elenidek έγραψε:ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ. ΤΙ ΝΑ ΖΗΣΩ? ΤΟ ΝΥΦΙΚΟ ΠΟΥ ΕΝΩ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΑ 3 ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΟΚ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ? ΤΙΣ ΟΡΧΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΙΑΖΩ ΝΑ ΕΧΩ ΤΑ ΑΦΤΙΑ ΤΟΥ ΟΒΕΛΙΞ? ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΗΞΙΜΟ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΚΟΥΡΑΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΗΜΕΡΩΝ? ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΜΕ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΦΩΤΟΓ. ΚΑΘ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΛΕΙΑ ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΧΑΛΑΣΕ ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΡΩΧΝΑΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΑΜΠΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΥΜΠΑΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ? ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΠΑΤΑΡΙΑ Ο ΦΩΤΟΓ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΦΕΡΕΙ? Η ΤΗΝ ΑΚΑΤΑΝΟΜΑΣΤΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΦΑΣΑΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΗΣΕ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΣ ΑΡΕΣΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΘΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΜΟ ΦΩΝΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΜΑΥΡΙΣΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ?

elenidek έγραψε:αχ ειναι μεγαλη ιστορια που να εξηγω. ενα θα σου πω εξ' αιτιας αυτης που φωναζε (που δυστυχως ειναι συγγενης μου) ειχα μετα για 2 μηνες φασαριες. ενταξει εχουν μεινει και ομορφες αναμνησεις αλλα οχι και να ξαναζησω αυτη την ημερα. Εκτος και αν μια μαγισσουλα εξαφανιζε την λεγαμενη

mamamia12 έγραψε:ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΛΕΤΕ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ,ΞΟΔΕΥΕΙΣ ΕΝΑ ΚΑΡΟ ΛΕΦΤΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΟ ΚΑΤΙ ΘΑ ΒΡΟΥΝΕ ΝΑ ΠΟΥΝΕ,ΟΧΙ ΑΛΜΗΡΟ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΟΧΙ ΓΛΙΣΤΡΑΕΙ Η ΠΙΣΤΑ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΣΑΛΑΤΕΣ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΝΤΙΑΚΑ!!ΕΛΕΟΣ!!!!

path_83 έγραψε:

elenidek έγραψε:αχ ειναι μεγαλη ιστορια που να εξηγω. ενα θα σου πω εξ' αιτιας αυτης που φωναζε (που δυστυχως ειναι συγγενης μου) ειχα μετα για 2 μηνες φασαριες. ενταξει εχουν μεινει και ομορφες αναμνησεις αλλα οχι και να ξαναζησω αυτη την ημερα. Εκτος και αν μια μαγισσουλα εξαφανιζε την λεγαμενη

Αυτή είναι η βλακεία σε αυτές τις περιπτώσεις... κάθεται το ζευγάρι κοπιάζει, ξοδεύεται, τρέχει και τελικά βρίσκεται ένας τρίτος ή μια τρίτη και τους καταστρέφει μια μέρα που οκ, επι της ουσίας δε σημαίνει και πάρα πολλά για δυο ανθρώπους που ούτως ή άλλως είναι μαζί αγαπημένοι, αλλά τους χαλάει ένα event από το οποίο το μόνο που μένει είναι οι αναμνήσεις...
Δεν ξέρω πόσος καιρός έχει περάσει, αλλά πιστεύω πώς αν βάλεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου αυτή την περίπτωση ίσως και τις άλλες που αναφέρεις, θα δεις με άλλο μάτι το γάμο σας... Ισως να μη θες να το ξαναζήσεις, αλλά τουλάχιστον να μιλάς για αυτόν και να χαίρεσαι!
Και σε μας ένας ξάδερφος του άντρα μου τσατίστηκε που αντί για το διπλανό τραπέζι τον έβαλε στο μπροστινό και σηκώθηκε με την οικογένειά του και έφυγε... έλεος... μήπως μας στάθηκε και πουθενα? τον διέγραψε κι ο άντρας μου και ηρέμησε. Σε τιμάμε δλδ με το να σε θέλουμε κοντά μας και αυτό είναι το ευχαριστώ? Δεν πάει έτσι...
Εγώ προσωπικά δεν ασχολήθηκα εκείνη τη μέρα με κανένα παράπονο. Ενα χρόνο ετοίμαζα, ετοίμαζα και ήθελα να το διασκεδάσω και εγώ και οι ανθρωποι που ήθελαν και ήταν κοντά μου, για όλους τους υπόλοιπους, καλά να είναι, εγώ μέχρι εκεί μπορούσα, αν τους άρεσε, έχει καλώς!

ΑΧ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ ΕΓΙΝΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ. ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 4,5 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΟΥ ΤΗ ΒΙΔΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΒΛΕΠΩ. ΠΑΝΤΩΣ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΜΠΟΥΦΕ ΣΤΗ ΒΑΦΤΙΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΡΑΠΕΖΙ. ΟΧΙ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΕΚΕΙ , ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΦΑΓΑ ΚΑΛΑ, ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΑ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ , ΟΧΙ ΦΥΣΟΥΣΕ Ο ΕΞΑΕΡΙΣΜΟΣ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ. ΕΕΕ ΑΝΤΕ ΣΤΟΝ .... ΠΙΑ. ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ. Ε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ. ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ. ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΧΑΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΥΛΗ ΜΑΣ ΝΑ ΓΕΛΑΜΕ.