέλαβε τα χαρτομάνια...για την εισαγωγή και εμενα με πήραν για να με ετοιμάσουν.
Σε ενα δωματιάκι ήμουν,η αναμονή ήταν μεγάλη ο χρόνος μου φαινόταν ατελείωτος...ήθελα να έρθει η στιγμή!
Αφου επιανα τον εαυτό μου να γελάω!
Ωσπου ηρθε μια κοπελιά με εξέτασε μου έκανε καρδιογράφημα αφου πρώτα εβγαλα τα ρούχα και μου έδωσαν να φορέσω τη γνωστή ρομπίτσα του τρελού που δένει πίσω...ξυρισμένη ήμουν ήδη απο το σπίτι,μετά ήρθε και μια αλλη νοσηλευτρια για να μου κάνει το κλίσμα..ακομα και αυτό μου φάνηκε μια χαρά!που με ειχε ανχοσει τοσο..
Αργότερα ήρθε να με πάρει ένα παλικάρι με το καροτσάκι....έκει μπορώ να πώ ανχόθηκα για τα καλά...αλλά το άνχος αυτό μου το πήρε η μαία μου...όταν με πήγε σε αλλο δωμάτιο που με περίμενε.Μια φανταστική γυναίκα που ποτέ δεν θα ξεχάσω και θα την ευγνωμονώ πάντα...για την σιγουριά,την ασφάλεια και την γνώση που μου έδωσε για τα πάντα..για την διαδικασια του τοκετου για την φροντιδα του μωρού μου για όλα!!!!!(πρωτη φορα την είχα δει κ με ειχε δει)κι όμως ηταν η επικοινωνία μας σαν να γνωριζόμασταν χρόνια!
μου έβαλε την πεταλούδα για τους ορους,τον καθετήρα και μετα απο αρκετη ώρα ηρθε ο τύπος να μου κανει την επισκληρίδιο...αχ!!!!Η πεταλουδα κ αυτο με πεθαναν απο τον πονο...εκεινη τη στιγμη μονο βεβαια ευτυχως!
Η μαια μου ,μου έβαλε τεχνικους πόνους να αρχισει η διαδικασια...
Ξεχασα να πω πως ήμουν ηδη 39 εβδομαδων και 7 ημερών...η περιπτωση μου ηταν δυσκολη γιατι ο μικρος ηταν στο στομαχι μου αν και ειχε γυρισε και ερχόταν και στραβα ενω ειχε 3πλη περιτύλιξη....
Σταδιακα εμπαινε να με δει και ο ανδρουλης μου μεσα στην χαρα αλλα και την αγωνία...
Θυμάμαι πως το άνχος μου ήταν πως θα έρθουν οι δικοι μου και πότε γιατι ερχόντουσαν απο ΕΥΒΟΙΑ...η μανα μου ο αδερφός μου και η αδερφή μου,παρα η γεννα και η εξελιξη της,ειχα εμπιστοσυνη απολυτη στη γιατρο μου.
Καποια στιγμη περασε να με εξετάση κ η γυναικολόγος μου...με ειχε προετοιμασει απο το γιατρειο στην τελευταια μου επισκεψη πως η περιπτωση μου ηταν απο τις δυσκολες που η καταληξη ηταν καισαρικη...αλλα με προετρεπαι οπως και η μαια να το προσπαθησουμε φυσιολογικα.
Οι πόνοι δυναμωναν που κ που αλλα αποτέλεσμα κανενα..επομένως με την δικη μου επιμονη προετοιμασαν το χειρουργειο....για καισαρικη γέννα!
Η πιεση μου ηταν στο 11 σταθερα ημουν και καλα...λιγη αγωνια ειχα μονο να ειναι καλα το μωρακι μου...ωσπου ηρθαν να με παρουν για χειρουργειο...εκει μου εκαναν πιο δυνατη δοση επισκληριδιου..η μαια παντα στο προσκεφαλι μου να μου μιλαει για ασχετα θεματα για να μη με πιασει πανικος και να ξεχνιεμαι ,θυμαμαι εκει ανεβασα 14 πιεση.
Μου εκαναν τεστ για το αν αισθανομαι κατι...εγω ειχα μουδιασει εντελως...ηρθε η γιατρος μου μου εβαλαν αυτο το απαισιο παραβαν μπροστα στα μουτρα μου(μπορω να πω αυτο με ανχοσε πιο πολυ)και αρχισε η διαδικασια ..
Αριστερα μου ειχε ενα μεγαλο ρολοι 11:45 αρχισαν να με ανοιγουν...στο διαστημα του 5 λεπτου ακουσα να γεννιεται ενα αλλο μωρο στο διπλανο δωματιο και συγκινιθηκα...μου ειπε η μαια "καλα χαζη εισαι κρατα τα κλαμματα για το δικο σου μωρακι...σε λιγο.."και της γελασα...
11:50 ακουσα το πιο ομορφο κελαηδισμα της ζωης μου....το κλαμμα του γιου μου!(Θυμαμαι οταν μου τον εβγαζαν ,προφανως, ενιωθα σαν να μου ξεριζοναν τα σωθηκα μεγαλη πιεση και τραβηγμα.)
Μου ελεγαν ολοι στο χειρουργειο να σου ζησει..και εγω ξεψυχισμενα απο τη συγκινηση ελεγα ευχαριστω σας ευχαριστω ολους!!!!
δεξια μου ηταν η ζυγαρια...εκει μου τον ζυγισαν μου τον καθαρισαν και μου τον εδωσαν για να τον καλοσωρισω "ομορφαντρα μου" του ειπα "καλως ορισες" του εδωσα ενα φιλι και του ειπα "επιτελους σε βλεπω!!!"και αυτο με κοιταγε με ματια ορθανοιχτα...
Τον πηραν να τον δειξουν στον μπαμπα και τους δικους μας....η μαια μου εδωσε ενα φιλι στο μετωπου "συνχαρητηρια κοριτσακι μου ειναι κουκλος" μου ειπε.
Ανυπομονουσα να με τελειωνουν...με εραβαν για αρκετη ωρα...νομιζα οτι αισθανομαουν σαν πονους μετα και μου εκαναν αλλη μια μικρη δοση...μετα στην ανανηψη μου ερχοταν ο πιο γλυκος υπνος....αλλα με ενοχλουσαν να μου παρουν την πιεση να μου δεξουν πως θηλαζεις το μωρο...και δεν εκλεισα ματι..φυσικα κουτσοκοιμηθηκα μετα απο 2 μερες....ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ το Θεο για τον αγγελο που μου εστειλε οπως επισης και την υπεροχη αυτη μαια που δεν με αφησε λεπτο ....και μου σταθηκε οσο κανεις αλλος!!!!!!!!Αλεξανδρα Νεραιδα....το καταλληλο επιθετο στον καταλληλο ανθρωπο πραγματικα νεραιδα!!!!