1 πως γνωρισατε τα κατοικιδια σας??? Σαβ Δεκ 31, 2011 8:48 am
stefaniandreas
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
καλησπερα και καλη χρονια!!!!επειδη σε ολα τα φορουμ που ασχολουνται με ζωα καταληγουμε να μαλωνουμε λεω αυτο το θεμα να ανηκει στους φιλοζωους...
και μερες που ειναι ας πουμε που γνωρισαμε τα φιλαρακια μας
εγω ειχα παντα σκυλακι στο πατρικο μου αλλα οταν αρχισα να συζω με τον αντρα μου δεν πολυηθελα γιατι δουλευα απο τις 6 το πρωι ως τις 11 το βραδυ.το κοριτσι μας το βρηκαμε πριν 4 χρονια πεταμενο στα σκουπιδια σε ενα κλουβακι μαζι με αλλα 4.μαλιστα αυτος που τα πεταξε ειχε ριξει οξυ στο μεσαιο για να πεθανουν στα σιγουρα.τα μοιραστηκαμε με καποιους αλλους και η συμφωνια ηταν να την κρατησουμε ενα 3μηνο μεχρι να γινει καλα.στην αρχη ηταν δυσκολα.οχι απο θεμα εκπαιδευσης γιατι απο την αρχη εβγαινε στο μπαλκονι για την αναγκη της και δεν εκανε ζημιες, αλλα απο τις φοβιες της.δεν μπορουσαμε να τη βγαλουμε βολτα μερα που ειχε κοσμο.φοβοταν και δεν περπατουσε.εκριβε το φαγητο της και το ετρωγε μακρια μας.κοιμοταν παντα κρυμμενη.τη χαιδευαμε πολυ προσεκτικα κλπ.φυσικα οταν περασε το 3μηνο και θεραπευτηκε απο τη λοιμωξη δεν υπηρχε περιπτωση να τη δωσω.παρολο που περασανε 4 χρονια ακομα το ψυχακι μου δεν εχει ξεπερασει ακομα τις φοβιες της.ελπιζω ο μπεμπακος μας να τη βοηθησει ακομα περισσοτερο!!!
και μερες που ειναι ας πουμε που γνωρισαμε τα φιλαρακια μας
εγω ειχα παντα σκυλακι στο πατρικο μου αλλα οταν αρχισα να συζω με τον αντρα μου δεν πολυηθελα γιατι δουλευα απο τις 6 το πρωι ως τις 11 το βραδυ.το κοριτσι μας το βρηκαμε πριν 4 χρονια πεταμενο στα σκουπιδια σε ενα κλουβακι μαζι με αλλα 4.μαλιστα αυτος που τα πεταξε ειχε ριξει οξυ στο μεσαιο για να πεθανουν στα σιγουρα.τα μοιραστηκαμε με καποιους αλλους και η συμφωνια ηταν να την κρατησουμε ενα 3μηνο μεχρι να γινει καλα.στην αρχη ηταν δυσκολα.οχι απο θεμα εκπαιδευσης γιατι απο την αρχη εβγαινε στο μπαλκονι για την αναγκη της και δεν εκανε ζημιες, αλλα απο τις φοβιες της.δεν μπορουσαμε να τη βγαλουμε βολτα μερα που ειχε κοσμο.φοβοταν και δεν περπατουσε.εκριβε το φαγητο της και το ετρωγε μακρια μας.κοιμοταν παντα κρυμμενη.τη χαιδευαμε πολυ προσεκτικα κλπ.φυσικα οταν περασε το 3μηνο και θεραπευτηκε απο τη λοιμωξη δεν υπηρχε περιπτωση να τη δωσω.παρολο που περασανε 4 χρονια ακομα το ψυχακι μου δεν εχει ξεπερασει ακομα τις φοβιες της.ελπιζω ο μπεμπακος μας να τη βοηθησει ακομα περισσοτερο!!!