1 Επιστροφή στη δουλειά... :( Σαβ Αυγ 25, 2012 1:31 pm
psipsini
Σιωπηλή δύναμη
Μανούλες γεια σας!
Είναι η πρώτη φορά που γράφω, αν και, από τότε που γέννησα τον Οδυσσέα μου, έχω παρακολουθήσει διάφορα θέματα που συζητάτε τα οποία με βοήθησαν πολύ.
Γράφω γιατί θα ήθελα να ακούσω τις γνώμες σας και τις συμβουλές σας στο παραπάνω θέμα που με απασχολεί/αγχώνει/στενοχωρεί...
Ο Οδυσσέας είναι 9.5 μηνών κι από τη μέρα που γεννήθηκε είμαστε αυτοκόλλητοι. Όσο περνάει ο καιρός περνάω όλο και πιο όμορφα μαζί του, καθώς αυτός μεγαλώνει. Όμως δυστυχώς τον Οκτώβριο θα πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά καθότι λήγει η άδεια μητρότητας. Και μόνο στη σκέψη της επιστροφής μου με κατακλύζουν αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα. Στενοχωριέμαι που θα τον αποχωριστώ, που θα περνάω τόσο λίγες ώρες μαζί του, που θα περιοριστεί ο θηλασμός (θηλαζει ακόμα αρκετές φορές την ημέρα και θέλω να τον αφήσω να θηλάσει όσο θέλει). Επίσης με αγχώνει το πώς θα καταφέρω να φέρω βόλτα δουλειά, σπίτι και παιδί. Το καλό είναι ότι τον Οδυσσέα θα τον κρατήσει ο άντρας μου στο σπίτι (θα δουλεύει από το σπίτι για φέτος μόνο), οπότε ούτε θα μπλέξουν γιαγιάδες στα πόδια μας, ούτε θα χρειαστεί νταντά ή βρεφονηπιακό.
Θα ήθελα να ακούσω την εμπειρία σας ή τις συμβουλές σας γι αυτό το δύσκολο μεταβατικό στάδιο που με περιμένει. Α! Κι αν κάποια μανούλα έχει εμπειρία με τον θηλασμό και πώς αυτός προσαρμόστηκε με την επιστροφή στη δουλειά, θα ήθελα να την ακούσω. Ελπίζω να τα καταφέρω και να μην πέσω σε κατάθλιψη, ούτε σε υπερκόπωση.
Είναι τόσο άδικο να μην μπορούμε να τα χαρούμε παραπάνω τα μωράκια μας όσες χρειάζεται να επιστρέψουμε στη δουλειά. Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν αξίζει τελικά. Εσείς τι λέτε???
PS: Sorry για το μεγάλο post
Είναι η πρώτη φορά που γράφω, αν και, από τότε που γέννησα τον Οδυσσέα μου, έχω παρακολουθήσει διάφορα θέματα που συζητάτε τα οποία με βοήθησαν πολύ.
Γράφω γιατί θα ήθελα να ακούσω τις γνώμες σας και τις συμβουλές σας στο παραπάνω θέμα που με απασχολεί/αγχώνει/στενοχωρεί...
Ο Οδυσσέας είναι 9.5 μηνών κι από τη μέρα που γεννήθηκε είμαστε αυτοκόλλητοι. Όσο περνάει ο καιρός περνάω όλο και πιο όμορφα μαζί του, καθώς αυτός μεγαλώνει. Όμως δυστυχώς τον Οκτώβριο θα πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά καθότι λήγει η άδεια μητρότητας. Και μόνο στη σκέψη της επιστροφής μου με κατακλύζουν αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα. Στενοχωριέμαι που θα τον αποχωριστώ, που θα περνάω τόσο λίγες ώρες μαζί του, που θα περιοριστεί ο θηλασμός (θηλαζει ακόμα αρκετές φορές την ημέρα και θέλω να τον αφήσω να θηλάσει όσο θέλει). Επίσης με αγχώνει το πώς θα καταφέρω να φέρω βόλτα δουλειά, σπίτι και παιδί. Το καλό είναι ότι τον Οδυσσέα θα τον κρατήσει ο άντρας μου στο σπίτι (θα δουλεύει από το σπίτι για φέτος μόνο), οπότε ούτε θα μπλέξουν γιαγιάδες στα πόδια μας, ούτε θα χρειαστεί νταντά ή βρεφονηπιακό.
Θα ήθελα να ακούσω την εμπειρία σας ή τις συμβουλές σας γι αυτό το δύσκολο μεταβατικό στάδιο που με περιμένει. Α! Κι αν κάποια μανούλα έχει εμπειρία με τον θηλασμό και πώς αυτός προσαρμόστηκε με την επιστροφή στη δουλειά, θα ήθελα να την ακούσω. Ελπίζω να τα καταφέρω και να μην πέσω σε κατάθλιψη, ούτε σε υπερκόπωση.
Είναι τόσο άδικο να μην μπορούμε να τα χαρούμε παραπάνω τα μωράκια μας όσες χρειάζεται να επιστρέψουμε στη δουλειά. Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν αξίζει τελικά. Εσείς τι λέτε???
PS: Sorry για το μεγάλο post