1 Μαμα μου....Ποναω.... Πεμ Ιαν 24, 2013 5:38 pm
mama_neraida
Σιωπηλή δύναμη
Καπως ετσ ξεκινησε το βασανηστηριο του παιδιου μου ενα χρονο και κατι πριν....
Ηταν 31/12/2011 οταν την ωρα που εφτιαχνα τα μαλλια της κορης μου για το ρεβεγιον μου λεει, μαμα μου ποναω...Που πονας καρδια μου???Να εδω στο λαιμο μου...Την κοιταω και δεν φαινοταν τιποτα απολυτως...Με διαβεβαιωσε οτι δεν ηταν τα λαιμα της και υπεθεσα οτι ισως καπου χτυπησε και ειναι ερεθισμενο το σημειο γι'αυτο και την ποναει...Χωρις κανενα εμφανη σημαδι, ουτε καν κοκκινιλα!!!
Ολο το βραδυ ηταν κακοκεφη και δεν ειχε ορεξη ουτε για φαγητο...
Περασε αυτο το βραδυ λοιπον, μπηκε και ο καινουργιος χρονος και ολα καλα!!!Ετσι πιστευα τουλαχιστον μεχρι την ωρα που ξυπνησε το παιδι μου...Πρησμενος ο ενας αδενας στο λαιμο της και κοκκινος...Της βαζω θερμομετρο και ειχε δεκατα...Παιρνω την παιδιατρο τηλεφωνο και μας ειδε εκεινη τη στιγμη...Δεν φαινεται κατι ανησυχιτικο προς το παρων μου λεει αλλα ξεκινα τωρα αντιβιωση και αν μεσα σε ενα 24ωρο δεν δεις εστω και την παραμικρη βελτιωση θα παμε για αλλες εξετασεις...Οκ λεω και φευγω...
Ξεκινησαμε αμεσως την αντιβιωση.
Κοιμαται το μωρο μου για μεσημερι και οταν ξυπνησε το απογευμα ηταν παραμορφωμενο!!!!Χριστε μου ακομα θυμαμαι την εικονα της και τρελαινομαι!!!!
Δεν μπορουσα να περιμενω να περασει 24ωρο για κανεναν λογο και εφυγα αμεσως για το Παιδων...Παρατησα και τη μικρη μου κορη στη νονα της χωρις να σκεφτω τιποτα αλλο!!!!
Για να μη σας κουραζω κι εσας αλλο μολις μπηκα μεσα στο νοσοκομειο την ειδαν οι γιατροι και της εκαναν αμεσως εισαγωγη...Οι κουβεντες του χειρουργου ακομα ηχουν στα αφτια μου.."Κυρια μου αν αφηνατε το παιδι να κοιμηθει το βραδυ, το πρωι δεν θα ξυπναγε..."Η λοιμωξη ειχε ηδη φραξει την αναπνευστικη της οδο σε μεγαλο βαθμο....
Το αποτελεσμα ηταν 16 μερες νοσηλειας και 2 χειρουργεια...Το δευτερο βεβαια ηταν μια απλη διανοιξη αλλα πηρε και παλι κανονικη ναρκωση η μικρη...
Τη διαγνωση δεν τη θυμαμαι καλα πως την ειπαν και ουτε θελω να τη θυμαμαι φυσικα, αλλα ειχε να κανει κατι με ανθρακα!!!!
Τωρα φυσικα ολα ειναι καλα και ευχομαι ετσι να ειναι και για τα δυο μου παιδακια και ολα τα παιδακια του κοσμου φυσικα!!!!
Παντα μανουλες να ακολουθειτε το ενστικτο σας...Παντα μας οδηγει στο σωστο δρομο!!!!
Ηταν 31/12/2011 οταν την ωρα που εφτιαχνα τα μαλλια της κορης μου για το ρεβεγιον μου λεει, μαμα μου ποναω...Που πονας καρδια μου???Να εδω στο λαιμο μου...Την κοιταω και δεν φαινοταν τιποτα απολυτως...Με διαβεβαιωσε οτι δεν ηταν τα λαιμα της και υπεθεσα οτι ισως καπου χτυπησε και ειναι ερεθισμενο το σημειο γι'αυτο και την ποναει...Χωρις κανενα εμφανη σημαδι, ουτε καν κοκκινιλα!!!
Ολο το βραδυ ηταν κακοκεφη και δεν ειχε ορεξη ουτε για φαγητο...
Περασε αυτο το βραδυ λοιπον, μπηκε και ο καινουργιος χρονος και ολα καλα!!!Ετσι πιστευα τουλαχιστον μεχρι την ωρα που ξυπνησε το παιδι μου...Πρησμενος ο ενας αδενας στο λαιμο της και κοκκινος...Της βαζω θερμομετρο και ειχε δεκατα...Παιρνω την παιδιατρο τηλεφωνο και μας ειδε εκεινη τη στιγμη...Δεν φαινεται κατι ανησυχιτικο προς το παρων μου λεει αλλα ξεκινα τωρα αντιβιωση και αν μεσα σε ενα 24ωρο δεν δεις εστω και την παραμικρη βελτιωση θα παμε για αλλες εξετασεις...Οκ λεω και φευγω...
Ξεκινησαμε αμεσως την αντιβιωση.
Κοιμαται το μωρο μου για μεσημερι και οταν ξυπνησε το απογευμα ηταν παραμορφωμενο!!!!Χριστε μου ακομα θυμαμαι την εικονα της και τρελαινομαι!!!!
Δεν μπορουσα να περιμενω να περασει 24ωρο για κανεναν λογο και εφυγα αμεσως για το Παιδων...Παρατησα και τη μικρη μου κορη στη νονα της χωρις να σκεφτω τιποτα αλλο!!!!
Για να μη σας κουραζω κι εσας αλλο μολις μπηκα μεσα στο νοσοκομειο την ειδαν οι γιατροι και της εκαναν αμεσως εισαγωγη...Οι κουβεντες του χειρουργου ακομα ηχουν στα αφτια μου.."Κυρια μου αν αφηνατε το παιδι να κοιμηθει το βραδυ, το πρωι δεν θα ξυπναγε..."Η λοιμωξη ειχε ηδη φραξει την αναπνευστικη της οδο σε μεγαλο βαθμο....
Το αποτελεσμα ηταν 16 μερες νοσηλειας και 2 χειρουργεια...Το δευτερο βεβαια ηταν μια απλη διανοιξη αλλα πηρε και παλι κανονικη ναρκωση η μικρη...
Τη διαγνωση δεν τη θυμαμαι καλα πως την ειπαν και ουτε θελω να τη θυμαμαι φυσικα, αλλα ειχε να κανει κατι με ανθρακα!!!!
Τωρα φυσικα ολα ειναι καλα και ευχομαι ετσι να ειναι και για τα δυο μου παιδακια και ολα τα παιδακια του κοσμου φυσικα!!!!
Παντα μανουλες να ακολουθειτε το ενστικτο σας...Παντα μας οδηγει στο σωστο δρομο!!!!