Λοιπον κοριτσια μου ερχομαι και 'γω στο φλεγον θεμα.Ζουσα σε αλλη πολη και τα τελευταια εξι χρονια μενω κατω απο τα πεθερικα μου.Σκυλομετανιωσα την ωρα που ηρθα.Πριν τα παιδια ηταν πολυ καλη μαζι μου βεβαια ζουσα σε αλλη πολη και βρισκομασταν σπανια.Οταν γεννηθηκε ο γιος μου με σοβαρο προβλημα[εχει ψυχοκινητικη καθυστερηση αγνωστου αιτιολογιας]προθυμοποιηθηκε βεβαια να βοηθησει γιατι μειναμε 3 μηνες στο νοσοκομειο αλλα δεν σεβοταν την κουραση μου και ηθελε παντα να εχει τον πρωτο λογο.Εκανε τρομερη φασαρια μιλωντας πολυ τσιριχτα και κουνωντας παιχνιδια με μουσικη και κουδουνιστρες στο παιδι και οταν της ειπα ευγενικα να κανει λιγη ησυχια αντεδρασε αμεσως.Δεν δεχεται κουβεντα για τιποτα και εχει τρομερο εγωισμο.Το ιδιο και ο πεθερος μου που λεει συνεχεια για κεινη οτι ειναι νοικοκυρα και σχολιαζει ασχημα ολες τις αλλες.Θεωρουν οτι αυτοι ειναι οι πιο εξυπνοι 'καλυτεροι καθαροι κ.τλ ανθρωποι απ'ολους και το δηλωνει ο πεθερος μου συνεχεια.Παινευονται μονιμα.Η αληθεια ομως ειναι οτι εκεινη μαγειρευει σχεδον μια φορα τη βδομαδα ενω τις αλλες μερες τη βγαζουν με προχειρα και τηγανιτα.Απο την αλλη ειναι τοσο της βολτας ωστε την κοπαναει συνεχως πρωι απογευμα και τρεχει επισκεψεις.Ασε που βγαινει και εξωτερικο με αλλες φιλες χωρις εκεινον και εμεις περναμε με τρεις και εξηντα και ποτε δεν βοηθουν οικονομικα.Ομως τα πραγματικα μου προβληματα αρχισαν απο τοτε που μειναμε κατω.Η κορη μου τοτε ηταν εναμισι χρονων και της ειχα δωσει το ονομα του πατερα μου ενω στο μεγαλυτερο μου του πεθερου μου.Αντεδρασαν τοτε πολυ και ελεγαν συνεχως κουβεντες στον αντρα μου ενω σε μενα τιποτα.Στην βαφτιση ηταν λες και πηγαν σε κηδεια και μολις τελειωσε το μυστηριο την κοπανισαν σαν ξενοι.Δεν ντραπηκαν λιγο που το δευτερο εγγονι τους ηταν καλα ενω τραβηξαμε τοσα με το αλλο ωστε αντι να χαρουν εκεινοι σκεφτοταν το ονομα.Απο τοτε ηταν που ηταν παλιοχαρακτηρες εγιναν χειροτεροι.Πηγα το κοριτσακι στον παιδικο για να δουλευω [και η δουλεια μου ειναι βαρια σε νοσοκομειο]και το μεγαλυτερο σε ειδικο σχολειο.Δεν σεβαστηκε τιποτα και οταν εκανα νυχτερινα τα κραταγε για λιγη ωρα και μετα με ξυπναγε για να παει επισκεψεις.Μαγειρευω πολλες φορες τα ξημερωματα γιατι εχω κυκλικο και μια φορα δεν ντραπηκε να πει να μαγειρεψει εκεινη την αλλη μερα το πρωι.Η μονη βοηθεια που μου παρειχε ολα τα ηταν οταν τα παιδια ξεκινησαν το σχολειο να τα στελνει το πρωι αν δουλευα πρωινη αλλιως στα απογευματα μου ουτε λογος να βοηθησει ορθια εγω απο τις 7.οο μεχρι τις 12.οο τη νυχτα ενω εκεινη εριχνε τους υπνους της.Τους πειραζε μαλιστα οταν εστελνα τα παιδια στο σχολειο και ξαπλωνα να κοιμηθω για λιγο και να σηκωθω να μαγειρεψω ωστε να καταφερω να βγαλω τη βαρδια μου και το σχολιαζαν πετωντας μπιχτες οτι η πεθερα μου κανει τις δουλειες πρωι πρωι [να διπλωσειδηλ. δυο κουβερτες αφου σπανια μαγειρευει]Σ'εμενα να κανει δουλεια ουτε λογος.Απο την αλλη στην αρχη που επειχειρησαμε σαν νεοι ανθρωποι και εμεις να βγουμε εστω δυο φορες το χρονο εβρισκε δικαιολογιες οτι ειναι κουρασμενη ενω ο αλλος ο απαισιοτατος σιγονταριζε.Ετσι το εγκαταλειψαμε τελειως.Για να παω εστω να πιω ενα καφε επειδη τον μεγαλο δεν μπορεις να τον παρεις μαζι τον αφηνω δυο μερες στη μαμα μου που μενει σε αλλη πολη και οπου παω εχω την μικρη. Εχω φερει ακομα και τον αδερφο μου να κρατησει τα παιδια να παω σε γιατρο. Και η καρια να μενει απο πανω και να μην ντρεπεται.Δεν μας αφηνουν να φυτεψουμε ουτε ενα φυτο ουτε να αφησουμε στην πορτα μας ενα ζευγαρι παπουτσια.Ολα τους πειραζουν γιατι θεωρουν τα παντα δικα τους.Δεν υπολογιζουν ουτε τον γιο τους και ενω ειχε περασει ενα προβλημα υγειας εγω τα φουσκωσα λιγο δεν ξαναρωτησε καν[φανταστητε οτι της ειπα εμπιστευτικα οτι μπορει να υπαρχει καποιος ογκος που ευτυχως δεν ηταν].Δεν νοιαζονται για κανεναν περα απο τον εαυτο τους και το καλοκαιρι ολο φευγουν στο εξοχικο τους οπου κανουν τα μπανακια τους και εμεις δουλευουμε με δυσκολια γιατι τα παιδια δεν εχουν σχολειο και πολλες φορες τα αφηνουμε μονα τους για αρκετη ωρα.Την μικρη την εχω παρει και στη δουλεια.Αλλα και τον υπολοιπο χρονο φευγουν οποτε τους κατεβαινει χωρις να νοιαστουν και η ειρωνια ειναι οτι στον κοσμο το παιζουν καλοι και προφασιζονται δουλειες.Οικονομικα εκεινοι ειναι παρα πολυ καλα ενω μας πιεζουν παντα να πληρωσουμε τα μισα λεφτα της θερμανσης οποτε βολευονται αυτοι.Εμεις δυσκολα τα βγαζουμε περα και σταματησα και τις φυσιοθεραπειες του παιδιου.Απο την αλλη το τρομερο προβλημα που εχω ειναι οτι δεν κανουν καθολου ησυχια παρα μονο οταν κοιμουνται εκεινοι.Τους εχουμε πει με τροπο και δεν ακουν ουτε σεβονται τον αλλο που δουλευει.Η πεθερα μου εχει κατι παντοφλες με τακουνι και μου τρυπαει τα αυτια.Δεν εννοει να τις βγαλει.Το πρωι με ξυπναει μ'αυτες και με επιπλα που τραβαει να καθαρισει πολλη ωρα πριν το ξυπνητηρι μου ενω μια φορα που μου πεσε κατι και κοιμοταν εκεινοι μου καναν παρατηρηση.Μου 'χουν σπασει τα νευρα και η κουραση μου και η αυπνια ειναι τρομερη μια και το παιδι χρειαζεται συνεχη φροντιδα σαν μωρο.Στην αρχη τσακωνομουν και αντιδρουσα σε πολλα αλλα εχουν τοσο ασχημο στομα και δεν ακουν ουτε δεχονται τιποτα.Χρηματα δεν υπαρχουν να νοικιασω.Δεν ξερω τι να κανω κοριτσια να επιβιωσω.Δεν την αντεχω μονιμα προσποιειται και λεει ολο ψεματα για τα παντα. Μαλιστα βαζει και λογια στους συγγενεις της οτι εγω ειμαι η κακια και η παραξενη.Συγνωμη αν σας κουρασα αλλα αν δεν τα ελεγα θα εσκαγα