1 Πως γνωρισατε τον αντρα σας; ελατε να θυμηθουμε τις ωραιες μας στιγμες.. Τρι Φεβ 14, 2012 6:31 am
χρυσαφακι
Πανταχού παρούσα!
για σας κοριτσια! χρονια πολλα σε οσες γιορταζουν!!
με αφορμη την σημερηνη μερα κ τον σεισμο που μολις εγινε στην περιοχη μου ειπα να αναιβασω αυτο το θεμα!
γνωρησα τον αντρα μου με βαση τον σεισμο! πως;;
εγω τοτε, (πριν 7,5 χρονια περιπου) ειχα παει στην αδερφη μου να την βοηθεισω με τα 2 της τα παιδια γιατι εκεινη την περιοδο εκανε πολλους,καθημερινους σεισμους!
ηταν Πασχα! επειδη εμενε σε ενα δυσκολο σπιτι,με μια μικρη,παλια,στενη γυριστη σκαλιτσα κ δεν μπορουσε να κατεβασει γρηγορα τα παιδια ειχα παει να μοιρασουμε τις δουλειες!
να σας τα πολυλογω,ο γαμπρος μου ηξερε τον αντρα μου καλα!
εγω δεν ειχε τυχει να τον γνωρησω..συχνα η αδερφη μου με τον γαμπρο μου πηγαιναν σε ενα φιλικο σπιτι οπου ερχοταν κ ο αντρα ςμου εκει, μετα απο λιγο καιρο επειδη ο σεισμος ολωενα κ δυναμωνε πηγαμε για λιγες μερες στο σπτι του αντρα μου που ηταν εισογειο κ ειχε μεγαλη αυλη.. επιδη ηταν πιο ασφαλες..
η μανα μου γκρινιαζαι αλλα εμενα το μυαλο μου ητανε εκει! δεν ηθελα να φυγω...
τοτε ειχαμε φλερτακι! θυμαστε πωε κοιταζοσταν με τον αντρα σας στις αρχες;; (ελπιζω να κοιταζεστε ακομη ετσι δλδ) δεν ξερω αν ειναι η ιδεα μου αλλα ηταν διαφορετικα τα βλεματα μας βρε παιδι μου! ηταν πιο....πιο...
δεν ξερω πως να το πω! τα πονηρα χαμογελακια στα κρυφα....κ τοσα αλλα ομορφα...
αυτο ηταν μονο η αρχη....
ποιος να το φανταζοτανε οτι θα χτιζαμε οικογενεια πανω στο σεισμο
θυμαμαι ενα βραδυ (Μεγαλη Τεταρτη νομιζω) (πριν παμε να μεινουμε στο σπιτι του) ειχε κοιμηθει μεσα στο αυτοκινητο εξω απο το σπιτι μου.. κοιμομασταν ολοι μεσα στα αυτοκινητα (2 δικα μας + 1 του αντρα μου) .. κ οι γονεις μου κ τα ανηψια μου κ η αδερφη μου με τον γαμπρο μου, κ επειδη δεν χωραγαμε ολοι στα αυτοκινητα ηρθε κ ο αντρας μου...
τον ηξεραν οι γονεις μου.. τοτε καταλαβαν οτι κατι ετρεχε μεταξυ μας!
σου λεει αυτος γιατι ξερωσταλιαζει μεσ'το κρυο;; στελναμε μηνυματακια μεσα απο τα αυτοκινητα,εννοειται οτι δεν ημουν στο ιδιο αμαξι μαζι του! ημουν με την μανα μου... κ με 3 κουβερτες αγκαλια απο το κρυο...
ηταν τοσο τρομακτικα με τον σεισμο αλλα οσο ηταν μαζι μου δεν το σκεφτομουν...
ελπιζω να μην σας ζαλισα με την ιστορια μου...
εσεις πως γνωρισατε τον "αντρουλη" σας;;
ελατε να θυμηθουμε τις ομορφες μερες...
πριν ερθουν οι γκρινες,τα παιδακια μας με τα κλαματακια τους κ τις παραξενιες που μας βγαινουν στην πορεια....
φιλικα!
με αφορμη την σημερηνη μερα κ τον σεισμο που μολις εγινε στην περιοχη μου ειπα να αναιβασω αυτο το θεμα!
γνωρησα τον αντρα μου με βαση τον σεισμο! πως;;
εγω τοτε, (πριν 7,5 χρονια περιπου) ειχα παει στην αδερφη μου να την βοηθεισω με τα 2 της τα παιδια γιατι εκεινη την περιοδο εκανε πολλους,καθημερινους σεισμους!
ηταν Πασχα! επειδη εμενε σε ενα δυσκολο σπιτι,με μια μικρη,παλια,στενη γυριστη σκαλιτσα κ δεν μπορουσε να κατεβασει γρηγορα τα παιδια ειχα παει να μοιρασουμε τις δουλειες!
να σας τα πολυλογω,ο γαμπρος μου ηξερε τον αντρα μου καλα!
εγω δεν ειχε τυχει να τον γνωρησω..συχνα η αδερφη μου με τον γαμπρο μου πηγαιναν σε ενα φιλικο σπιτι οπου ερχοταν κ ο αντρα ςμου εκει, μετα απο λιγο καιρο επειδη ο σεισμος ολωενα κ δυναμωνε πηγαμε για λιγες μερες στο σπτι του αντρα μου που ηταν εισογειο κ ειχε μεγαλη αυλη.. επιδη ηταν πιο ασφαλες..
η μανα μου γκρινιαζαι αλλα εμενα το μυαλο μου ητανε εκει! δεν ηθελα να φυγω...
τοτε ειχαμε φλερτακι! θυμαστε πωε κοιταζοσταν με τον αντρα σας στις αρχες;; (ελπιζω να κοιταζεστε ακομη ετσι δλδ) δεν ξερω αν ειναι η ιδεα μου αλλα ηταν διαφορετικα τα βλεματα μας βρε παιδι μου! ηταν πιο....πιο...
δεν ξερω πως να το πω! τα πονηρα χαμογελακια στα κρυφα....κ τοσα αλλα ομορφα...
αυτο ηταν μονο η αρχη....
ποιος να το φανταζοτανε οτι θα χτιζαμε οικογενεια πανω στο σεισμο
θυμαμαι ενα βραδυ (Μεγαλη Τεταρτη νομιζω) (πριν παμε να μεινουμε στο σπιτι του) ειχε κοιμηθει μεσα στο αυτοκινητο εξω απο το σπιτι μου.. κοιμομασταν ολοι μεσα στα αυτοκινητα (2 δικα μας + 1 του αντρα μου) .. κ οι γονεις μου κ τα ανηψια μου κ η αδερφη μου με τον γαμπρο μου, κ επειδη δεν χωραγαμε ολοι στα αυτοκινητα ηρθε κ ο αντρας μου...
τον ηξεραν οι γονεις μου.. τοτε καταλαβαν οτι κατι ετρεχε μεταξυ μας!
σου λεει αυτος γιατι ξερωσταλιαζει μεσ'το κρυο;; στελναμε μηνυματακια μεσα απο τα αυτοκινητα,εννοειται οτι δεν ημουν στο ιδιο αμαξι μαζι του! ημουν με την μανα μου... κ με 3 κουβερτες αγκαλια απο το κρυο...
ηταν τοσο τρομακτικα με τον σεισμο αλλα οσο ηταν μαζι μου δεν το σκεφτομουν...
ελπιζω να μην σας ζαλισα με την ιστορια μου...
εσεις πως γνωρισατε τον "αντρουλη" σας;;
ελατε να θυμηθουμε τις ομορφες μερες...
πριν ερθουν οι γκρινες,τα παιδακια μας με τα κλαματακια τους κ τις παραξενιες που μας βγαινουν στην πορεια....
φιλικα!