1 Απο την χαρα στο δακρυ,Αντιο μωρακι μου σ αγαπω. Δευ Δεκ 31, 2012 6:53 am
dina kardoyla
Πανταχού παρούσα!
Κοριτσια καλησπερα σας κ Χρονια Πολλα,ειπα να γραψω αυτα που περασα αυτες τις μερες να βγαλω λιγο απο μεσα μου τον πονο λεμε τωρα....λοιπον αρχιζω μετα απο 2 χρονια προσπαθειων κ στεναχωριας εκει που δεν το περιμεναμε ηρθε το απιστευτο δωρο μας για τα Χριστουγεννα ενα θετικο τεστ,κλαμα κλαμα κλαμα χαρα κ ονειρα ατελειωτα ο αντρας μου ελαμπε ολοκληρος παμε στον γιατρο κ μας λεει ολα καλα κανονικα κ τελεια ολα 5.5εβδομαδων κυηση ,εγω να προσεχω τα παντα πως θα κατσω πως θα κουνηθω κ εκει που πανε ολα καλα ερχεται ενας τρελος πονος στην κοιλια λεω δεν ειναι τιποτα κ ξαπλωνω κοιμαμαι λιγο κ σηκωνομαι αργοτερα για τουαλετα κ βλεπω το τελος της ευτυχειας μας μην σας τα πολυλογω πρωι πρωι παμε στο μαιευτηριο κ το μωρο επισημως εχει φυγει αλλα το πιο δυσκολο ητανε το πως αντεδρασε ο αντρας μου σοκαριστηκε τοσο πολυ που λοιποθυμησε κ πεσανε πανω του να τον συνεφερουνε 3 γιατροι κ να μαι εγω απο εκει που πηγα για μενα στο μαιευτηριο με την αιμοραγια μου να τρεχω κατεπειγοντως με το εκαβ στο νοσοκομειο κ να ειμαι τρελαμενη μην μου παθει κανα κακο να κλαιω πλεον οχι για το παιδι που εχασα κ ακομα αιμοραγω αλλα για τον ανθρωπο μου το στηριγμα κ την αγαπη μου νατρεχω πισω απο το φορειο στους αξονικους στους νευρολογους στους καρδιολογους κ στο ενδιαμεσο στην τουαλετα για αλλαγη σερβιετας κ να εχω στο νου μου να παιρνω κ τα φαρμακα που μου εδωσε ο γυναικολογος τρεχοντας απο πισω μου στο μαιευτηριο ολα αυτα εγινα το Σαββατο κ σημερα αισθανομαι τοσο μα τοσο χαλια απαισια εχασα το μωρακι μου να εχανα κ τον αντρα μου το σκεφτομαι κ τρελαινομαι σημερα ανεβασα κ πιεση ειδα κ το κομματακι του μεσα στο αιμα κ καταλαβαινετε ευτυχως ο αντρας μου οπως μας ειπανε το επαθε απο το μεγαλο σοκ η αξονικη δεν εδειξε κατι τωρα πια ελπιζω εχω καθαρισει μεχρι την τεταρτη που θα με δει ο γυναικολογος κ να μην χρειαστει κ το αλλο... εγω τωρα πια με ολα αυτα που εζησα θελω μονο την υγεια μας κ αν θελει να ξαναερθει καλως μονο να ερθει για μεινει γιατι δεν νομιζω οτι θα το αντεξουμε παλι εγω ευχαριστω τον θεο που εζησα γονιμη εστω κ για λιγο κ που προστατεψε τον αντρα μου κ ευχομαι σε ολες σας Καλη Χρονια γεματη υγεια (συγνωμη για το σεντονι που δεν ειχε ουτε μια τελεια)