να πω και εγω την δικια μου ιστορια!!!
ενω ολα καλα με τη πεθερα μου κολλητες,μεσα στη γλυκα καθε ωρα βολτες τηλεφωνα.οταν ηρθε η ωρα του γαμου γυρησε το λαμπακι μου ,της ειχα πει πως θα με διευκολυνε παρα πολυ να πει τη γνωμη της για αυτα τα νυγικα που εχω διαλεξει και οχι να με μπερδεψει περισσοτερο(ο χρονος μας πιεζε)διαλεγοντας ενα ακομα νυφικο για να δοκιμασω,λες και της ειπα το αντιθετο μου φερνει ενα με δαντελα ισιο που οταν το ειδα ειπα οχι θεε μου γιατι?το φορεσα και δε μου αρεσε καθολου εκεινη να επιμενει ειναι πολυ ωραιο κτλ,
γυρναμε πισω εγω να βραζω μεσα μου αλλα να μη το δειχνω,μετα ηθελε να βαλουμε το χρωμα που της αρεσει,ε μια δυο φρικαρα και της το ειπα - τσαντιστηκε θυμωσε δε μου μιλαγε,μετα τη παιρνω τηλ για να την ενημερωσω πως φτιαχνω το τραπεζι του γαμου (να δω και πως ειναι η κατασταση)της λεω να θα βαλω μονο τους κουμπαρους τις γυναικες τους(ο ενας κουμπαρος ειναι γαμπρος μου αρα η αδερφη μου γυναικα του) και τους γονεις μου και γιατι να κατσει η αδερφη σου να κατσει και η κορη μου και να της εξηγω ειναι κουμπαρα μας ,οχι η κορη μου ερχεται απο αλλο μερος να κατσει μαζι μας αφου θα κατσει η αδερφη σου.οπως καταλαβαινεται γιναμε μαλλια κουβαρια ακομα περισσοτερο.το προλαβε και το ειπε στον αντρα μου και ερχεται ο αντρας μου και μου λεει η αδερφη μου ερχεται απο μακρυα,ε τα νευρα μου!
του λεω αν ειναι ετσι να κατσουν και τα δικα μου αδερφια ,ε το καλο σκεφτηκε και ειπε οκ να κατσει σε αλλο τραπεζι η αδερφη του!παλι καλα.
στο γαμο ουτε που κουνησε τομικρο της δαχτυλακι στα καθαρισματα στο τρεξιμο ΤΙΠΟΤΑ ,ερχεται να ελεγξει το σπιτι πως πανε οι προετοιμασιες ,της πεταω κ εγω αυριο μπορειτε να ερθετε να βοηθησετε,τι να βοηθησω?τη μαμα μου με τα καθαρισματα,α εγω δε καθαριζω αν θελετα να στολισω ,ας φερετε καμια γυναικα να βοηθησει με το καθαρισμα.
και οντως ερχοταν μονο για να πει α δε παει αυτο εκει και το εβγαζε και το εβαζε αλλο(μας εδωσε κατι αντικες φωτιστικα κτλ)και νομιζε πως της ανηκουν ακομα, μετα ενω φτιαχναμε κατι δε της αρεσε και ελεγε να το αλλαξουμε,αντε παλι απο την αρχη(δε ειχε αισθηση της πιεσης και του τρεξιματος) αφου ακομα και στην προετοιμασια του γιου της δε ηρθε (μεχρι να ετοιμαστει να φτιαχτει) ο πατερας του ηταν εκει οπως και οι φιλοι του.παντρευτηκαμε λοιπον.
μια μερα που λετε ημουν με την αδερφη μου και μια φιλη στο σπιτι,(της ειχα πει αν θελει και εκεινη να περασει) να τη και ηρθε εφερε και μια φιλη της μαζι(ελεος)της λεω ελατε καθηστε , Α δε ηρθα να κατσω ηρθα να ελεγξω το σπιτι και μπηκε μεσα να δει που τα εχω τα πραγματα της και πως.ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ.
δε λεω προσπαθησαμε το χειμωνα να τα βρουμε μας εστελνε φαγητο γιατι επρεπε να ξεκουραζομαι,ηρθε το μωρο εκει οι γονεις μας,ηρθαμε σπιτι ηθελε να μη το βαζω ετσι να το βαζω αλλιως,να μη τον ντυνω ετσι να τον ντυνω αλλιως,ερχοταν για να τον κανει μπανιο οσπου μια νυχτα ερχεται τον κανει μπανιο και της λεω φευγεται?γιατι χρειαζεσαι κατι?ναι θελω να κανω μπανιο να κρατησετε το μωρο,ενταξει,θα αργησω καπως γιατι εχω και το μαλλι να στεγνωσω!Α δε μπορω με περιμενει η .... για κρασακι !
και εγω της ειπα δε πειραζει θα ερθει ο αντρας μου.
απο τοτε το εκανα μονη μου μπανιο , πεισμωσα.
τωρα μεγαλωσε το παιδι το βγαζουμε βολτα, και το πιανει μια μερα χωρις να μου πει που παει την κυνηγουσα απο πισω για να το βαλει στο καροτσι,τιποτα.παλι το ιδιο προχθες(αφου προηγηθηκαν και αλλα σχεδον τα ιδια, ή οτι κανουμε δεν ειναι σωστο)
γυρησα τη πλατη μου και τσουπ εφευγε χωρις να μου πει τιποτα απολυτως,τη ρωταω που πατε?και μου λεει στην ....
λεω οκ!το αιμα στο κεφαλι κυριολεκτικα.
το ειπα στον αντρα μου ,εκεινος τα εψαλλε στη μανα του εβαλε τα κλαμματα ο αντρας μου τσατηστηκε μαζι μου,εβαλα και γω τα κλαμματα παω και της εξηγω τι με πειραζει κτλ ,πεισμωσε δε ειμαι ξενη ελεγε και να λεω θελω να με υπολογιζεται ειμαι η μαμα του...μη σας κουραζω,λεω να τους τον δωσω για μια ωρα σημερα να τον πανε βολτα.εχω αδικο??τι να κανω??δε θελω να τα λεω στον αντρα μου γιατι δε θα ειναι με το μερος μου (αμυνα), αλλα απο την αλλη ποιος θα του τα πει?

nikole20 έγραψε:να πω και εγω την δικια μου ιστορια!!!
ενω ολα καλα με τη πεθερα μου κολλητες,μεσα στη γλυκα καθε ωρα βολτες τηλεφωνα.οταν ηρθε η ωρα του γαμου γυρησε το λαμπακι μου ,της ειχα πει πως θα με διευκολυνε παρα πολυ να πει τη γνωμη της για αυτα τα νυγικα που εχω διαλεξει και οχι να με μπερδεψει περισσοτερο(ο χρονος μας πιεζε)διαλεγοντας ενα ακομα νυφικο για να δοκιμασω,λες και της ειπα το αντιθετο μου φερνει ενα με δαντελα ισιο που οταν το ειδα ειπα οχι θεε μου γιατι?το φορεσα και δε μου αρεσε καθολου εκεινη να επιμενει ειναι πολυ ωραιο κτλ,
γυρναμε πισω εγω να βραζω μεσα μου αλλα να μη το δειχνω,μετα ηθελε να βαλουμε το χρωμα που της αρεσει,ε μια δυο φρικαρα και της το ειπα - τσαντιστηκε θυμωσε δε μου μιλαγε,μετα τη παιρνω τηλ για να την ενημερωσω πως φτιαχνω το τραπεζι του γαμου (να δω και πως ειναι η κατασταση)της λεω να θα βαλω μονο τους κουμπαρους τις γυναικες τους(ο ενας κουμπαρος ειναι γαμπρος μου αρα η αδερφη μου γυναικα του) και τους γονεις μου και γιατι να κατσει η αδερφη σου να κατσει και η κορη μου και να της εξηγω ειναι κουμπαρα μας ,οχι η κορη μου ερχεται απο αλλο μερος να κατσει μαζι μας αφου θα κατσει η αδερφη σου.οπως καταλαβαινεται γιναμε μαλλια κουβαρια ακομα περισσοτερο.το προλαβε και το ειπε στον αντρα μου και ερχεται ο αντρας μου και μου λεει η αδερφη μου ερχεται απο μακρυα,ε τα νευρα μου!
του λεω αν ειναι ετσι να κατσουν και τα δικα μου αδερφια ,ε το καλο σκεφτηκε και ειπε οκ να κατσει σε αλλο τραπεζι η αδερφη του!παλι καλα.
στο γαμο ουτε που κουνησε τομικρο της δαχτυλακι στα καθαρισματα στο τρεξιμο ΤΙΠΟΤΑ ,ερχεται να ελεγξει το σπιτι πως πανε οι προετοιμασιες ,της πεταω κ εγω αυριο μπορειτε να ερθετε να βοηθησετε,τι να βοηθησω?τη μαμα μου με τα καθαρισματα,α εγω δε καθαριζω αν θελετα να στολισω ,ας φερετε καμια γυναικα να βοηθησει με το καθαρισμα.
και οντως ερχοταν μονο για να πει α δε παει αυτο εκει και το εβγαζε και το εβαζε αλλο(μας εδωσε κατι αντικες φωτιστικα κτλ)και νομιζε πως της ανηκουν ακομα, μετα ενω φτιαχναμε κατι δε της αρεσε και ελεγε να το αλλαξουμε,αντε παλι απο την αρχη(δε ειχε αισθηση της πιεσης και του τρεξιματος) αφου ακομα και στην προετοιμασια του γιου της δε ηρθε (μεχρι να ετοιμαστει να φτιαχτει) ο πατερας του ηταν εκει οπως και οι φιλοι του.παντρευτηκαμε λοιπον.
μια μερα που λετε ημουν με την αδερφη μου και μια φιλη στο σπιτι,(της ειχα πει αν θελει και εκεινη να περασει) να τη και ηρθε εφερε και μια φιλη της μαζι(ελεος)της λεω ελατε καθηστε , Α δε ηρθα να κατσω ηρθα να ελεγξω το σπιτι και μπηκε μεσα να δει που τα εχω τα πραγματα της και πως.ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ.
δε λεω προσπαθησαμε το χειμωνα να τα βρουμε μας εστελνε φαγητο γιατι επρεπε να ξεκουραζομαι,ηρθε το μωρο εκει οι γονεις μας,ηρθαμε σπιτι ηθελε να μη το βαζω ετσι να το βαζω αλλιως,να μη τον ντυνω ετσι να τον ντυνω αλλιως,ερχοταν για να τον κανει μπανιο οσπου μια νυχτα ερχεται τον κανει μπανιο και της λεω φευγεται?γιατι χρειαζεσαι κατι?ναι θελω να κανω μπανιο να κρατησετε το μωρο,ενταξει,θα αργησω καπως γιατι εχω και το μαλλι να στεγνωσω!Α δε μπορω με περιμενει η .... για κρασακι !
και εγω της ειπα δε πειραζει θα ερθει ο αντρας μου.
απο τοτε το εκανα μονη μου μπανιο , πεισμωσα.
τωρα μεγαλωσε το παιδι το βγαζουμε βολτα, και το πιανει μια μερα χωρις να μου πει που παει την κυνηγουσα απο πισω για να το βαλει στο καροτσι,τιποτα.παλι το ιδιο προχθες(αφου προηγηθηκαν και αλλα σχεδον τα ιδια, ή οτι κανουμε δεν ειναι σωστο)
γυρησα τη πλατη μου και τσουπ εφευγε χωρις να μου πει τιποτα απολυτως,τη ρωταω που πατε?και μου λεει στην ....
λεω οκ!το αιμα στο κεφαλι κυριολεκτικα.
το ειπα στον αντρα μου ,εκεινος τα εψαλλε στη μανα του εβαλε τα κλαμματα ο αντρας μου τσατηστηκε μαζι μου,εβαλα και γω τα κλαμματα παω και της εξηγω τι με πειραζει κτλ ,πεισμωσε δε ειμαι ξενη ελεγε και να λεω θελω να με υπολογιζεται ειμαι η μαμα του...μη σας κουραζω,λεω να τους τον δωσω για μια ωρα σημερα να τον πανε βολτα.εχω αδικο??τι να κανω??δε θελω να τα λεω στον αντρα μου γιατι δε θα ειναι με το μερος μου (αμυνα), αλλα απο την αλλη ποιος θα του τα πει?

Καλησπέρα nikole!!! Όταν δυο άνθρωποι αποφασίζουν να μοιραστούν τη ζωή τους να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια καλό θα είναι να αποστασιοποιούνται από αυτή τα υπόλοιπα μέλη(όποια κι αν είναι αυτά).Δεν μπορούν να επεμβαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο διότι κακά τα ψέματα δημιουργούν ''αναταραχές''.Τα πεθερικά αναμφίβολα έχουν αυτή τη τάση!!!Το καλύτερο σε μια τέτοια περίπτωση είναι μια συζήτηση εφ'όλης της ύλης!Να κατανοήσουν πως τώρα έχουν αλλάξει τα δεδομένα.Δεν έχεις παρά να το προσπαθήσεις κοπέλα μου με ήρεμο τρόπο πάντα και με επιχειρήματα,ώστε να πεισθεί πως είναι λανθασμένη η συμπεριφορά της.Θεωρώ πως είναι.. !!!!!

vorinaki79 έγραψε:

nikole20 έγραψε:να πω και εγω την δικια μου ιστορια!!!
ενω ολα καλα με τη πεθερα μου κολλητες,μεσα στη γλυκα καθε ωρα βολτες τηλεφωνα.οταν ηρθε η ωρα του γαμου γυρησε το λαμπακι μου ,της ειχα πει πως θα με διευκολυνε παρα πολυ να πει τη γνωμη της για αυτα τα νυγικα που εχω διαλεξει και οχι να με μπερδεψει περισσοτερο(ο χρονος μας πιεζε)διαλεγοντας ενα ακομα νυφικο για να δοκιμασω,λες και της ειπα το αντιθετο μου φερνει ενα με δαντελα ισιο που οταν το ειδα ειπα οχι θεε μου γιατι?το φορεσα και δε μου αρεσε καθολου εκεινη να επιμενει ειναι πολυ ωραιο κτλ,
γυρναμε πισω εγω να βραζω μεσα μου αλλα να μη το δειχνω,μετα ηθελε να βαλουμε το χρωμα που της αρεσει,ε μια δυο φρικαρα και της το ειπα - τσαντιστηκε θυμωσε δε μου μιλαγε,μετα τη παιρνω τηλ για να την ενημερωσω πως φτιαχνω το τραπεζι του γαμου (να δω και πως ειναι η κατασταση)της λεω να θα βαλω μονο τους κουμπαρους τις γυναικες τους(ο ενας κουμπαρος ειναι γαμπρος μου αρα η αδερφη μου γυναικα του) και τους γονεις μου και γιατι να κατσει η αδερφη σου να κατσει και η κορη μου και να της εξηγω ειναι κουμπαρα μας ,οχι η κορη μου ερχεται απο αλλο μερος να κατσει μαζι μας αφου θα κατσει η αδερφη σου.οπως καταλαβαινεται γιναμε μαλλια κουβαρια ακομα περισσοτερο.το προλαβε και το ειπε στον αντρα μου και ερχεται ο αντρας μου και μου λεει η αδερφη μου ερχεται απο μακρυα,ε τα νευρα μου!
του λεω αν ειναι ετσι να κατσουν και τα δικα μου αδερφια ,ε το καλο σκεφτηκε και ειπε οκ να κατσει σε αλλο τραπεζι η αδερφη του!παλι καλα.
στο γαμο ουτε που κουνησε τομικρο της δαχτυλακι στα καθαρισματα στο τρεξιμο ΤΙΠΟΤΑ ,ερχεται να ελεγξει το σπιτι πως πανε οι προετοιμασιες ,της πεταω κ εγω αυριο μπορειτε να ερθετε να βοηθησετε,τι να βοηθησω?τη μαμα μου με τα καθαρισματα,α εγω δε καθαριζω αν θελετα να στολισω ,ας φερετε καμια γυναικα να βοηθησει με το καθαρισμα.
και οντως ερχοταν μονο για να πει α δε παει αυτο εκει και το εβγαζε και το εβαζε αλλο(μας εδωσε κατι αντικες φωτιστικα κτλ)και νομιζε πως της ανηκουν ακομα, μετα ενω φτιαχναμε κατι δε της αρεσε και ελεγε να το αλλαξουμε,αντε παλι απο την αρχη(δε ειχε αισθηση της πιεσης και του τρεξιματος) αφου ακομα και στην προετοιμασια του γιου της δε ηρθε (μεχρι να ετοιμαστει να φτιαχτει) ο πατερας του ηταν εκει οπως και οι φιλοι του.παντρευτηκαμε λοιπον.
μια μερα που λετε ημουν με την αδερφη μου και μια φιλη στο σπιτι,(της ειχα πει αν θελει και εκεινη να περασει) να τη και ηρθε εφερε και μια φιλη της μαζι(ελεος)της λεω ελατε καθηστε , Α δε ηρθα να κατσω ηρθα να ελεγξω το σπιτι και μπηκε μεσα να δει που τα εχω τα πραγματα της και πως.ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ.
δε λεω προσπαθησαμε το χειμωνα να τα βρουμε μας εστελνε φαγητο γιατι επρεπε να ξεκουραζομαι,ηρθε το μωρο εκει οι γονεις μας,ηρθαμε σπιτι ηθελε να μη το βαζω ετσι να το βαζω αλλιως,να μη τον ντυνω ετσι να τον ντυνω αλλιως,ερχοταν για να τον κανει μπανιο οσπου μια νυχτα ερχεται τον κανει μπανιο και της λεω φευγεται?γιατι χρειαζεσαι κατι?ναι θελω να κανω μπανιο να κρατησετε το μωρο,ενταξει,θα αργησω καπως γιατι εχω και το μαλλι να στεγνωσω!Α δε μπορω με περιμενει η .... για κρασακι !
και εγω της ειπα δε πειραζει θα ερθει ο αντρας μου.
απο τοτε το εκανα μονη μου μπανιο , πεισμωσα.
τωρα μεγαλωσε το παιδι το βγαζουμε βολτα, και το πιανει μια μερα χωρις να μου πει που παει την κυνηγουσα απο πισω για να το βαλει στο καροτσι,τιποτα.παλι το ιδιο προχθες(αφου προηγηθηκαν και αλλα σχεδον τα ιδια, ή οτι κανουμε δεν ειναι σωστο)
γυρησα τη πλατη μου και τσουπ εφευγε χωρις να μου πει τιποτα απολυτως,τη ρωταω που πατε?και μου λεει στην ....
λεω οκ!το αιμα στο κεφαλι κυριολεκτικα.
το ειπα στον αντρα μου ,εκεινος τα εψαλλε στη μανα του εβαλε τα κλαμματα ο αντρας μου τσατηστηκε μαζι μου,εβαλα και γω τα κλαμματα παω και της εξηγω τι με πειραζει κτλ ,πεισμωσε δε ειμαι ξενη ελεγε και να λεω θελω να με υπολογιζεται ειμαι η μαμα του...μη σας κουραζω,λεω να τους τον δωσω για μια ωρα σημερα να τον πανε βολτα.εχω αδικο??τι να κανω??δε θελω να τα λεω στον αντρα μου γιατι δε θα ειναι με το μερος μου (αμυνα), αλλα απο την αλλη ποιος θα του τα πει?

Καλησπέρα nikole!!! Όταν δυο άνθρωποι αποφασίζουν να μοιραστούν τη ζωή τους να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια καλό θα είναι να αποστασιοποιούνται από αυτή τα υπόλοιπα μέλη(όποια κι αν είναι αυτά).Δεν μπορούν να επεμβαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο διότι κακά τα ψέματα δημιουργούν ''αναταραχές''.Τα πεθερικά αναμφίβολα έχουν αυτή τη τάση!!!Το καλύτερο σε μια τέτοια περίπτωση είναι μια συζήτηση εφ'όλης της ύλης!Να κατανοήσουν πως τώρα έχουν αλλάξει τα δεδομένα.Δεν έχεις παρά να το προσπαθήσεις κοπέλα μου με ήρεμο τρόπο πάντα και με επιχειρήματα,ώστε να πεισθεί πως είναι λανθασμένη η συμπεριφορά της.Θεωρώ πως είναι.. !!!!!

οποτε ο αντρας μου ειναι επιθετικος μαζι μου καταλαβαινω οτι κατι του ειπανε παλι.
και εγω τοτε απλα ενα γεια της λεω και τιποτα αλλο, την προηγουμενη φορα ειπε στον αντρα μου οτι ουτε γεια δε ειπα και ηρθε να μου τα ψαλλει. αν τα νευρα μου γινονται κροσσια?τι να κανω?

Δε μου λες κοπέλα μου, σκοπός του άντρα σου στη ζωή είναι να μην στεναχωρεθεί η μαμάκα του? Αν δεν μπορείς να παραπονεθείς στον άντρα σου και να σε υποστηρίξει, τότε σε ποιον?

εγω θα ρωτησω κατι.γιατι τοσο κολλητιλικη με την πεθερα?ενταξει να εχετε καλες σχεσεις,αλλα να μην χωνεται και παντου.το σπιτι ΜΟΥθα το κανω οπως θελω εγω και ο αντρςα μου και δεν πεφτει λογαριασμος σε κανεναν.

Δυστυχώς κορίτσια, κάποιοι γονείς δεν μπορούν να πάρουν απόφαση ότι το παιδί τους αποφάσισε να κάνει τη ΔΙΚΗ ΤΟΥ οικογένεια. Αυτό πρέπει πρώτα να κατανοήσουν. Όταν το κατανοήσουν αυτό, τότε μόνο θα σταματήσουν να παρεμβαίνουν στη ζωή του.

ειμασταν κολλητες πριν ξεκινησουν τα περιεργα με το νυφικο κτλ τωρα πια δε υπαρχουν κολλητιλικια ...ρε παιδια ειναι λογικο να παιρνει το παιδι και να φευγει χωρις να μου πει τιποτα??δε ειναι ξενη αλλα και εμενα ποτε θα με υπολογισει οτι ειμαι μαμα του και εχω περισσοτερο δικαιωμα απο εκεινη στο παιδι που εκανα με τον γιο της αλλα και αντρα μου τωρα πια?να το παρει βολτα αλλα πριν να μου το πει.ζητζω πολλα?ειναι και του γιου της αλλα απαιτω να μας το λεει πριν το παρει καπου και σε αυτο το θεμα ειμαι ρητη,αλλο να μην ειμαι μπροστα αλλα απο τη στιγμη που ειμαι θελω να με ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ.αντε να δουμε παλι φρικαρα που το θυμηθηκα

γειά σας! εγώ παντρεύτηκα πρίν 2 χρόνια! ήμουνα στα 19! δεν υπήρχε ούτε εγγυμωσύνη ούτε τίποτα! αγαπιώμασταν και είπαμε να παντρευτούμε! με την πεθερά μου τα πηγαίναμε πάρα πολύ καλά! όταν όμως πέρασε ένας περίπου χρόνος και δεν ερχόταν το μωρό άρχησε την γκρίνια! με άγχωσε τόσο πολύ που όταν μια μέρα έκανα το τέστ και βγήκε θετικό! για κακή μου όμωε τύχη, από πάνω μας μένει ένας τρελός όμως που είναι ξάδερφος του άντρα μου!αυτός όλο πράγματα πετάει και τέτοια!όσπου μία μέρα ήμουνα στον διάδρομο! πέταξε ένα βάζο και νάσου με πέτυχε! 2 εβδομάδες ήμουν στο νοσοκομείο γιατί χτύπησα την μέση μου και κυνδίνευε το παιδί! και το μόνο που είπαν ήταν ότι δεν πρόσεχα!έτσι κι εγώ έδωσα τηλεγράφημα του άντρα μου! ή αυτοί ή εγώ! κατάλαβα όμως ότι αυτό δεν γινόταν και τους είπα ότι θα έρχονται και δεν θα μιλάνε! όταν γέννησα, άρχησαν για το όνομα το οποίο ακόμα δεν έχουν ηρεμήσει, γιατί θα του δλωσουμε δύο! με απηλούσαν και μου μίλαγαν άσχημα! όλα αυτά τα έκαναν πίσω από την πλάτη του αντρα μου και όταν του τα έλεγα με ελεγε υπερβολική! έτσι μία μέρα τον έκρηψα και είδε μόνος του όσα κάνουν! τώρα περιμένουμε το δεύτερο παιδάκι μας και δεν έχουν έρθει ούτε μία φορά στο σπίτι μας και όλα πάνε καλά! δεν αξήζη να γίνονται φασαρίες! εγώ αυτό κατάλαβα! απλά κλείνουμε την πόρτα μας και έχουμε πάντα όσες έχουμε αγόρια κυρίως, ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΑΥΤΕΣ!!!!

markella01 έγραψε:Δε μου λες κοπέλα μου, σκοπός του άντρα σου στη ζωή είναι να μην στεναχωρεθεί η μαμάκα του? Αν δεν μπορείς να παραπονεθείς στον άντρα σου και να σε υποστηρίξει, τότε σε ποιον?

επειδη η τελευταια μας ασχολια ειναι η μανα του τον τελευταιο καιρο ..εκνευριζεται οποτε του λεω κατι και αμυνεται και λεει θα πω και εγω για τους δικους σου(αν μου το ξανα πει θα τον αφησω να μου πει)
εμενα οι γονεις μου δε εχουν τετοια παραπονα και μπορω να σου πω πως δε τονβλεπουμε οσο θα θελανα επειδη δουλευουν ,και οταν τον βλεπουνε καποιες φορες ερχεται η πεθερα μου και ενω τον κραταει η μαμα μου της τον παιρνει χωρις λεξη,δηλαδη μονο εκεινη ειναι η γιαγια του?επειδη εχει το ονομα του αντρα της?οι γονεις μου,μου λενε δωστον λιγο να ηρεμησει και τους λεω τον παιρνει μονη της τον γιο μου δε χρειαζεται να πω τιποτα.. οσο το κανει αυτο τοσο πεισμωνω. οσο για τον αντρα μου την τελευταια φορα που του ειπα πως τον πηρε παλι τον γιο χωρις να μου πει τιποτα κξαι της το ειπε καταληξαμε να κλαιμε και οι δυο μας και να της λεω τι με πειραζει και ο αντρας μου να με υπερασπιζεται!! δε θελει ουτε τη μια ουτε τη αλλη να βλεπει στεναχωρημενη ποσο μαλλον να κλαιμε!!
τι να κανω? πολλες φορες νιωθω οτι ο αντρας μου ακουει υπερβολικα τους γονεις του και με τρελλαινει αυτο,πως θα τον κανω με ωραιο τροπο να τον φερω στην πραγματικοτητα και στην οικογενεια του,γενικα δε εχω κανενα παραπονο του μας προσεχει μας φροντιζει μας αγαπει και το δειχνει!

nikole20 έγραψε:

markella01 έγραψε:Δε μου λες κοπέλα μου, σκοπός του άντρα σου στη ζωή είναι να μην στεναχωρεθεί η μαμάκα του? Αν δεν μπορείς να παραπονεθείς στον άντρα σου και να σε υποστηρίξει, τότε σε ποιον?

επειδη η τελευταια μας ασχολια ειναι η μανα του τον τελευταιο καιρο ..εκνευριζεται οποτε του λεω κατι και αμυνεται και λεει θα πω και εγω για τους δικους σου(αν μου το ξανα πει θα τον αφησω να μου πει)
εμενα οι γονεις μου δε εχουν τετοια παραπονα και μπορω να σου πω πως δε τονβλεπουμε οσο θα θελανα επειδη δουλευουν ,και οταν τον βλεπουνε καποιες φορες ερχεται η πεθερα μου και ενω τον κραταει η μαμα μου της τον παιρνει χωρις λεξη,δηλαδη μονο εκεινη ειναι η γιαγια του?επειδη εχει το ονομα του αντρα της?οι γονεις μου,μου λενε δωστον λιγο να ηρεμησει και τους λεω τον παιρνει μονη της τον γιο μου δε χρειαζεται να πω τιποτα.. οσο το κανει αυτο τοσο πεισμωνω. οσο για τον αντρα μου την τελευταια φορα που του ειπα πως τον πηρε παλι τον γιο χωρις να μου πει τιποτα κξαι της το ειπε καταληξαμε να κλαιμε και οι δυο μας και να της λεω τι με πειραζει και ο αντρας μου να με υπερασπιζεται!! δε θελει ουτε τη μια ουτε τη αλλη να βλεπει στεναχωρημενη ποσο μαλλον να κλαιμε!!
τι να κανω? πολλες φορες νιωθω οτι ο αντρας μου ακουει υπερβολικα τους γονεις του και με τρελλαινει αυτο,πως θα τον κανω με ωραιο τροπο να τον φερω στην πραγματικοτητα και στην οικογενεια του,γενικα δε εχω κανενα παραπονο του μας προσεχει μας φροντιζει μας αγαπει και το δειχνει!

έχεις προσπαθήσει με ήρεμο τρόπο να του πείς ακριβώς τί σε πειράζει? τα κάνει και μπροστά στον άντρα σου αυτά η πεθαιρά σου ή είναι παναγίτσα εκεί?

zouzouni21 έγραψε:

nikole20 έγραψε:

markella01 έγραψε:Δε μου λες κοπέλα μου, σκοπός του άντρα σου στη ζωή είναι να μην στεναχωρεθεί η μαμάκα του? Αν δεν μπορείς να παραπονεθείς στον άντρα σου και να σε υποστηρίξει, τότε σε ποιον?

επειδη η τελευταια μας ασχολια ειναι η μανα του τον τελευταιο καιρο ..εκνευριζεται οποτε του λεω κατι και αμυνεται και λεει θα πω και εγω για τους δικους σου(αν μου το ξανα πει θα τον αφησω να μου πει
εμενα οι γονεις μου δε εχουν τετοια παραπονα και μπορω να σου πω πως δε τονβλεπουμε οσο θα θελανα επειδη δουλευουν ,και οταν τον βλεπουνε καποιες φορες ερχεται η πεθερα μου και ενω τον κραταει η μαμα μου της τον παιρνει χωρις λεξη,δηλαδη μονο εκεινη ειναι η γιαγια του?επειδη εχει το ονομα του αντρα της?οι γονεις μου,μου λενε δωστον λιγο να ηρεμησει και τους λεω τον παιρνει μονη της τον γιο μου δε χρειαζεται να πω τιποτα.. οσο το κανει αυτο τοσο πεισμωνω. οσο για τον αντρα μου την τελευταια φορα που του ειπα πως τον πηρε παλι τον γιο χωρις να μου πει τιποτα κξαι της το ειπε καταληξαμε να κλαιμε και οι δυο μας και να της λεω τι με πειραζει και ο αντρας μου να με υπερασπιζεται!! δε θελει ουτε τη μια ουτε τη αλλη να βλεπει στεναχωρημενη ποσο μαλλον να κλαιμε!!
τι να κανω? πολλες φορες νιωθω οτι ο αντρας μου ακουει υπερβολικα τους γονεις του και με τρελλαινει αυτο,πως θα τον κανω με ωραιο τροπο να τον φερω στην πραγματικοτητα και στην οικογενεια του,γενικα δε εχω κανενα παραπονο του μας προσεχει μας φροντιζει μας αγαπει και το δειχνει!

έχεις προσπαθήσει με ήρεμο τρόπο να του πείς ακριβώς τί σε πειράζει? τα κάνει και μπροστά στον άντρα σου αυτά η πεθαιρά σου ή είναι παναγίτσα εκεί?

τα περισσοτερα οχι καποια ομως που δε σας εχω πει ναι οπως οταν ημουν λεχωνα,ο αντρας μου της τα εψαλλε και εκλαιγε επειδη παλι πεταχτηκε σε μια συζητηση που ειχα με τον αντρα μου για το παιδι ,οτι εγω κανω λαθη και εκεινη επειδη εχει μεγαλωσει παιδια ξερει.εχω κουραστει ειλικρινα με την ολη κατασταση και ειπα να σταματησω να παλευομαι,αφου της εξηγησα και ξερουν και τα δυο μου πεθερικα και ο αντρας μου τι με πειραζει ,λογικα πρεπει να σταματησει ,ασε που πεισμωσε η πεθερα μου και δε θελει να σηκωνει το παιδι οταν ειμαι εγω μπροστα,και οταν εγινε η σκηνη και κλαιγαμε και οι δυο μεσα σε ολα οσα ειπαμε πεταει και ενα οτι την προσβαλλω συνεχεια και δειχνω πως εχω προβλημα μαζι της,της λεω το θεωρειται προσβολη το οτι θελω να με υπολογιζουνε ως μαμα ?? και τοτε ηταν που με υπερασπιστηκε ο αντρας μου.
δε ξερω τι πρεπει να κανω?αν πρεπει να συνεχισω ετσι?αν πρεπει να παω με τα νερα τους?αν πρεπει να κανω τα στραβα ματια?ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ?

nikole20 έγραψε:

zouzouni21 έγραψε:

nikole20 έγραψε:

markella01 έγραψε:Δε μου λες κοπέλα μου, σκοπός του άντρα σου στη ζωή είναι να μην στεναχωρεθεί η μαμάκα του? Αν δεν μπορείς να παραπονεθείς στον άντρα σου και να σε υποστηρίξει, τότε σε ποιον?

επειδη η τελευταια μας ασχολια ειναι η μανα του τον τελευταιο καιρο ..εκνευριζεται οποτε του λεω κατι και αμυνεται και λεει θα πω και εγω για τους δικους σου(αν μου το ξανα πει θα τον αφησω να μου πει
εμενα οι γονεις μου δε εχουν τετοια παραπονα και μπορω να σου πω πως δε τονβλεπουμε οσο θα θελανα επειδη δουλευουν ,και οταν τον βλεπουνε καποιες φορες ερχεται η πεθερα μου και ενω τον κραταει η μαμα μου της τον παιρνει χωρις λεξη,δηλαδη μονο εκεινη ειναι η γιαγια του?επειδη εχει το ονομα του αντρα της?οι γονεις μου,μου λενε δωστον λιγο να ηρεμησει και τους λεω τον παιρνει μονη της τον γιο μου δε χρειαζεται να πω τιποτα.. οσο το κανει αυτο τοσο πεισμωνω. οσο για τον αντρα μου την τελευταια φορα που του ειπα πως τον πηρε παλι τον γιο χωρις να μου πει τιποτα κξαι της το ειπε καταληξαμε να κλαιμε και οι δυο μας και να της λεω τι με πειραζει και ο αντρας μου να με υπερασπιζεται!! δε θελει ουτε τη μια ουτε τη αλλη να βλεπει στεναχωρημενη ποσο μαλλον να κλαιμε!!
τι να κανω? πολλες φορες νιωθω οτι ο αντρας μου ακουει υπερβολικα τους γονεις του και με τρελλαινει αυτο,πως θα τον κανω με ωραιο τροπο να τον φερω στην πραγματικοτητα και στην οικογενεια του,γενικα δε εχω κανενα παραπονο του μας προσεχει μας φροντιζει μας αγαπει και το δειχνει!

έχεις προσπαθήσει με ήρεμο τρόπο να του πείς ακριβώς τί σε πειράζει? τα κάνει και μπροστά στον άντρα σου αυτά η πεθαιρά σου ή είναι παναγίτσα εκεί?

τα περισσοτερα οχι καποια ομως που δε σας εχω πει ναι οπως οταν ημουν λεχωνα,ο αντρας μου της τα εψαλλε και εκλαιγε επειδη παλι πεταχτηκε σε μια συζητηση που ειχα με τον αντρα μου για το παιδι ,οτι εγω κανω λαθη και εκεινη επειδη εχει μεγαλωσει παιδια ξερει.εχω κουραστει ειλικρινα με την ολη κατασταση και ειπα να σταματησω να παλευομαι,αφου της εξηγησα και ξερουν και τα δυο μου πεθερικα και ο αντρας μου τι με πειραζει ,λογικα πρεπει να σταματησει ,ασε που πεισμωσε η πεθερα μου και δε θελει να σηκωνει το παιδι οταν ειμαι εγω μπροστα,και οταν εγινε η σκηνη και κλαιγαμε και οι δυο μεσα σε ολα οσα ειπαμε πεταει και ενα οτι την προσβαλλω συνεχεια και δειχνω πως εχω προβλημα μαζι της,της λεω το θεωρειται προσβολη το οτι θελω να με υπολογιζουνε ως μαμα ?? και τοτε ηταν που με υπερασπιστηκε ο αντρας μου.
δε ξερω τι πρεπει να κανω?αν πρεπει να συνεχισω ετσι?αν πρεπει να παω με τα νερα τους?αν πρεπει να κανω τα στραβα ματια?ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ?

το σωστό κατά την γνώμη μου είναι να είσαι με τον άντρα σου καλά! θέλει προσοχή γιατί κάτι τέτοιες πεθερές έχουν κλείσει σπίτια.... αυτό πρόσεχε.... αν αγαπάς τον άντρα σου κάνε πίσω και υπομονή μέχρι το παιδάκι σου να μεγαλώσει. μετά θα του δώσεις να καταλάβει ότι εσύ έχεις τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο! άλλωστε είσαι μάνα του και όσο και να προσπαθούν να τον απομακρύνουν από εσένα ποτέ δεν θα τα καταφέρουν! βλέπουν και νοιώθουν τα μωράκια,ποιός πραγματικά τους αγαπάει και ποιός τον θέλει για να τον χειραγωγήσει...

zouzouni21 έγραψε:

nikole20 έγραψε:

zouzouni21 έγραψε:

nikole20 έγραψε:

markella01 έγραψε:Δε μου λες κοπέλα μου, σκοπός του άντρα σου στη ζωή είναι να μην στεναχωρεθεί η μαμάκα του? Αν δεν μπορείς να παραπονεθείς στον άντρα σου και να σε υποστηρίξει, τότε σε ποιον?

επειδη η τελευταια μας ασχολια ειναι η μανα του τον τελευταιο καιρο ..εκνευριζεται οποτε του λεω κατι και αμυνεται και λεει θα πω και εγω για τους δικους σου(αν μου το ξανα πει θα τον αφησω να μου πει
εμενα οι γονεις μου δε εχουν τετοια παραπονα και μπορω να σου πω πως δε τονβλεπουμε οσο θα θελανα επειδη δουλευουν ,και οταν τον βλεπουνε καποιες φορες ερχεται η πεθερα μου και ενω τον κραταει η μαμα μου της τον παιρνει χωρις λεξη,δηλαδη μονο εκεινη ειναι η γιαγια του?επειδη εχει το ονομα του αντρα της?οι γονεις μου,μου λενε δωστον λιγο να ηρεμησει και τους λεω τον παιρνει μονη της τον γιο μου δε χρειαζεται να πω τιποτα.. οσο το κανει αυτο τοσο πεισμωνω. οσο για τον αντρα μου την τελευταια φορα που του ειπα πως τον πηρε παλι τον γιο χωρις να μου πει τιποτα κξαι της το ειπε καταληξαμε να κλαιμε και οι δυο μας και να της λεω τι με πειραζει και ο αντρας μου να με υπερασπιζεται!! δε θελει ουτε τη μια ουτε τη αλλη να βλεπει στεναχωρημενη ποσο μαλλον να κλαιμε!!
τι να κανω? πολλες φορες νιωθω οτι ο αντρας μου ακουει υπερβολικα τους γονεις του και με τρελλαινει αυτο,πως θα τον κανω με ωραιο τροπο να τον φερω στην πραγματικοτητα και στην οικογενεια του,γενικα δε εχω κανενα παραπονο του μας προσεχει μας φροντιζει μας αγαπει και το δειχνει!

έχεις προσπαθήσει με ήρεμο τρόπο να του πείς ακριβώς τί σε πειράζει? τα κάνει και μπροστά στον άντρα σου αυτά η πεθαιρά σου ή είναι παναγίτσα εκεί?

τα περισσοτερα οχι καποια ομως που δε σας εχω πει ναι οπως οταν ημουν λεχωνα,ο αντρας μου της τα εψαλλε και εκλαιγε επειδη παλι πεταχτηκε σε μια συζητηση που ειχα με τον αντρα μου για το παιδι ,οτι εγω κανω λαθη και εκεινη επειδη εχει μεγαλωσει παιδια ξερει.εχω κουραστει ειλικρινα με την ολη κατασταση και ειπα να σταματησω να παλευομαι,αφου της εξηγησα και ξερουν και τα δυο μου πεθερικα και ο αντρας μου τι με πειραζει ,λογικα πρεπει να σταματησει ,ασε που πεισμωσε η πεθερα μου και δε θελει να σηκωνει το παιδι οταν ειμαι εγω μπροστα,και οταν εγινε η σκηνη και κλαιγαμε και οι δυο μεσα σε ολα οσα ειπαμε πεταει και ενα οτι την προσβαλλω συνεχεια και δειχνω πως εχω προβλημα μαζι της,της λεω το θεωρειται προσβολη το οτι θελω να με υπολογιζουνε ως μαμα ?? και τοτε ηταν που με υπερασπιστηκε ο αντρας μου.
δε ξερω τι πρεπει να κανω?αν πρεπει να συνεχισω ετσι?αν πρεπει να παω με τα νερα τους?αν πρεπει να κανω τα στραβα ματια?ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ?

το σωστό κατά την γνώμη μου είναι να είσαι με τον άντρα σου καλά! θέλει προσοχή γιατί κάτι τέτοιες πεθερές έχουν κλείσει σπίτια.... αυτό πρόσεχε.... αν αγαπάς τον άντρα σου κάνε πίσω και υπομονή μέχρι το παιδάκι σου να μεγαλώσει. μετά θα του δώσεις να καταλάβει ότι εσύ έχεις τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο! άλλωστε είσαι μάνα του και όσο και να προσπαθούν να τον απομακρύνουν από εσένα ποτέ δεν θα τα καταφέρουν! βλέπουν και νοιώθουν τα μωράκια,ποιός πραγματικά τους αγαπάει και ποιός τον θέλει για να τον χειραγωγήσει...

σε ευχαριστω παρα πολυ!
να ρωτησω κατι,δηλ οταν θα ξαναπιασει τον γιο και παει να φυγει χωρις να μου πει τιποτα.εγω τι κανω σε αυτη τη περιπτωση?

nikole20 έγραψε:

zouzouni21 έγραψε:

nikole20 έγραψε:

zouzouni21 έγραψε:

nikole20 έγραψε:

markella01 έγραψε:Δε μου λες κοπέλα μου, σκοπός του άντρα σου στη ζωή είναι να μην στεναχωρεθεί η μαμάκα του? Αν δεν μπορείς να παραπονεθείς στον άντρα σου και να σε υποστηρίξει, τότε σε ποιον?

επειδη η τελευταια μας ασχολια ειναι η μανα του τον τελευταιο καιρο ..εκνευριζεται οποτε του λεω κατι και αμυνεται και λεει θα πω και εγω για τους δικους σου(αν μου το ξανα πει θα τον αφησω να μου πει
εμενα οι γονεις μου δε εχουν τετοια παραπονα και μπορω να σου πω πως δε τονβλεπουμε οσο θα θελανα επειδη δουλευουν ,και οταν τον βλεπουνε καποιες φορες ερχεται η πεθερα μου και ενω τον κραταει η μαμα μου της τον παιρνει χωρις λεξη,δηλαδη μονο εκεινη ειναι η γιαγια του?επειδη εχει το ονομα του αντρα της?οι γονεις μου,μου λενε δωστον λιγο να ηρεμησει και τους λεω τον παιρνει μονη της τον γιο μου δε χρειαζεται να πω τιποτα.. οσο το κανει αυτο τοσο πεισμωνω. οσο για τον αντρα μου την τελευταια φορα που του ειπα πως τον πηρε παλι τον γιο χωρις να μου πει τιποτα κξαι της το ειπε καταληξαμε να κλαιμε και οι δυο μας και να της λεω τι με πειραζει και ο αντρας μου να με υπερασπιζεται!! δε θελει ουτε τη μια ουτε τη αλλη να βλεπει στεναχωρημενη ποσο μαλλον να κλαιμε!!
τι να κανω? πολλες φορες νιωθω οτι ο αντρας μου ακουει υπερβολικα τους γονεις του και με τρελλαινει αυτο,πως θα τον κανω με ωραιο τροπο να τον φερω στην πραγματικοτητα και στην οικογενεια του,γενικα δε εχω κανενα παραπονο του μας προσεχει μας φροντιζει μας αγαπει και το δειχνει!

έχεις προσπαθήσει με ήρεμο τρόπο να του πείς ακριβώς τί σε πειράζει? τα κάνει και μπροστά στον άντρα σου αυτά η πεθαιρά σου ή είναι παναγίτσα εκεί?

τα περισσοτερα οχι καποια ομως που δε σας εχω πει ναι οπως οταν ημουν λεχωνα,ο αντρας μου της τα εψαλλε και εκλαιγε επειδη παλι πεταχτηκε σε μια συζητηση που ειχα με τον αντρα μου για το παιδι ,οτι εγω κανω λαθη και εκεινη επειδη εχει μεγαλωσει παιδια ξερει.εχω κουραστει ειλικρινα με την ολη κατασταση και ειπα να σταματησω να παλευομαι,αφου της εξηγησα και ξερουν και τα δυο μου πεθερικα και ο αντρας μου τι με πειραζει ,λογικα πρεπει να σταματησει ,ασε που πεισμωσε η πεθερα μου και δε θελει να σηκωνει το παιδι οταν ειμαι εγω μπροστα,και οταν εγινε η σκηνη και κλαιγαμε και οι δυο μεσα σε ολα οσα ειπαμε πεταει και ενα οτι την προσβαλλω συνεχεια και δειχνω πως εχω προβλημα μαζι της,της λεω το θεωρειται προσβολη το οτι θελω να με υπολογιζουνε ως μαμα ?? και τοτε ηταν που με υπερασπιστηκε ο αντρας μου.
δε ξερω τι πρεπει να κανω?αν πρεπει να συνεχισω ετσι?αν πρεπει να παω με τα νερα τους?αν πρεπει να κανω τα στραβα ματια?ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ?

το σωστό κατά την γνώμη μου είναι να είσαι με τον άντρα σου καλά! θέλει προσοχή γιατί κάτι τέτοιες πεθερές έχουν κλείσει σπίτια.... αυτό πρόσεχε.... αν αγαπάς τον άντρα σου κάνε πίσω και υπομονή μέχρι το παιδάκι σου να μεγαλώσει. μετά θα του δώσεις να καταλάβει ότι εσύ έχεις τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο! άλλωστε είσαι μάνα του και όσο και να προσπαθούν να τον απομακρύνουν από εσένα ποτέ δεν θα τα καταφέρουν! βλέπουν και νοιώθουν τα μωράκια,ποιός πραγματικά τους αγαπάει και ποιός τον θέλει για να τον χειραγωγήσει...

σε ευχαριστω παρα πολυ!
να ρωτησω κατι,δηλ οταν θα ξαναπιασει τον γιο και παει να φυγει χωρις να μου πει τιποτα.εγω τι κανω σε αυτη τη περιπτωση?

να γυρήσεις και να της πείς!<<αχ με συγχωρείς!!!! είπαμε να πάμε οι δυό μας μία βόλτα! να μείνω λίγο με τον γιό μου!!! αν το ήξερα δεν θα το κανόνηζα!!!>> θα ξυνήσει, αλλά δεν μπορεί να κάνει κάτι!!! και εσύ δεν θα έχεις τσακωθεί μαζί της!

και το κυριότερο!!! δεν θα σε νευριάσει!!! θα είσαι ήρεμα!!!

συμφωνω οτι θελει αποφασιστικοτητα στις κινησεις...καποιες φορες πρεπει να εκφραζομαστε και με τον σωστο τροπο απεναντι τους...και να μην λεμε ποτε στις πεθερες τιποτα δηθεν να μην τις κακοκαρδισουμε το θεωρω χαζομαρα....

συγνώμη βρε κορίτσια, αλλά με υπεκφυγές δουλειά δε γίνεται. Και επειδή αυτό το θέμα του "αρπάζω το παιδί και φεύγω χωρίς να ξέρει κανείς τίποτα", το έχω αντιμετωπίσει και εγώ, πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί είναι στα ίσα. Δηλ., εγώ της έχω πει και όχι μόνο μια φορά "δεν έχω κανένα πρόβλημα να τον πάρεις για να τον πας βόλτα, αρκεί να μου το πεις πιο μπροστά. Δε θα σου αρνηθώ και αν το κάνω θα είναι για συγκεκριμένο λόγο. Αν όμως συνεχίσεις έτσι, τότε θα με αναγκάσεις να αρνούμαι". Και της το έχω πει και παρουσία του άντρα μου. Από τη στιγμή που αυτό που ζητάω είναι πέρα για πέρα λογικό, ο άντρας μου δεν έχει κανένα λόγο να είναι αρνητικός προς τα εμένα. Βέβαια, η πεθερά μου στην αρχή νόμιζε ότι θα περάσει το δικό της. Στο τέλος όμως, με έπαιρνε τηλ. (αν και μένουμε πάνω-κάτω) και με ρωτούσε. Αν δεν υπήρχε κάτι άλλο στο πρόγραμμα, της έλεγα ότι ετοιμάζω το παιδί και να κατέβει να το πάρει. Αλλιώς της εξηγούσα για ποιο λόγο δε γίνεται.
Πιστεύω ότι αν συνέχιζα με υπεκφυγές, θα έψαχνα ακόμη τα παιδιά μου για να τα ταΐσω, να τα πλύνω, να παίξω μαζί τους βρε αδερφέ

kefi έγραψε:συγνώμη βρε κορίτσια, αλλά με υπεκφυγές δουλειά δε γίνεται. Και επειδή αυτό το θέμα του "αρπάζω το παιδί και φεύγω χωρίς να ξέρει κανείς τίποτα", το έχω αντιμετωπίσει και εγώ, πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί είναι στα ίσα. Δηλ., εγώ της έχω πει και όχι μόνο μια φορά "δεν έχω κανένα πρόβλημα να τον πάρεις για να τον πας βόλτα, αρκεί να μου το πεις πιο μπροστά. Δε θα σου αρνηθώ και αν το κάνω θα είναι για συγκεκριμένο λόγο. Αν όμως συνεχίσεις έτσι, τότε θα με αναγκάσεις να αρνούμαι". Και της το έχω πει και παρουσία του άντρα μου. Από τη στιγμή που αυτό που ζητάω είναι πέρα για πέρα λογικό, ο άντρας μου δεν έχει κανένα λόγο να είναι αρνητικός προς τα εμένα. Βέβαια, η πεθερά μου στην αρχή νόμιζε ότι θα περάσει το δικό της. Στο τέλος όμως, με έπαιρνε τηλ. (αν και μένουμε πάνω-κάτω) και με ρωτούσε. Αν δεν υπήρχε κάτι άλλο στο πρόγραμμα, της έλεγα ότι ετοιμάζω το παιδί και να κατέβει να το πάρει. Αλλιώς της εξηγούσα για ποιο λόγο δε γίνεται.
Πιστεύω ότι αν συνέχιζα με υπεκφυγές, θα έψαχνα ακόμη τα παιδιά μου για να τα ταΐσω, να τα πλύνω, να παίξω μαζί τους βρε αδερφέ

μα και εγω της εξηγησα δε εχω προβλημα να το παει βολτα αρκει να ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙ!και ποσο μαλλον ειμαι μπροστα και κανει πως δε ειμαι??και το περνει χωρις καν να μου πει κουβεντα?ενταξει αυτο ειναι χοντραδα,δε ειναι ξενη αλλα και εγω ειμαι η μαμα του αν δε εχω δικαιωμα να απαιτησω πραγματα για το παιδι μου ε τοτε τι αξια εχω?!